DOI Artikel:
Pappadakēs, Nikolaos: Ptykton katoptron ek Thēbōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0135
128 Πτνκτδν κάτοπτρον εκ Θηβών υπό Ν. Παπαόάκη.
ΑΕ 1914
ήμίκαυστα όστα εις σωρδν (ύφ' δν έχώ-
ρουν τά μηριαία του κυρίου νεκρού)"
αδυνατούντες δε νά πιστεύσωμεν οτι
προτεθχμμένον εύρόντες τον ήμίκαυ-
στον τούτον οί κατορύςαντες τήν κυ-
ρ ίαν νεκράν θά έπέθετόν ποτε εττ' αυ-
τής εκείνον, άντί νά τα παραμερίσω-
σιν είς τίνα γωνίαν, νομίζομεν μάλλον
οτι τούτον ΰστεοον αποθανόντα καύ-
σαντες προσεπέθηκαν απλούστατα επί
8: Αύοπνξίδκχτηςνεκρας. της προτεθαμμένης νεκρας τα δστα.
χωρίς νά διαταράξωσιν όλως ταύτην.
ταλα χρυσού άπλα γωνιώδη, κρατούμενα οπίσω Ακριβώς δ' εκ του σεβασμοΟ τούτου (δι δν άνέ-
διά κρικελλίου (δι'ου και όλος έκκρέμαται όπισθεν παφα και κάτοπτρον και ένώτια) συμπεραίνομεν
του ρόδακος άπδ του άγγίστρου), φορεί δε, φαίνεται, δ'τι οικείος τις αύτη, σύζυγος ίσως, και μετ οΰ
ταινίαν περί τήν κόμην,—όμοιος έν γένει προς πολύν χρόνον συνετάφη ούτος" δι'δ και ουσιωδώς
του Έθν. Μουσείου άριθ. 13124 και 3422 πλήν σύγχρονα θεωρουμεν δλα τα κτερίσματα παρά τον
του ρόδακος, καθ'δν τουλάχιστον δμοια τά ένώτια πρόχειρον πειρασμον του χωρισμού αύτών είς δύο
Μ&ΓδΙίδΠ: Ο&ΙαΙ. οί ^\νβ11θΐ7" κλπ. άρ. 1914-5 διαφοροχρόνους ταφάς, ών εϊς τήν προτέραν θά-
(μόνον έκεϊ δ δίσκος έχει 7 πέταλα κοκκιδωτά, ώς νήκε π.χ. δ κρατήρ, εις δε τήν ύστέραν τά μυρο-
καί δ γΟρός του). δόχα, τάγάνωτα κλπ. Ουδέ περί της ρηθείσης δια-
Προσθετέον δμως δ'τι σχεδόν άμέσως υπέρ το σποράς των νηματίων κλπ. φανταζόμεθα δ'τι δέν
μέσον του κυρίου σκελετού εύρομεν και δεντέρον οφείλεται εις διαρπαγήν, άλλ' εις άπλην διάρριψιν
των κτεοισαάτων, γνωστόν
κατά τάς αρχαίας κηδείας
(π. χ. ΡοίίίθΓ, ΝθΟΓΟρ. ΜγΓ.
101-4), καθ' άς και χρυσό-
παστοι έσθήτες θά έτεμαχί-
ζοντο ή και άφηρουντο ύπ'
αύτών τών θαπτόντων πλήν
λειψάνων άποπιπτόντων έν-
τός.
Τώνσνγχρόνων~λοι-ον κτε-
ρισμάτων τούτων οί μεν ερω-
τί^εϊς τών ένωτίων ήδη ένοει-
κνύουσι χρόνους ασφαλώς με-
τ' '^ε'Ιαν^ρον ( προ . ίδια
ΡιΐΓ^ν. είς δαηιιηΐ. 8&1)θπι·.
πίν. 124). ώς και τά μυρο-
δόχα (ών τάρχαιότατα μέχρι
τούδε έχουν εύρεθή έν τά-
φοις της νοτ. 'Ρωσσίας μετά
νου,ισμάτων του 280 πεοί-
που κατά λΥαΙζιπ^θΓ ΑΜ
9: Χαΐ.κοϊ μίσχοι και πήλιναι κάλυκες στεφάνου. Χρύσα ένώτια. XXVI, 99, σημ. 3 παρά Ρ.
