DOI article:
Kastriōtēs, Panagiōtēs: To Ōdeion tou Perikleous
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0156
148 Το 'Ωδέΐον τον Περικλέους" ύπδ Π. Καστριώτου.
ΑΕ 1915
κείας καταλλήλου χώρου ή εντεύθεν ή εκείθεν δύνανται να θεωρηθώσιν ώς άριστα μαρτύρια, άνα-
Ι'ρευνα. πληροΰντα τήν ελλειψιν θετικών λειψάνων, έξαφα-
Διότι πώς άλλως δύνανται να νισθέντων βεβαίως ύπό του πυρός και τηςδηώσεως,
έξηγηθώσι το σχήμα, τά λαξεύ- και ούτω πάσα έπιφύλαξις περί του καθορισμού του
ματα, το τεχνικώς διεσκευασμέ- χώρου ού μόνον -αρακεκινδυνευμένη, άλλα και
νον δάπεοον, τά σχετικά εύρήμα- αδικαιολόγητος θεωρείται εκ μέρους τών άντιφρο-
τα, έν οις τά κατά χώραν εύρε- νούντων, άφ ού τά μαρτύρια ταΰτα προσηκόντως
θέντα θεμέλια κρηπιδωμάτων και έξετασθέντα και μελετηθέντα, ώς έξεθέσαμεν λε-
τά εκεί συνερευθέντα δύο ύπερου- πτομερώς, καθίστανται αυθεντική διαπίστωσις και
β·χ 5 σικοΟ μεγέθους μαρμάριναπροσω- άδιαφιλονείκητος άπόδειξις περί της θέσεως του
πεια, ανήκοντα προφανώς εις τον βοείου,
του ιδρύματος άρ'/ίτεκτονικον διάκοσμον,τά μαρμά- Και ούτος είνε Ό λόγος δι' 6ν μετά λύπης και
ρινα εδώλια τά φέροντα άνάγλυπτον γλαΟκα, άτινα εκπλήξεως έν ταύτώ άνεγνώσαμεν εις το άρτι εκ-
δοθέν 'Αρχαιολογικδν Δελτίον
τοΟ Υπουργείου της Παιδείας 1
έν τη όλιγοστί'/ω και ξηροτάτη
άνακοινώσει περι της ανασκα-
φής ταύτης (αύτ. σελ. 55) ό'τι
« δυστυχώς διεψεύσθησαν αί ελ-
πίδες περί ανευρέσεως έπϊ τόπου
ασφαλών Ιχνών τοϋ ' Ωδείου »,
πράγμα όπερ κατάδηλοι ή παν-
τελή άγνοιαν, ή άσύγγνωστον
άμέλειαν έν τή παρακολουθήσει
της εργασίας, ή έπίμονον άρ-
νησιν άριδήλων και σαφών,άλλά
και καθωρισμένων πορισμάτων
ταύτης, ήκιστα άρμό'ζουσαν εις
έπίσημον έργον, δι'ού έπικοινω-
νεΐ ή άρχαιολογική ύπηρεσία
Είκ 6 μετα του επιστημονικού κόσμου
καθιστώσα τοΰτον ένήμερον τών
δεν προέρχονται έκ τοΰ Λιονυσιακοΰ θεάτρου, και διαφόρων ανακαλύψεων.
άλλα αρχιτεκτονικά μέλη και ίδια το έπί σύμπαντος Λεν πρόκειται δε περί έπίζρυλακτικής γνώμης
του χώρου του δαπέδου ύπάρχον παχύ στρώμα έκ ή ενδοιασμών, αλλά απολύτου αρνήσεως τών θε-
τέφρας και άπηνθρακωμένων ξύλων — άτινα κατά τικών άποτελεσμάτων, και περί παρασιωπήσεως
τάς γενομένας αναλύσεις άνήκουσιν εις ρητινοφόρα και αύτών τών σπουοαίων τεκμηρίων ή ενδείξεων
δένδρα κατάλληλα διά τήν ναυπηγίαν—, έπίσης της σπουδαιότατης άνασκαφής και δικαιολογίας έξ
αί ήμίκαυτοι πήλινοι κεραμίδες έκ της στέγης, άλλου της γνώμης αύτών και διά τούτο, καθ'ύπο-
αί εις τούς χρόνους του Σύλλα άσφαλώς άνήκουσαι, χρέοοσιν πλέον επιβάλλεται ή διαμαρτυρία αύτη,
και τά μαρμάρινα τεμάχια, άτινα διατηρουσιν ίχνη προς ίκανοποίησιν και της ακριβείας τών γεγονό-
πυρκαϊάς; Πάντα ταΰτα ούδαμώς άλλως δύνανται των και αύτής ταύτης της αληθείας,
νά έξηγηθώσι και νά άποδοθώσιν, ή ότι άνήκουσιν
λ ~ ·ν ΓΤ ~ι < \ ' 1 Άοναιολογι/.όν Δελτίο·/ τοϋ Ύπουονείου των Εκκλησιαστικών
εις το !2όειον του Περικλέους και συμμετέσχον . - * ' «υ *'< τ- ι λοικ τ- ι α ·υ
1 και της Δηιιοσιας Ιΐ,χπαιοευσεως 1 ομ. 1. 1915. Ιευ/. Ιον-οον. ϋν
