DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.12176#0017
158
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
μένην πεντετηρίδα Όλ. 93 3—Όλ. 94 2, ης πρέ-
πει νά έξαιρεθή ένεκα της έν τω τεμαχίω γραφής
τβ του άρχοντος Εύκλείδου ετος (Όλ. 94 2).
Ήουνάμεθα νά προβώμεν ευθύς περαιτέρω εξε-
τάζοντες, άν τά έν τω τεμαχίω διασωθέντα λεί-
ψανα έκ της ειςαγωγής τοΰ έτους δύνανται έξ αν-
τιπαραβολής νά όρίσωσιν άκριβέστερον, εις τίνα
των δύο πεντετηρίδων και, εί δυνατο'ν, ε'ις ποίον
ετος αύτής πρέπει νά καταταχθή τ6 τεμάχιον.
Άλλ' άνάγκη είναι πρότερον νά άντιπαραβάλω-
μεν αύτο διά τά χάσματα, άτινα άπαντώ[Λεν έν τη
αναγραφή, προς άλλο τεμάχιον, όπερ άνήκει εις
τάς άναγραφάς τών έν τω Έκατομπέδω άναθημά-
των, συμπληρούμενον δε κατ' αύτάς, δεικνύει και
αύτο τά αύτά χάσματα, άπερ καϊ το προκείμενον,
νεωστϊ δέ και εις τά αμέσως προ Εύκλείδου άρχον-
τος ετη κατετάχθη.
"ίνα δέ διευκολύνωμεν την άντιπαραβολήν και
καταστήσωμεν έναργή την ομοιότητα και όιαφοράν
τών τεμαχίων, άπεικονίσαμεν καϊ αύτο έπί τοΰ
αύτοΰ πίνακος ώς οίον τε πιστότατα έκ τοΰ λίθου
κατά μέτρα ίσα μετά τοΰ έξεταζομένου (εις τό
ήμισυ τοΰ φυσικοΰ μήκους καϊ πλάτους) και διε-
στείλαμεν διά τοΰ άριθμοΰ 437 β.
Τό τεμάχιον δημοσιευθέν κατά πρώτον πανο-
μοιοτύπως έν τη αρχαιολογική ταύτη εφημέριοι
(Π. Α. άρ. 174=Ταγκ. ΑΜ. Ηβΐ. 2. 883), έπε-
έειργάσθη έπιμελώς κατά τό πανομοιο'τυπον της
έφημερίδος καϊ κατ' άντίγραφον τοΰ 'Ρόσς και συ-
νεπλήρωσεν ο Βοίκχιος ίδίδΐΐ. 2. β. σελ. 288).
Κατά τήν άκριβή συμπλήρωσιν τοΰ Βοικχίου καϊ
έν τω τεμαχίω έκείνω ο μέν 6 στίχος, ενθα άρχε-
ται ή τών άναθημάτων άναγραφή, συμπληρούμε-
νος κατά τάς προτέρας άναγραφάς λομβάνει περί
τά 90 γράμματα, διά δέ τήν πλήρωσιν τοΰ 7 καϊ
8 στίχου τά τών προτέρων αναγραφών δέν έπαρ-
κοΰσιν, αλλά διά μέν τον 7 στίχον παρέχουσιν
7.0 γράμματα, διά δέ τον 8 περί τά 80. Έκ τού-
του προκύπτουσι μετά τό τρίτον καϊ πέμπτον άνά-
θημα, ώς έν τω προκειμένω τεμαχίω, χάσματα
ισομεγέθη.
Άλλα το τεμάχιον έκεΤνο έκτος τών χασμάτων
τούτων δεικνύει πλείστας άλλας διαφοράς προς
τάς προτέρας άναγραφάς τών έν τω έκατομπέδω
άναθημάτων, δεικνύει προς τούτοις άνωμαλίαν έν
τή ορθογραφία πάνυ περίεργον. Γέγραπται μέν έν
αύτώ έτι το λάμβόα κατά τήν προ Εύκλείδου γρα-
φήν Ρ, άλλά συγχρόνως γέγραπται Ε καϊ Η αντί
Η. Ουτω γέγραπται (στίχ. 8) ΚΑΡΧΗΣΙΟΝ, άλ-
λά (στίχ. 13) ΚΙ/ΕΡΟΥΧΌΙ. Άντί δέ "Ω μέγα γέ-
γραπται άπαξ μέν Ό μικρόν, άπαξ δέ ~Ω μέγα.
