DOI Artikel:
Angeliai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14366#0113
Λ Ε 1819
Δ) Άμφιαρειον
τό 26 είχε την εΤσοδον, χαθάπερ και τό 21, έν τω μέσωτοϋ θυ- νοτόθεν της γωνίας β μεταξύ τοΰ 70 χαϊ τοϋ 77 σώζονται έν τω
ραίου, ήγουν τοϋ δυσμικοΰ. τοί/ου, ό δε βόρειος αύτοΰ τοϊ/ος^ βάθει λείψανα βορρονοτίου τοί/ου <5· όιά τοϋ θ«ρώματ<>ς | οί τε έξ
δι* ου άφώρισται άπό τοϋ 25, ην κεχλειμένος, τό δέ οίκημα 25 ί'ένδον ανατολών δια της προεχτάσεως τής.πομπικής όδοϋ (84 85) ;ρ/όμε-
μήκος βορρονότιον 3 705; φαίνεται μεν οτι έφερε τό θύρωμα έν τω νοι χαϊ οί έκ δυσμών πρός τό 83 κατιόντες έβαινον πρός τα εΐόημένα
βορειΌ) τοϋ δυσμι/.οϋ τοί/ου άκρω, πρός τω βόρειοι δήλον οτι τοί/ω, ουσμικά κτίσματα, άνατολόθεν δε τοϋ θυροίματος παρα τό 85 εισερ-
'ενθα λείπεται /άσμα (1 10), άλλα πράγματι έν άρ/ή εΤ/εν αυτό, χόμενοι ει'ς την όδόν 8(5 κατε'βαινον πρόί την χρήνην (62>. πρβ
καθάπερ χαϊ τό 24 και 26, έν τώ μέσω του τοί/ου- διότι, εΐπερ «V 2ο, ΙΙΑΕ 1913π5.
έζεΐ ην τό ί)ύρο>μα, θα έσώζετο, ώς είκάσαι. αύτόθι ώς παράστημα Άνατολόθεν τοϋ 48 κείνται πρός άλλοις και τα κτίσματα 66 και
τούτου ό βόρειος, ήγουν ό παραγώνιος, λίθος ή θα ΰπελείπετο εύκρινέξ 57, ών ό ανατολικός τοί/_ος τ καλύπτεται κατά μέρος υπό υστέρου
άντί τούτου /άσμα επί της βεβλαμμένης των δ/ο τοί/ων γιυνίας. τοί/ου (νχ) /ωροϋντος ΰπολόξως πρός βορράν και συμπίπτοντος
έπειτα νοτόθεν τοΰ μέσου που τοϋ τοί/ου σο.ζεται κατα /ώραν τό 1«{ τω τοιχία τ. Λυσμοθεν τών τοί/ων τούτων διήκει ό/ετός
νότων τοΰ τοί/ου τμήμα (1 03) συν ορθογώνιο) λίθω (Ο 265), τούτω πήλινος, όστις έκ νότου κατιών χαϊ τον νότιον τοϋ 57 τοϊ/ον ΰπεν-
δέ προσωχοδόμηνται βορραθεν δύο όρθοστάται (ανατολικός και δυσμι. τετράνας διήκε δια τοϋ 57 και 5δβ και 54 πρός τό 53β και έξέβαλλεν
Ο 45), τούτο» δέ βορραθεν σώζονται λείψανα τοί/ου κοινών λί- εί- τήν /αράδραν. Πρός τή νοτία έπιφανεία τοϋ νοτίου τοί/ου τοΰ
κο;·
αεν
Οων (0 85/ όθεν ει'καστέον οτι ό μεν ορθογώνιος λίθος εινε τό νότιον δ8 και 59 ηΰρέθη τό κάτω μεγάλου πίθου ε διάμ. κοιλίας
τοΰ θυρώματος παράστημα, τα δέ βορραθεν τούτου πάντα είσίν έπι- 1 13, πυθμένος δέ 018). Έν'ΰστέροις /ρόνοις ήλάθη απλούστερος
γενέστερα, ύστερον έν μετασκευή γενόμενα, ίνα μετατεθή βορειότερον ΤοΙ/0; λοε(Τ)ς 4πί ... βορραπηλιωτιχης γωνίας τοΰ 59 πρό; τόν νό-
