DOI article:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14279#0038
30 Θεσσαλικού έπιγραφαί· ύπο \Α. Σ. ' Αρβανιτοπούλλον
Α Ε 1910
των Σεβαστών όμοιου έργου, και Ό ταμίας έπίσης
αύτ. 44" οέν είναι άτοπον νά ΰ~οθέσωμεν ό'τι Ό
Σεπτίμιος ΰπήοςεν έπιμελητής τών άπελευθερικών
χρημάτων, ών' ποσοστον άνηκε τω αϋτοκράτορι'
έκ τούτου δέ δυνατόν νά κατεβλήθησαν και αί δα-
παναι οια την κατασκευήν του ανοριαντος οίοτι,
αν ύπό του Σεπτιμίου, ή της πόλεως, ή άλλου τί-
νος κατεβάλλοντο, θά έμνημονεύετο ο δαπανήσας
ώς άναθείς, ού/Ί άπλώς ώς επόπτης. Εκ δέ του
ονόματος αύτοϋ και του σχήματος τών γραμμά-
των ουνάαεΟα νά εϊκάσωαεν ότι ποόκειται πεο'ι τοΰ'
αυτοκράτορας Σεπτιμίου Σευήρου' άλλ'αί απελευ-
θερώσεις είναι λίαν άρ/αιότεραι αύτοΰ" εύρεν άρα
ό Σεπτίμιος ούτος, ων πιθανώς Σεβάστηος, ήτοι
αυτοκρατορικός απελεύθερος, τον ορθοστάτην μετά
τών άναγεγραμμένων ήδη έπ' αύτοΰ επιγραφών,
και μετε/ειρίσθη αυτόν ώς βάθρον τοΰ άνδριάντος"
οί μνημονευόμενοι λοιπόν στρατηγοί είνατ λίαν προ-
γενέστεροι του Σευήρου, όπερ και άλλοθεν πιστο-
ποιείται.
276' στί/. 3-5. Αί ύπό στοι/εΐον Α απελευ-
θερώσεις αύται είναι καϋνστερήσασαι· άνεγράφη-
σαν οηλον ότι προς έκπλήρωσιν του κυρωτικού τύ-
πον της απελευθερώσεως, /ρόνον ίκανόν μετ'αϋτήν"
διό ούτε ο στρατηγός, ούτε ό ταμίας αναγράφεται,
άλλ ή ουσιαστική μόνον καταβολή τοΰ νομίμου
τιμήματος τη πόλει' ό πρώτος άπελεύΟεοος έκα-
λεϊτο ίσιο: Παιάν άλλα και ϊίτάτ ή τι έτεοον δύ-
ναταί τις νά θέση" το έν στί/· 4 πρώτον Β είναι
περισσόν, ποοληπτικώς γραφέν προ του Κ (=δύο
και εϊκοσιν). Αί δέ περαιτέριυ συμπληρώσεις τοΰ
στί/· 4 και ο δύνανται νά. θεωρηθώσι πιΟαναί, ώς
στηοιζόαεναι έπί τίνων σκιωοών ί/νών τών λίαν
άποτετριμμένων γραμμάτων.
276' στί/. 6-21. Αί ύπό στοι/εΐον Β απελευ-
θερώσεις έτελέσΟησαν έπ'ι ταμίου Αυσιμά/ου, μό-
νου ταμιεύοντος καθ' όλον τον ένιαυτον εξαιρετικώς"
διότι συνήθως ήσαν δύο οί ταμίαι της πόλεως, είς
καθ'έςάμηνον. Αί έν στί/. 11" 12- 18 παΰλαι δη-
λοΰσι κενόν άφεθέν διάστημα" το Ε τοΰ Εύρντίωνος
έν στί/. 12 άπεδόΟη ώς Ξ σ/εδόν' έν στί/· 20 δεν
άπεδόΟη το τελικόν Α τοΰ δεινάρια, αλλά προσε-
τέθη υπεράνω έπί τοΰ διαστί/ου, ένθα διακρίνεται
τι ί/νος άποτετριμμένου Α· το δ' έν στί/. 21 μο-
νήρες α είναι δοκιμαστικόν της λιθογλυφικής βε-
λόνης, ή άλλως έγράφη προς άναπλήρωσιν τοΰ
υπερκειμένου τελικού α τοΰ όεινάρια, όπερ ει/ε
παραλειφθή έν καιρώ. Περί του στρατηγοΰ .Κε-
φάλον βλ. κάτω αριθ. 278 είς στί/. 32-36.
