14:
^tKfM
umicowH
Mti?, #
HtB#
s^i
jbs mei Acerem certiorem ? inhumanum hoc
ac barbarum , multo vero magis in amicitiae
noAras leges graviter praevaricatum. Is enim
tu mihi iempcrfuiRi, quo inter mortales ne^
mo charior , cujus non iolum praesentia, at-
que aipe Ais intima praecordiorum excitabat
ad amoenitatem , Ad etiam abientia dulciRl-
mam refricabat memoriam ; tecum agere,
mihi voluptas, tuo gaudere conspe^u, deli-
cia; tuo frui alloquio ambroRa , te compleri
ne&rfuit divinislimum. Atque
hinc eR, quod non ea mentis alacritate (qua
ArtaRis sortem oporteret) patria excedamt
quod a te, te, inquam,amiciRimo mihi recede-
re quoque cogar : 6 quanto mihi hoc dolori
eR,intime meorum Carole ? quam amara ha^c
a te mihi separatio accidit! non abire , Ad
vidivelii mihi videor a te y qui cordis met
dimidium, atque sg%, Amper extitiRL
Noli proinde metuere, ne quando tui merca-
piat obtivio: erit, erit prosero in fixa men-
ti mea altiRime amoris tui recordatio, ub^
ubi, medegere, acspisare Ars dederit, nece?
nim poRum imaginem tui ab animo meo de-
ponere,qug tam Rxe peRori meo eR impreRa^
gratu-
htutus alicui felicem Natalem,faRa quaeRione
& inventa ratione, formetur hic syllogismus.
Dies AAi, non animo tantum, Ad
& voce sunt colendi. ^ Ad dies hic eA
ARus Tutelaris Divi. Ergo non
^nirno tantum Ad & voce colendus. Hic
eum