της γενομένης έν αύτώ πυρκαϊα;;. Κατά συνέπειαν Αθήναις. Τυπογραφαϊον «Εστία» 1915
ΑΕ 1915
κείας καταλλήλου χώρου ή εντεύθεν ή εκείθεν δύνανται να θεωρηθώσιν ώς άριστα μαρτύρια, άνα-
Ι'ρευνα. πληροΰντα τήν ελλειψιν θετικών λειψάνων, έξαφα-
Διότι πώς άλλως δύνανται να νισθέντων βεβαίως ύπό του πυρός και τηςδηώσεως,
έξηγηθώσι το σχήμα, τά λαξεύ- και ούτω πάσα έπιφύλαξις περί του καθορισμού του
ματα, το τεχνικώς διεσκευασμέ- χώρου ού μόνον -αρακεκινδυνευμένη, άλλα και
νον δάπεοον, τά σχετικά εύρήμα- αδικαιολόγητος θεωρείται εκ μέρους τών άντιφρο-
τα, έν οις τά κατά χώραν εύρε- νούντων, άφ ού τά μαρτύρια ταΰτα προσηκόντως
θέντα θεμέλια κρηπιδωμάτων και έξετασθέντα και μελετηθέντα, ώς έξεθέσαμεν λε-
τά εκεί συνερευθέντα δύο ύπερου- πτομερώς, καθίστανται αυθεντική διαπίστωσις και
β·χ 5 σικοΟ μεγέθους μαρμάριναπροσω- άδιαφιλονείκητος άπόδειξις περί της θέσεως του
πεια, ανήκοντα προφανώς εις τον βοείου,
του ιδρύματος άρ'/ίτεκτονικον διάκοσμον,τά μαρμά- Και ούτος είνε Ό λόγος δι' 6ν μετά λύπης και
ρινα εδώλια τά φέροντα άνάγλυπτον γλαΟκα, άτινα εκπλήξεως έν ταύτώ άνεγνώσαμεν εις το άρτι εκ-
δοθέν 'Αρχαιολογικδν Δελτίον
τοΟ Υπουργείου της Παιδείας 1
έν τη όλιγοστί'/ω και ξηροτάτη
άνακοινώσει περι της ανασκα-
φής ταύτης (αύτ. σελ. 55) ό'τι
« δυστυχώς διεψεύσθησαν αί ελ-
πίδες περί ανευρέσεως έπϊ τόπου
ασφαλών Ιχνών τοϋ ' Ωδείου »,
πράγμα όπερ κατάδηλοι ή παν-
τελή άγνοιαν, ή άσύγγνωστον
άμέλειαν έν τή παρακολουθήσει
της εργασίας, ή έπίμονον άρ-
νησιν άριδήλων και σαφών,άλλά
και καθωρισμένων πορισμάτων
ταύτης, ήκιστα άρμό'ζουσαν εις
έπίσημον έργον, δι'ού έπικοινω-
νεΐ ή άρχαιολογική ύπηρεσία
Είκ 6 μετα του επιστημονικού κόσμου
καθιστώσα τοΰτον ένήμερον τών
δεν προέρχονται έκ τοΰ Λιονυσιακοΰ θεάτρου, και διαφόρων ανακαλύψεων.
άλλα αρχιτεκτονικά μέλη και ίδια το έπί σύμπαντος Λεν πρόκειται δε περί έπίζρυλακτικής γνώμης
του χώρου του δαπέδου ύπάρχον παχύ στρώμα έκ ή ενδοιασμών, αλλά απολύτου αρνήσεως τών θε-
τέφρας και άπηνθρακωμένων ξύλων — άτινα κατά τικών άποτελεσμάτων, και περί παρασιωπήσεως
τάς γενομένας αναλύσεις άνήκουσιν εις ρητινοφόρα και αύτών τών σπουοαίων τεκμηρίων ή ενδείξεων
δένδρα κατάλληλα διά τήν ναυπηγίαν—, έπίσης της σπουδαιότατης άνασκαφής και δικαιολογίας έξ
αί ήμίκαυτοι πήλινοι κεραμίδες έκ της στέγης, άλλου της γνώμης αύτών και διά τούτο, καθ'ύπο-
αί εις τούς χρόνους του Σύλλα άσφαλώς άνήκουσαι, χρέοοσιν πλέον επιβάλλεται ή διαμαρτυρία αύτη,
και τά μαρμάρινα τεμάχια, άτινα διατηρουσιν ίχνη προς ίκανοποίησιν και της ακριβείας τών γεγονό-
πυρκαϊάς; Πάντα ταΰτα ούδαμώς άλλως δύνανται των και αύτής ταύτης της αληθείας,
νά έξηγηθώσι και νά άποδοθώσιν, ή ότι άνήκουσιν
λ ~ ·ν ΓΤ ~ι < \ ' 1 Άοναιολογι/.όν Δελτίο·/ τοϋ Ύπουονείου των Εκκλησιαστικών
εις το !2όειον του Περικλέους και συμμετέσχον . - * ' «υ *'< τ- ι λοικ τ- ι α ·υ
1 και της Δηιιοσιας Ιΐ,χπαιοευσεως 1 ομ. 1. 1915. Ιευ/. Ιον-οον. ϋν
της γενομένης έν αύτώ πυρκαϊα;;. Κατά συνέπειαν Αθήναις. Τυπογραφαϊον «Εστία» 1915