275" στί/. 22-31. Δέν αναγράφεται στρατηγός
έν ταΐς άπελευθερώσεσι Γ και Δ" άλλ επειδή ό έν
στ. 24 Θίβρων, ού/ΐ Θέρων, ώς άνέγνω ό \Υοοά-
Λν&Γ(1 ε.ά., έμφανίζεται ήοη έπ'ι στρατηγοΰ Κεφά-
λου έν στί/. 19, ομοίως δέ και ό Άλκιππος εν τε
Β κα'ι εν Γ, όντες βεβαίως στενοί συγγενείς μετά
τών λοιπών έκεΐ αναγραφομένων ελευθερωτών, δυ-
νάμεθα νά είκάσωμεν ότι ή έν τη δευτέρα στρατη-
γία τοΰ αϋτοΰ Κεφάλου (πρβ. τά εις άριθ. 278
στί/. 32 κέ. υπομνήματα), μή άπε/ούση πολύν
/ρόνον της πρώτης, καθ' ήν έταμίευον ό Μενέλαος
και ό Αρ/ων έν έκατέρα έξαμήνω, έτελέσθησαν
αί απελευθερώσεις αύται, ή οτι έγένοντο έπ'ι στρα-
τηγοΰ Κλεομαχίόον, ώς ένδείκνυται ύπο της ύπ'
άριθ. 296 στί/. 6 δημοσιευθησομένης έπιγραφής"
είναι άπίθανον το ότι ένεκα της ήδη προηγουμένως
αναγραφής τοΰ στρατηγοΰ, έθεωρήθη περιττή ή έκ
νέου αναφορά αύτοΰ' ή έν ΑΕ 1913 σ. 171-1 /2
γραφεΐσα υποψία μου περί παραδο/ής τριών ταμιών
είναι έσφαλμένη, διότι διαρρήδην άναγράφεται ό
Λυσίμα/ος ώς ταμιεύσας τον ένιαυτον δλον. Έν
στί/· 25,30 και 31 οί άβολοι έγράφησαν συνθημα-
τικώςώςΖΖ, καθ' ά πολλάκις συμβαίνει έν ταΐς
θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς. Ή έν στί/. 27 Άήτη εί-
ναι πιθανωτέρα της Λητής (προ. ^4είΓ?; 16 IX-
855)" έν τώ αύτω στί/. Βαίνεται πιθανόν ότι το
Φεϊ-.ου άπολνϋ'εΐσα έ'γραψεν ό /αράκτης διά τοΰ Η.
Έν στί/. 28 το [ΰ]ττό \Ερ;.....)ας έγράφη ύπεράνω
έπϊ τοΰ διαστί/ου κα'ι άποτριβέν, δέν διακρίνεται σα-
φώς· θεώρησον πιθανόν Έρ\.. .εί\ας ή Έρ[.. .ΰί \ας·
τα τοια ετεοα ελλείποντα γράμματα ουνανται να
έγκρίνωσι κα'ι άλλας αναγνώσεις" έν τω αύτω στ.
το Π τοΰ πολεί έγράφη μάλλον ώς Γ. Αί έν στί/.
29 κα'ι 31 παΟλαι δηλοΰσιν άφεθέν κενόν διάστημα
ύπό τοΰ /αράκτου.
