DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0029
22 ΘεσσαλικαΙ έπιγραφαί νπό Ά. Άρβανιτοπονλον.
ΑΕ 1914
0Ό74) καϊ της αποδόσεως του Ν ατελώς. Και 209β). Μεγάλη κεραμίς, ή μεγίστη των εύρεθει-
αΰται είναι τών περί το 300 πΧ χρόνων καϊ έπε- σων (230-Α), εκ δύο τμημάτων συναρμ.οσθεΐσα,
κείνα. παχ. 0Ό37,διαμ. 0-107- Φέρει ενσφραγιστον επι-
Αί τοΟ αριθ. 228-Ε και 228 Ρ είναι εμφανώς γραφήν τοΟ κεραμουργοΟ πιθανώς, Θεοφ,άνΙης Δεί-
μεταγενέστεραι' δ πηλός έ'χει ροδίζον ύπέρυθρον {γωνος;).
χρώμα' άναγνωστέον ή Γοννέων (πόλις ενν.) άμ- Ή ύπ' αριθ. 230-Β είναι τμήμα λεπτής κερ
IX-
φοτέρας' ή δευτέρα τούτων έχει σχήμα έλλειψοει- μίδος μετ' ένσφραγίστου έπι του κυρτώματος έπι-
δές διαμ. 0"045 και είναι έλλιπής, ήτοι ή [Γο]ν- γραφής δείνα - -ς Άρια---|ς ψ[ήφισμα;)· εχει
νεω[ν (πόλις). διάμ. 0 105 καϊ ύψ. γραμμ. 0-019-0-024.
Ή δε ύπ' άοιθ. 230-Γ είναι στάθμη έν είδε·.
'Αρι*. 229 (εϊκ. 11- καταλ. άρι». 201-160). πλακο0ντος, ?έρ0υσα ζύο τ?ήματ31 ^ω κα1 ύπ'«ύτά
δια σφραγΐδος πρόστυπον εν 3 ή ό'μοιον τώ 229Α.
Άριΰ'. 231(εΙκ. 13-καταλ. άρν». 209α· 209αι'
209β-209δ). Λύχνος (231-Α) ερυθρού πηλοΟ,
μονόμυςος, ακέραιος πλην της λαβής, άποκοπείσης
τά πολλά, λίαν ανοικτός το στόμα, τα εσω κα'ι
° έπι της στεφάνης βεβαμμένος μέλας και γεγανω-
'/ϊ 22,9-Α μένος ζύγι έπιμελώς' μήκ. 0Ό91" έπι της στε-
11: κεραμίδες έπιγεγραμμέναι τών Γόννων. ι ι > -Λ,., νΛοιιΛ
(/ /» ι ι* νι» φανης φέρει Λεπτως εγχαρακτον επιγραφην Λσετω
Κεραμις .(229-Α) λεπτή, ολίγον κοίλη" άνω έπι \άνέϋ·ηκεν της δευτέρας λέξεως διακρίνονται μύ-
της κυρτής επιφανείας φέρει μέγα τι ένσφράγιστον λις ίχνη τών δύο ή τριών πρώτων γραμμάτων,
μονογράφημα όρθογώνιον, ό'περ ποικίλως δύναται τών λοιπών άποτριβέντων υψ. αυτών 0Ό09. Ει-
νά άναγνωσθή, ίσως ΓΕ ή ΡΕ (= Πε| ρραιβών;). ναι ή μόνη επιγραφή, τών πρό Εύκλείδου άρχον-
Τό ύπ'άριθ. 229-Β είναι τμήμα κεραμίδος, φέ- τος χρόνων ευρεθείσα έν Γόννοις.
ρον έπι όπτου' ήδη τοΟ πηλοΟ άμελώς κεχαραγμέ- Το 231-Β είναι κυρτον τμήμα κοιλίας λεπτοΟ
νον όι όξέος οργάνου ονομά τι---λα---. αγγείου, εσω τε και εξω γεγανωμένου λαμπρώς μέ-
λανος, πανταχόθεν άποκεκομμένον" χάραξις ίσχυ-
'Αριΰ'. 230. (εΐΗ.12' καταλ. άρι#.158· 202- ρά' &ΐνα] Πα'λλάδι (άνέ&ηκεν)- ύψ. γρ. 0 004.
130-Γ
2,30-Α ^ 2.30-Β
75.· οτά&μη και κεραμίδες έπιγεγραμμέναι νπό τών κεραμέων έν Γόννοις.