το θύρωμα (πρβ ά. περί τών οικημάτων 3-5). Τοΰ οικήματος 24 οί Τ(ον 70 το1χον Βορραθεν τοΰ βορείου τοί/ου του 59 άπεχαλύφθη
τοίχοι, ώ; έκ πλήθους κλασμάτων κονιάματος έφάνη, ήσαν έρυΟρώς ει·ρεί·α ε;·σοδος, άνατολόθεν δέ ταύτης βάσι; ΐωνιχοδ" κίονος. Τό 61
επικέ/ρωσμενοι. εινε ίσόπλευρον, έπιμελέστερον ώχοδοαημένον, έ/ον καλώς σωζόαενον
Άνατολόθεν τών χώρων 22-26 φέρεται όδος 45 (πλ. ± 1 35), Τί;ν £$0'ν| „£ κα; δυσμόθεν (± 0 30) ηΰρέθη /αλκοΰν θαιροΰ Ελυτρον
πρός εω 8έ αυτής εκτείνεται μέχρι της όδοΰ 86 τόνος συνοικίας έκ πολ- κυλινδρικό·/ 'ΰψ. 0 05. διάμ. ώς 0 06), όπερ, ώς είκάσαι, είνε τό
λών συγκείμενος οικοδομημάτων. 'Τπό τή όδω 45 λανθάνει πήλινος το3 |_; ,^. ./Λτο) /οιν1Ζ;ζ0; Το3 βορε;ου στροφώματ-.ς πάλαι περι-
ό/ετός κρυπτός, πειόσ/ημος, διάρρουν 0 11 ε/ων και είς την /αρά- στρεφομένου. Άνατολόθεν δέ τοΰ βορείου τοί/ου τοΰ 61 ΰπή^/ε προ-
δραν έκβάλλων ό οχετός οότος φέρεται, ώς είκάσαι, έκ τών νοταπη- δ(. οΖ ^ .· 64 'χα; 6δ) ·νΤ..-0εν ς·ε ,ο6ς
λιωτ.κών, ένθα χαί ελυτρον (82) λίβο,ν πωρίνων, όπερ έλάμβανε τό δικφι^ άσματα, τό δέ πρός τό 75 και δια της προσβάσεως π π'οός
ϋδο,ρ δια τής νοταπηλιωτικής πλευράς έκ τών υπερκειμένων τόπων ?6 Περ;' _~ς έδο3 86 /αί Τ~. κρ7|νϊ)? ;;ρ. ΛΚ 191β119α
και έ/ει έκρουν έπί τε τής βορρανατολικής και τής δυσμοβορείου πλευ- 19ΐ8ιιο ΙΙΑΙί 1916υ5
ρας, διήκων δέ βορραθεν τών νοτίων τοϋ τόμου χτισμάτων 83-78 κα Νοτόθεν τών είρημένων οικοδομημάτων έπί τής κλειτύο; τοϋ όρους
έπικαμπτόμενος παρά την νοτοδυσμικήν γωνίαν τοϋ 51 ύπό τόν άνα- παρί( ^ .;ς νκίίλβν Του Ώρωποϋ μίλλουσαν άγειν άμα?ιτόν άπε-
τολιχόν τής όδοΰ 45 τοϊ/ον εμβάλλει είς τήν όδόν ταύτην. καλύφθη τώ 1919 σόνταγμα κτισμάτο>ν μετά διόδου έ/ούσης πώρινον
Ό ανατολικός τής όδοΰ 45 τοϊ/ος εΐνε άμα δυσμικός τοϊ/ος τών ^άν. ε·νΤαο0α προ ετών τεμνομένης τ^ς άμαξιτοϋ ηΰρέθη πηλίνη
οικοδομημάτων 46-48 και 49 και 51, άνατολόθεν δέ τοΰ τε 49 και άσάμινθος, ύψ. 0 44, πλ. 0 70, μήκ. 1 20, φέρουσα έν τώ -υθμένι
τοϋ 51 κείνται αλλα δύο, τό 50 και 52. Ό νότιος τοΰ 47 τοϊ/ος κοι- πα?3[ ^ έτίραν ^^., πλευράν κοίλωμα ήμισφαιριόσ/ημον, έν ω
νός άμα ών τώ βορείω τοΰ τε 49 και τοΰ 50 και πρός ανατολάς ά ^φ,0( άνεκάθητο έκτείνων τοΰ: πόδας πρός τήν έτέραν πλευράν.
