DOI Heft:
Abschnitt
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.22958#0012
nostrae inprimis aetatis figmentum et vana ista, cuius
supra mentio sacla est, opinio, quae üue ex odio reli-
gionis et legis Mosaicae, siue ex imprudentia, sme de-
nique ex linguae hebraicae inscitia nata esse videtur,
Deum videlicet, inprimis in legibus promulgandis, domini,
seu potius despotae sorma Israelitis comparuisse, et hoc do-
mini nomine, seu titulo, a Mose descriptum atque annuncia-
tum esse. Nihil tarnen certius est, atque ad comproban-
dum facilius, quam hoc: Deum, in legibus per Mojen se-
rendis, ne femel quidem, Je dominum appellaiiijje. Legimus
quidem in versione Bibliorum teutonica locis multis hanc
formulam: ich bin der Herr, dein Gott, etc. Adhibuit praeterea
solennia haec verba b. Lütherus ad describendum dei
summum Numen in explicando decalogo; adiecit praeterea
in hac legum diu. interpretatione verba quaedam ad im-
perium Dei in homines describendum, quae timorem au-
gere et seruilem sensum quendam hominum animis iniice-
re poterant; cuius generis sunt formulae: du sollsz Gott,
deinen Herrn, über alle Dinge fürchten. Sed haec omnia
absunt e textu hebraico, qui'huius est tenoris: ego,
Jehova, sum Deus tuus$ alios, praeter me, Deos non ha.
beas. Exod. XX, 2. Descendit deus mirabiü benignitate
ad cogitandi et ,sentiendi consuetudinem populi inculti et
sensuum imperio subieclij foedere pasfto se coniunxit
quasi et copulauit cum Israelitis. Atque, vt sentirent
suauitatem, quae nascitur ex familiaritate Dei atque bene-
ficiorum ipüus memoria, sacpe illos itissit, animo repe-
tere
supra mentio sacla est, opinio, quae üue ex odio reli-
gionis et legis Mosaicae, siue ex imprudentia, sme de-
nique ex linguae hebraicae inscitia nata esse videtur,
Deum videlicet, inprimis in legibus promulgandis, domini,
seu potius despotae sorma Israelitis comparuisse, et hoc do-
mini nomine, seu titulo, a Mose descriptum atque annuncia-
tum esse. Nihil tarnen certius est, atque ad comproban-
dum facilius, quam hoc: Deum, in legibus per Mojen se-
rendis, ne femel quidem, Je dominum appellaiiijje. Legimus
quidem in versione Bibliorum teutonica locis multis hanc
formulam: ich bin der Herr, dein Gott, etc. Adhibuit praeterea
solennia haec verba b. Lütherus ad describendum dei
summum Numen in explicando decalogo; adiecit praeterea
in hac legum diu. interpretatione verba quaedam ad im-
perium Dei in homines describendum, quae timorem au-
gere et seruilem sensum quendam hominum animis iniice-
re poterant; cuius generis sunt formulae: du sollsz Gott,
deinen Herrn, über alle Dinge fürchten. Sed haec omnia
absunt e textu hebraico, qui'huius est tenoris: ego,
Jehova, sum Deus tuus$ alios, praeter me, Deos non ha.
beas. Exod. XX, 2. Descendit deus mirabiü benignitate
ad cogitandi et ,sentiendi consuetudinem populi inculti et
sensuum imperio subieclij foedere pasfto se coniunxit
quasi et copulauit cum Israelitis. Atque, vt sentirent
suauitatem, quae nascitur ex familiaritate Dei atque bene-
ficiorum ipüus memoria, sacpe illos itissit, animo repe-
tere