DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.25269#0825
• 'K , I su ' ...v
Additam. Ad Cap. VI.
c XIX Porro, quod M YSTIC VM speciatim
SENSVM attinet: notum est, quod apud Nostra-
tes Do&ores in Allegor icum, Parabolicum & Typi-
cum soleat distingui: de quorum Differentia Glas-
sivs in Philol. S. Pfeisfervs inHermeneut. S.
& dii alibi sunt considendi. Mea autem Sententia
fortasie in hunc modum poterunt haec clarius di-
stingui. Videlicet, qui AsyJHce & latenter loquitur;
is facit hoc D v p l i c i Modo: scil. ut vel nulla-
tenus prodat Intentionem suam occultam j vel ipse
quadam emis prodat se quoque ad aliud rcspicere,
quam quod in Sermone est expressum. Si prius sacit:
Sensus Mysticus esse dicitur ALLEGORIAE. Nam
haec, (per ipsam Nominis emphasin,) est talis Ser-
mo, in quo praecipua dicentis intentio dissimulatur,
& aliud externe profertur, quam quod maxime in-
tenditur 5 vel ubi aliud palam affertur in forum,
quam quod afferens vult tc6fce vendere.# poderius sa-
cit: Sensus Myslicus esse dicitur PARABOLAE.Nam
ha:c, (per ipsam quoque Nominis emphasin,) est
talis sermo, quo aliquid objicitur cum altero quo-
piam comparandum; & quidem cum expressa In-
dicatione, quod Sermo sit similitudinarius, quod-
que cum eo, quod profertur, sit facienda quaedam
Comparatio intenta. Quocirca ad Parabolam rette
requiruntur & A'.irilonsi licet haec in tali
Parabola, quae myssica dici queat, non plene sit ex-
sprdlY; sed ita potius se in ea habeat, ut vel tantum
Res comparanda, (uti Matth, XIII. Z4-3 3.44-46.)
vel quoque Tertium Comparationis, (uti Matth. XX.
1-16. c. XXV. 1—13. Luc. XVI. ) vel denique
& neutrum ex htsce, (uti Matth. XIII, 3-9.) indi*
/ cctur»
quat
sssttbolam
declaret, (1
runa fieri q
speftu & >
Exemplum
mone Sim
primo era'
adhuc reti
cum ipse I
CXX. P
ners quo
minationis
mnis Prasig
ficisci ab 01
im in Sern
suratur Re,
etiam Typu
quatenus 1
vel sub Pat
dimmodo
heri Tessa
omnino fu
«#; quate
poterai
prk & Pa \
vel AU
■gort
s*
m
Additam. Ad Cap. VI.
c XIX Porro, quod M YSTIC VM speciatim
SENSVM attinet: notum est, quod apud Nostra-
tes Do&ores in Allegor icum, Parabolicum & Typi-
cum soleat distingui: de quorum Differentia Glas-
sivs in Philol. S. Pfeisfervs inHermeneut. S.
& dii alibi sunt considendi. Mea autem Sententia
fortasie in hunc modum poterunt haec clarius di-
stingui. Videlicet, qui AsyJHce & latenter loquitur;
is facit hoc D v p l i c i Modo: scil. ut vel nulla-
tenus prodat Intentionem suam occultam j vel ipse
quadam emis prodat se quoque ad aliud rcspicere,
quam quod in Sermone est expressum. Si prius sacit:
Sensus Mysticus esse dicitur ALLEGORIAE. Nam
haec, (per ipsam Nominis emphasin,) est talis Ser-
mo, in quo praecipua dicentis intentio dissimulatur,
& aliud externe profertur, quam quod maxime in-
tenditur 5 vel ubi aliud palam affertur in forum,
quam quod afferens vult tc6fce vendere.# poderius sa-
cit: Sensus Myslicus esse dicitur PARABOLAE.Nam
ha:c, (per ipsam quoque Nominis emphasin,) est
talis sermo, quo aliquid objicitur cum altero quo-
piam comparandum; & quidem cum expressa In-
dicatione, quod Sermo sit similitudinarius, quod-
que cum eo, quod profertur, sit facienda quaedam
Comparatio intenta. Quocirca ad Parabolam rette
requiruntur & A'.irilonsi licet haec in tali
Parabola, quae myssica dici queat, non plene sit ex-
sprdlY; sed ita potius se in ea habeat, ut vel tantum
Res comparanda, (uti Matth, XIII. Z4-3 3.44-46.)
vel quoque Tertium Comparationis, (uti Matth. XX.
1-16. c. XXV. 1—13. Luc. XVI. ) vel denique
& neutrum ex htsce, (uti Matth. XIII, 3-9.) indi*
/ cctur»
quat
sssttbolam
declaret, (1
runa fieri q
speftu & >
Exemplum
mone Sim
primo era'
adhuc reti
cum ipse I
CXX. P
ners quo
minationis
mnis Prasig
ficisci ab 01
im in Sern
suratur Re,
etiam Typu
quatenus 1
vel sub Pat
dimmodo
heri Tessa
omnino fu
«#; quate
poterai
prk & Pa \
vel AU
■gort
s*
m