Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Wagner, Anton [Bearb.]
Kurze Einleitung zur Lateinischen Sprache: mit einigen aus der Deutschen Sprachlehre beygesetzten Anmerkungen, zum Gebrauche der Oesterreichischen Schulen auf allerhöchsten Befehl ausgefertigt (Pars Quarta): Syntaxis Ornata. Ratio Scribendi Epistolas. Prosodia: Ad Usum Scholarum Austriacarum — Freyburg in Breißgau: Verlegts Anton Wagner, Universitäts-Buchhandler, 1769 [VD18 90935187]

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.66445#0029
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
LINGUA LATINA. 2,

O'N1$,
dantia,/
^ti^
,%
^^, 1
θ0h<
^
es,
deplow
%,
)lurb1
wis
&ii!
ili^i
@^
üs
, pycafe
1 vero4
'0 ^
l^
dilexsi^
otest;^
)mnew,
non #k

2. Mutatur una pars orationis in aliam.
Si ν. g. ex verbo fiat nomen ; ex substantivo,
vel adverbio adje&ivum, &c.
Unius alteriusve vocis mutatio totam con-
structionis formam mutare cogit. Si in supe-
riori exemplo pro morte ponas morior , & pro
fere fletus, dicere possis: Merito ssetu mortuum
parentem 'profequeris. Meritus efi parens, ut mor-
tem suam desseres.
Haec ipsa Enallage rursus fynonymia variari
poterit· Justo , merito fletu, lacrimis, dolore,
lu^u; mortuum exflindtum, sato sundum &c. Si
porro pro ssetu ponas ssebilis, dices : Merito tibi
parentis mors ssebilis , lu^uosa, trississima, lacrima-
bilis accidit.
3. Mutantur adjuncta verbi, aut nominis,
_ut astivum in passivum, aut vicissim; vel, si
res ferat, modus, tempus, perfona Verbi; No-
minis casus, numerus, &c. ut: Parentis mor-
tem jure dessebis , defleas: desseverit ! (1) te ssere
par eft, tibi ssendam puto.
Nomen mors per casus variatum:
Mors patris tui merito tibi lacrimas exprimit.
Hujus mortis non sine lacrimis meminisse debes,
Morti patris tui merito illacrimaris.
Ob mortem patris tui merito ingemifcis.
Tuus de parentis morte dolor te merito conficit.
Sic si lacrimas per casus variaveris, alia ex
alia verborum constru&io enascetur.
Justae
™=="=^^ t-et·—0.__„_^ ^±^=. ^>^——=_~^^
(1) Nimirum sihäec tempora sensus admittat. conf> ea qua#
superius de temporum usu dista sunt,
 
Annotationen