Weise, Christian; Lange, Johann Christian; Müller, Henning: Iohannis Christiani Langii, Prof. Philosophi Ord. in Academia Gissena, Nvclevs Logicae Weisianae: Editus antehac Avctore Christiano Weisio, Viro quondam Clarissimo; Nunc autem Variis Additamentis Novis, cum Interpolationum Textualium & Formularum Germanicarum, tum Annotationum & Observationum selectarum, sic auctus & illustratus, Vt vera ac solida Logicae Peripatetico-Scholasticae Pvrioris Fundamenta detegantur, & ... ad Ocularem Evidentiam deducta, proponantur. Accedit Praefatio Qua editi hujus Opusculi occasio & ratio disertius exponitur: una cum Indice Necessario (Gissae-Hassorvm: Müller, 1712) [VD18 90339401]

I

ggl M4NENDA , S YPPI/ENDA ,
. .. ■■ n —» ^ m^m—i’ n i ——iiii—jMMMHEdMMMMBW*
<//»<?»?, non autem fmgularem Disserentia shb for-
malitate Logica pe?fe£lionem; cum ea Diflerentia,
qu£ Definitum distinguit sub ipso Genere Entis ,
nonpossit non hoc ipso id ab omni Re aha distin-
guere , eoque reciprocabilis esse. Vnde etiam
quam maxime videtur verisimile, non dari Disfe-
rentias , quse fok sint cum Definito reciprocabiles,
nisi quando ipfum Ens, vel saltem aliud quoddam
sub ipso Summum Genus, steterit pro Genere: dum-
modo semper caveas, ne in Exemplis, quae con-
trarium videantur probare , trahantur aliqua ad
Differentiam, quaepotius ad Genus elient referenda.
pag.6j o. circasm, confer de Enmematica & Phi-
lofophica Definition&yerba Augusimi mox citanda.
pag.64Z* ubi agitur de fumma Dissicultate philo-
sophice & artificialiter aliquid definiendi, posiimc
quoque addi pulchra verba Avgvstini ex Libr.
XIV.ConfelT. Quid ergo esl Tempus? Si nemo ex me
qu&rat, Jcio : si qu&rentt explicare velim , nefcio.
His fere paria sunt, quae habet Cicero , L. i. de
Invent.Rhet. Tempus autem (ait) ejlfid quo nunc uti-
mur j (nam ipfum quidem generaliter definire diffici-
le e fi: ) pars quadam atermtatis, cum alicujus annui,
menslrui, diurni, noElurnive /patii certajignificatione.
PoiTet autem fortasse in hunc modum Tempus^e»*-
rahfjime acceptum definiri: quod sit Durat tofini ta>
externa fi relativa Rei cujuscunque finita, certo par-
tium suarum [in fluxu fucceffionepositarum) men-
sur a , numero (si ordine diftinfta , fecundum quam
Durat io Unita interna s abfoluta alterius Rei sinita
coexissentis adaquate vel inadaqiiatc poteji menfu-
. rari.
■ ' Pag.
‘
\ | i
/ sf'X\ ; , 1 A1 — .
4 i* i

pq*M
oneagitur
requiri : /
Principiui
sed etiam
rum non i


Autoritati
monstratii
pertinet A
gitur p. 8
pdam ell
gatur ibi v
tori t as, co
sed tanturr
Evidentia
tionem hic

M^-74!
xum, add
quia alias!
primitur.
pag.qs
Methodus
tam demo
\uy eoqi
quantum I
mittunt, ,
fomationij
iste demon
postulat pt
sfi natura
<po nempe
iorum Teri

i
i

k

/