μέχρι τοΰ 82 έκτεινόμενος διαιρεί τά οικοδομήματα είς βόρειον και Άνατολόθεν τνΰ οικοδομήματος 61 πρός τω όδω ηΰρέθη έν προτέρα
νοτίαν συστάδα. Κα! τοϋ μεν οικήματος 46 σώζεται μόνον τό νότιον, 3/αφ- μΒ 1916ι20β) βάθρου έπίχρανον, λευκού μαρμάρου, ύψ. 019,
τό δέ βόρειον καθηρέθη ΰπό της /αράδρας' ένταυθα ηΰρέθησαν άπο- πλ_ 0 58, πά/. 0 50' ηΰοέθΓ πρανές, έ/ον τήν έπιγεγραμμίνην όψιν
τμήματα ήμιόπτων πλίνθων (0 48x0 24x0 07) έκ τοί/ου άποπε- βλ^υσαν πρός έω· ή 5νω 'έπιφάνεια κατίσ/εται σ/εδον άπασα ΰπό
πτωκυιών, φέρουσι δέ δακτυλίας, αιτινες. ώς και έπί τοϋ δυσμικοϋ }(|ΑικυΖλίου κοιλώματο: (τό κυρ:όν πρόσθεν , έ/οντος έν τω μέσ<,>
τοί/ου τοΰ 48 ΰποφαίνεται, ένετυπουντο ίνα έμπεδώτερον τό έπί/ριμα χυζλοίΐδή τόρμον' (0 13x0 10) μετά λειψάνων μολύβδου προς έμ-
έπί τοϋ τοί/ου έπικολλατα·. Τό δέ 48 εΤ/ε τήν εϊσοδον έξ άνατο- -έδωσ;ν τί;ς ' πλίνθου τοΰ άγάλματος· έπί τής ό.τισθία; επιφανείας
λών, των δέ τοί-/ων ή έσωτερική επιφάνεια ην καλώς κεκονιαμένη. έπ, ένέγλυπται κοίλασμα μείζον ήμικυ/λίυυ (τό κυρτον χάτω' /ορδή
τοϋ πρώτου δήλον ότι κον,άμα:ος, ήγουν τοΰ άοράτου ΰποίιήματος, ^ ,-? ά/_α-. .ο3 λ['0ου] 0 182 β λο; 0 16; άβαθές (βάθ. 001)·
έφ' ού και αϊ είρημέναι δακτυλίαι, είχε δεύτερον κονίαμα, οπερ Εφερε |π{ - - χίτω ιπι?'ανί;βς τετράγωνος τόρμος (0 06x0 045). έν <Τ>
καθέτους τε γραμμάς και ΰπό ταύταις κοινήν ίσόπεδον γραμμήν είς οώζετα| ή αόλυβδος, όστις περιέβαλλε τον γόμφον έπι της πρόσθιας
ίσοδόμων λίθων μίμησιν, έπί τούτου δέ κάτω άλλο κονίαμα, ό έστί Επιφανείας 'κε/άρακται μία μόνη λές.ς (γρ. ύΰ. 012-0 17, μεταγραμ-
διάζωμα ΰψ. 0 41, προέχον τοϋ δευτέρου 0 008 /.αί καθήκον ού/ί ύ>'_ 0 ^γ. ε1χ 3).' ΆμφίλοΙχοςΙ (ή Άμφιλό|·/.οη|), ήγουν
μέχρι τοΰ δαπέδου, άλλα ±0 07 άνωθεν αύτοΰ, διότι ένταΰθα, ήγουν
περί το δάπεδον, προσήρμοστο περιθέον πλαισίου τρόπον, καθάπερ
και νδν είθισται, πετεύριον, πλάτος παλαστιαϊον, ου φθαρέντος, ό>ς
εικός, ο '/ώρο: μένει κενός· έν τώ 48 ηΰρέθησαν πολλά λευκού και
ερυθροΰ κονιάματος άποταήματα πεπτο^κότα έκ τοΰ άνιοτέρου τών
τοίχων μέρους και :ών τής οροφής φατνο>μάτο}ν. Τά δέ νότια οικο-
δομήματα 49-52 έ/ουσι τό θύρωμα έ'καστον έξ ανατολών, χοινω-
νοΰσι δέ τό μέν 50, ό και καλλίω τών άλλων έ/ει τόν όδόν, τ 9
το οε 52 τώ 51* έν τή νοταπηλιωτική γωνία τοϋ 52 πύελος λίθινη
(107x0 70x0 30), άβαθής·(βάθ. 0 03 - 0 07. πλάτ. /ειλέων 0 05), 3 (όμματος όπιο&ία ό>»): ίπιγραφη επ,χράνον βά&ρον \
φέρουσα έκρουν έπί τής βορραπηλιιοτιχής γωνίας. Τό νοτόθεν τοϋ Άμφίλο[χος.
