98 Κνωαίων και Τνλωίων συνΰήκη- νπο Χατζιδάκι.
ΑΕ 191*
. κ α
α β ο
τ
ι ο ι
. ν τ ο ι
Ρ I ι
Προ του ρ μαίνεται ή λοξή κεραία του Α, μετά π(*χ. ΟΊΟ.
το τ μία λοξή κεραία \. Τεμάχιον ρ. "Τψ. μέγιστον 0 07, μήκ. 0Ί9,
πάχ. 0Ί 1 . Το τεμάχιον τούτο ε/ει και την κάτω
ο ι δ έπιφάνειαν εϊργασμένην και λείαν' διο εϊκάζομεν
ε κ « δτι άπεσπάσθη έκ τη: βάσεως του μεγάλου λίθου.
Τεμάχιον <5. "Τψ. 0 04, πλ. 0Ό9, πάχ. 0Ί2.
Εχει οέ και τούτο την κάτω έπιφάνειαν λείαν.
,. ^ Τεμάχιον ε. Τψ. 0Ί4, πλ. 005, πάχ. ΟΊΟ.
Πλήν της όψεως έφ' ής τά γράμματα έχει και
Μεταξύ Ο και ϋ φαίνεται κάθετος κεραία" ή φ χάτω |_!?άν310ιν λείαν) τάς δέ άλλας άκανο-
κάθετος του πρώτου γράμματος Ε λείπει. Το πρώ- νίστους
τον γράμμα άποτετριμμένον τελείως. Ή πρώτη Έ_) το0 τεμαχίου α £νω σώζονται τρία εύκρι-
κάθετος κεραία του Ν ελλείπει. νώς διακρινόμενα γράμματα, εξ ών μετά βεβαιό-
τητας σχεδόν δύναται τις νά συμπλήρωση τήν συ-
νήθη έπι κεραλήζ τών συνθηκών άφιέρωσιν Τ]Υ-
ΧΑ[ΙΑΓΑΦΑΙ. Έκ τών διακρινομένων γραμμά-
2-. Τεμάχιον γ. των το0 £πθμ£νου στίχου δύναται νά συμπληρωθη
ή λέξις Α]β[Γ]Ε[ΙΟΓ έν τω λίθω μάλιστα διακρί-
νεται άμυδρώς και ή δεξιά λοξή κεραία του Α,
Κατά ταύτα το τεμάχιον τούτο ανήκει εις τήν άρ-
5. Τεμάχιον δ. ^ ^«,^ συν()ήκης Δυνάμεθα 6'μως νά βεβαιώσω-
Του τελευταίου I σώζεται μόνον το κατώτερον μεν δτι δεν προσαρμόζεται εις τήν εικόνα 1 σελ.
ήμισυ. Προ του Ν Ό λίθος άποτετριμμένος' δια- 94, δι' δ και δεν ανήκει εις τήν σωζομένην πρώ-
κρίνονται μόνον άμυδρώς ίχνη του Ε ή Ρ τήν δευ- την στήλην, άλλ εις άλλην προ ταύτης, ήτις ήτο
τέραν στιγμήν λίαν άμφίβολα. πιθανώτατα κεχαραγμένη ούχί επί ενός μόνον λί-
α ν 0ου' διότι δεν δύναα,αι νά εικάσω τόσω δυσαναλό-
ί ι
© ν γως στενόμακρον τον λι'Οον. Έκ τούτων πείθομαι
Ο ε ν „ λ /
ν φ ε οτι ή συνθήκη ήτο αναγεγραμμενη ουχι επι ενος
τ, ι τ μόνον λίθου, ουδέ επι στήλης, άλλ' επί τοίχου,
I ι Ο πιθανώς επί του τοίχου του παρά τον βωμον τε-
τ ® μένους, ώς συνειθίζετο άλλως τε έν Κρήτη έπΐ
2: Τειιανιον ε. ~ / « ~
^ * των τοίχων των ναων.
