120
Abditam. Ab Cap. L
m
nem fuerint ingredientes, TERMINI vocari so.
Icant ac possint; uti constare potest cx §. II. cap. ///.
p. 31. feqn. tamen spcciali quodam jure SubjcQum 8c
Prddicatum, unquam Enttnelattonis Extrema, pro
Terminis veniunt habendi; cum & ab eorum deter.
minato finsit tuta Enunciitioljis Vis potissimum de-
M s. IK
DE DETERMINATIONIBVS SVB-
IECT1 ET PRAEDICATI.
s T i \ ‘ * , * # 1 .
XI. Cauendum hic, ne nuda Adje&iones Subje&i
& Praedicati c:um eorundem Deterhnnatiombm con-
fundantur. Ha sunt, quae ab Enunciatione, ex In-
tentione & Sensu proferentis, in plena sua Veritate
spe&ata, abeiTe ideo haud poliunt, quod pertinent
ad formalitatem partium, ac mutua Subjeci & Prae-
dicati habitudo iisdem nitiun: Illa autem sunt, qui-
bus ex proferentis Sensu & Intentione Enunciatip
carere potest; quia ad partium formalitatem, &
fundandam pro ratione ejusdem Extremorum mu-
tuam aAtrtv, nihil conferunt.
XII. Porro etiam cauendum, ne id, quod ad
ipstiti Subjefti vel P radicati, si fuerint Termini com-
plexi vel compositi, Subjiantiam pertinet, cum eo-
rundem Determinatione confundatur; cum nempe
hac ad Formam, illud vero ad Materiam Extremorum
- / k .■> • ' * .
Euunciationis debeat referri. s l l
XIII. Exemplo sit Enunciatio: Dem Abrahami,
Patris vere - credentium , qui Aiost quoque apparuit in
rubo,e(l omnipotens. Videntur hic, si tres voces, Deus
esl omnipotens, excipias, ceterae omnes mer& Arfjeelio-
■'' *’' • - - : ' ' . nes
p--
...- vi* ‘i*
}M*" 9
1
18(12"
•n.
imi
ispi
kksii
tlltlfe
■ W
HsV.t:
d 1
M»
i ~*4
4ttlSy?i;
hdusj i •
I
/
\