νοτίου τοί/ου τοϋ 51 και 52 δάπεδον ην κεκονιαμένον ά τοϊ/ος οΰτος
εκτείνεται πρός άνατολας μέχρι τοΰ 83α, ένθα κα; έπικάμπτεται πρός τό όνομα τοΰ υίοϋ τοΰ Άμφιαράου (πρβ. 1Ι*υσ. Λ 343, 10 VII 421,
ρορραν ενταιθα άπεκαλύφθη θύρωυ,α έ/ον καλόν όδόν, £, βορραθεν ΑΕ 191739 βΙχ. ι)" κείται δε τό όνομα έπί τοΰ άνο> αριστερού τής
8ε τούτου αρ/εται τοίχος α β γ λοξώς φερόαενος πρός δυσμάς· έπιφανείας, άπέ/ον άπό μέν τής άνω τοϋ λίθου ακμής 0 053, άπό
^ ' ;''
I
Δ) Άμφιαρειον
τό 26 είχε την εΤσοδον, χαθάπερ και τό 21, έν τω μέσωτοϋ θυ- νοτόθεν της γωνίας β μεταξύ τοΰ 70 χαϊ τοϋ 77 σώζονται έν τω
ραίου, ήγουν τοϋ δυσμικοΰ. τοί/ου, ό δε βόρειος αύτοΰ τοϊ/ος^ βάθει λείψανα βορρονοτίου τοί/ου <5· όιά τοϋ θ«ρώματ<>ς | οί τε έξ
δι* ου άφώρισται άπό τοϋ 25, ην κεχλειμένος, τό δέ οίκημα 25 ί'ένδον ανατολών δια της προεχτάσεως τής.πομπικής όδοϋ (84 85) ;ρ/όμε-
μήκος βορρονότιον 3 705; φαίνεται μεν οτι έφερε τό θύρωμα έν τω νοι χαϊ οί έκ δυσμών πρός τό 83 κατιόντες έβαινον πρός τα εΐόημένα
βορειΌ) τοϋ δυσμι/.οϋ τοί/ου άκρω, πρός τω βόρειοι δήλον οτι τοί/ω, ουσμικά κτίσματα, άνατολόθεν δε τοϋ θυροίματος παρα τό 85 εισερ-
'ενθα λείπεται /άσμα (1 10), άλλα πράγματι έν άρ/ή εΤ/εν αυτό, χόμενοι ει'ς την όδόν 8(5 κατε'βαινον πρόί την χρήνην (62>. πρβ
καθάπερ χαϊ τό 24 και 26, έν τώ μέσω του τοί/ου- διότι, εΐπερ «V 2ο, ΙΙΑΕ 1913π5.
