DOI Artikel:
Petroulakis, Eustathios N.: Eleuthernēs epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0235
228 Έλευ&έρνης έπιγραφαί υπό Ενστ. Πετρονλάκη.
ΑΕ 1914
. ω; .
. οσμε
χωρίου τιτανόλιθου· ΰψ* 0Ό7, πλάτ. 0-09 πά/.
0 046· ΰψ. γραμμ. 0 025.
Είκ. 10 (μονα. άρ. 28). Στήλη όρθογωνίου
σχήματος έξ εγχωρίου φαιοΟ τιτανόλιθου βεβλαμ-
μένη καθ όλα αυτής τά μέρη' είναι έπιγεγραμ-
μένη όχι μόνον επί της εμπρόσθιας επιφανείας αλλά
και έπί των εκατέρωθεν αυτής κειαένων πλευοών'
ΰψ. 0-18, 0 16, πλ. 0-26, πάχ. 013.
Είκ. 10.
- - τωι - - - κα - ------
- - κατιε.ρ(;)ιας και πρεσγ[η]-
ία]ς αι δε κα μή άποφανή - -
5 - χο κόσμος κέληται ό Έλ·|
ου]θερναϊος πέντε στατ-
ήρ]ας άπυτίνεν έ'καστον [τ-
ον μή [π]αρεχόμενον δσ[τι-
ς δε κ άπολείπη[ι τ]άν πολ[ι]-
10 τηίαν των άρτεμιτάν [ε]-
παγγηλάτο) τοις κόομ[οις]
[τοι]ς Έλουθερναίοις- εκ δε [κα]
μή έπαγγείλη τά δινιαμη - -
- - μεντ - - - - τοις ετ.
Είκ. 10 ποοσϋίι δψις.
Ύψ. 0-18, 0-1(5, πλάτ. 0-227- ΰψ. γραμμ.
0Ό08, 0-009, 0 010, 0Ό11, 0-013- άπάστασις
γραμμ. 0 005, 0 007, 0 010.
πρεσγ\ηία\ς — πρεσβείας. Τό α έν τη Κρητική
διαλέκτω ένεκα της άσθενεστάτης διαρθρώσεως του
άφομοιουται ή μάλ>ον καταπνίγεται ϋπό τών έπα-
κολουθούντων ισχυρότερων φθόγγων. Ή τοιαύτη
άφομοίωσις έν μεν ταΐς άρχαιοτέραις έπιγραφαΐς
δεν αναγράφεται πάντοτε (πρβ. Σκιά, Περί της
Κρητικής διαλέκτου σελ. 6ο κέ. κνέσθαι Πυθ. 1,
56, 1), εν δε ταϊς κατά την Γορτ. Δωδ. γεγραμ-
μέναις ή άφομοίωσις άπαντα πάντοτε μεν εντός
της αύτής λέξεως, συχνάκις δε έν τη συμφραστικη
συμφθορα (8&ιΖ88η1ιΐ· δρα Σκιά ε. ά. πλί\οδ δέ
ληΰ. Α, VI, 1 Β3ϋΐΐ3θ1ί. Ό\β Ιιΐδοΐιπίί, νοη Οοΐ'-
Ιγη σελ. 18. τάϋ θυγατέρας- τά λει. τάδ δαίσιος).
Εν ταΐς μεταγενεστέραις έπιγραφαΐς επειδή
υπερισχύει ή δύναμις της έτυμολογίας το σ ούδε-
μίαν υφίσταται άφομοίωσιν ένεκα συμφραστικής
συμφθοράς (πρβ. Σκιά ε.ά. τάς δίκας Ο&ιιθγ 119.
47. 51). Προ του γ το ο άφωμοιώθη επίσης (πρβ.
Σκιά ε. ά. πρεγενταϊ Τθ Οαιιβι· 128, 4), διετη-
ρήθη δέ έν τω πρεσγεντάνς ΟΙΑ II 547, 12, πρε-
σγενοντας ΟΙΑ 11,547,15- (πρβ Σκιά ε.ά.)-πρβ.
