DOI Artikel:
Kastriōtēs, Panagiōtēs: To Ōdeion tou Perikleous
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0154
146 Το Ωδεΐον τον Περικλέους· υπό Π. Καστριώτου.
ΑΕ 1915
Είκ. 1.
•/.αϊ εύρυτάτη ασβεστοκάμινος
κατασκέυασθεΐσα επί του 3οά-
χου, ον και κατέστρεψαν ποος
το μέρος τοΟτο. Μ εΰρεσις της
ασβεστοκαμίνου ταύτης ένταΟθα
εξηγεί την γενομένην μεγάλην
καταστρ.ο.φήν τοΐί φδείου και των
υλικών άτινα ένρησιμοποιοΟντο
δια ταύτην, ών ούκ ολίγα μαρ-
μάρινα θραύσματα ευρέθησαν έν
αύτη ήμικεκαυμένα έτι, έν μέ-
σω πυκνοΟ στρώματος έλαιοπυ-
ρήνων, οί'τινες ώς καύσιμος ύλη
έτίθεντο εκεϊ.
Αλλ'άγαθή τύνη ! προχω-
ρούσης της ανασκαφής ουτικώς
προς τΌν βράχον της Ακροπό-
λεως εύρομεν εις βάθος τριών
μέτρων κατα χωράν τείχος ισο·
Εις το ύψηλότερον στρώμα του χώρου τούτου δομικον (είκ.7), άπό βορρά προς νότον διήκον, ου
και εις βάθος δύο ώς εγγιστα μέτρων, ευρέθησαν το σήμε?ον άποκαλυφθέν μήκος είναι 10 περίπου
νεώτερά τινα κτίσματα ες άρναίων υλικών συν
τούτοις δε πίθοι τινές έκ κεράμου (είκ.2,3) χρη-
σιμοποιούμενοι προς έναποθήκευσιν υγρών (ύδατος,
ελαίου, οίνου), ή άλλων τροφίμων, οιάφορα αρχι-
τεκτονικά τεμάχια, ών 3-4 ενεπίγραφα, πανταχό-
θεν άποκεκρουμένα, άτινα κατωτέρω δημοσιεύο-
μεν, ώς και βάθρα τινά έκ του παρακειμένου Διο-
νυσιακού θεάτρου και άγαλμάτιον γυμνόν Διονύ-
σου (είκ. 4), μαρμάρινον, ρωμ. χρόνων, ήμιτελώς
έξειργασμένον και ελλιπές τά άκρα, ώς και κεφαλήν
μικράν γυναικός, ίσως Αρτέμιδος (είκ. 5).
Μετά την συντελεσθεΐσαν κατεδάφισιν τών κτι-
σμάτων τούτων, εις βαθύτερα στρώματα απεκα-
λύφθη πολλαχου αύτος ούτος Ό βράχος λελαξευ-
μένος (είκ. 6), ου ή διεύθυνσις και το σχήμα
προσαρμόζονται ώς συνέχεια τοΟ ήδη έκ τής προ-
γενεστέρας εργασίας άποκαλυφθέντος, άποτελών,ώς
φαίνεται, το κοίλον, (ό'περ πιθανόν νά ήτο τετρά-
γωνον) του Ωδείου, μέρος τοΟ όποιου ήτο οπωσ-
δήποτε ευκρινές και εις τον χώρον τής πρώτης
άνασκαφής, έξ άβλεψίας δέ ή παραδομής μη ση-
μειωθέν ύπό του έκπονήσαντος το δημοσιευθέν εκεί-
νης σχέδιον.
Τπο τά μεταγενέστερα ταύτα κτίσματα ευρέθη
Είκ. 2.
ΑΕ 1915
Είκ. 1.
•/.αϊ εύρυτάτη ασβεστοκάμινος
κατασκέυασθεΐσα επί του 3οά-
χου, ον και κατέστρεψαν ποος
το μέρος τοΟτο. Μ εΰρεσις της
ασβεστοκαμίνου ταύτης ένταΟθα
εξηγεί την γενομένην μεγάλην
καταστρ.ο.φήν τοΐί φδείου και των
υλικών άτινα ένρησιμοποιοΟντο
δια ταύτην, ών ούκ ολίγα μαρ-
μάρινα θραύσματα ευρέθησαν έν
αύτη ήμικεκαυμένα έτι, έν μέ-
σω πυκνοΟ στρώματος έλαιοπυ-
ρήνων, οί'τινες ώς καύσιμος ύλη
έτίθεντο εκεϊ.
Αλλ'άγαθή τύνη ! προχω-
ρούσης της ανασκαφής ουτικώς
προς τΌν βράχον της Ακροπό-
λεως εύρομεν εις βάθος τριών
μέτρων κατα χωράν τείχος ισο·
Εις το ύψηλότερον στρώμα του χώρου τούτου δομικον (είκ.7), άπό βορρά προς νότον διήκον, ου
και εις βάθος δύο ώς εγγιστα μέτρων, ευρέθησαν το σήμε?ον άποκαλυφθέν μήκος είναι 10 περίπου
νεώτερά τινα κτίσματα ες άρναίων υλικών συν
τούτοις δε πίθοι τινές έκ κεράμου (είκ.2,3) χρη-
σιμοποιούμενοι προς έναποθήκευσιν υγρών (ύδατος,
ελαίου, οίνου), ή άλλων τροφίμων, οιάφορα αρχι-
τεκτονικά τεμάχια, ών 3-4 ενεπίγραφα, πανταχό-
θεν άποκεκρουμένα, άτινα κατωτέρω δημοσιεύο-
μεν, ώς και βάθρα τινά έκ του παρακειμένου Διο-
νυσιακού θεάτρου και άγαλμάτιον γυμνόν Διονύ-
σου (είκ. 4), μαρμάρινον, ρωμ. χρόνων, ήμιτελώς
έξειργασμένον και ελλιπές τά άκρα, ώς και κεφαλήν
μικράν γυναικός, ίσως Αρτέμιδος (είκ. 5).
Μετά την συντελεσθεΐσαν κατεδάφισιν τών κτι-
σμάτων τούτων, εις βαθύτερα στρώματα απεκα-
λύφθη πολλαχου αύτος ούτος Ό βράχος λελαξευ-
μένος (είκ. 6), ου ή διεύθυνσις και το σχήμα
προσαρμόζονται ώς συνέχεια τοΟ ήδη έκ τής προ-
γενεστέρας εργασίας άποκαλυφθέντος, άποτελών,ώς
φαίνεται, το κοίλον, (ό'περ πιθανόν νά ήτο τετρά-
γωνον) του Ωδείου, μέρος τοΟ όποιου ήτο οπωσ-
δήποτε ευκρινές και εις τον χώρον τής πρώτης
άνασκαφής, έξ άβλεψίας δέ ή παραδομής μη ση-
μειωθέν ύπό του έκπονήσαντος το δημοσιευθέν εκεί-
νης σχέδιον.
Τπο τά μεταγενέστερα ταύτα κτίσματα ευρέθη
Είκ. 2.