50 Φαρσάλου άντρον επιγεγραμμενον υπό Ν. Γιανν ΟΤΐΟνΑΟΌ. ΑΕ 191»
ματα των γραμμάτων και του βρά/ου. Ως δέ και γράμματα είναι άκανονίστως
άνω είπομεν, έκ της 6ττο των δμβρίων ύδάτίυν ένιαχοΟ, ιδία κατά το μέσον, λίαν άβαθη. Τό'ΤΓ
διαβρώσεως του βρά/ου κατά το μέσον της έπι- είναι πανταχοΟ άνισοσκελές, το <5 ένιαχοΟ 1^, το
γραφής ή ανάγνωσης αυτόθι ήτο δυσχερής. α πανταχού έ'-χει αποκλίνουσας τάς έ'ξω γραμμάς,
Επειδή δέ κατά το τελευταΐον δεκαήμερον το οέ ο και # ισομεγέθη τοις λοιποϊς γρ'άμμασι-
του νοεμβρίου του 1915, ότε μετέοημεν εις Φάρ- το ω και το μ ανοικτά κάτω. Γο επίγραμμα δύ-
σαλον προς φωτογράφησιν του τε άντρου και των ναται νά άνανΌή εις τον πΧ Δ' αιώνα ή μεταξύ
έν αύτω επιγραφών, έπεκράτει έπι πολλάς ημέρας του Δ' και του Γ'.
καθ' άπασαν τήν θεσσαλίαν συνεχής ομίχλη, ή
φωτογράφησις του άντρου έγένετο οπουδήποτε 1 (είκ. Χ 2 εις ΒΟΗ 1912 66δ)·
άμυδρά,τά δ'έκτύμματα ώς έκτήςδιά τήν ομίχλην
υγρασίας δεν έπέτυχον τελείως. Εδέησε λοιπόν Η πρώτη επιγραφή κείται εν αριστερά τω εϊσιόντι
νά μεταβώμεν και πάλιν κατά σεπτέμβριον 1917 και ύψηλότερον έπ'ι μονήρους βράχου, άποκλείον-
έπι τόπου και παρασκευάσωμεν νέα έκτύμματα, τος το άντρον ες ανατολών περιέχει εξ στίχους
εφ' ών βασίζομεν τήν άνάγνωσιν της μακράς έπι- γραμμάτων έπ'ι επιφανείας ομαλής του βράχου,
γραφής. μή λαςευΟέντος ενταύθα. Τά γράμματα ποικίλ-
Τουψοςτήςτου βράχου επιφανείας, έφ' ής άμε- λουσι το μέγεθος μεταςΰ 0 Οο—0 06, ένια/οΰ δέ
λώς λαξευΟείσης έ/αρά/θη ή πολύστιχος έπιγρα· ^-έχρι 0 0^ κα! είναι έπιμελώς και βαθέως κε-
φή, είναι 080, το δέ πλάτος 1 ΙΟ' γρ υψ. 0 03 χαραγμένα. Ή επιγραφή αύ'τη δύναται νά άνα-
(ό 1°! στίχος ε/ει μείζονα πως τά γράμματα). Τά χΟή εις τον πΧ Ε' αιώνα.
Πανιτίλκες
άνέθεκε
θεαΐς τόδ
τάν δέ δαφ
5 αεδα παε
φαν π
2 Παντάλκονς άνάΟεοις.
ματα των γραμμάτων και του βρά/ου. Ως δέ και γράμματα είναι άκανονίστως
άνω είπομεν, έκ της 6ττο των δμβρίων ύδάτίυν ένιαχοΟ, ιδία κατά το μέσον, λίαν άβαθη. Τό'ΤΓ
διαβρώσεως του βρά/ου κατά το μέσον της έπι- είναι πανταχοΟ άνισοσκελές, το <5 ένιαχοΟ 1^, το
γραφής ή ανάγνωσης αυτόθι ήτο δυσχερής. α πανταχού έ'-χει αποκλίνουσας τάς έ'ξω γραμμάς,
Επειδή δέ κατά το τελευταΐον δεκαήμερον το οέ ο και # ισομεγέθη τοις λοιποϊς γρ'άμμασι-
του νοεμβρίου του 1915, ότε μετέοημεν εις Φάρ- το ω και το μ ανοικτά κάτω. Γο επίγραμμα δύ-
σαλον προς φωτογράφησιν του τε άντρου και των ναται νά άνανΌή εις τον πΧ Δ' αιώνα ή μεταξύ
έν αύτω επιγραφών, έπεκράτει έπι πολλάς ημέρας του Δ' και του Γ'.
καθ' άπασαν τήν θεσσαλίαν συνεχής ομίχλη, ή
φωτογράφησις του άντρου έγένετο οπουδήποτε 1 (είκ. Χ 2 εις ΒΟΗ 1912 66δ)·
άμυδρά,τά δ'έκτύμματα ώς έκτήςδιά τήν ομίχλην
υγρασίας δεν έπέτυχον τελείως. Εδέησε λοιπόν Η πρώτη επιγραφή κείται εν αριστερά τω εϊσιόντι
νά μεταβώμεν και πάλιν κατά σεπτέμβριον 1917 και ύψηλότερον έπ'ι μονήρους βράχου, άποκλείον-
έπι τόπου και παρασκευάσωμεν νέα έκτύμματα, τος το άντρον ες ανατολών περιέχει εξ στίχους
εφ' ών βασίζομεν τήν άνάγνωσιν της μακράς έπι- γραμμάτων έπ'ι επιφανείας ομαλής του βράχου,
γραφής. μή λαςευΟέντος ενταύθα. Τά γράμματα ποικίλ-
Τουψοςτήςτου βράχου επιφανείας, έφ' ής άμε- λουσι το μέγεθος μεταςΰ 0 Οο—0 06, ένια/οΰ δέ
λώς λαξευΟείσης έ/αρά/θη ή πολύστιχος έπιγρα· ^-έχρι 0 0^ κα! είναι έπιμελώς και βαθέως κε-
φή, είναι 080, το δέ πλάτος 1 ΙΟ' γρ υψ. 0 03 χαραγμένα. Ή επιγραφή αύ'τη δύναται νά άνα-
(ό 1°! στίχος ε/ει μείζονα πως τά γράμματα). Τά χΟή εις τον πΧ Ε' αιώνα.
Πανιτίλκες
άνέθεκε
θεαΐς τόδ
τάν δέ δαφ
5 αεδα παε
φαν π
2 Παντάλκονς άνάΟεοις.