DOI Artikel:
Bersakēs, Friderikos: Boiōtias skyphos ektypos epigegrammenos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0060
ΑΕ 1914
Βοιωτίας σκύφος εκτυπος έπιγεγραμμένος· ύπο Φ. Βερσάκη. 53
τες δτι ό άνήρ έχει όμοιόμορφον κεφαλήν προς το
ταλαίπωρον ζώον! Και ή απάτη αύτη απορρέει έκ
της άβεβαίου χειρός του κατασκευαστοΟ του σκύ-
φου, άλλο τι προσπαθήσαντος να εκδήλωση. Το
στόμα δηλ. του άνδρός, ώς και τοΟ ζώου, έφράτ-
τετο δια τίνος αντικειμένου, της πανσικάπης, ίνα
μή αμφότεροι κεντηΟώσιν ύπο της ορέξεως να οο-
κιμάσωσι δια της μασσήσεως την ποιότητα του
σίτου (Πολυδεύκ. Ζ' 30 τό γε μην τοις οίκέ-αις
τοις ένδον έργαζομένοις ύπέρ τον μή κάπτειν των
άλψίτων περιΰέμενον παυσικάπη ονομάζεται, τρο-
χοειδές μηχάνημα τω τραχήλω περιαρμοζόμενον
ώς άδννατεϊν τω στόματι τάς χείρας προσαγαγεΐν
πρβ. κα! ΙΒ' 2. Εύστάθ. εις Ίλ. θ 217 749 13"
παυσικάπη . . . μηχάνημα τι τροχω έμφερές, δι ου
τον τράχηλον διεϊρον των υποζυγίων, ώστε μή
εοΜειν, ομοίως δε και των άν&ρώπων, ώστε, φησί,
μή δύνασ'&αι τάς χείρας τω στόματι προσάγειν.
Φώτ. 403 6. Σουίδας και Ήσύχ. εν λ. παυσι-
κάπη. Λουκ. ον. 28 και 42).
Έν τη παραστάσει της κοσκινίσεως εϊκ. 3 εικο-
νίζεται λίθινος ληνός μετά βάσεως, παρ' ω έν δε-
ξιά κύπτει έπ' αυτού γυναικεία μορφή μετά βρα-
/έος -/ιτώνος καταλείποντος ελεύθερον τον άριστε-
ρον ώμον και τον βραχίονα. Δια των χειρών κρα-
τεί ή γυνή περιφερικόν άντικείμενον περιθεόμε-
νον ύπο έξεχούσης παρυφής. Έκ τών έπι τοΟ άν-
τικειμένου τούτου μικρών συνεχομένων στιγμών
γίνεται κατάδηλον δτι ο τεχνίτης άναπαρέστησε
κόσκινον, ού αί οπαι του πλέγματος δηλουνται διά
τών στιγμών, ο δε κυκλικός ξύλινος στέφανος διά
της άναγλύπτου παρυφής. Εξ άγνοιας όμως τής
προοπτικής ή μάλλον έξ αδυναμίας νά καταστήση
άλλως ευκρινές το είκονιζόμενον κόσκινον άναπα-
ρέστησε τοΰτο κατακόρυφον γεωμετρικώς. Νομίζω
δτι μάλλον τό δεύτερον συνέβη, διότι εν τω ληνώ
παρατηρείται ποιά τις γνώσις τής προοπτικής διά
τής έλλειψιοειδοΰς άπεικονισεως τών κύκλων αύτοΰ.
Ιου κοσκινού ύπήρχον παρά τοις άρχαίοις διά-
φορα είδη, άλλ ένθάδε είναι άδύνατον νά διακρίνη
τις που πρέπει νά κατατα-/θή τούτο (Πολυδεύκ. Ζ'
74 ζό δε έργαλεΐον, έν ω τα άλευρα διεσήΰ'ετο, τδ
μεν εκ σχοινιού πλέγμα κόσκινον, ει δε του κο-
σκινού κύκλω άντι τών σχοίνων λινοϋν τι σινδόνιον
εΐη έξημμένον, ώς άκριβέστερον τδ άλευρον κα&αί-
ροιτο, άίενρότησις έκαλεΐτο, ει δε έξ έρίου εΐη
κρησάρα. Πρβ. και ΙΒ' 4.Ήσύ/. έν λ. άλευρό-
τησις. ΜΕτυμ. 60 25. Ζωναρ. 125 ΒΑ 382 24.
Γαλην. 19 115 Φωτ. 177, 26 έν λ. κρησέρα.Ά-
θην. Δ' 647 Ρ).
'Εν άριστερά παρίσταται κινουμένη προς τον
ληνόν ανδρική μορφή περιβεβλημένη ζώσμα περί
τήν οσφύν, ίμάτιον δηλονότι περιστρεφόμενον και
άνερ/ομενον έκ τών όπισθεν πιθανώς επί του δεξιού
ώμου, έντευθεν δε αϊωρούμενον καταπΤπτον εις τι
μήκος προς τά κάτω.ΤοΟτο δέ, φαίνεται, δτι εικο-
νίζει το μεταξύ του δεξιού βραχίονος και τής δε-
ξιάς πλευράς τής μορφής κρεμάμενον άντικείμενον.
