Besold, Christoph; Wibel, Joachim: Disputatio Iuridica, De Iure Emphyteutico (Tubingae, 1617) [VD17 16:744933U]

litatio
DE IVRE EMPHY


TEVTIC O.

Thesis prima.

Mphyteusin juxta nominis rationem &
,’™“/ C. Etymologiam Sots rStp^revetr deduceri-
dam remur,quod significat inserere im-
P^antare’^Per trans^at^onemHie^orare:
fMyquiaper emphyteusin, idestinsitionem,
atq. implantationem, agri meliores red¬

duntur.

VVesemb zw parat.ff.fiager.veLi.pet.n.i. Alvar. Valas. the*
saur.de iur.emphyt.yuast.2.W.4. Sichard.^jSWr. C.deiar.ernpsit,
»4. Is qui emphyteusin accipit dicitur emphyteuta vel emphy-
teuticarius.Ius vero constitutum jusemphyteuticumvel emphy-
teuticarium./. 1. er Z.C.de ttire emphyt. yssdzQondsilsiy.Commenta
iar.Gvil.cap.iZj.
Est igitur emphyteusis (a) contra dus, s) jurisgenti- 2
um, (r) nominatus (W) bona: fidei, /e)soloconlcnlucon-
flans,//1) quo dominus de dando praedio suo in perpetu-
um, vel ad tempus;pro pensione annua (g) in recognitio-
nem dominii (/?) prtestanda, colendo s?) fruendbquectimj
aliquo paciscitur.
zzJDefinitore ClarissDn.Prxcept.D. Harpprecht. in Com-
ment.adtit.Inssde locat
^X^^tl3fi\.zx^.tnLexXur.verb.emphytenfis. (b)L.i.^2. C.de inr.
empkyt.fi arg. I. Labeo.ff.de V.S.(csirg.l.tpss. cleLsi.si iar.si
eod,Qum testeAristotele /iA2.t?w«c»zz?.Byzantiis etiam hic con-

A 2

trastos