επίσης ΌΐΙΙβηβθΐ'ββΓ 8γ11ο§β 1, 120, 6,7,18,
πρισγέες-πρι\ογεες, πρισγεϊες, άποφανήι (πρβλ.
Σκιά Περί της Κρητ. διαλέκτ· σελ. 101 έπαίρψ
Πυθ. 1.81, πάϋψ 11. 62. 1 κλπ.
Έλονδερναΐος" τό εν κατά τους μεταγενεστέ-
ρους χρόνους άπαντα πλειστάκις μεταβεβλημένον
εις ου (πρβ. Σκιά Περί της Κρητ. διαλ. σελ. 130)
Ελουσϊιν ιω Μιΐ8 1 νβη ονε{ργ)ε ταν]ς ΟΙΑ II 547.
στρατουομένοι Μϋ8 III 53, 4 έλού&ερον αύτ· 18
κλπ.Ή μεταβολή αύτη, ώς παρατηρεί ό κ. Σκιάς,
θά ήτο όλως άδύνατος άν το ευ είχε τήν σημερι-
νήν συμφωνώδη προφοράν ή άν το ον ήτο μονό-
φθογγον.Ό τύπος Έλονϋερναΐος δέν μοι είναι άλ-
λοθέν πόθεν γνωστός. Άποτίνεν = άποτίνειν. Έν
τή άσυναιρέτω καταλήξει τοΟ απαρεμφάτου άπαντα
πάντοτε ε (πρβ. Σκιά ΠερΊ της Κρητ. διαλ. σελ.
104) τίνεν Πυθ. I 72, 2, κ[ατα\{δ)[ι]καζ[ε)[ν] Πυθ.
II 38.
Πολιτήιαν περί της συχνής χρήσεως της ψ άντί
της ε* εις τά εις -ειον καϊ -εια ουσιαστικά, εις τά
εις -ειος έπίθετα και εϊς τά έκ τούτων επιρρήματα
πρβ. Σκιά Περί της Κρητ. διαλ. σελ. 117 πρν-
τανήιον Μοιι. &ηί, Ο 5 έταιρηιάν ληά Β II 12,
118,13.
Άρτεμιτάν. Άρτεμίτα.
ΑΕ 1914
. ω; .
. οσμε
χωρίου τιτανόλιθου· ΰψ* 0Ό7, πλάτ. 0-09 πά/.
0 046· ΰψ. γραμμ. 0 025.
Είκ. 10 (μονα. άρ. 28). Στήλη όρθογωνίου
σχήματος έξ εγχωρίου φαιοΟ τιτανόλιθου βεβλαμ-
μένη καθ όλα αυτής τά μέρη' είναι έπιγεγραμ-
μένη όχι μόνον επί της εμπρόσθιας επιφανείας αλλά
και έπί των εκατέρωθεν αυτής κειαένων πλευοών'
ΰψ. 0-18, 0 16, πλ. 0-26, πάχ. 013.
Είκ. 10.
- - τωι - - - κα - ------
- - κατιε.ρ(;)ιας και πρεσγ[η]-
ία]ς αι δε κα μή άποφανή - -
5 - χο κόσμος κέληται ό Έλ·|
ου]θερναϊος πέντε στατ-
ήρ]ας άπυτίνεν έ'καστον [τ-
ον μή [π]αρεχόμενον δσ[τι-
ς δε κ άπολείπη[ι τ]άν πολ[ι]-
10 τηίαν των άρτεμιτάν [ε]-
παγγηλάτο) τοις κόομ[οις]
[τοι]ς Έλουθερναίοις- εκ δε [κα]
μή έπαγγείλη τά δινιαμη - -
- - μεντ - - - - τοις ετ.
Είκ. 10 ποοσϋίι δψις.
Ύψ. 0-18, 0-1(5, πλάτ. 0-227- ΰψ. γραμμ.
0Ό08, 0-009, 0 010, 0Ό11, 0-013- άπάστασις
γραμμ. 0 005, 0 007, 0 010.