Το α και το ν έλλιπή, άλλ' άσφαλή. Τό ο κι~ Έκ του τεμαχίου /? ουδέν διδασκ,όμεθα. "Οτι
στεύω δτι είναι και ο και Συμπλήρωσιν δμως ανήκει εις τήν αυτήν έπιγραφήν, ουδεμία άμφιβο-
ουδεμίαν τολμώ νά έπιχειρήσω εις ούτω μικρόν λία, άλλά και ούδαμου ταύτης προσαρμόζεται,
τεμάχιον. Έπι του τεμαχίου ^ δυνατόν νά συμπληρωθη
Τά τέσσαρα τεμάχια της άνω σειράς της εϊκό- ή λέςις Κ]ΝθΒΐΟΙ και κάτωθεν ΠΑΚΕΧ]ΟΝΤΟ.
νος 2 άνήκουσιν εις τήν συνθήκην. Και ό λίθος και Έπι του τεμαχίου 5 μόνον εν δίγαμμα οικρίνε-
τά γράμματά εΐσιν άπαράλλακτα. τα ι καϊ το κάτω άκρον καθέτου κεραίας άλλου
Τεμάχιον α. Σχήμα σφηνοειδές πανταχόθεν δλως γράμματος,
άνώμαλον πλήν της όψεως έφ' ής τά γράμματα. Το κάτωθεν της εικόνος τεμάχιον ε δεν άνήκει
1ψ. 0ΊΊ, πλ. εις το άνώτατον και πλατύτατον εις τήν αυτήν συνθήκην, άλλ' εις άλλην έπιγρα-
0Ό9, πάχ. εις το άνω το παχύτατον 0Ί1. ©ήν οΰχΐ πολύ άπέχουσαν ταύτης χρονικώς, ώς
Τεμάχιον β. Έχει το αυτό του προηγουμένου έκ του" σχήματος τών γραμμάτων δύναται τις νά
σχήμα περίπου. "Τψ. 0Ί3, μέγιστον πλ. 0 07, εικάση. Ιωσήφ Χατζιδάκις.
ΑΕ 191*
. κ α
α β ο
τ
ι ο ι
. ν τ ο ι
Ρ I ι
Προ του ρ μαίνεται ή λοξή κεραία του Α, μετά π(*χ. ΟΊΟ.
το τ μία λοξή κεραία \. Τεμάχιον ρ. "Τψ. μέγιστον 0 07, μήκ. 0Ί9,
πάχ. 0Ί 1 . Το τεμάχιον τούτο ε/ει και την κάτω
ο ι δ έπιφάνειαν εϊργασμένην και λείαν' διο εϊκάζομεν
ε κ « δτι άπεσπάσθη έκ τη: βάσεως του μεγάλου λίθου.
Τεμάχιον <5. "Τψ. 0 04, πλ. 0Ό9, πάχ. 0Ί2.
Εχει οέ και τούτο την κάτω έπιφάνειαν λείαν.
,. ^ Τεμάχιον ε. Τψ. 0Ί4, πλ. 005, πάχ. ΟΊΟ.
Πλήν της όψεως έφ' ής τά γράμματα έχει και
Μεταξύ Ο και ϋ φαίνεται κάθετος κεραία" ή φ χάτω |_!?άν310ιν λείαν) τάς δέ άλλας άκανο-
κάθετος του πρώτου γράμματος Ε λείπει. Το πρώ- νίστους
τον γράμμα άποτετριμμένον τελείως. Ή πρώτη Έ_) το0 τεμαχίου α £νω σώζονται τρία εύκρι-
κάθετος κεραία του Ν ελλείπει. νώς διακρινόμενα γράμματα, εξ ών μετά βεβαιό-
τητας σχεδόν δύναται τις νά συμπλήρωση τήν συ-
νήθη έπι κεραλήζ τών συνθηκών άφιέρωσιν Τ]Υ-
ΧΑ[ΙΑΓΑΦΑΙ. Έκ τών διακρινομένων γραμμά-
2-. Τεμάχιον γ. των το0 £πθμ£νου στίχου δύναται νά συμπληρωθη
ή λέξις Α]β[Γ]Ε[ΙΟΓ έν τω λίθω μάλιστα διακρί-
νεται άμυδρώς και ή δεξιά λοξή κεραία του Α,
Κατά ταύτα το τεμάχιον τούτο ανήκει εις τήν άρ-
5. Τεμάχιον δ. ^ ^«,^ συν()ήκης Δυνάμεθα 6'μως νά βεβαιώσω-
Του τελευταίου I σώζεται μόνον το κατώτερον μεν δτι δεν προσαρμόζεται εις τήν εικόνα 1 σελ.
