32
Α Ε 1915
Διορθώσεις ε'ις έπιγραφάς έν Α Ε 1914
υπό
Αντωνίου Χ. Χατζή.
Σελ. 3. Νισύρου επιγραφή.
Μήπως το Ίσύχμιωιτάν είναι σφάλμα τοΟ /αρά-
κτου αντί Ίσ&μιωτάν;
Σελ. 94. Τνλίσον επιγραφή.
Γενικώς παρατηρώ, δτι είναι αναγκαία ή δή-
λωσις τών μακρών φωνηέντων" π.χ. γραπτέον νεο-
τέρας (—νεωτέρας), με' (=μή),ψάφδν (=ψάφων)
κτλ. ΤοΟτο γίνεται ΰπο πολλών εκδοτών σήμερον.
Στήλ.α', στί/. 1 γράφω: [παρ]εχόντδ (=παρε-
/όντω = παρεχόντων, προστακτ.).Ότι είναι άναγ-
καΐον τούτο, δηλοΐ το κατωτέρω έν στί/· 3-4 φε-
οέσθδν (=φερέσθων, προστ.).
Στί/. 8 γράφω: αί (= εί).Όμοίως γραπτέον αϊ
(ούχ'ι αί) έν στήλ. β' στί/. 3, Β καΐ 9, στήλ. γ',
στί/. Β.
Στί/. 10 γράφω: τάν ψά|φδν (=τών ψήφων).
Στήλη β', στί/· 3 γραπτέον: συνδοκοϊ ού/ί συν-
οοκδι (=συνδοκώ).
Στί/· 6 γράφω: γένοιτρ.
Στήλη γ', στί/· 11 γράφω: να αί κεν Θ[.......].
Ότι ουτω γραπτέον, διδάσκει σαφώς ή παρατεθει-
μένη είκών της έπιγραφης.
Σελ. 223. Κρητικής Γέννας έπιγραφαί.
Άριθ. 2 εικάζω, εϊ και ού/Ί μετά βεβαιότητος,
έπειδή δεν ε/ω τον λίθον προ οφθαλμών: Άτταίος|
Δαμι| ς κ Ιόσμιος .
Κόσμιος = κόσμος (άρχων έν Κρήτη)- πρβ. λε-
ξικά.
Αριθ. 3. Σώσιρα Σωσιρίω;
Το Σώσιρα και Σωσίριος ίσως ήδύναντο νά θεω-
ρηθώσι σφάλματα του /αράκτου.
Σελ. 224, άριΟ. 6. Κατά τον έκδόντα ή έπι-
γραφή ε/ει ώδε:
Εγιαφρδε
ιτοεπαφρ-
ο, δ. ιτονυ
μνήμης
χάριν, έτων —.
Κατ' έμέ άναγνωστέον:
Έπαφρ[ο3δε|ιτοί£ς3 Έπαφρ|οδ[ε]ίτδ (=ω) νυ
(=;)| μνήμης | χάριν, ετών [.] *.
Μυριάκις εκφέρεται το Έπαφρόδΐτος έν τη προ-
τελευταία συλλαβή δια τοΟ ει. Το νυ άνεγνώσθη
καλώς υπό του εκδότου; Ότι το β' όνομα πρέπει
νά θεωρηθή πτώσεως δοτικής, διδάσκουσιν αί αυ-
τόθι έκδιδόμεναι όμοιας φύσεως έπιγραφαί: άοιθ.5.
ΠαρμόνιμοςΔιονυσίω τώ ίοίω άδελφώ κτλ., αριθ.7.
Αμμωνία Αμμωνία τη γλ[υ]κυτάτη μητ[ρί] μνή-
μης /άριν κτλ.
Σελ. 225. Έλευΰέρνης έπιγραφαί
Αριθ. 2, στί/. 2 ίσως γραπτέον: οσδιαλαιη
έκσενίδγ (=έκ ξενίων) τζ(;)ο - -. Νομίζω δμως,
έπειδή πολύ αμφιβάλλω, ότι τά γράμματα άνε-
γνώσΟησαν ορθώς, ότι πρέπει νά γίνη νέα έξέτασις
τοΟ λίθου.Αντιθέτως έν άττικαΐς έπιγραυαΐς εύρί-
σκομεν : έξαλαμΐνος (=έκ Σαλαμίνος), έξάμου
(=έκ Σάμου) κάδ.2.