έζεΐ ην τό ί)ύρο>μα, θα έσώζετο, ώς είκάσαι. αύτόθι ώς παράστημα Άνατολόθεν τοϋ 48 κείνται πρός άλλοις και τα κτίσματα 66 και
τούτου ό βόρειος, ήγουν ό παραγώνιος, λίθος ή θα ΰπελείπετο εύκρινέξ 57, ών ό ανατολικός τοί/_ος τ καλύπτεται κατά μέρος υπό υστέρου
άντί τούτου /άσμα επί της βεβλαμμένης των δ/ο τοί/ων γιυνίας. τοί/ου (νχ) /ωροϋντος ΰπολόξως πρός βορράν και συμπίπτοντος
έπειτα νοτόθεν τοΰ μέσου που τοϋ τοί/ου σο.ζεται κατα /ώραν τό 1«{ τω τοιχία τ. Λυσμοθεν τών τοί/ων τούτων διήκει ό/ετός
νότων τοΰ τοί/ου τμήμα (1 03) συν ορθογώνιο) λίθω (Ο 265), τούτω πήλινος, όστις έκ νότου κατιών χαϊ τον νότιον τοϋ 57 τοϊ/ον ΰπεν-
δέ προσωχοδόμηνται βορραθεν δύο όρθοστάται (ανατολικός και δυσμι. τετράνας διήκε δια τοϋ 57 και 5δβ και 54 πρός τό 53β και έξέβαλλεν
Ο 45), τούτο» δέ βορραθεν σώζονται λείψανα τοί/ου κοινών λί- εί- τήν /αράδραν. Πρός τή νοτία έπιφανεία τοϋ νοτίου τοί/ου τοΰ
κο;·
αεν
Οων (0 85/ όθεν ει'καστέον οτι ό μεν ορθογώνιος λίθος εινε τό νότιον δ8 και 59 ηΰρέθη τό κάτω μεγάλου πίθου ε διάμ. κοιλίας
τοΰ θυρώματος παράστημα, τα δέ βορραθεν τούτου πάντα είσίν έπι- 1 13, πυθμένος δέ 018). Έν'ΰστέροις /ρόνοις ήλάθη απλούστερος
γενέστερα, ύστερον έν μετασκευή γενόμενα, ίνα μετατεθή βορειότερον ΤοΙ/0; λοε(Τ)ς 4πί ... βορραπηλιωτιχης γωνίας τοΰ 59 πρό; τόν νό-
το θύρωμα (πρβ ά. περί τών οικημάτων 3-5). Τοΰ οικήματος 24 οί Τ(ον 70 το1χον Βορραθεν τοΰ βορείου τοί/ου του 59 άπεχαλύφθη
τοίχοι, ώ; έκ πλήθους κλασμάτων κονιάματος έφάνη, ήσαν έρυΟρώς ει·ρεί·α ε;·σοδος, άνατολόθεν δέ ταύτης βάσι; ΐωνιχοδ" κίονος. Τό 61
επικέ/ρωσμενοι. εινε ίσόπλευρον, έπιμελέστερον ώχοδοαημένον, έ/ον καλώς σωζόαενον
Άνατολόθεν τών χώρων 22-26 φέρεται όδος 45 (πλ. ± 1 35), Τί;ν £$0'ν| „£ κα; δυσμόθεν (± 0 30) ηΰρέθη /αλκοΰν θαιροΰ Ελυτρον
πρός εω 8έ αυτής εκτείνεται μέχρι της όδοΰ 86 τόνος συνοικίας έκ πολ- κυλινδρικό·/ 'ΰψ. 0 05. διάμ. ώς 0 06), όπερ, ώς είκάσαι, είνε τό
λών συγκείμενος οικοδομημάτων. 'Τπό τή όδω 45 λανθάνει πήλινος το3 |_; ,^. ./Λτο) /οιν1Ζ;ζ0; Το3 βορε;ου στροφώματ-.ς πάλαι περι-
ό/ετός κρυπτός, πειόσ/ημος, διάρρουν 0 11 ε/ων και είς την /αρά- στρεφομένου. Άνατολόθεν δέ τοΰ βορείου τοί/ου τοΰ 61 ΰπή^/ε προ-
