DOI Artikel:
Kugeas, Sōkratēs: To Koinon tōn Hellēnōn kat´ epigraphēn Epidaurou (AE 1918, 128)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14368#0052
Α Ε 1921
σίας ηγεμονίας τών ασκούντων νηοψίας και έν
γενεί θαλασσσκρατούντων Αθηναίων (^οΜ£θγ III2
28/9), οέν αποτελεί, νομίζω, ένταυθα άπλήν μό-
νον και τυπικήν επανάληψιν παλαιού ορου, άλλ'
οφείλεται και εις πραγματικάς συγχρόνους άνάγ-
κας.Διότι και κατά τους χρόνους του Αντιγόνου
του Δώσωνος και του συμβασιλέως και διαδόχου
αύτου Φίλιππου βλέπομεν τούς Αιτωλούς, τούςΚε-
φαλλήνας κ.λ.π. τρομοκρατουντας τάς θαλάσσας
δια της πειρατείας και της καταγωγής τών πλοίων
(Πολύβ. IV,6,ι.79,6.^ο<5. XVIII,ι ). Αί δε έπι-
γραφαί, άναφέρουσαι συχνάς και δεινάς τάς πει-
ρατικές έπιδρομάς κατά τον 3ον π. Χ. αιώνα (8?//-
Ζο^3409Λο4.ο2Ι.58Ι.ο82),δικαιολογουσι πλη-
ρέστατα την εν ταΐ'ς όμολογίαιςτοϋ Κοινού τών Έλ-
λήνί,υν έμφάνισιν της διατάξεως ταύτης, δι ής οί
σύμμαχοι ύπεχρεοΟντο αχι μόνον αύτοι νά άπέχωσι
τοιούτων βίαιων ενεργειών, αλλά και κοινήν άμυ-
ναν και κοινήν καταδίωξιν κατά τών τοιαύτας πει-
ρατικάς πράξεις ενεργούντων να άσκώσιν. Ηδέδιά-
ταξις αύτη ή υπέρ της έλευθερίας τών θαλασσών
και της θαλάσσιας συγκοινωνίας, πηγάζουσα έκ τών
ομοσπονδιακών ιδεών τών Ελλήνων, ήτο συμφωνο-
τάτη και προς το πνεύμα του Κοινού τών Ελλή-
νων, δπεο έν τη περιπτώσει ταύτη έφαρμόζει τάς
αντιλήψεις του Περικλέους του σχεδιάσαντος παν-
ελλήνιον συνέδρων μέλλον νά θεσπίση προς τοις
άλλοις «καί τ^ς θαλάσσης δπως πλέωσι πάν-
τες άδεώς» [Πλουτ. Περικλ. 17) και έκπληροΐ
την άπαίτησιν του Ισοκράτους κηρυσσομένου
εν τε τω Περί Ειρήνης (20) και έν τώ Πανηγυρικώ
(115) ύπέρ «τών άδεώς την θάλατταν πλεόντων».
Σχ. 23. Η έν τώλίθω άναγινωσκοαένη και ευ-
κόλως συμπληρουμένη ©ράσις πολ :ίτείαις δε χρή-
σθαι [τοις πατρίοις, ή [αίς όΐ^ βούλωνται, αποτελεί
και αύτη ορον συνηθέστατον εν τε άλλαις και
έν ταΐς μεταξύ Ελλήνων και Μακεδόνων συνθή-
"καις. Παρ β. το περίφημον καταστατικών εγγρα-
φον τήςοευτέρας Αθηναϊκής συμμαχίας 8ί/ΙΙο^βΒ
147,15 κ. ί. : εάν τις βούληται τών Ελλήνων. ..