ΠερΊ της τροπής του ν εις γ ίδέ ΜβϊδΙθίΊι&ηβ-
8ο1ι\νγζθΓ ε.ά. (ίο. σημ.2) έν σελ. 110 περί ατ-
τικών επιγραφών (τόγ κήρυκα, ίερώγ /ρημάτων
κτλ.).Έν κρητική επιγραφή: τώγ Κνωσίων, τάγ
Γαν (Ά. Σκιά, Περί της Κρητικής διαλέκτου,
Αθήναι 1891, σελ. 78). Βεβαίως ενταύθα ε/ομεν
τροπήν του ν εις γ προ όδοντοφώνου (τ) Έν Κρήτη
έλέ/θη και νυττί = νυκτί, έ'γρατται = γέγραπται.
Πρβ. Τΐιαιηο, ΗΗΐιάοιιοΙι άβΓ £Π6θΐΊί8θ1ιβη Οία-
Ιθΐίίθ, Ηβΐάβ11)βΓ£ 1909, σελ. 128 και Βγ&Π8Θ,
ΕααΙΙβΙΐΓΘ αβι· ΙίΓβίίδοΙιβη ϋϊαίθΐίΐθ, Η&11β1909,
σ. 163 χέ..
Στί/· 3 γράφω:---δριος αί'τίς τοι νυ (=,')
ποινικά - -.
1 Ήδύνατό τι; νά άναγν(όστ) και ώδε: Έπαα>ρόδε|ιτο; Έπαφρ|ό-
δειτον υ(·.όν ;) | μνήμης | χάριν κτλ. Πρ6. ΥΙ =υ!(ό;) έν επιγραφή τοί>
167 8 μΧ παρα\ν. Ι,ΒΓίβΙά, (ϊπβοίπδοΐιβ ΕρΪ£ΓίφΙΐΐ1ί, *Μΰη-
οΐιβπ 1914, σελ. 280
2 Πρβ. ΜθΪ8ΐβΓΐιαη8-8ο1ι\ννζβΓ, ΟΓβιιίΓηΕΙίΙί (1βι· ΕΐΙΙϊδοΗθη
Ιηβοΐιπίΐβη, 3ΒβΓΐϊη 1900, σ. 106.
2 7 15.
Α Ε 1915
Διορθώσεις ε'ις έπιγραφάς έν Α Ε 1914
υπό
Αντωνίου Χ. Χατζή.
Σελ. 3. Νισύρου επιγραφή.
Μήπως το Ίσύχμιωιτάν είναι σφάλμα τοΟ /αρά-
κτου αντί Ίσ&μιωτάν;
Σελ. 94. Τνλίσον επιγραφή.
Γενικώς παρατηρώ, δτι είναι αναγκαία ή δή-
λωσις τών μακρών φωνηέντων" π.χ. γραπτέον νεο-
τέρας (—νεωτέρας), με' (=μή),ψάφδν (=ψάφων)
κτλ. ΤοΟτο γίνεται ΰπο πολλών εκδοτών σήμερον.
Στήλ.α', στί/. 1 γράφω: [παρ]εχόντδ (=παρε-
/όντω = παρεχόντων, προστακτ.).Ότι είναι άναγ-
καΐον τούτο, δηλοΐ το κατωτέρω έν στί/· 3-4 φε-
οέσθδν (=φερέσθων, προστ.).
Στί/. 8 γράφω: αί (= εί).Όμοίως γραπτέον αϊ
(ούχ'ι αί) έν στήλ. β' στί/. 3, Β καΐ 9, στήλ. γ',
στί/. Β.
Στί/. 10 γράφω: τάν ψά|φδν (=τών ψήφων).
Στήλη β', στί/· 3 γραπτέον: συνδοκοϊ ού/ί συν-
οοκδι (=συνδοκώ).
Στί/· 6 γράφω: γένοιτρ.
Στήλη γ', στί/· 11 γράφω: να αί κεν Θ[.......].
Ότι ουτω γραπτέον, διδάσκει σαφώς ή παρατεθει-
μένη είκών της έπιγραφης.
Σελ. 223. Κρητικής Γέννας έπιγραφαί.
Άριθ. 2 εικάζω, εϊ και ού/Ί μετά βεβαιότητος,
έπειδή δεν ε/ω τον λίθον προ οφθαλμών: Άτταίος|
Δαμι| ς κ Ιόσμιος .
Κόσμιος = κόσμος (άρχων έν Κρήτη)- πρβ. λε-
ξικά.