Τό λοιπόν μέρος του σώματος είναι γυμνόν.
Τά παρά το κάτω μέρος του προσώπου και έπι
τοΟ λαιμοΟ πλαστικά σημεία είναι τόσον δυσδιά-
κριτα, ώστε άδυνατεΐ τις νά διακρίνη άν είκονί-
ζουσι μακράν κόμην ή τήν παυσικάπην.
Έπι τής κεφαλής φέρει κωνικόν πΐλον και κρα-
τεί διά τής δεξιάς τήν κορυφή ν σάκκου πιθανώς ή
πίθου, δι' ού μεταφέρει τό άλευρον έκ τής παρα-
κειμένης μύλης προς κοσκίνισιν έν τω ληνώ. Η
γυνή άναμένει κρατοΰσα τό κόσκινον, Ό δέ άνήρ
μέλλει πάραυτα νά έκκενώση εντός τοΟ κοσκινού
το άλευρον. Προ ολίγου ή άνδρική μορφή έστή-
ριζε τον σάκκον έπι τοΟ δεξιού ώμου κρατούσα αυ-
τόν διά τής δεξιάς χειρός-; νυν δέ μετετόπισεν αυ-
τόν έπι τής ώμοπλάτης και είτα επί του άριστερου
ώμου και έδραζομένη διά τοΰ δεξιού ποδός έπι του
εδάφους εντείνει τάς δυνάμεις ίνα άνατρέψη οιά
τής άριστεράς /ειρός τό περιεχόμενον του σάκκου
εντός του κοσκινού.
Ή προς τά άριστερά στροφή τής κεφαλής δει-
κνύει τήν σ'/έσιν τής παραστάσεως ταύτης προς
τήν προηγουμένην και κατάδηλοι το μέρος, οπόθεν
τό άλευρον μετεκομίσθη.
Έν τή επομένη παραστάσει (είκ. 4) εικονίζεται
μύλη στρεφομένη ύπο γυναικός μετά χιτώνος εξι-
κνουμένου μέ/ρι τών μηρών ώς τής έν τή κοσκι-
νίσει γυναικείας μορφής. Ή κυρίως άλουσα μη-
χανή εδράζεται έπι τραπέζης έκ λίθου ή ξύλου.
Έπι ταύτης στερεουται ή κυρίως μύλη, έψ ής
στρέφεται ό δνος.
Ή μύλη είναι μικρού πάχους περιφερική πλάξ,
ώς εξάγεται έκ τής ολίγον καμπύλης καί άπεστρογ-
Βοιωτίας σκύφος εκτυπος έπιγεγραμμένος· ύπο Φ. Βερσάκη. 53
τες δτι ό άνήρ έχει όμοιόμορφον κεφαλήν προς το
ταλαίπωρον ζώον! Και ή απάτη αύτη απορρέει έκ
της άβεβαίου χειρός του κατασκευαστοΟ του σκύ-
φου, άλλο τι προσπαθήσαντος να εκδήλωση. Το
στόμα δηλ. του άνδρός, ώς και τοΟ ζώου, έφράτ-
τετο δια τίνος αντικειμένου, της πανσικάπης, ίνα
μή αμφότεροι κεντηΟώσιν ύπο της ορέξεως να οο-
κιμάσωσι δια της μασσήσεως την ποιότητα του
σίτου (Πολυδεύκ. Ζ' 30 τό γε μην τοις οίκέ-αις
τοις ένδον έργαζομένοις ύπέρ τον μή κάπτειν των
άλψίτων περιΰέμενον παυσικάπη ονομάζεται, τρο-
χοειδές μηχάνημα τω τραχήλω περιαρμοζόμενον
ώς άδννατεϊν τω στόματι τάς χείρας προσαγαγεΐν
πρβ. κα! ΙΒ' 2. Εύστάθ. εις Ίλ. θ 217 749 13"
παυσικάπη . . . μηχάνημα τι τροχω έμφερές, δι ου
τον τράχηλον διεϊρον των υποζυγίων, ώστε μή
εοΜειν, ομοίως δε και των άν&ρώπων, ώστε, φησί,
μή δύνασ'&αι τάς χείρας τω στόματι προσάγειν.
Φώτ. 403 6. Σουίδας και Ήσύχ. εν λ. παυσι-
κάπη. Λουκ. ον. 28 και 42).
