DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.42582#0206
|j><? XENOPH. MEMORABIL.
Eius rei argumentum fore clarissimum dicimus, si hostU
bus agrum inuadentibus, agricolas aliquis & opifices di-
uersis locis constitutos, seorsum vtrosque interroget, v-
trumesiedefendenda regio,videatur,an agso cedendum,
ac deinde custodienda moenia. Nam ea ratione futurum
arbitramur , vt qui exercendo solo occupantur , defen-
dendum else agrum decernant: opifices autem, dimican-
dum npn esie , sed prout ipsi instituuntur , desidendum-,
nullo neque labore, neque periculo adito. Comproba-
vimus etiam , agriculturam viro bono & honesto exerci-
tationem & scientiam efie lopge prsestantisiimam , qua
homines necessari orum libi copiam parent. Atque vide-
batur eadem dilci facillime pofie,ac(umma cum voluptate
exerceri,& corpora longe pulcherrima robustifiimaq; ef-
ficere, animis denique negotij nihil exhibere, quominus
cura sua tum ammos, tum respubhcas complebantur. Vi?
debatur etiam agricultura nobis excitare animps adforti?
tudinem , quod extra munitiones ad vibu necesiariapro-
ducar,iisq; alat homines se exercentes,. Itaq; rationem hac
Vitxab vrbibusquoq; maximam mereri praedicationem,
quippe quajciues pra’stanti£simos,maximeque reipublicte
studiosos suppeditare yideatur.Tum Critobulus: Pulcher-
rimum esie,mi Socrates, inquit,& optimu,iucudilTimum?
que, vibum sibi ex agricultura parare, satis elfe mihi per-
suasiim arbitror. Qeterum quod aiebas animaduertisse tc,
quas caullae sint, quamobrem ali j sic agriculturam cxercc-
$ht,vt ex ea percipiat abunde omnia, quibus est ipsis opus,
alijsicinealaborentjVtnulloipsisvsuisit; eas equidem lu-
benter auditurus ex te videor vtrasq;, vt qua? bona sunt fa-
ciamus , omi|sis iis, quze cum detrimento lunt coniunba.
Qui d igitur, ait Socrates, mi Critobule, si tibi a principio
narrem,quo pabp conuenerim homine aliquando quem-
Pri/cia-w dam, quireabse mihi de illorum esie numero videbatur,
* quibus merito nomen illud tribuitur, quo quis vir bonus
n &honestusadpellatur? Id equidem, ait Critobulus, vehe-
mme di- meter audire velim,quippe qui&ipse dignus haberi eono-
mine cupiam. Dicam igitur, inquit Socrates, quomodo ad
£35 inuisendumhomineiltumaccesierim.Namadbonordfa-
brdm,bonorum ^rariorum piborum bonorum,itemque
batuariprum» &huiusinodi piorum opera, qusepraclara
iudice^-
Eius rei argumentum fore clarissimum dicimus, si hostU
bus agrum inuadentibus, agricolas aliquis & opifices di-
uersis locis constitutos, seorsum vtrosque interroget, v-
trumesiedefendenda regio,videatur,an agso cedendum,
ac deinde custodienda moenia. Nam ea ratione futurum
arbitramur , vt qui exercendo solo occupantur , defen-
dendum else agrum decernant: opifices autem, dimican-
dum npn esie , sed prout ipsi instituuntur , desidendum-,
nullo neque labore, neque periculo adito. Comproba-
vimus etiam , agriculturam viro bono & honesto exerci-
tationem & scientiam efie lopge prsestantisiimam , qua
homines necessari orum libi copiam parent. Atque vide-
batur eadem dilci facillime pofie,ac(umma cum voluptate
exerceri,& corpora longe pulcherrima robustifiimaq; ef-
ficere, animis denique negotij nihil exhibere, quominus
cura sua tum ammos, tum respubhcas complebantur. Vi?
debatur etiam agricultura nobis excitare animps adforti?
tudinem , quod extra munitiones ad vibu necesiariapro-
ducar,iisq; alat homines se exercentes,. Itaq; rationem hac
Vitxab vrbibusquoq; maximam mereri praedicationem,
quippe quajciues pra’stanti£simos,maximeque reipublicte
studiosos suppeditare yideatur.Tum Critobulus: Pulcher-
rimum esie,mi Socrates, inquit,& optimu,iucudilTimum?
que, vibum sibi ex agricultura parare, satis elfe mihi per-
suasiim arbitror. Qeterum quod aiebas animaduertisse tc,
quas caullae sint, quamobrem ali j sic agriculturam cxercc-
$ht,vt ex ea percipiat abunde omnia, quibus est ipsis opus,
alijsicinealaborentjVtnulloipsisvsuisit; eas equidem lu-
benter auditurus ex te videor vtrasq;, vt qua? bona sunt fa-
ciamus , omi|sis iis, quze cum detrimento lunt coniunba.
Qui d igitur, ait Socrates, mi Critobule, si tibi a principio
narrem,quo pabp conuenerim homine aliquando quem-
Pri/cia-w dam, quireabse mihi de illorum esie numero videbatur,
* quibus merito nomen illud tribuitur, quo quis vir bonus
n &honestusadpellatur? Id equidem, ait Critobulus, vehe-
mme di- meter audire velim,quippe qui&ipse dignus haberi eono-
mine cupiam. Dicam igitur, inquit Socrates, quomodo ad
£35 inuisendumhomineiltumaccesierim.Namadbonordfa-
brdm,bonorum ^rariorum piborum bonorum,itemque
batuariprum» &huiusinodi piorum opera, qusepraclara
iudice^-