DOI Artikel:
Chatzēs, Antōnios Ch.: Papyros ex Arsinoēs (Phagioum) tēs Aigyptou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0039
ΑΕ 1915
Πάπυρος έξ Άροινόης (Φαγιονμ) της Αίγύπτον υπό Ά. Χ. Χατζή. 31
τικά «δημοτικά» γράμματα1, εμφανίζεται το πρώ-
τον τον 13' αιώνα μΧ.
§ 4. Επειδή αγνοώ την κοπτικήν, δεν δύναμαι
νά δώσω μετάφρασιν τοΟ περιεχομένου. Ιαύτην
καλούνται νά δώσωσιν οί έν τη δυτική Ευρώπη
Αΐγυπτιολόγοι, διότι παρ' ήμϊν ουδείς" δυστυχώς
υπάρχει Αίγυπτιολόγος. ΠερΊ του περιεχομένου
μόνον τάδε δύναμαι νά εϊπω. Έν στίχω 7 και 15
άναγινώσκω το όνομα ΆβραΗάμ. Περί τίνος Α-
βραάμ ό λόγος; Πας τις δύναται νά είπη, οτι έν
τώ παπύρω λέγεται περί του της Παλαιάς διαθή-
κης Αβραάμ. Έν κοπτικοϊς όμως μνημείοις εύρον
συ/νάκις μνημονευόμενον έπίσκοπόν τιναΑβραάμ2.
"Ισως ό'μως πρόκειται περί τρίτου τινός Αβραάμ.
§ 5. Μετά τά λε/Οέντα εΐσαγωγικώς περί τοΟ
παπύρου παραΟέτομεν τήν άνάγνωσιν αύτου:
£εμπλερ(?)επνουτιί?αρπ' δ [. ]β///,
ανακιεσιουηραεισ^ ει[ . . ]τλ
μαμακ^ επ^ αουιαειεσια[
αειχεταεβ/ ^ο)ΐσ(ί>ειενο[. ]
5 αλλαπιεκ[. ]πεταβι2£ωι«λ
λα<? ακκε^ληιπελλαπωλι
α^αμααβρα^ «μπωτεβ^ελ
πεβλωκεσπωτηεκμενεβ
σιταλπαρα' ωλουκωτει £ον
10 μεντου^ \\να£ ααπεσαπι" α[. ]
' (οζ λευνωννεΐί^ααιτια [. .]
ζ ονπαβιλωνμαβταό' ακε[ ?]
ουειελ<ίντεισνεβπει[. . = ?]α[. =υ?][. ?]
τα£λ«β<? ειει ^ αιτιουλο[. ]λ[ . =ω?)[. ?]
ν
15 σιβολτεισνίχβρα^ αμ,?απ<γ (βίο) ι
^αλιυα^ ρ^κημεπεβλιμ[. ?]
ματ ι </1 ν ιελακκαλωε
σωου^εισποσ.
1 Πρβ. Ζ,. ί^Ιενη, Κορίίδοΐιβ ΟΓΗίπιτιβιϊΙί (1880), σ 7 χέ.,
β. 81βίηάοτίϊ, Κορίίβοΐιβ 0Γ3ΐιιπΐ3ΐί1{ 2 ϊχδ (1904) σ. 1 χέ.
Ι1ρ6. Ετι Σοτβέ, ΜβηιιβΙ άβ 13 Ιβη^ιιβ β^.νριΐβηηβ, Παρίσιοι
1892, Βθ38Ϊ, θΓ3ΙΠΐη3ΐίθ3 β£1Ζία Πβΐΐ» ΐΓβ 813ΓΪ1111Γ6. Οβ-
ΓΟ§1ϊϊί03. (1βΐηθΙΪ03 β ΟΟρΙβ, Τουρίνο 1901
2 Ι1ρ6. Οιιιη, Οορίϊο ιηοηιιιηβηΐβ (έν τω 03ΐ3ΐο§υβ £β-
§ (). Εις τον άναγνωσθέντα πάπυρον παρατη-
ροΟμεν τά έξης: Ό πάπυρος έγράφη μετά τον Β'
αιώνα μΧ (ϊδέ άνωτ. $ 2)· τά γράμματα (πρβ.
π.χ. το α, τό ν κ.ά.ι ύποδηλοϋσιν, ότι ό πάπυρος
έγράφη ή τον Γ' ή τους μετά ταΰτα αιώνας.
Υπεράνω του α' στίχου και προς τήν δεξιάν
πλευρών3 ίσως ΰπάρ/ουσι τά γράμματα ΒΙ.