Έν τη παραστάσει της κοσκινίσεως εϊκ. 3 εικο-
νίζεται λίθινος ληνός μετά βάσεως, παρ' ω έν δε-
ξιά κύπτει έπ' αυτού γυναικεία μορφή μετά βρα-
/έος -/ιτώνος καταλείποντος ελεύθερον τον άριστε-
ρον ώμον και τον βραχίονα. Δια των χειρών κρα-
τεί ή γυνή περιφερικόν άντικείμενον περιθεόμε-
νον ύπο έξεχούσης παρυφής. Έκ τών έπι τοΟ άν-
τικειμένου τούτου μικρών συνεχομένων στιγμών
γίνεται κατάδηλον δτι ο τεχνίτης άναπαρέστησε
κόσκινον, ού αί οπαι του πλέγματος δηλουνται διά
τών στιγμών, ο δε κυκλικός ξύλινος στέφανος διά
της άναγλύπτου παρυφής. Εξ άγνοιας όμως τής
προοπτικής ή μάλλον έξ αδυναμίας νά καταστήση
άλλως ευκρινές το είκονιζόμενον κόσκινον άναπα-
ρέστησε τοΰτο κατακόρυφον γεωμετρικώς. Νομίζω
δτι μάλλον τό δεύτερον συνέβη, διότι εν τω ληνώ
παρατηρείται ποιά τις γνώσις τής προοπτικής διά
τής έλλειψιοειδοΰς άπεικονισεως τών κύκλων αύτοΰ.
Ιου κοσκινού ύπήρχον παρά τοις άρχαίοις διά-
φορα είδη, άλλ ένθάδε είναι άδύνατον νά διακρίνη
τις που πρέπει νά κατατα-/θή τούτο (Πολυδεύκ. Ζ'
74 ζό δε έργαλεΐον, έν ω τα άλευρα διεσήΰ'ετο, τδ
μεν εκ σχοινιού πλέγμα κόσκινον, ει δε του κο-
σκινού κύκλω άντι τών σχοίνων λινοϋν τι σινδόνιον
εΐη έξημμένον, ώς άκριβέστερον τδ άλευρον κα&αί-
ροιτο, άίενρότησις έκαλεΐτο, ει δε έξ έρίου εΐη
κρησάρα. Πρβ. και ΙΒ' 4.Ήσύ/. έν λ. άλευρό-
τησις. ΜΕτυμ. 60 25. Ζωναρ. 125 ΒΑ 382 24.
Γαλην. 19 115 Φωτ. 177, 26 έν λ. κρησέρα.Ά-
θην. Δ' 647 Ρ).
'Εν άριστερά παρίσταται κινουμένη προς τον
ληνόν ανδρική μορφή περιβεβλημένη ζώσμα περί
τήν οσφύν, ίμάτιον δηλονότι περιστρεφόμενον και
άνερ/ομενον έκ τών όπισθεν πιθανώς επί του δεξιού
ώμου, έντευθεν δε αϊωρούμενον καταπΤπτον εις τι
μήκος προς τά κάτω.ΤοΟτο δέ, φαίνεται, δτι εικο-
νίζει το μεταξύ του δεξιού βραχίονος και τής δε-
ξιάς πλευράς τής μορφής κρεμάμενον άντικείμενον.
Τό λοιπόν μέρος του σώματος είναι γυμνόν.
Τά παρά το κάτω μέρος του προσώπου και έπι
τοΟ λαιμοΟ πλαστικά σημεία είναι τόσον δυσδιά-
κριτα, ώστε άδυνατεΐ τις νά διακρίνη άν είκονί-
ζουσι μακράν κόμην ή τήν παυσικάπην.
Έπι τής κεφαλής φέρει κωνικόν πΐλον και κρα-
τεί διά τής δεξιάς τήν κορυφή ν σάκκου πιθανώς ή
πίθου, δι' ού μεταφέρει τό άλευρον έκ τής παρα-
κειμένης μύλης προς κοσκίνισιν έν τω ληνώ. Η
γυνή άναμένει κρατοΰσα τό κόσκινον, Ό δέ άνήρ
μέλλει πάραυτα νά έκκενώση εντός τοΟ κοσκινού
το άλευρον. Προ ολίγου ή άνδρική μορφή έστή-
ριζε τον σάκκον έπι τοΟ δεξιού ώμου κρατούσα αυ-
τόν διά τής δεξιάς χειρός-; νυν δέ μετετόπισεν αυ-
τόν έπι τής ώμοπλάτης και είτα επί του άριστερου
ώμου και έδραζομένη διά τοΰ δεξιού ποδός έπι του
εδάφους εντείνει τάς δυνάμεις ίνα άνατρέψη οιά
τής άριστεράς /ειρός τό περιεχόμενον του σάκκου
εντός του κοσκινού.
Ή προς τά άριστερά στροφή τής κεφαλής δει-
κνύει τήν σ'/έσιν τής παραστάσεως ταύτης προς
τήν προηγουμένην και κατάδηλοι το μέρος, οπόθεν
τό άλευρον μετεκομίσθη.
Έν τή επομένη παραστάσει (είκ. 4) εικονίζεται
μύλη στρεφομένη ύπο γυναικός μετά χιτώνος εξι-
κνουμένου μέ/ρι τών μηρών ώς τής έν τή κοσκι-
νίσει γυναικείας μορφής. Ή κυρίως άλουσα μη-
χανή εδράζεται έπι τραπέζης έκ λίθου ή ξύλου.
Έπι ταύτης στερεουται ή κυρίως μύλη, έψ ής
στρέφεται ό δνος.
Ή μύλη είναι μικρού πάχους περιφερική πλάξ,
ώς εξάγεται έκ τής ολίγον καμπύλης καί άπεστρογ-