Αριθ. 3. Σώσιρα Σωσιρίω;
Το Σώσιρα και Σωσίριος ίσως ήδύναντο νά θεω-
ρηθώσι σφάλματα του /αράκτου.
Σελ. 224, άριΟ. 6. Κατά τον έκδόντα ή έπι-
γραφή ε/ει ώδε:
Εγιαφρδε
ιτοεπαφρ-
ο, δ. ιτονυ
μνήμης
χάριν, έτων —.
Κατ' έμέ άναγνωστέον:
Έπαφρ[ο3δε|ιτοί£ς3 Έπαφρ|οδ[ε]ίτδ (=ω) νυ
(=;)| μνήμης | χάριν, ετών [.] *.
Μυριάκις εκφέρεται το Έπαφρόδΐτος έν τη προ-
τελευταία συλλαβή δια τοΟ ει. Το νυ άνεγνώσθη
καλώς υπό του εκδότου; Ότι το β' όνομα πρέπει
νά θεωρηθή πτώσεως δοτικής, διδάσκουσιν αί αυ-
τόθι έκδιδόμεναι όμοιας φύσεως έπιγραφαί: άοιθ.5.
ΠαρμόνιμοςΔιονυσίω τώ ίοίω άδελφώ κτλ., αριθ.7.
Αμμωνία Αμμωνία τη γλ[υ]κυτάτη μητ[ρί] μνή-
μης /άριν κτλ.
Σελ. 225. Έλευΰέρνης έπιγραφαί
Αριθ. 2, στί/. 2 ίσως γραπτέον: οσδιαλαιη
έκσενίδγ (=έκ ξενίων) τζ(;)ο - -. Νομίζω δμως,
έπειδή πολύ αμφιβάλλω, ότι τά γράμματα άνε-
γνώσΟησαν ορθώς, ότι πρέπει νά γίνη νέα έξέτασις
τοΟ λίθου.Αντιθέτως έν άττικαΐς έπιγραυαΐς εύρί-
σκομεν : έξαλαμΐνος (=έκ Σαλαμίνος), έξάμου
(=έκ Σάμου) κάδ.2.
ΠερΊ της τροπής του ν εις γ ίδέ ΜβϊδΙθίΊι&ηβ-
8ο1ι\νγζθΓ ε.ά. (ίο. σημ.2) έν σελ. 110 περί ατ-
τικών επιγραφών (τόγ κήρυκα, ίερώγ /ρημάτων
κτλ.).Έν κρητική επιγραφή: τώγ Κνωσίων, τάγ
Γαν (Ά. Σκιά, Περί της Κρητικής διαλέκτου,
Αθήναι 1891, σελ. 78). Βεβαίως ενταύθα ε/ομεν
τροπήν του ν εις γ προ όδοντοφώνου (τ) Έν Κρήτη
έλέ/θη και νυττί = νυκτί, έ'γρατται = γέγραπται.
Πρβ. Τΐιαιηο, ΗΗΐιάοιιοΙι άβΓ £Π6θΐΊί8θ1ιβη Οία-
Ιθΐίίθ, Ηβΐάβ11)βΓ£ 1909, σελ. 128 και Βγ&Π8Θ,
ΕααΙΙβΙΐΓΘ αβι· ΙίΓβίίδοΙιβη ϋϊαίθΐίΐθ, Η&11β1909,
σ. 163 χέ..
Στί/· 3 γράφω:---δριος αί'τίς τοι νυ (=,')
ποινικά - -.
1 Ήδύνατό τι; νά άναγν(όστ) και ώδε: Έπαα>ρόδε|ιτο; Έπαφρ|ό-
δειτον υ(·.όν ;) | μνήμης | χάριν κτλ. Πρ6. ΥΙ =υ!(ό;) έν επιγραφή τοί>
167 8 μΧ παρα\ν. Ι,ΒΓίβΙά, (ϊπβοίπδοΐιβ ΕρΪ£ΓίφΙΐΐ1ί, *Μΰη-
οΐιβπ 1914, σελ. 280
2 Πρβ. ΜθΪ8ΐβΓΐιαη8-8ο1ι\ννζβΓ, ΟΓβιιίΓηΕΙίΙί (1βι· ΕΐΙΙϊδοΗθη
Ιηβοΐιπίΐβη, 3ΒβΓΐϊη 1900, σ. 106.
2 7 15.