Στίχ. 1. Τό 7 γράμμα ομοιάζει τώ ρ, άλλ'
έπειοή άνω είναι άνοικτόν, πιστεύω, ότι δεν δύ-
ναται νά άναγνωσΟή ρ.
Τό 19 γράμμα (μετά τό π) δύναται νά άνα-
γνωσθή' ο ή ε.Τό τελευταΐον γράμμα δύναται νά
είναι η 4.
Στίχ. 2. Τό 20 γράμμα είναι ε, το 21 είναι «:
Στίχ. 3. Του τελευταίου γράμματος μόλις ί/νη
σώζονται.
Στίχ. 4. Τό 10 γράμμα (— /) ίσως είναι ι.
Στίχ. 5. ΤοΟ 7 και 8 γράμματος (εκ) είναι λίαν
αμφίβολος ή άνάγνωσις.
Στίχ. 7. Γπό τό 8 γράμμα (ρ) ύπάρχει στιγμή.
Στίχ. 10. Του 18 καϊ 20 γράμματος ή άνά-
γνωσις δεν είναι ασφαλής.
Στίχ. 11. Ισως τό 19 γράμμα είναι ι.
Στίχ. 15. Υπεράνω άκριβώς τοΟ 21 γράμμα-
τος εχει γραφή τό γράμμα ν.
Στίχ. 16. Τό 8 γράμμα (λ) διωρθώθη, ώς ει-
κάζω, εις ρ. (Βλέπε πίνακα).
Στίχ. 17. Τά δύο κκ έ'^ουσι κάτω γραμμήν,
ήτις διέρχεται δι' αύτών.
Μετά τό τελευταΐον γράμμα (ε) μένει χώρος
άγραφος τεσσάρων τουλάχιστον γραμμάτων.
Στίχ. 18. Το 11 γράμμα (σ) είναι το τελευ-
ταΐον του παπύρου.
Αντώνιος Χ. Χατζής.
ΠΘΓ31 (Ιθβ 3η1ίςιι β£γρΙ. άα τηιιβθβ άα Γ3ΐι·θ), Ι.β Οεϊγθ
1902, σελ. 155 (ϊηάίοβΒ).
8 Υπεοάνω των δύο τελευταίων γραμμάτων.
4 Ή αμφίβολος άνάγνωσις δηλοΰται δια στιγμή; τιθεμένης έπΐ τοΰ
γράμματος.
Πάπυρος έξ Άροινόης (Φαγιονμ) της Αίγύπτον υπό Ά. Χ. Χατζή. 31
τικά «δημοτικά» γράμματα1, εμφανίζεται το πρώ-
τον τον 13' αιώνα μΧ.
§ 4. Επειδή αγνοώ την κοπτικήν, δεν δύναμαι
νά δώσω μετάφρασιν τοΟ περιεχομένου. Ιαύτην
καλούνται νά δώσωσιν οί έν τη δυτική Ευρώπη
Αΐγυπτιολόγοι, διότι παρ' ήμϊν ουδείς" δυστυχώς
υπάρχει Αίγυπτιολόγος. ΠερΊ του περιεχομένου
μόνον τάδε δύναμαι νά εϊπω. Έν στίχω 7 και 15
άναγινώσκω το όνομα ΆβραΗάμ. Περί τίνος Α-
βραάμ ό λόγος; Πας τις δύναται νά είπη, οτι έν
τώ παπύρω λέγεται περί του της Παλαιάς διαθή-
κης Αβραάμ. Έν κοπτικοϊς όμως μνημείοις εύρον
συ/νάκις μνημονευόμενον έπίσκοπόν τιναΑβραάμ2.
"Ισως ό'μως πρόκειται περί τρίτου τινός Αβραάμ.
§ 5. Μετά τά λε/Οέντα εΐσαγωγικώς περί τοΟ
παπύρου παραΟέτομεν τήν άνάγνωσιν αύτου:
£εμπλερ(?)επνουτιί?αρπ' δ [. ]β///,
ανακιεσιουηραεισ^ ει[ . . ]τλ
μαμακ^ επ^ αουιαειεσια[
αειχεταεβ/ ^ο)ΐσ(ί>ειενο[. ]
5 αλλαπιεκ[. ]πεταβι2£ωι«λ
λα<? ακκε^ληιπελλαπωλι
α^αμααβρα^ «μπωτεβ^ελ
πεβλωκεσπωτηεκμενεβ
σιταλπαρα' ωλουκωτει £ον
10 μεντου^ \\να£ ααπεσαπι" α[. ]
' (οζ λευνωννεΐί^ααιτια [. .]
