DOI Artikel:
Giannopoulos, Nikolaos I.: Deuterai anakalypseis mnēmeiōn Thessalikēs proellēnikēs graphēs kai hetera proïstorika antikeimena
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0112
ΑΕ 1915
^ $ ΕΜ τ)
£Ί'κ. 72. Λι&ίνη προϊστορική οφραγίς εκ Ζερελίων. %Χ^^ ^Ι^Γ
13. Σφραγίς λίθου πρασίνου βαθέος έν σ/ή- 6* /~ 8 9 ΙΟ 11
ματι χ μετά λαβής όπισθεν φερούσης τρήμα προς
άνάρτησιν. Το μήκος έκατέρας των διασταυρουμέ- 14' Σψραγίς λι&ίνη °κ Θεασα^-
νων χιαστί γραμμών είναι 0 04. Κοσμούνται δέ
κατά το μέσον ίκατέρα των γραμμών του Χ δι' ° '-'π *Ρ1^· ^ "·σωί ευρηται επί του ύπ'άριθ.7
ετέρας εγχάρακτου γραμμής ίκανώς πα/είας και σρονόυλιου, οντος άποκεκρουμένου άπΌ του αέσου
βαθείας. Κατά δέ τά άκρα έ'κατέρας των γραμμών κα' κ*τω: Ευρηται δέ και έν μινωϊκαΐς έκ Κρή-
ύπάρχουσιν έντομαί χάριν διακοσμήσεως. Εύρέθη ΤΤ1ς έπιγραφαϊς [Μοηηηιβηϋ ΑηΜβ/ιί άβί Ιίηββί,
δ' εν άδήλω συνοικισμοί τής Θεσσαλίας. (Ίδέ πί- ΧΙΙ' σ· *&·~ Ενβηβ, 8οΗρ. Μίη. I, 55, είκ.
νακα Α', άρ. 13): 30) έπι πινακίδος εκ Κνωσού, ένθα είναι έστραμ-
μένον αριστερά.
Το ύπ' άριθ. 2 ευρηται έν θεσσαλικαΐς έπιγρα-
φαΐς, ιδίως έπΐ πώρινης βάσεως έκ Μπας-Μύλου
(ΘΠΕπ. σελ. 2ο, είκ. 4). Άνάλογον ώς προς τάς
κεκαμμένας κεραίας εχομεν παρ' Εν&η§, ΡηΗΗ.
ΏΪ8βον. 386, 14). ΙΙαρεμ-ρερές τούτω είναι το
έπι αγγείου του Βοιωτικοί) ΟρχομενοΟ, άνευοεθέν-
ΕΙκ. 13. Σφραγίς ΧώΙνη εκ Θεοοαλίας. ^ φου?τβ«Τγκλερ, (Εν&Πδ, 5θφία Μ-
?«οα I, σ. 57, είκ. 31). Επίσης έπι πιναχίδο: έκ
Το σχήμα Χ είναι συνηθέστατον έν προελλη- Κ^ {αύΜ ^ 32).Επίσης παο' ΕνΗη8 εΰ-
νικαις έπιγραοαΐς. Και έν μεν Θεσσαλία εύρίσκο- ?^ α,,χ, άπαραλλάχτω; (^φία Μ«οα, I,
μεν αυτό έπι τών βράχων τής βορείου Θεσσαλίας ^_ £,χ
παρά το χωρίον Τσιώτι του δήμου Φαρκαδόνος ^ άρ[θ 3 ε;να, καί τούτο σύμπλεγμα έκ
(ΘΠΕπ. σελ. 18, πίν. Β', σελ. 19, 29 και 33), ^ . ^ μάτων φ> γ Κα1 πλαγι'ου |. Το
έπι σφονδυλίου έκ Ζερελίων (αΰϊόΛ, σελ. 53, είκ. τριαινοει$ές 7 έκ Κρήτης ευρηται έπι αγγείου θρη-
16), έπι τεμαχίου αγγείου έκ 'Ρηνί (ανζόΰι, σελ. ^ίυτι^ χοήσεως,' δημοσιευθέντος όπα Ξανθου-
60, είκ. 24) και άλλαχοΟ" παρ'Εναηβ δ'έν 8βΗ· & {'Αρχ}Εφ. 1912, 214). Επίσης έ, Κρήτης
ρία Μίηοα, I, σελ. 250 κέ., είκ. 107, 108 καί ^ γνωΤ^ν ^0ήΜΜβηα ΑηΙίβΚί άβί Ιίηββί,
109, ένθα το Χ είναι άρχικον συμπλέγματος ΧΙΙ) 90, 20) έκ τών άνασκαφών των Ιταλών άρ-
^/οαυ-υ-άτων, και έν ΡηνΙΙίβν ΌΪΒβον. σελ. 386,
ι
πίν. IV, 2
χαιολόγων έπίσης έκ Κρήτης ευρηται έπ'ι μνη-
μείων ενεπίγραφων, δημοσιευθέντων έν Άρχ. Έφ.
