1L

.mento
: CVM
TvM SINO
sGVRlS



).

de docenda 4
ut rc&c prober
>AMENTVjtty
Syllogismo fi
nsccHtmu SisoA
J J, j/
i Syllogismo®
□damcnco innitm
m, ornna tioi&'
rtim

s; potestquei
daniento suar:


um Logici vo
DE OMNIE
potest in
jod in Subdwtt
ibitudincconssi
, atque ii p
s applicari p
1, quo, slCs
tjl de umss
•siat Tt

uo, qaicf'

ijfc

De Syllogismo.


'«Hwn* #8Mw5rt»^* x

y
Vmi

199
potesl de Nullo, etiam non potejt dici de utlo aliquo, quod
continetur fub eo, ad quod seti at <w Nullum. Vbi sanc
manifestum eft, quod Privs ad prima. Figura Mo-
dos AssrmatiQos, P o sxbrivs autem ad prima Figu-
ra Modos Negativos, posslc absque ulla dissicultate ap-
plicari. Attamen, cum haec non atque ad cateras
quoque Figuras applicari queant; dum Termini in iis
alia ratione lunt dispofiti, & aliam prorsus ad se in-
vicem relationem nandscuntur: necesse cst, ut gene-
ralis quidem utique conservetur refpefhts j&d Subalter-
mtionem Terminorum, tam ratione Assirmationis,
quam Negationis; se< \fp eciales tamen conjhtuantur Re-
gula, hoc Generale fundamentum diversis Figuris di-
versisque earum Modis diverio modo applicantes.
LI. Meo sensu, si quid re&c assirquor, TOTA
VIS SYLLOGISTICAE ILLATIONIS, GENE-
RATlM ET QVOCVNQVE MODO SPECTA-
TA E, sica est in T.gja-et vel Habitudine, quas Termino
Medio cum Termino Majori & Minori, ac per istatn
alteri Eorum cum altero intercedit; & ita proinde in-
tercedit, at ab id a habitudine, quae Termino Medio in-
tercedat cum Termino Majori & Minori, si ve Ab
Habitvdins. Terminorvm In Prapmissis,
firmum poOit Argumentum duci ad Habitudinem
hancee, quae Termino Majori & Minori intercedit inter
se tpfos, live Ad Habitvdinem Termin«rvm In
Conclvsione. Hoc unum GENERALE est Syllo-
gisticae Illationis in quacunque Figura & Modo funda-
mentum.
LIl. Haec autem Terminorum Habitudo quemad-
modum pro Fiourarum ac Modorum diverftate diver-
satn Terminorum collocationem, eorumque pro diversa
" " " N 4 collo-