πρεσγ\ηία\ς — πρεσβείας. Τό α έν τη Κρητική
διαλέκτω ένεκα της άσθενεστάτης διαρθρώσεως του
άφομοιουται ή μάλ>ον καταπνίγεται ϋπό τών έπα-
κολουθούντων ισχυρότερων φθόγγων. Ή τοιαύτη
άφομοίωσις έν μεν ταΐς άρχαιοτέραις έπιγραφαΐς
δεν αναγράφεται πάντοτε (πρβ. Σκιά, Περί της
Κρητικής διαλέκτου σελ. 6ο κέ. κνέσθαι Πυθ. 1,
56, 1), εν δε ταϊς κατά την Γορτ. Δωδ. γεγραμ-
μέναις ή άφομοίωσις άπαντα πάντοτε μεν εντός
της αύτής λέξεως, συχνάκις δε έν τη συμφραστικη
συμφθορα (8&ιΖ88η1ιΐ· δρα Σκιά ε. ά. πλί\οδ δέ
ληΰ. Α, VI, 1 Β3ϋΐΐ3θ1ί. Ό\β Ιιΐδοΐιπίί, νοη Οοΐ'-
Ιγη σελ. 18. τάϋ θυγατέρας- τά λει. τάδ δαίσιος).
Εν ταΐς μεταγενεστέραις έπιγραφαΐς επειδή
υπερισχύει ή δύναμις της έτυμολογίας το σ ούδε-
μίαν υφίσταται άφομοίωσιν ένεκα συμφραστικής
συμφθοράς (πρβ. Σκιά ε.ά. τάς δίκας Ο&ιιθγ 119.
47. 51). Προ του γ το ο άφωμοιώθη επίσης (πρβ.
Σκιά ε. ά. πρεγενταϊ Τθ Οαιιβι· 128, 4), διετη-
ρήθη δέ έν τω πρεσγεντάνς ΟΙΑ II 547, 12, πρε-
σγενοντας ΟΙΑ 11,547,15- (πρβ Σκιά ε.ά.)-πρβ.
επίσης ΌΐΙΙβηβθΐ'ββΓ 8γ11ο§β 1, 120, 6,7,18,
πρισγέες-πρι\ογεες, πρισγεϊες, άποφανήι (πρβλ.
Σκιά Περί της Κρητ. διαλέκτ· σελ. 101 έπαίρψ
Πυθ. 1.81, πάϋψ 11. 62. 1 κλπ.
Έλονδερναΐος" τό εν κατά τους μεταγενεστέ-
ρους χρόνους άπαντα πλειστάκις μεταβεβλημένον
εις ου (πρβ. Σκιά Περί της Κρητ. διαλ. σελ. 130)
Ελουσϊιν ιω Μιΐ8 1 νβη ονε{ργ)ε ταν]ς ΟΙΑ II 547.
στρατουομένοι Μϋ8 III 53, 4 έλού&ερον αύτ· 18
κλπ.Ή μεταβολή αύτη, ώς παρατηρεί ό κ. Σκιάς,
θά ήτο όλως άδύνατος άν το ευ είχε τήν σημερι-
νήν συμφωνώδη προφοράν ή άν το ον ήτο μονό-
φθογγον.Ό τύπος Έλονϋερναΐος δέν μοι είναι άλ-
λοθέν πόθεν γνωστός. Άποτίνεν = άποτίνειν. Έν
τή άσυναιρέτω καταλήξει τοΟ απαρεμφάτου άπαντα
πάντοτε ε (πρβ. Σκιά ΠερΊ της Κρητ. διαλ. σελ.
104) τίνεν Πυθ. I 72, 2, κ[ατα\{δ)[ι]καζ[ε)[ν] Πυθ.
II 38.
Πολιτήιαν περί της συχνής χρήσεως της ψ άντί
της ε* εις τά εις -ειον καϊ -εια ουσιαστικά, εις τά
εις -ειος έπίθετα και εϊς τά έκ τούτων επιρρήματα
πρβ. Σκιά Περί της Κρητ. διαλ. σελ. 117 πρν-
τανήιον Μοιι. &ηί, Ο 5 έταιρηιάν ληά Β II 12,
118,13.
Άρτεμιτάν. Άρτεμίτα.