"Αθηναίων σύμμαχος είναι καϊ τών συμμάχων,
έζεϊναι αύτώι έλευθέρωι όντι και αύτονόμωι, πο-
λιτευομένωι πολιτείαν ήν αν βούληται κ. τ. λ. (ίδε
και Βιΐ8θ11;, ε. ά σ 686 και 859), και το χωρί-
ον τοΟ Πολυβίου (IV,25,6.), έν ω φέρονται άσφα-
Κ)
λώς έπϊ λέξει άντιγεγραμμένοι δροι τών υ,εταςύ
Έλ λήνων καί Μακεοόνων ομολογιών: προθέμενοι
δέ (οί σύνεδοοι του κοινού τών Έλλτ,νων συνεδοί-
ου).. . παρακατεβάλοντο ψήφισμα,......δτιπάν-
τας τούτους άποκαταστήσουσιν εις τά πάτρια πολι-
τεύματα, χώραν έχοντας και πόλεις τάς αυτών,
άφρουρήτους, άφορολογήτους, ελευθέρους όντας,
πολιτείαις και νόμοις χρω μένους τοις πατρίοις.
Κα! ['\ιΐυοο)Δ ϊ]μοσϋ· Περί τών προς 'Αλέξανδρον
συνϋηκών 10 : εστι γάρ γεγραμμένον (έν ταΐς
συνθήκαις) εάν τίνες τάς πολιτείας τάς παρ' έκά-
στοις ούσας, δτε τούς όρκους τούς περί της ειρήνης
ώμνυσαν, καταλύω σι, πολεμίους είναι πάσι τοις της
ειρήνης μετέχουαιν. Παρβ. προς τούτοις και τό
χωρίον του Δημοσθ.Π.τ. Στεφ.255,12 της νυν ει-
ρήνης ένθα ό σχολιαστής παρατηρεί: της έπϊΑλε-
ξάνδρου ' έσπείσατο γάρ και ούτος ώσπερ και δ πα-
τήρ ώστε αυτούς αυτόνομους είναι και άφορολογή-
τους, δμως μέντοι ύπακούειν αύτώ και κατά γήν
καϊ κατά θάλατταν (\νίΙο1ίθΐι ε. ά. 7,2 ). Εν στ.
24 το προτελευταΐον γράμμα είναι μάλλον Α (-
αί) ή Δ (=δι). Έν στ. 26 είναι λίαν άμαρίβολον άν
τό πρώτον σωζόμενον γράμμα είναι Η {=τ\ης).
Έ γενική βασιλέων δεικνύει προς τοις άλλοις την
σχέσιν της έπιγραφής ταύτης προς την προηγου-
μένην Α. Ιο δέ έν τώ ακολούθα» στ. 2/ έπϊ νε-
ωτερι σμώι, αποτελούν στερεότυπον σχεδόν ορον
καϊ έν άλλαις συνθήκαις (παρβ Βαδοΐΐ;, ε ά. σ.
829), έπανευρίσκεται και έν τώ Περί τών προς
Άλέξανδρον συνθηκών λόγω του {■Ιζι>οο)Δημοσθέ-
νους $ 15: μ?7<5έ δούλων ελευθερώσεις επί νεωτε-
ρισμώι. Παρβ. και Αο<5. ΧνΐΙ,Β. XXXII, 1. 8ΐ/1-
Ιθ£/β3 173,63· Ή φράσις άποτελεΐ ασφαλώς λεί-
ψανον της διατάξεως, καθ ήν πάσα βιαία μετα-
βολή της ένεστώσης πολιτικής καταστάσεως άπη-
γορεύετο και ήμποδίζετο, ετιμωροΟντο δέ ώς κατα-
λύοντας τήν συμμαχίαν οί έπιχειρουντες τοιούτους
νεωτερισμούς(ΚαθΓβί I2 276).Τό έν στ. 29 τελευ-
ταΐον γράμμα είναι κατακόρυφος κεραία, I ίσως, ή
λείψανον Ε ή Η. Νομίζω δέ πιθανόν δ'τι τά σω-
ζόμενα ένταυθα γράμματα άποτελουσι τό πρώ-
τον μέρος ρηματικού τίνος τύπου του κρίνειν καί
οχι κυρίου τινός όνόματος Κρινίας π χ. Έν στ.32
συμπληρωτέον ί'σως αύτόχειρες ε[στωσαν. Περί της
νομικής χρήσεως της λέξεως αύτόχειρες ( = χεφο-
Σ. Β. Κουγέα' Τό Κοινόν τών 'Ελλήνων κατ έπιγραφήν Επιδαύρου.