Ούτω γέγραπται (στίχ. 5) ΕΝΤΩΓΝ[Ε . . , άλλά
(στίχ. 11) ΤΟΪΤΟΝ άντί τούτων. Οΰτω γέγραπται.
ότέ μέν Ο ότέ δέ Οϊ άντί ΟΥ.
Τήν άνωμαλίαν ταύτην της ορθογραφίας θεω-
ρήσας ό Βοίκχιος (ε. α. α. σελ. 291) ώς λείψανον
της προ Εύκλείδου γραφής, έθεσε τό τεμάχιον εις
τά άμέσως μετά τον άρχοντα Εύκλείδην έτη, Άλ-
λ' ό Μΐοΐιαβίϊδ (<1<3Γ ΡαΐΊΙι. σελ. 299) έξετάζων
τό τεμάχιον καϊ άντιπαραοάλλων προς τάς άνα-
γραφάς τών έν τω Έκατομπέδω άναθημάτων τάς
προ Εύκλείδου καϊ τάς μετ' Εύκλείδην γενομένας
καϊ μή εύρίσκων ούδένα λόγον, δι' δν ήδύναντο νά
συμβώσι μετ' Εύκλείδην περί τά έν τω Έκατομ-
πέδω άναθήματα αϊ μεταβολαί, ας τό τεμάχιον
δεικνύει, εί'κασεν ορθώς, ότι τό τεμάχιον άνήκει εις
τάς προ Εύκλείδου άναγραφάς, θεωρεί δέ τήν άνω-
[Λα7^ίαν της ορθογραφίας προερχομένην έξ αντι-
γράφου, γενομένου μετά τήν 100 Όλυμπιάδα.
ΤελευταΤον Ό Κΐΐχΐιΐιοίϊ έν τή τών Αττικών έπι-
γραφών συλλογή ΟΙΑ I σελ. 55 (1 14ο, 146) έθεσε
τό τεμάχιον έξ άντιγράφου τοΰ ϋ. ΚΜιΙβΓ εις τήν
κατά τήν άναρχίαν (Όλ. 94 1) πεντετηρίδα (Όλ.
93 3—Όλ. 9ί2) και θεωρεί αύτο λείψανον τοΰ
1 καϊ 2 ή τοΰ 2 καϊ 3 έτους αύτής, άποπτεύει δέ,
ότι είναι έκ της όπισθεν πλευράς τής στήλης, ή;
ή έμπροσθεν πλευρά περιείχε τής πρώτης πεντε-
τηρίδος (Όλ. 86 3—Όλ. 87 2) τάς άναγραφάς
τών έν Έκατομπέδω άναθημάτων, έξ ής διεσώθη-
σαν τρία τεμάχια, τό μέν υπάρχον νΰν έν Γαλλίου
(τό ΟΙΟ. 137=€ΙΑ I. σελ. 55 α), τά δ' άλλα δύο
(τά Άρχ. Έφ. Π. Α. 17. και 2023=ΟΙΑ I. σελ.
55 1). ο.) έν Άκροπόλει έκ τοις Προπυλαίοις. Τό
νέον άντίγραφον, όπερ παρέσχεν Ό ΚϋΜβί', εινα:
κατά τά άλλα πάνυ ακριβές, άλλά τό έν τω 5
στίχω ~Ω μέγα κατέστησεν άμφίβολον διότι σημει-
όνει μέν τήν άνω καμπήν τοΰ ~Ω μέγα, άλλά δέν
δεανύει τήν δεξιάν βάσιν αύτοΰ, ήτις έν τω λίθω
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
μένην πεντετηρίδα Όλ. 93 3—Όλ. 94 2, ης πρέ-
πει νά έξαιρεθή ένεκα της έν τω τεμαχίω γραφής
τβ του άρχοντος Εύκλείδου ετος (Όλ. 94 2).
