Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1874)

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ. |0|

οία πάντα τά προειρημένα φιλοφρονώ; ά σύνοδος άποδε[ξα-
15 μένα τάν [έπαγγελίαν] Σωτέλεος και 2ενόλας, έκάλεσε · <

Το ψήφισμα τοΰτο τών περί τον Λιόνυσον τε- ραίαις (αρϊοβδ), το δέ Α έχει και την τομήν
χνιτών τών έξ Ίσθμοΰ και Νεμέας τών έν Όποΰντι γωνιώδη, οΰτε οέ στοιχηδόν κείνται έν τη στήλη,
διεσώθη » έπί στήλης λευκοϋ μαρμάρου έχούσης Έκ δέ τοϋ 2 στίχου μανθάνομεν, δτι ό λίθος ει-
αετωμα, ήτις δπαρχεί έντετειχισμένη άνωθεν της ναι έξ Όποΰντος και εκείθεν μετεκομίσθη εις την
αύλειας θύρας της δ'.αλελυμένης μονής τοΰ προοή- μονήν καϊ ένετειχισθη, δτε ίσως ή μονή έκτίζετο,
του Ήλιου τοΰ έπιλεγομένου τοΰ Κάρκαρη, κει- υπεράνω της πύλης. Απέχει οέ ή μονή άπο μεν
μένης εν τη επαρχία Λοκρίδος έν τω δήμω Έλα- του Ταλαντίου περίπου 10 ώρας, άπο δέ της θέ-
τεις εν τη περιφέρεια τοΰ χωρίου Ζέλί, άφ' ου σεως, ένθα κοινώς τάσσεται ή πο'λις Όποϋς, περί-
άπεχει ούο ώρας καϊ ήμίσείαν » ή 4 χιλιο'μετρα που 14 ώρας. Ο: της μονής κτιτορες βεβαίως μή
(δρα τον γεωγραφικδν πίνακα της Ελλάδος, ΟαΐΊο έννοήσαντες, όποιοι είναι οί τεχνίτα; οί έν τη στήλη
<ΪΟ Ια 6ΐ'όθ6, τον ύπο τών αξιωματικών τοΰ έπι- άναφερόμενοι, έξέλαβον αυτούς ως κοινούς τεχνί-
τελειου τών Γάλλων συνταχθέντα καϊ κοσμοϋντα ^ας οικιών καϊ επέτρεψαν να έντειχισθη έπϊ της πύ-
απαντα σχεδόν τά γραφεΤα τοΰ Έλληνικοΰ κράτους λης ή στήλη, μετακομισθείσα έξ Όποΰντος.
ον-μοσια και δημοτικά). Περί τών τεχνιτών τούτων τών περί τον Διο'-

Ό οιοάσκαλος τοΰ Έλληνικοΰ σχολείου Άτα- νυσον έν γένει και περί τών λοιπών ιερών θιάσων
Ααντης Πάτροκλος Κανακας, μεταβάς κατά δια- παρά τοις άρχαι'οις έχομεν νυν βιβλιάριον πολλοϋ
ταγήν^τοϋ υπουργείου της παιδείας εις την μο- λόγου άξιον, συγγεγραμμένον ύπο τοΰ νυν παρ'
νην ο^ο'ψζΊος ύπδ τοΰ ο^μοοιδασκάλου Ιία- ήμΐν διαμένοντος Οΐίο Γ,ϊκΙβί'δ καϊ έπιγραφόμενον
~σ:φα, δςτις έγνώριζε τον λίΟον, έλαβεν έξ αύτοΰ Βίΰ αΐθΐΐγδίδθ1ΐ6η ΚίϊηδΙΙβΓ (ΒογΙϊιι 1873). Τάς
*« έπεμψεν εις το δποοργβοκ τρία αποτυπώματα τοΰ ΡαΐΐΙ ΡουοατΕ ττερ; τών αύτών υποθέσεων
επι χάρτου πανυ ευκρινή. - πραγματείας Αδκοοιαίίοιίδ ΓΟΐϊο,ϊβαδΟδ οΐιοζ Ιϋδ

Απο τών αποτυπωμάτων τούτων, τά όττοΤα ΟίΓΟδ και ϋθ οοΐΐϋΰ,ϋδ αϊ'ίίί'ΐοιπη δοοηίοοπητι
κείνται νΰν έν τω άρχείω τοΰ υπουργείου (πρωτ. αρίκΐ ΟΓΛ0Ο05 γνωρίζομεν έτι έκ μονής της έ-
ΰ337 1873 άνεγνώσθησαν χαί μετηνέ- πιγραφής. Έκ δέ τοΰ βιβλιαρίου τοΰ κυρίου ΙΛ~

'/θησαν μικροΐς γράμμασι κατά τήν κοινήν γρα- (1(3Γ8 (σελ. ?9 καϊ 89) μανθάνομεν, δσα μέχρι
?ην πάντα τά άνωτέρω τοΰ ψηφίσματος τά έκτος τοΰδε είναι γνωστά έξ επιγραφών καϊ περί τών
"ων αγκυλών κείμενα, έν οίς έτηρήΟησαν πασαι αϊ περί τον Δ ι ό ν υ σ ο ν τεχνιτών τών
«^ωμαλίαι και ιδιοτροπία·, τοΰ λίθου (δρα στίχ. έξ Ίσθμοϋ και Νεμέας. Άλλ' εις τάς
*·> 12). Ε/, τών έν άγκύλαις κειμένων ήμετέ- τέσσαρας έν αύτώ μνημονευομένας έπιγραφάς, έξ.
Ρων συμπληρώσεων ή έν τω 18 στίχω ελήφθη έκ ων ή μεν άνήκει εις τήν Τέον (ΟΙ& αριθ. 3068),
ομοίας ύποθέεεως θηραίου λίθου τοΰ ύπδ τοΰ ή δέ εις τάς "Αθήνας (Άρχ. Έφημ. Π. Α. άριΟ.
μακαρί70υ Ύ^ς δημοσιευθέντος (ΙΠ50Γ. ο·Γ. ίηβ3, 213), αί δέ δύο άλλαι ή έκΛελφών 1089)
«ριθ. 198='Ραγκ. Αηί. ΗοΙ. άριθ. 704), ένθα καϊ ή έκ Θν,βών (Κεϊΐ 8γ1Ι. ΙηδΟΓ. Β(ΕθΙ. σελ. 80)
*είτα: « αποδεξαμένους τήν Ιπαγγελίαν ». Τοΰ δέ άμφ(βάλλονται, άν ειχον « Ίσθμδν καϊ Νεμέαν 3,
" τω 8 στίχω ονόματος τοΰ πατρός της Ξενόλας ώς διϊσχυρίζονταί τίνες, ή «Ίσθμδν και Πίερίαν»,
Αμεινία άνιχνεύονται μετά δυςκολίας τά τρία ώς διατείνονται άλλοι, έπρεπε νά προςτεΟη ή επι-
~ρώτα γράμματα. γραφή, ήν ό Α, Οοηζο καϊ Λ. Μίοΐΐαβίϊδ εύρόν-

Η στήλη είναι τδ κάτω μέρος κολοβή, τά τες έν "Αργεί και άντιγράψαντες πρώτοι έδημοσί-
γραμματα έχουσι τά άκρα κεκοσμημένα κε- ευ σαν έν τρΤς Αηΐΐαΐϊ (ΙοΙΓ ΙΐΙδΙίΙ;. (1ΐ ΟΟΠ', ;η.,