r-
*
ιό2 C. III. S. I. THEOL.ET SINGVLAR. ILLIVS
3k-
•X.
-
i
ram reipsa exislere, diuinamque illi auhoritaiem in-
esie; verum etiam II. Quonam modo & qua exten·
tensione ipia Deum habeat Authorem ? Praeterea
III. Quid de Haebraeis, ex parte Chaldaeis , Grae-
cisque fontibus, necnon de variis horum versionibus,
de illarum icilicet auiloritate ac puritate censendum
sit? V. Inprimis an & quo sensu versio Latina,
quae Vulgata dicitur, sit authentica ? VI· Vndenam
S. Scripturarum obscuritas multis in locis oriatur; &
quibus viis tolli possit? VII. Quaenam Hermenevti·
tices & Exegeseos regsilae sint adhibendae, vt verus
& genuinus earundem lenius eruatur? VIII. Quis
dubiis & obscuris in rebus tanquam legitimus vlti-
musque illarum interpres & iudex haberi debeat?
IX. Quid speciatim tenendum sit in explanandis Pro-
phetiis, Psalmis, Euangeliis, Parabolis, Epifiolis
&c. ? X. Quaenam aliae conditiones & animi dotes
neceisariae sint ad rite intelligendas & interpretanda?
Scripturas &c. ?
Quibus de rebus plura hic loci afserre merita sii-
persedeo; quod horum alia mox intra fores Theolo-
giae Dogmaticae pertrahentur; alia & ferme pleraque
in S. Scripturae Prolegomenis locum habeant, atque
ibidem exponantur; aut cum ipfo textu sacro & eius
expolitione proxime cohaereant; eademque demum
magnam partem in Propaedevmatis infra declarandis,
quantum instituti mei ratio poslulat, occurlura sint.
Pro-