ήμισυ. Προ του Ν Ό λίθος άποτετριμμένος' δια- 94, δι' δ και δεν ανήκει εις τήν σωζομένην πρώ-
κρίνονται μόνον άμυδρώς ίχνη του Ε ή Ρ τήν δευ- την στήλην, άλλ εις άλλην προ ταύτης, ήτις ήτο
τέραν στιγμήν λίαν άμφίβολα. πιθανώτατα κεχαραγμένη ούχί επί ενός μόνον λί-
α ν 0ου' διότι δεν δύναα,αι νά εικάσω τόσω δυσαναλό-
ί ι
© ν γως στενόμακρον τον λι'Οον. Έκ τούτων πείθομαι
Ο ε ν „ λ /
ν φ ε οτι ή συνθήκη ήτο αναγεγραμμενη ουχι επι ενος
τ, ι τ μόνον λίθου, ουδέ επι στήλης, άλλ' επί τοίχου,
I ι Ο πιθανώς επί του τοίχου του παρά τον βωμον τε-
τ ® μένους, ώς συνειθίζετο άλλως τε έν Κρήτη έπΐ
2: Τειιανιον ε. ~ / « ~
^ * των τοίχων των ναων.
Το α και το ν έλλιπή, άλλ' άσφαλή. Τό ο κι~ Έκ του τεμαχίου /? ουδέν διδασκ,όμεθα. "Οτι
στεύω δτι είναι και ο και Συμπλήρωσιν δμως ανήκει εις τήν αυτήν έπιγραφήν, ουδεμία άμφιβο-
ουδεμίαν τολμώ νά έπιχειρήσω εις ούτω μικρόν λία, άλλά και ούδαμου ταύτης προσαρμόζεται,
τεμάχιον. Έπι του τεμαχίου ^ δυνατόν νά συμπληρωθη
Τά τέσσαρα τεμάχια της άνω σειράς της εϊκό- ή λέςις Κ]ΝθΒΐΟΙ και κάτωθεν ΠΑΚΕΧ]ΟΝΤΟ.
νος 2 άνήκουσιν εις τήν συνθήκην. Και ό λίθος και Έπι του τεμαχίου 5 μόνον εν δίγαμμα οικρίνε-
τά γράμματά εΐσιν άπαράλλακτα. τα ι καϊ το κάτω άκρον καθέτου κεραίας άλλου
Τεμάχιον α. Σχήμα σφηνοειδές πανταχόθεν δλως γράμματος,
άνώμαλον πλήν της όψεως έφ' ής τά γράμματα. Το κάτωθεν της εικόνος τεμάχιον ε δεν άνήκει
1ψ. 0ΊΊ, πλ. εις το άνώτατον και πλατύτατον εις τήν αυτήν συνθήκην, άλλ' εις άλλην έπιγρα-
0Ό9, πάχ. εις το άνω το παχύτατον 0Ί1. ©ήν οΰχΐ πολύ άπέχουσαν ταύτης χρονικώς, ώς
Τεμάχιον β. Έχει το αυτό του προηγουμένου έκ του" σχήματος τών γραμμάτων δύναται τις νά
σχήμα περίπου. "Τψ. 0Ί3, μέγιστον πλ. 0 07, εικάση. Ιωσήφ Χατζιδάκις.