4 11 14
ΑΕ 1914
ήμίκαυστα όστα εις σωρδν (ύφ' δν έχώ-
ρουν τά μηριαία του κυρίου νεκρού)"
αδυνατούντες δε νά πιστεύσωμεν οτι
προτεθχμμένον εύρόντες τον ήμίκαυ-
στον τούτον οί κατορύςαντες τήν κυ-
ρ ίαν νεκράν θά έπέθετόν ποτε εττ' αυ-
τής εκείνον, άντί νά τα παραμερίσω-
σιν είς τίνα γωνίαν, νομίζομεν μάλλον
οτι τούτον ΰστεοον αποθανόντα καύ-
σαντες προσεπέθηκαν απλούστατα επί
8: Αύοπνξίδκχτηςνεκρας. της προτεθαμμένης νεκρας τα δστα.
χωρίς νά διαταράξωσιν όλως ταύτην.
ταλα χρυσού άπλα γωνιώδη, κρατούμενα οπίσω Ακριβώς δ' εκ του σεβασμοΟ τούτου (δι δν άνέ-
διά κρικελλίου (δι'ου και όλος έκκρέμαται όπισθεν παφα και κάτοπτρον και ένώτια) συμπεραίνομεν
του ρόδακος άπδ του άγγίστρου), φορεί δε, φαίνεται, δ'τι οικείος τις αύτη, σύζυγος ίσως, και μετ οΰ
ταινίαν περί τήν κόμην,—όμοιος έν γένει προς πολύν χρόνον συνετάφη ούτος" δι'δ και ουσιωδώς
του Έθν. Μουσείου άριθ. 13124 και 3422 πλήν σύγχρονα θεωρουμεν δλα τα κτερίσματα παρά τον
του ρόδακος, καθ'δν τουλάχιστον δμοια τά ένώτια πρόχειρον πειρασμον του χωρισμού αύτών είς δύο
Μ&ΓδΙίδΠ: Ο&ΙαΙ. οί ^\νβ11θΐ7" κλπ. άρ. 1914-5 διαφοροχρόνους ταφάς, ών εϊς τήν προτέραν θά-
(μόνον έκεϊ δ δίσκος έχει 7 πέταλα κοκκιδωτά, ώς νήκε π.χ. δ κρατήρ, εις δε τήν ύστέραν τά μυρο-
καί δ γΟρός του). δόχα, τάγάνωτα κλπ. Ουδέ περί της ρηθείσης δια-
Προσθετέον δμως δ'τι σχεδόν άμέσως υπέρ το σποράς των νηματίων κλπ. φανταζόμεθα δ'τι δέν
μέσον του κυρίου σκελετού εύρομεν και δεντέρον οφείλεται εις διαρπαγήν, άλλ' εις άπλην διάρριψιν
των κτεοισαάτων, γνωστόν
κατά τάς αρχαίας κηδείας
(π. χ. ΡοίίίθΓ, ΝθΟΓΟρ. ΜγΓ.
101-4), καθ' άς και χρυσό-
παστοι έσθήτες θά έτεμαχί-
ζοντο ή και άφηρουντο ύπ'
αύτών τών θαπτόντων πλήν
λειψάνων άποπιπτόντων έν-
τός.
Τώνσνγχρόνων~λοι-ον κτε-
ρισμάτων τούτων οί μεν ερω-
τί^εϊς τών ένωτίων ήδη ένοει-
κνύουσι χρόνους ασφαλώς με-
τ' '^ε'Ιαν^ρον ( προ . ίδια
ΡιΐΓ^ν. είς δαηιιηΐ. 8&1)θπι·.
πίν. 124). ώς και τά μυρο-
δόχα (ών τάρχαιότατα μέχρι
τούδε έχουν εύρεθή έν τά-
φοις της νοτ. 'Ρωσσίας μετά
νου,ισμάτων του 280 πεοί-
που κατά λΥαΙζιπ^θΓ ΑΜ
9: Χαΐ.κοϊ μίσχοι και πήλιναι κάλυκες στεφάνου. Χρύσα ένώτια. XXVI, 99, σημ. 3 παρά Ρ.
4 11 14