ζ ονπαβιλωνμαβταό' ακε[ ?]
ουειελ<ίντεισνεβπει[. . = ?]α[. =υ?][. ?]
τα£λ«β<? ειει ^ αιτιουλο[. ]λ[ . =ω?)[. ?]
ν
15 σιβολτεισνίχβρα^ αμ,?απ<γ (βίο) ι
^αλιυα^ ρ^κημεπεβλιμ[. ?]
ματ ι </1 ν ιελακκαλωε
σωου^εισποσ.
1 Πρβ. Ζ,. ί^Ιενη, Κορίίδοΐιβ ΟΓΗίπιτιβιϊΙί (1880), σ 7 χέ.,
β. 81βίηάοτίϊ, Κορίίβοΐιβ 0Γ3ΐιιπΐ3ΐί1{ 2 ϊχδ (1904) σ. 1 χέ.
Ι1ρ6. Ετι Σοτβέ, ΜβηιιβΙ άβ 13 Ιβη^ιιβ β^.νριΐβηηβ, Παρίσιοι
1892, Βθ38Ϊ, θΓ3ΙΠΐη3ΐίθ3 β£1Ζία Πβΐΐ» ΐΓβ 813ΓΪ1111Γ6. Οβ-
ΓΟ§1ϊϊί03. (1βΐηθΙΪ03 β ΟΟρΙβ, Τουρίνο 1901
2 Ι1ρ6. Οιιιη, Οορίϊο ιηοηιιιηβηΐβ (έν τω 03ΐ3ΐο§υβ £β-
§ (). Εις τον άναγνωσθέντα πάπυρον παρατη-
ροΟμεν τά έξης: Ό πάπυρος έγράφη μετά τον Β'
αιώνα μΧ (ϊδέ άνωτ. $ 2)· τά γράμματα (πρβ.
π.χ. το α, τό ν κ.ά.ι ύποδηλοϋσιν, ότι ό πάπυρος
έγράφη ή τον Γ' ή τους μετά ταΰτα αιώνας.
Υπεράνω του α' στίχου και προς τήν δεξιάν
πλευρών3 ίσως ΰπάρ/ουσι τά γράμματα ΒΙ.
Στίχ. 1. Τό 7 γράμμα ομοιάζει τώ ρ, άλλ'
έπειοή άνω είναι άνοικτόν, πιστεύω, ότι δεν δύ-
ναται νά άναγνωσΟή ρ.
Τό 19 γράμμα (μετά τό π) δύναται νά άνα-
γνωσθή' ο ή ε.Τό τελευταΐον γράμμα δύναται νά
είναι η 4.
Στίχ. 2. Τό 20 γράμμα είναι ε, το 21 είναι «:
Στίχ. 3. Του τελευταίου γράμματος μόλις ί/νη
σώζονται.
Στίχ. 4. Τό 10 γράμμα (— /) ίσως είναι ι.
Στίχ. 5. ΤοΟ 7 και 8 γράμματος (εκ) είναι λίαν
αμφίβολος ή άνάγνωσις.
Στίχ. 7. Γπό τό 8 γράμμα (ρ) ύπάρχει στιγμή.
Στίχ. 10. Του 18 καϊ 20 γράμματος ή άνά-
γνωσις δεν είναι ασφαλής.
Στίχ. 11. Ισως τό 19 γράμμα είναι ι.
Στίχ. 15. Υπεράνω άκριβώς τοΟ 21 γράμμα-
τος εχει γραφή τό γράμμα ν.
Στίχ. 16. Τό 8 γράμμα (λ) διωρθώθη, ώς ει-
κάζω, εις ρ. (Βλέπε πίνακα).
Στίχ. 17. Τά δύο κκ έ'^ουσι κάτω γραμμήν,
ήτις διέρχεται δι' αύτών.
Μετά τό τελευταΐον γράμμα (ε) μένει χώρος
άγραφος τεσσάρων τουλάχιστον γραμμάτων.
Στίχ. 18. Το 11 γράμμα (σ) είναι το τελευ-
ταΐον του παπύρου.
Αντώνιος Χ. Χατζής.
ΠΘΓ31 (Ιθβ 3η1ίςιι β£γρΙ. άα τηιιβθβ άα Γ3ΐι·θ), Ι.β Οεϊγθ
1902, σελ. 155 (ϊηάίοβΒ).
8 Υπεοάνω των δύο τελευταίων γραμμάτων.
4 Ή αμφίβολος άνάγνωσις δηλοΰται δια στιγμή; τιθεμένης έπΐ τοΰ
γράμματος.