Ήουνάμεθα νά προβώμεν ευθύς περαιτέρω εξε-
τάζοντες, άν τά έν τω τεμαχίω διασωθέντα λεί-
ψανα έκ της ειςαγωγής τοΰ έτους δύνανται έξ αν-
τιπαραβολής νά όρίσωσιν άκριβέστερον, εις τίνα
των δύο πεντετηρίδων και, εί δυνατο'ν, ε'ις ποίον
ετος αύτής πρέπει νά καταταχθή τ6 τεμάχιον.
Άλλ' άνάγκη είναι πρότερον νά άντιπαραβάλω-
μεν αύτο διά τά χάσματα, άτινα άπαντώ[Λεν έν τη
αναγραφή, προς άλλο τεμάχιον, όπερ άνήκει εις
τάς άναγραφάς τών έν τω Έκατομπέδω άναθημά-
των, συμπληρούμενον δε κατ' αύτάς, δεικνύει και
αύτο τά αύτά χάσματα, άπερ καϊ το προκείμενον,
νεωστϊ δέ και εις τά αμέσως προ Εύκλείδου άρχον-
τος ετη κατετάχθη.
"ίνα δέ διευκολύνωμεν την άντιπαραβολήν και
καταστήσωμεν έναργή την ομοιότητα και όιαφοράν
τών τεμαχίων, άπεικονίσαμεν καϊ αύτο έπί τοΰ
αύτοΰ πίνακος ώς οίον τε πιστότατα έκ τοΰ λίθου
κατά μέτρα ίσα μετά τοΰ έξεταζομένου (εις τό
ήμισυ τοΰ φυσικοΰ μήκους καϊ πλάτους) και διε-
στείλαμεν διά τοΰ άριθμοΰ 437 β.
Τό τεμάχιον δημοσιευθέν κατά πρώτον πανο-
μοιοτύπως έν τη αρχαιολογική ταύτη εφημέριοι
(Π. Α. άρ. 174=Ταγκ. ΑΜ. Ηβΐ. 2. 883), έπε-
έειργάσθη έπιμελώς κατά τό πανομοιο'τυπον της
έφημερίδος καϊ κατ' άντίγραφον τοΰ 'Ρόσς και συ-
νεπλήρωσεν ο Βοίκχιος ίδίδΐΐ. 2. β. σελ. 288).
Κατά τήν άκριβή συμπλήρωσιν τοΰ Βοικχίου καϊ
έν τω τεμαχίω έκείνω ο μέν 6 στίχος, ενθα άρχε-
ται ή τών άναθημάτων άναγραφή, συμπληρούμε-
νος κατά τάς προτέρας άναγραφάς λομβάνει περί
τά 90 γράμματα, διά δέ τήν πλήρωσιν τοΰ 7 καϊ
8 στίχου τά τών προτέρων αναγραφών δέν έπαρ-
κοΰσιν, αλλά διά μέν τον 7 στίχον παρέχουσιν
7.0 γράμματα, διά δέ τον 8 περί τά 80. Έκ τού-
του προκύπτουσι μετά τό τρίτον καϊ πέμπτον άνά-
θημα, ώς έν τω προκειμένω τεμαχίω, χάσματα
ισομεγέθη.
Άλλα το τεμάχιον έκεΤνο έκτος τών χασμάτων
τούτων δεικνύει πλείστας άλλας διαφοράς προς
τάς προτέρας άναγραφάς τών έν τω έκατομπέδω
άναθημάτων, δεικνύει προς τούτοις άνωμαλίαν έν
τή ορθογραφία πάνυ περίεργον. Γέγραπται μέν έν
αύτώ έτι το λάμβόα κατά τήν προ Εύκλείδου γρα-
φήν Ρ, άλλά συγχρόνως γέγραπται Ε καϊ Η αντί
Η. Ουτω γέγραπται (στίχ. 8) ΚΑΡΧΗΣΙΟΝ, άλ-
λά (στίχ. 13) ΚΙ/ΕΡΟΥΧΌΙ. Άντί δέ "Ω μέγα γέ-
γραπται άπαξ μέν Ό μικρόν, άπαξ δέ ~Ω μέγα.