276' στί/. 32-36. Ό στρατηγός Πεισόδωρος
νΰν το πρώτον καθίσταται γνωστός" ανήκει δέ πι-
θανώτατα τω α ήμισει τής Α μΧ. εκατονταετη-
ρίδας, ων τοΰ κοινόΰ τών Θεσσαλών, τοΰ άπο τοΰ
έτους 30 πΧ. περιλαβόντος και το τών Πεοοαι-
βών' ή άνάγνωσις αύτοΰ είναι ασφαλής" μόνον το
Α Ε 1910
των Σεβαστών όμοιου έργου, και Ό ταμίας έπίσης
αύτ. 44" οέν είναι άτοπον νά ΰ~οθέσωμεν ό'τι Ό
Σεπτίμιος ΰπήοςεν έπιμελητής τών άπελευθερικών
χρημάτων, ών' ποσοστον άνηκε τω αϋτοκράτορι'
έκ τούτου δέ δυνατόν νά κατεβλήθησαν και αί δα-
παναι οια την κατασκευήν του ανοριαντος οίοτι,
αν ύπό του Σεπτιμίου, ή της πόλεως, ή άλλου τί-
νος κατεβάλλοντο, θά έμνημονεύετο ο δαπανήσας
ώς άναθείς, ού/Ί άπλώς ώς επόπτης. Εκ δέ του
ονόματος αύτοϋ και του σχήματος τών γραμμά-
των ουνάαεΟα νά εϊκάσωαεν ότι ποόκειται πεο'ι τοΰ'
αυτοκράτορας Σεπτιμίου Σευήρου' άλλ'αί απελευ-
θερώσεις είναι λίαν άρ/αιότεραι αύτοΰ" εύρεν άρα
ό Σεπτίμιος ούτος, ων πιθανώς Σεβάστηος, ήτοι
αυτοκρατορικός απελεύθερος, τον ορθοστάτην μετά
τών άναγεγραμμένων ήδη έπ' αύτοΰ επιγραφών,
και μετε/ειρίσθη αυτόν ώς βάθρον τοΰ άνδριάντος"
οί μνημονευόμενοι λοιπόν στρατηγοί είνατ λίαν προ-
γενέστεροι του Σευήρου, όπερ και άλλοθεν πιστο-
ποιείται.
276' στί/. 3-5. Αί ύπό στοι/εΐον Α απελευ-
θερώσεις αύται είναι καϋνστερήσασαι· άνεγράφη-
σαν οηλον ότι προς έκπλήρωσιν του κυρωτικού τύ-
πον της απελευθερώσεως, /ρόνον ίκανόν μετ'αϋτήν"
διό ούτε ο στρατηγός, ούτε ό ταμίας αναγράφεται,
άλλ ή ουσιαστική μόνον καταβολή τοΰ νομίμου
τιμήματος τη πόλει' ό πρώτος άπελεύΟεοος έκα-
λεϊτο ίσιο: Παιάν άλλα και ϊίτάτ ή τι έτεοον δύ-
ναταί τις νά θέση" το έν στί/· 4 πρώτον Β είναι
περισσόν, ποοληπτικώς γραφέν προ του Κ (=δύο
και εϊκοσιν). Αί δέ περαιτέριυ συμπληρώσεις τοΰ
στί/· 4 και ο δύνανται νά. θεωρηθώσι πιΟαναί, ώς
στηοιζόαεναι έπί τίνων σκιωοών ί/νών τών λίαν
άποτετριμμένων γραμμάτων.
276' στί/. 6-21. Αί ύπό στοι/εΐον Β απελευ-
θερώσεις έτελέσΟησαν έπ'ι ταμίου Αυσιμά/ου, μό-
νου ταμιεύοντος καθ' όλον τον ένιαυτον εξαιρετικώς"
διότι συνήθως ήσαν δύο οί ταμίαι της πόλεως, είς
καθ'έςάμηνον. Αί έν στί/. 11" 12- 18 παΰλαι δη-
λοΰσι κενόν άφεθέν διάστημα" το Ε τοΰ Εύρντίωνος
έν στί/. 12 άπεδόΟη ώς Ξ σ/εδόν' έν στί/· 20 δεν
άπεδόΟη το τελικόν Α τοΰ δεινάρια, αλλά προσε-
τέθη υπεράνω έπί τοΰ διαστί/ου, ένθα διακρίνεται
τι ί/νος άποτετριμμένου Α· το δ' έν στί/. 21 μο-
νήρες α είναι δοκιμαστικόν της λιθογλυφικής βε-
λόνης, ή άλλως έγράφη προς άναπλήρωσιν τοΰ
υπερκειμένου τελικού α τοΰ όεινάρια, όπερ ει/ε
παραλειφθή έν καιρώ. Περί του στρατηγοΰ .Κε-
φάλον βλ. κάτω αριθ. 278 είς στί/. 32-36.