ΑΕ 1914
0Ό74) καϊ της αποδόσεως του Ν ατελώς. Και 209β). Μεγάλη κεραμίς, ή μεγίστη των εύρεθει-
αΰται είναι τών περί το 300 πΧ χρόνων καϊ έπε- σων (230-Α), εκ δύο τμημάτων συναρμ.οσθεΐσα,
κείνα. παχ. 0Ό37,διαμ. 0-107- Φέρει ενσφραγιστον επι-
Αί τοΟ αριθ. 228-Ε και 228 Ρ είναι εμφανώς γραφήν τοΟ κεραμουργοΟ πιθανώς, Θεοφ,άνΙης Δεί-
μεταγενέστεραι' δ πηλός έ'χει ροδίζον ύπέρυθρον {γωνος;).
χρώμα' άναγνωστέον ή Γοννέων (πόλις ενν.) άμ- Ή ύπ' αριθ. 230-Β είναι τμήμα λεπτής κερ
IX-
φοτέρας' ή δευτέρα τούτων έχει σχήμα έλλειψοει- μίδος μετ' ένσφραγίστου έπι του κυρτώματος έπι-
δές διαμ. 0"045 και είναι έλλιπής, ήτοι ή [Γο]ν- γραφής δείνα - -ς Άρια---|ς ψ[ήφισμα;)· εχει
νεω[ν (πόλις). διάμ. 0 105 καϊ ύψ. γραμμ. 0-019-0-024.
Ή δε ύπ' άοιθ. 230-Γ είναι στάθμη έν είδε·.
'Αρι*. 229 (εϊκ. 11- καταλ. άρι». 201-160). πλακο0ντος, ?έρ0υσα ζύο τ?ήματ31 ^ω κα1 ύπ'«ύτά
δια σφραγΐδος πρόστυπον εν 3 ή ό'μοιον τώ 229Α.
Άριΰ'. 231(εΙκ. 13-καταλ. άρν». 209α· 209αι'
209β-209δ). Λύχνος (231-Α) ερυθρού πηλοΟ,
μονόμυςος, ακέραιος πλην της λαβής, άποκοπείσης
τά πολλά, λίαν ανοικτός το στόμα, τα εσω κα'ι
° έπι της στεφάνης βεβαμμένος μέλας και γεγανω-
'/ϊ 22,9-Α μένος ζύγι έπιμελώς' μήκ. 0Ό91" έπι της στε-
11: κεραμίδες έπιγεγραμμέναι τών Γόννων. ι ι > -Λ,., νΛοιιΛ
(/ /» ι ι* νι» φανης φέρει Λεπτως εγχαρακτον επιγραφην Λσετω
Κεραμις .(229-Α) λεπτή, ολίγον κοίλη" άνω έπι \άνέϋ·ηκεν της δευτέρας λέξεως διακρίνονται μύ-
της κυρτής επιφανείας φέρει μέγα τι ένσφράγιστον λις ίχνη τών δύο ή τριών πρώτων γραμμάτων,
μονογράφημα όρθογώνιον, ό'περ ποικίλως δύναται τών λοιπών άποτριβέντων υψ. αυτών 0Ό09. Ει-
νά άναγνωσθή, ίσως ΓΕ ή ΡΕ (= Πε| ρραιβών;). ναι ή μόνη επιγραφή, τών πρό Εύκλείδου άρχον-
Τό ύπ'άριθ. 229-Β είναι τμήμα κεραμίδος, φέ- τος χρόνων ευρεθείσα έν Γόννοις.
ρον έπι όπτου' ήδη τοΟ πηλοΟ άμελώς κεχαραγμέ- Το 231-Β είναι κυρτον τμήμα κοιλίας λεπτοΟ
νον όι όξέος οργάνου ονομά τι---λα---. αγγείου, εσω τε και εξω γεγανωμένου λαμπρώς μέ-
λανος, πανταχόθεν άποκεκομμένον" χάραξις ίσχυ-
'Αριΰ'. 230. (εΐΗ.12' καταλ. άρι#.158· 202- ρά' &ΐνα] Πα'λλάδι (άνέ&ηκεν)- ύψ. γρ. 0 004.
130-Γ
2,30-Α ^ 2.30-Β
75.· οτά&μη και κεραμίδες έπιγεγραμμέναι νπό τών κεραμέων έν Γόννοις.