14. ΣρραγΙς λίθου στεατίτου, σχήματος ημι- 1909, 10. Παο' Εναηδ έν Ξβηρία Μίηοα I, εύ-
σφαιρικοΟ μετά λαβής στρογγυλής άνωθεν, φερού- 2['σκου.εν πολλά παρεμφερή τω Φ και Υ. Οΰτω έν
σης τρήμα προς άνάρτησιν. (Διάμ. 0 012' ΰψος _ ^ / I II ί
0-017).'Επ'ι τής κάτω επιφανείας ή σοραγις φέρει σ. 32, είκ. 13 <γ* έν σ. 17γΙχ. 24 1^1 οίς'
γράμματα. Δεν δυνάμεθα ομως νά γνωρί^μεν την [πίν. „] ώ; φ καί Φ έκ Κρή-
χατεύθυνσιν αυτών. ( Ιοε ταν. Β, αρ. 14 και Λ , εν ^ ^ ^ γ ^ ^ ^
14): 4 9 15.
^ $ ΕΜ τ)
£Ί'κ. 72. Λι&ίνη προϊστορική οφραγίς εκ Ζερελίων. %Χ^^ ^Ι^Γ
13. Σφραγίς λίθου πρασίνου βαθέος έν σ/ή- 6* /~ 8 9 ΙΟ 11
ματι χ μετά λαβής όπισθεν φερούσης τρήμα προς
άνάρτησιν. Το μήκος έκατέρας των διασταυρουμέ- 14' Σψραγίς λι&ίνη °κ Θεασα^-
νων χιαστί γραμμών είναι 0 04. Κοσμούνται δέ
κατά το μέσον ίκατέρα των γραμμών του Χ δι' ° '-'π *Ρ1^· ^ "·σωί ευρηται επί του ύπ'άριθ.7
ετέρας εγχάρακτου γραμμής ίκανώς πα/είας και σρονόυλιου, οντος άποκεκρουμένου άπΌ του αέσου
βαθείας. Κατά δέ τά άκρα έ'κατέρας των γραμμών κα' κ*τω: Ευρηται δέ και έν μινωϊκαΐς έκ Κρή-
ύπάρχουσιν έντομαί χάριν διακοσμήσεως. Εύρέθη ΤΤ1ς έπιγραφαϊς [Μοηηηιβηϋ ΑηΜβ/ιί άβί Ιίηββί,
δ' εν άδήλω συνοικισμοί τής Θεσσαλίας. (Ίδέ πί- ΧΙΙ' σ· *&·~ Ενβηβ, 8οΗρ. Μίη. I, 55, είκ.
νακα Α', άρ. 13): 30) έπι πινακίδος εκ Κνωσού, ένθα είναι έστραμ-
μένον αριστερά.