δραν έκβάλλων ό οχετός οότος φέρεται, ώς είκάσαι, έκ τών νοταπη- δ(. οΖ ^ .· 64 'χα; 6δ) ·νΤ..-0εν ς·ε ,ο6ς
λιωτ.κών, ένθα χαί ελυτρον (82) λίβο,ν πωρίνων, όπερ έλάμβανε τό δικφι^ άσματα, τό δέ πρός τό 75 και δια της προσβάσεως π π'οός
ϋδο,ρ δια τής νοταπηλιωτικής πλευράς έκ τών υπερκειμένων τόπων ?6 Περ;' _~ς έδο3 86 /αί Τ~. κρ7|νϊ)? ;;ρ. ΛΚ 191β119α
και έ/ει έκρουν έπί τε τής βορρανατολικής και τής δυσμοβορείου πλευ- 19ΐ8ιιο ΙΙΑΙί 1916υ5
ρας, διήκων δέ βορραθεν τών νοτίων τοϋ τόμου χτισμάτων 83-78 κα Νοτόθεν τών είρημένων οικοδομημάτων έπί τής κλειτύο; τοϋ όρους
έπικαμπτόμενος παρά την νοτοδυσμικήν γωνίαν τοϋ 51 ύπό τόν άνα- παρί( ^ .;ς νκίίλβν Του Ώρωποϋ μίλλουσαν άγειν άμα?ιτόν άπε-
τολιχόν τής όδοΰ 45 τοϊ/ον εμβάλλει είς τήν όδόν ταύτην. καλύφθη τώ 1919 σόνταγμα κτισμάτο>ν μετά διόδου έ/ούσης πώρινον
Ό ανατολικός τής όδοΰ 45 τοϊ/ος εΐνε άμα δυσμικός τοϊ/ος τών ^άν. ε·νΤαο0α προ ετών τεμνομένης τ^ς άμαξιτοϋ ηΰρέθη πηλίνη
οικοδομημάτων 46-48 και 49 και 51, άνατολόθεν δέ τοΰ τε 49 και άσάμινθος, ύψ. 0 44, πλ. 0 70, μήκ. 1 20, φέρουσα έν τώ -υθμένι
τοϋ 51 κείνται αλλα δύο, τό 50 και 52. Ό νότιος τοΰ 47 τοϊ/ος κοι- πα?3[ ^ έτίραν ^^., πλευράν κοίλωμα ήμισφαιριόσ/ημον, έν ω
νός άμα ών τώ βορείω τοΰ τε 49 και τοΰ 50 και πρός ανατολάς ά ^φ,0( άνεκάθητο έκτείνων τοΰ: πόδας πρός τήν έτέραν πλευράν.
μέχρι τοΰ 82 έκτεινόμενος διαιρεί τά οικοδομήματα είς βόρειον και Άνατολόθεν τνΰ οικοδομήματος 61 πρός τω όδω ηΰρέθη έν προτέρα
νοτίαν συστάδα. Κα! τοϋ μεν οικήματος 46 σώζεται μόνον τό νότιον, 3/αφ- μΒ 1916ι20β) βάθρου έπίχρανον, λευκού μαρμάρου, ύψ. 019,
τό δέ βόρειον καθηρέθη ΰπό της /αράδρας' ένταυθα ηΰρέθησαν άπο- πλ_ 0 58, πά/. 0 50' ηΰοέθΓ πρανές, έ/ον τήν έπιγεγραμμίνην όψιν
τμήματα ήμιόπτων πλίνθων (0 48x0 24x0 07) έκ τοί/ου άποπε- βλ^υσαν πρός έω· ή 5νω 'έπιφάνεια κατίσ/εται σ/εδον άπασα ΰπό
πτωκυιών, φέρουσι δέ δακτυλίας, αιτινες. ώς και έπί τοϋ δυσμικοϋ }(|ΑικυΖλίου κοιλώματο: (τό κυρ:όν πρόσθεν , έ/οντος έν τω μέσ<,>
τοί/ου τοΰ 48 ΰποφαίνεται, ένετυπουντο ίνα έμπεδώτερον τό έπί/ριμα χυζλοίΐδή τόρμον' (0 13x0 10) μετά λειψάνων μολύβδου προς έμ-
