DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26571#0423
der NEDERLANDERS. 399
gens het vallen van den avond reverteerde hy in zyn lo-
gement, waar in hy noch grooter verwarring zag als in
de konstprenten \&an Jan Bitter, want den waard vloekte
als een Haagsche hgtemis , de waardin huylde als een
romeynsche Courtisane in een boetpredikatie , de twee
dochters schreyden met het eene oog traanen met tuyten,
en belonkren met de overige blikken de Ofricieren alseen
gespan Wynpaappinnen van vader Bacchus , den zoon
die met hec feyt van het sequestreeren des sleutels wiert
beticht ,liep overal met de kop tegens demuurenen wan-
den als een kolderende schimmel, de drie dtenstbaare be-
valligheden der drie dienstmeysjes zaagen ’er zo mal uyt
als moffinnetjes, die haare maagdommerjes hadden ver-
droomt tusschen de grasvvadens der Slennerhenkens in de
veerlchuyt van Kampen op Amsterdam , en de kalanten
bekeeken malkanderen zo stemmiglyk als zo veele klok-
luyders in rechten die den bout op den kop hebben ge-
kreegen : kortom de kasteleny was herstalt in een zicht-
baare hel , waar in niets wiert gehoort als laster^ ver-
vloekingen, krocghen, steenen, weeningen der oogenen
knarstingen der tanden. Den Kartouchiaansche cPalame-
des stont quansuys verslaagen op het verhaal van dat
sleutelverlies, hy mediteerde in schyn een tyd lang raet
een diepzinnig air , en besloot eyndelyk dat men den
zoon Antony , die waarlyk den besten broeder, maar in
dit geval onschuldig was j la peine fotte & dure van bee-
zemstokken 9 handrottingen en vuystvermaaningen be-
hoorde te doen ondergaan, om hem langs die drie trap-
pen van onderzoek tot de overgaave des sleutels te bren-
gen. Den verwoede kasteleyn be-willigde ssuks in dat
vonnis , op den onschuldigen Jongen wiert een zwaa-
re hand gelegt , en men sseurde hem naar den tuyn
onderderwyl dat den schalke Kornet hera geleyde
gens het vallen van den avond reverteerde hy in zyn lo-
gement, waar in hy noch grooter verwarring zag als in
de konstprenten \&an Jan Bitter, want den waard vloekte
als een Haagsche hgtemis , de waardin huylde als een
romeynsche Courtisane in een boetpredikatie , de twee
dochters schreyden met het eene oog traanen met tuyten,
en belonkren met de overige blikken de Ofricieren alseen
gespan Wynpaappinnen van vader Bacchus , den zoon
die met hec feyt van het sequestreeren des sleutels wiert
beticht ,liep overal met de kop tegens demuurenen wan-
den als een kolderende schimmel, de drie dtenstbaare be-
valligheden der drie dienstmeysjes zaagen ’er zo mal uyt
als moffinnetjes, die haare maagdommerjes hadden ver-
droomt tusschen de grasvvadens der Slennerhenkens in de
veerlchuyt van Kampen op Amsterdam , en de kalanten
bekeeken malkanderen zo stemmiglyk als zo veele klok-
luyders in rechten die den bout op den kop hebben ge-
kreegen : kortom de kasteleny was herstalt in een zicht-
baare hel , waar in niets wiert gehoort als laster^ ver-
vloekingen, krocghen, steenen, weeningen der oogenen
knarstingen der tanden. Den Kartouchiaansche cPalame-
des stont quansuys verslaagen op het verhaal van dat
sleutelverlies, hy mediteerde in schyn een tyd lang raet
een diepzinnig air , en besloot eyndelyk dat men den
zoon Antony , die waarlyk den besten broeder, maar in
dit geval onschuldig was j la peine fotte & dure van bee-
zemstokken 9 handrottingen en vuystvermaaningen be-
hoorde te doen ondergaan, om hem langs die drie trap-
pen van onderzoek tot de overgaave des sleutels te bren-
gen. Den verwoede kasteleyn be-willigde ssuks in dat
vonnis , op den onschuldigen Jongen wiert een zwaa-
re hand gelegt , en men sseurde hem naar den tuyn
onderderwyl dat den schalke Kornet hera geleyde