Το ύπ' άριθ. 2 ευρηται έν θεσσαλικαΐς έπιγρα-
φαΐς, ιδίως έπΐ πώρινης βάσεως έκ Μπας-Μύλου
(ΘΠΕπ. σελ. 2ο, είκ. 4). Άνάλογον ώς προς τάς
κεκαμμένας κεραίας εχομεν παρ' Εν&η§, ΡηΗΗ.
ΏΪ8βον. 386, 14). ΙΙαρεμ-ρερές τούτω είναι το
έπι αγγείου του Βοιωτικοί) ΟρχομενοΟ, άνευοεθέν-
ΕΙκ. 13. Σφραγίς ΧώΙνη εκ Θεοοαλίας. ^ φου?τβ«Τγκλερ, (Εν&Πδ, 5θφία Μ-
?«οα I, σ. 57, είκ. 31). Επίσης έπι πιναχίδο: έκ
Το σχήμα Χ είναι συνηθέστατον έν προελλη- Κ^ {αύΜ ^ 32).Επίσης παο' ΕνΗη8 εΰ-
νικαις έπιγραοαΐς. Και έν μεν Θεσσαλία εύρίσκο- ?^ α,,χ, άπαραλλάχτω; (^φία Μ«οα, I,
μεν αυτό έπι τών βράχων τής βορείου Θεσσαλίας ^_ £,χ
παρά το χωρίον Τσιώτι του δήμου Φαρκαδόνος ^ άρ[θ 3 ε;να, καί τούτο σύμπλεγμα έκ
(ΘΠΕπ. σελ. 18, πίν. Β', σελ. 19, 29 και 33), ^ . ^ μάτων φ> γ Κα1 πλαγι'ου |. Το
έπι σφονδυλίου έκ Ζερελίων (αΰϊόΛ, σελ. 53, είκ. τριαινοει$ές 7 έκ Κρήτης ευρηται έπι αγγείου θρη-
16), έπι τεμαχίου αγγείου έκ 'Ρηνί (ανζόΰι, σελ. ^ίυτι^ χοήσεως,' δημοσιευθέντος όπα Ξανθου-
60, είκ. 24) και άλλαχοΟ" παρ'Εναηβ δ'έν 8βΗ· & {'Αρχ}Εφ. 1912, 214). Επίσης έ, Κρήτης
ρία Μίηοα, I, σελ. 250 κέ., είκ. 107, 108 καί ^ γνωΤ^ν ^0ήΜΜβηα ΑηΙίβΚί άβί Ιίηββί,
109, ένθα το Χ είναι άρχικον συμπλέγματος ΧΙΙ) 90, 20) έκ τών άνασκαφών των Ιταλών άρ-
^/οαυ-υ-άτων, και έν ΡηνΙΙίβν ΌΪΒβον. σελ. 386,
ι
πίν. IV, 2
χαιολόγων έπίσης έκ Κρήτης ευρηται έπ'ι μνη-
μείων ενεπίγραφων, δημοσιευθέντων έν Άρχ. Έφ.
14. ΣρραγΙς λίθου στεατίτου, σχήματος ημι- 1909, 10. Παο' Εναηδ έν Ξβηρία Μίηοα I, εύ-
σφαιρικοΟ μετά λαβής στρογγυλής άνωθεν, φερού- 2['σκου.εν πολλά παρεμφερή τω Φ και Υ. Οΰτω έν
σης τρήμα προς άνάρτησιν. (Διάμ. 0 012' ΰψος _ ^ / I II ί
0-017).'Επ'ι τής κάτω επιφανείας ή σοραγις φέρει σ. 32, είκ. 13 <γ* έν σ. 17γΙχ. 24 1^1 οίς'
γράμματα. Δεν δυνάμεθα ομως νά γνωρί^μεν την [πίν. „] ώ; φ καί Φ έκ Κρή-
χατεύθυνσιν αυτών. ( Ιοε ταν. Β, αρ. 14 και Λ , εν ^ ^ ^ γ ^ ^ ^
14): 4 9 15.