275" στί/. 22-31. Δέν αναγράφεται στρατηγός
έν ταΐς άπελευθερώσεσι Γ και Δ" άλλ επειδή ό έν
στ. 24 Θίβρων, ού/ΐ Θέρων, ώς άνέγνω ό \Υοοά-
Λν&Γ(1 ε.ά., έμφανίζεται ήοη έπ'ι στρατηγοΰ Κεφά-
λου έν στί/. 19, ομοίως δέ και ό Άλκιππος εν τε
Β κα'ι εν Γ, όντες βεβαίως στενοί συγγενείς μετά
τών λοιπών έκεΐ αναγραφομένων ελευθερωτών, δυ-
νάμεθα νά είκάσωμεν ότι ή έν τη δευτέρα στρατη-
γία τοΰ αϋτοΰ Κεφάλου (πρβ. τά εις άριθ. 278
στί/. 32 κέ. υπομνήματα), μή άπε/ούση πολύν
/ρόνον της πρώτης, καθ' ήν έταμίευον ό Μενέλαος
και ό Αρ/ων έν έκατέρα έξαμήνω, έτελέσθησαν
αί απελευθερώσεις αύται, ή οτι έγένοντο έπ'ι στρα-
τηγοΰ Κλεομαχίόον, ώς ένδείκνυται ύπο της ύπ'
άριθ. 296 στί/. 6 δημοσιευθησομένης έπιγραφής"
είναι άπίθανον το ότι ένεκα της ήδη προηγουμένως
αναγραφής τοΰ στρατηγοΰ, έθεωρήθη περιττή ή έκ
νέου αναφορά αύτοΰ' ή έν ΑΕ 1913 σ. 171-1 /2
γραφεΐσα υποψία μου περί παραδο/ής τριών ταμιών
είναι έσφαλμένη, διότι διαρρήδην άναγράφεται ό
Λυσίμα/ος ώς ταμιεύσας τον ένιαυτον δλον. Έν
στί/· 25,30 και 31 οί άβολοι έγράφησαν συνθημα-
τικώςώςΖΖ, καθ' ά πολλάκις συμβαίνει έν ταΐς
θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς. Ή έν στί/. 27 Άήτη εί-
ναι πιθανωτέρα της Λητής (προ. ^4είΓ?; 16 IX-
855)" έν τώ αύτω στί/. Βαίνεται πιθανόν ότι το
Φεϊ-.ου άπολνϋ'εΐσα έ'γραψεν ό /αράκτης διά τοΰ Η.
Έν στί/. 28 το [ΰ]ττό \Ερ;.....)ας έγράφη ύπεράνω
έπϊ τοΰ διαστί/ου κα'ι άποτριβέν, δέν διακρίνεται σα-
φώς· θεώρησον πιθανόν Έρ\.. .εί\ας ή Έρ[.. .ΰί \ας·
τα τοια ετεοα ελλείποντα γράμματα ουνανται να
έγκρίνωσι κα'ι άλλας αναγνώσεις" έν τω αύτω στ.
το Π τοΰ πολεί έγράφη μάλλον ώς Γ. Αί έν στί/.
29 κα'ι 31 παΟλαι δηλοΰσιν άφεθέν κενόν διάστημα
ύπό τοΰ /αράκτου.
276' στί/. 32-36. Ό στρατηγός Πεισόδωρος
νΰν το πρώτον καθίσταται γνωστός" ανήκει δέ πι-
θανώτατα τω α ήμισει τής Α μΧ. εκατονταετη-
ρίδας, ων τοΰ κοινόΰ τών Θεσσαλών, τοΰ άπο τοΰ
έτους 30 πΧ. περιλαβόντος και το τών Πεοοαι-
βών' ή άνάγνωσις αύτοΰ είναι ασφαλής" μόνον το