^ββ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.
οηρά γχά λοιπά άναγεγραμμένα σκεύη ύπήρχον II στίχ. 7), αλλά [Βέβαιους ο;. ταμία; εν τη έπικε-
ισως έν τη χαλκοθήκη. Τουλάχιστον είς την χαλ- φαλίδΐ της αναγραφής ώνομάζοντο ταμίαΐ της θεού
κοθήκνιν άγουσι τά εν τω τρίτω στίχω της πλευ- ή των της Οεοΰ, όπως ονομάζονται έν τη επί Πο-
ράς διασωθέντα . . . τ ο ί χ ω . . . , εϊ και ό λίθος λυζήλου άρχοντος ταμιακή στήλη (ορα κατωτέρ.
παρεμβάλλει δυςκολίαν ουχί μικράν, ες ης φαί- αριθ. 439). Κα! ταΰτα μεν όή περί τούτων,
νετα:, δτι δεν πρέπει νά συμπληρωθώσιν « άσπί- Ει δέ και ή στήλη περιήλθεν είς ημάς πάνυ κο-
οες έπίχαλκοι .... προς τω ]τοίχω . . . «, κα- λοβή και ούτε τά μέρη αϋτης άπαντα άνεγνώσθη-
θώς έν τη στήλη εκείνη κείται « άσπίοες έπίχαλ- σαν, μας διδάσκει όμως ούχΐ ολίγα νέα. Έκ τού-
κοι έν τη χαλκοθήκη αύτη προς τω τοίχω». Κλείς των ημείς ενταύθα σημειοΰμεν την τ ε τ ρ ά κ υ-
του Έκατομπέδου είναι άναγεγραμμένη έν τη πλευ κ λ ο ν (δρα Β στίχ. 49, 79), και το άχρι τοϋδε
ρα ταύτη (Β στίχ. 54), αλλά μέρος τι πολύτιμον & μονών τών λεξικογράφων γνωστόν ά μ π ρ ο ν
θύρας άπο του Έκατομπέδου είναι άναγεγραμμέ- (δρα Β στίχ. .75) και άφίνοντες την τών λοιπών
νον εν τη πλευρά Α (Π στίχ. 29) μεταξύ τών συλλογήν εις άλλους μεταγράφομεν ενταύθα τά
χρυσών και άργυρών σκευών. Έν συντόμω τά περί επί τών πινάκων μικροΐς γράμμασι κατά την κοι-
τοΰ τόπου, οπου τά άναγεγραμμένα έκειντο, μέ- νήν γραφήν και όρθογραφίαν συμπληροΰντες μέρη
νουσιν ήμΤν έτι άμφίβολα. Παρατηροΰμεν δέ ότι έν τινά δυνάμενα νά συμπληρο>θώσιν άφ' εαυτών ή έ;
τη στήλη ήσαν μεν άναγεγραμμένα άναθήματα άλλων άναγραφών καϊ παραλαμβάνοντες ολίγα
και της Αρτέμιδος της Βραυρωνίας (δρα Α I τινά έκ τών πάνυ κολοβών και αμφιβόλων,
στίχ- 27) και της Αθηνάς της Πολιάοος (δρα Α
("Ορα τήν έπομένην σελίδα 467)
οηρά γχά λοιπά άναγεγραμμένα σκεύη ύπήρχον II στίχ. 7), αλλά [Βέβαιους ο;. ταμία; εν τη έπικε-
ισως έν τη χαλκοθήκη. Τουλάχιστον είς την χαλ- φαλίδΐ της αναγραφής ώνομάζοντο ταμίαΐ της θεού
κοθήκνιν άγουσι τά εν τω τρίτω στίχω της πλευ- ή των της Οεοΰ, όπως ονομάζονται έν τη επί Πο-
ράς διασωθέντα . . . τ ο ί χ ω . . . , εϊ και ό λίθος λυζήλου άρχοντος ταμιακή στήλη (ορα κατωτέρ.
παρεμβάλλει δυςκολίαν ουχί μικράν, ες ης φαί- αριθ. 439). Κα! ταΰτα μεν όή περί τούτων,
νετα:, δτι δεν πρέπει νά συμπληρωθώσιν « άσπί- Ει δέ και ή στήλη περιήλθεν είς ημάς πάνυ κο-
οες έπίχαλκοι .... προς τω ]τοίχω . . . «, κα- λοβή και ούτε τά μέρη αϋτης άπαντα άνεγνώσθη-
θώς έν τη στήλη εκείνη κείται « άσπίοες έπίχαλ- σαν, μας διδάσκει όμως ούχΐ ολίγα νέα. Έκ τού-
κοι έν τη χαλκοθήκη αύτη προς τω τοίχω». Κλείς των ημείς ενταύθα σημειοΰμεν την τ ε τ ρ ά κ υ-
του Έκατομπέδου είναι άναγεγραμμένη έν τη πλευ κ λ ο ν (δρα Β στίχ. 49, 79), και το άχρι τοϋδε
ρα ταύτη (Β στίχ. 54), αλλά μέρος τι πολύτιμον & μονών τών λεξικογράφων γνωστόν ά μ π ρ ο ν
θύρας άπο του Έκατομπέδου είναι άναγεγραμμέ- (δρα Β στίχ. .75) και άφίνοντες την τών λοιπών
νον εν τη πλευρά Α (Π στίχ. 29) μεταξύ τών συλλογήν εις άλλους μεταγράφομεν ενταύθα τά
χρυσών και άργυρών σκευών. Έν συντόμω τά περί επί τών πινάκων μικροΐς γράμμασι κατά την κοι-
τοΰ τόπου, οπου τά άναγεγραμμένα έκειντο, μέ- νήν γραφήν και όρθογραφίαν συμπληροΰντες μέρη
νουσιν ήμΤν έτι άμφίβολα. Παρατηροΰμεν δέ ότι έν τινά δυνάμενα νά συμπληρο>θώσιν άφ' εαυτών ή έ;
τη στήλη ήσαν μεν άναγεγραμμένα άναθήματα άλλων άναγραφών καϊ παραλαμβάνοντες ολίγα
και της Αρτέμιδος της Βραυρωνίας (δρα Α I τινά έκ τών πάνυ κολοβών και αμφιβόλων,
στίχ- 27) και της Αθηνάς της Πολιάοος (δρα Α
("Ορα τήν έπομένην σελίδα 467)