έπί τοϋ τοί/ου έπικολλατα·. Τό δέ 48 εΤ/ε τήν εϊσοδον έξ άνατο- -έδωσ;ν τί;ς ' πλίνθου τοΰ άγάλματος· έπί τής ό.τισθία; επιφανείας
λών, των δέ τοί-/ων ή έσωτερική επιφάνεια ην καλώς κεκονιαμένη. έπ, ένέγλυπται κοίλασμα μείζον ήμικυ/λίυυ (τό κυρτον χάτω' /ορδή
τοϋ πρώτου δήλον ότι κον,άμα:ος, ήγουν τοΰ άοράτου ΰποίιήματος, ^ ,-? ά/_α-. .ο3 λ['0ου] 0 182 β λο; 0 16; άβαθές (βάθ. 001)·
έφ' ού και αϊ είρημέναι δακτυλίαι, είχε δεύτερον κονίαμα, οπερ Εφερε |π{ - - χίτω ιπι?'ανί;βς τετράγωνος τόρμος (0 06x0 045). έν <Τ>
καθέτους τε γραμμάς και ΰπό ταύταις κοινήν ίσόπεδον γραμμήν είς οώζετα| ή αόλυβδος, όστις περιέβαλλε τον γόμφον έπι της πρόσθιας
ίσοδόμων λίθων μίμησιν, έπί τούτου δέ κάτω άλλο κονίαμα, ό έστί Επιφανείας 'κε/άρακται μία μόνη λές.ς (γρ. ύΰ. 012-0 17, μεταγραμ-
διάζωμα ΰψ. 0 41, προέχον τοϋ δευτέρου 0 008 /.αί καθήκον ού/ί ύ>'_ 0 ^γ. ε1χ 3).' ΆμφίλοΙχοςΙ (ή Άμφιλό|·/.οη|), ήγουν
μέχρι τοΰ δαπέδου, άλλα ±0 07 άνωθεν αύτοΰ, διότι ένταΰθα, ήγουν
περί το δάπεδον, προσήρμοστο περιθέον πλαισίου τρόπον, καθάπερ
και νδν είθισται, πετεύριον, πλάτος παλαστιαϊον, ου φθαρέντος, ό>ς
εικός, ο '/ώρο: μένει κενός· έν τώ 48 ηΰρέθησαν πολλά λευκού και
ερυθροΰ κονιάματος άποταήματα πεπτο^κότα έκ τοΰ άνιοτέρου τών
τοίχων μέρους και :ών τής οροφής φατνο>μάτο}ν. Τά δέ νότια οικο-
δομήματα 49-52 έ/ουσι τό θύρωμα έ'καστον έξ ανατολών, χοινω-
νοΰσι δέ τό μέν 50, ό και καλλίω τών άλλων έ/ει τόν όδόν, τ 9
το οε 52 τώ 51* έν τή νοταπηλιωτική γωνία τοϋ 52 πύελος λίθινη
(107x0 70x0 30), άβαθής·(βάθ. 0 03 - 0 07. πλάτ. /ειλέων 0 05), 3 (όμματος όπιο&ία ό>»): ίπιγραφη επ,χράνον βά&ρον \
φέρουσα έκρουν έπί τής βορραπηλιιοτιχής γωνίας. Τό νοτόθεν τοϋ Άμφίλο[χος.
νοτίου τοί/ου τοϋ 51 και 52 δάπεδον ην κεκονιαμένον ά τοϊ/ος οΰτος
εκτείνεται πρός άνατολας μέχρι τοΰ 83α, ένθα κα; έπικάμπτεται πρός τό όνομα τοΰ υίοϋ τοΰ Άμφιαράου (πρβ. 1Ι*υσ. Λ 343, 10 VII 421,
ρορραν ενταιθα άπεκαλύφθη θύρωυ,α έ/ον καλόν όδόν, £, βορραθεν ΑΕ 191739 βΙχ. ι)" κείται δε τό όνομα έπί τοΰ άνο> αριστερού τής
8ε τούτου αρ/εται τοίχος α β γ λοξώς φερόαενος πρός δυσμάς· έπιφανείας, άπέ/ον άπό μέν τής άνω τοϋ λίθου ακμής 0 053, άπό
^ ' ;''
I