Ούτω γέγραπται (στίχ. 5) ΕΝΤΩΓΝ[Ε . . , άλλά
(στίχ. 11) ΤΟΪΤΟΝ άντί τούτων. Οΰτω γέγραπται.
ότέ μέν Ο ότέ δέ Οϊ άντί ΟΥ.
Τήν άνωμαλίαν ταύτην της ορθογραφίας θεω-
ρήσας ό Βοίκχιος (ε. α. α. σελ. 291) ώς λείψανον
της προ Εύκλείδου γραφής, έθεσε τό τεμάχιον εις
τά άμέσως μετά τον άρχοντα Εύκλείδην έτη, Άλ-
λ' ό Μΐοΐιαβίϊδ (<1<3Γ ΡαΐΊΙι. σελ. 299) έξετάζων
τό τεμάχιον καϊ άντιπαραοάλλων προς τάς άνα-
γραφάς τών έν τω Έκατομπέδω άναθημάτων τάς
προ Εύκλείδου καϊ τάς μετ' Εύκλείδην γενομένας
καϊ μή εύρίσκων ούδένα λόγον, δι' δν ήδύναντο νά
συμβώσι μετ' Εύκλείδην περί τά έν τω Έκατομ-
πέδω άναθήματα αϊ μεταβολαί, ας τό τεμάχιον
δεικνύει, εί'κασεν ορθώς, ότι τό τεμάχιον άνήκει εις
τάς προ Εύκλείδου άναγραφάς, θεωρεί δέ τήν άνω-
[Λα7^ίαν της ορθογραφίας προερχομένην έξ αντι-
γράφου, γενομένου μετά τήν 100 Όλυμπιάδα.
ΤελευταΤον Ό Κΐΐχΐιΐιοίϊ έν τή τών Αττικών έπι-
γραφών συλλογή ΟΙΑ I σελ. 55 (1 14ο, 146) έθεσε
τό τεμάχιον έξ άντιγράφου τοΰ ϋ. ΚΜιΙβΓ εις τήν
κατά τήν άναρχίαν (Όλ. 94 1) πεντετηρίδα (Όλ.
93 3—Όλ. 9ί2) και θεωρεί αύτο λείψανον τοΰ
1 καϊ 2 ή τοΰ 2 καϊ 3 έτους αύτής, άποπτεύει δέ,
ότι είναι έκ της όπισθεν πλευράς τής στήλης, ή;
ή έμπροσθεν πλευρά περιείχε τής πρώτης πεντε-
τηρίδος (Όλ. 86 3—Όλ. 87 2) τάς άναγραφάς
τών έν Έκατομπέδω άναθημάτων, έξ ής διεσώθη-
σαν τρία τεμάχια, τό μέν υπάρχον νΰν έν Γαλλίου
(τό ΟΙΟ. 137=€ΙΑ I. σελ. 55 α), τά δ' άλλα δύο
(τά Άρχ. Έφ. Π. Α. 17. και 2023=ΟΙΑ I. σελ.
55 1). ο.) έν Άκροπόλει έκ τοις Προπυλαίοις. Τό
νέον άντίγραφον, όπερ παρέσχεν Ό ΚϋΜβί', εινα:
κατά τά άλλα πάνυ ακριβές, άλλά τό έν τω 5
στίχω ~Ω μέγα κατέστησεν άμφίβολον διότι σημει-
όνει μέν τήν άνω καμπήν τοΰ ~Ω μέγα, άλλά δέν
δεανύει τήν δεξιάν βάσιν αύτοΰ, ήτις έν τω λίθω