Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1914)

178 Θεσσαλικοί έπιγραφαί- ύπδ Ά. Σ. 'Αρβανιτοπούλλου.

ΑΕ 1914

τητος νά προσαρμοσθώσι προς το τεθέν πατρικόν
Εύβιότου, μεθ' ήττονος δέ προς το Ενπολέμον το
δέ 'Επίνου ούτε τά ίχνη ού'τε ό χ_ώρος ευνοεί.

Στίχ. 3-4.Άπηντήσαμεν ήδη κριτήν και γραμ-
ματέα Λνσίμαχον Σίμ[μ)ου άνω εν άριθ. 64" 68"
66· 67· 68· επειοή τά περισωθέντα γράμματα καΐ
ίχνη καθιστώσι σχεδόν ασφαλείς τ?ς άνω ημετέ-
ρας αναγνώσεις, δυνάμεθα νά είκάσωμεν ό'τι ό έν
τω περί οδ ό λόγος ψηφίσματι Σΐμμος Λυσιμάχου
είναι σχετικός τφ έν τοις λοιποΐς, πιθανώς υιός
έκείνου ούτος.

Στίχ. 4-5. ϊό πατρικόν τοΟ Αριστομένους εί-
ναι σύμφωνον τοις περισωθεΐσι γράμμασι και ίχνε-
σιν ούτως ό έν τω άνω ύπ' άριθ. 70 ψηφίσματι
ταμίας Θεόλυτο[ς δύναται νά συμπληρωθή ώς ων
πατρός Αριστομένους και νά θεωρηθή πατήρ του
περί ού Ό λόγος" πρβ. καΊ άριθ. 113, ενθα δύναται
νά διαμφισβητηθή πως Ό τελευταίος ταγός ύπό
τούτου" άπαντα ό'μως Αριστομένης πατήρ του τα-

^ Χάρητος Γ".νω ά^ΐθ 87 Ε»ί. >5 (επιγρ. άρι&. 239)· ψήφιομα των Γοννέων νπερ δικαστών.

Στίχ. 5-6. Είναι ήδη γνωστός ό ταμίας^Ίσαν- [1] [ - · - άσυλίαν, άσφάλειαν]

όρος Αικαιογένους άνω έν άριθ. 65" 66* 67" 68, ό και έν πολέμωι και] ε[ν εΐρή-

αύτος πιθανώς τώ ένταυθα ταγώ, ού ή άνάγνωσις νηΐ" κα]λέσαι δ[έ ές αΰρι-

είναι ασφαλής. ον αύτού]ς και επί την κ[οινήν

Στίχ. 6-7."Ασανδρος Εύβιότου, ασφαλώς συμ- έστίαν και] υποδέξασ(9)αι· πρ[ονοη-

πληρωθείς, είναι βεβαίως σχετικός τω Εύβιότω δ θιΊναι δέ1 τού? ενάρχους ταγ[οΰς,

Άσάνδρου ταγώ έν τοις άνω άριθ. 80Β" 95 ψη- δπως και τό ψήφισμα τοϋτο άναγ[ρα-

, Λ , , , γ , λ, φηι εις κίον]α λιθίνην και τεΓθήι

©ισμασι, πιυανως πατήρ εκείνου ουτος' ο οε ταγός Χ ( ι

λ , <τ , , λ, , ,,, „ εις τό ίερίόν της Αθηνάς τΓής έν α-

Δημητριος Ιπποκράτους ουοενα ευοεθη ανοι του , ,

,/ , , ; . _ , , κροπο]λει- κα(ι) την γεν[ησομε-

νυν ενων σνετικον, έκτος έαν τις θέληση να συμ- . Λ . ,, „ _ , , ,,

'* Λ ' , , 10 νην οαπα]νην οουναι τους εν[αρχους

-ληοώση άνω έν άοιθ. 89 Ιπποκράτης Δημητρίου' ~ Γ

·" 1 ταμίας] απο των κοινών [προσ-

άλλά προς τούτο πρβ. άριθ. 51. όδω]ν τ- πάλ_

Στίχ. 8-10. Ά πηντησαμεν Δημο,ινετον πολ- (κενόν υψ. 0*03).

λών πατρικών άνω έν άριθ. 65- 66" 67" 68" 177

κλ.. Ιου έτερου ταμίου είχομεν κατ'αρχάς άνα- μαρμάρου λευκοφαίου, ευτελούς, ομοιάζοντος άπλώ

γνώσει και συμπληρώσει το όνομα διά του Ο]- τιτανολίθω, εκ τών πλευρών μόνον ακέραιος, άλ-

ν[ορ\τόνου· άλλά το πράγμα δεν βεβαιοΟται, διότι λ' άπεσχισμένη και κατά τάς άκμάς αύτών τά

το μεν όνομα θά ήτο μοναδικόν, τά δέ σωθέντα πολλά."Τψ. 0"21, πλ. όλικόν της στήλης 0'295.

σκιώδη ϊ'χνη και άλλο τι δύνανται νά ύποδείςωσιν, πάχ. ΟΊΟ.

εις - - μ]όνο[υ κττ., καίτοι παραμένει τό ΰποτεθέν, Η επιγραφή έχαράχθη βαθέως και καλώς, έκά-

λίαν περίεργον άλλως όνομα, ώς τό πάντων πιθα- στου στίχου περιοριζομένου έντός δύο οριζοντίων

νώτατον. Του στίχ. 10 μόλις διακρίνεται ίχνος τι χαραγών, ήγμένων διά του κανόνος, έλλειπουσών

γράμματος, ίσως Α. κατά τους τρεις τελευταίους στίχους, ίσως διότι

άπεδίδοντό ποτε διά βαφής μόνον" ύψ. γραμμ.

Άρι&. 239 (είκ. 8' καταλ. άριϋ. 178). Στήλη 0"006- 0 013, διάστιχ. 6"005.