σίας ηγεμονίας τών ασκούντων νηοψίας και έν
γενεί θαλασσσκρατούντων Αθηναίων (^οΜ£θγ III2
28/9), οέν αποτελεί, νομίζω, ένταυθα άπλήν μό-
νον και τυπικήν επανάληψιν παλαιού ορου, άλλ'
οφείλεται και εις πραγματικάς συγχρόνους άνάγ-
κας.Διότι και κατά τους χρόνους του Αντιγόνου
του Δώσωνος και του συμβασιλέως και διαδόχου
αύτου Φίλιππου βλέπομεν τούς Αιτωλούς, τούςΚε-
φαλλήνας κ.λ.π. τρομοκρατουντας τάς θαλάσσας
δια της πειρατείας και της καταγωγής τών πλοίων
(Πολύβ. IV,6,ι.79,6.^ο<5. XVIII,ι ). Αί δε έπι-
γραφαί, άναφέρουσαι συχνάς και δεινάς τάς πει-
ρατικές έπιδρομάς κατά τον 3ον π. Χ. αιώνα (8?//-
Ζο^3409Λο4.ο2Ι.58Ι.ο82),δικαιολογουσι πλη-
ρέστατα την εν ταΐ'ς όμολογίαιςτοϋ Κοινού τών Έλ-
λήνί,υν έμφάνισιν της διατάξεως ταύτης, δι ής οί
σύμμαχοι ύπεχρεοΟντο αχι μόνον αύτοι νά άπέχωσι
τοιούτων βίαιων ενεργειών, αλλά και κοινήν άμυ-
ναν και κοινήν καταδίωξιν κατά τών τοιαύτας πει-
ρατικάς πράξεις ενεργούντων να άσκώσιν. Ηδέδιά-
ταξις αύτη ή υπέρ της έλευθερίας τών θαλασσών
και της θαλάσσιας συγκοινωνίας, πηγάζουσα έκ τών
ομοσπονδιακών ιδεών τών Ελλήνων, ήτο συμφωνο-
τάτη και προς το πνεύμα του Κοινού τών Ελλή-
νων, δπεο έν τη περιπτώσει ταύτη έφαρμόζει τάς
αντιλήψεις του Περικλέους του σχεδιάσαντος παν-
ελλήνιον συνέδρων μέλλον νά θεσπίση προς τοις
άλλοις «καί τ^ς θαλάσσης δπως πλέωσι πάν-
τες άδεώς» [Πλουτ. Περικλ. 17) και έκπληροΐ
την άπαίτησιν του Ισοκράτους κηρυσσομένου
εν τε τω Περί Ειρήνης (20) και έν τώ Πανηγυρικώ
(115) ύπέρ «τών άδεώς την θάλατταν πλεόντων».
Σχ. 23. Η έν τώλίθω άναγινωσκοαένη και ευ-
κόλως συμπληρουμένη ©ράσις πολ :ίτείαις δε χρή-
σθαι [τοις πατρίοις, ή [αίς όΐ^ βούλωνται, αποτελεί
και αύτη ορον συνηθέστατον εν τε άλλαις και
έν ταΐς μεταξύ Ελλήνων και Μακεδόνων συνθή-
"καις. Παρ β. το περίφημον καταστατικών εγγρα-
φον τήςοευτέρας Αθηναϊκής συμμαχίας 8ί/ΙΙο^βΒ
147,15 κ. ί. : εάν τις βούληται τών Ελλήνων. ..
"Αθηναίων σύμμαχος είναι καϊ τών συμμάχων,
έζεϊναι αύτώι έλευθέρωι όντι και αύτονόμωι, πο-
λιτευομένωι πολιτείαν ήν αν βούληται κ. τ. λ. (ίδε
και Βιΐ8θ11;, ε. ά σ 686 και 859), και το χωρί-
ον τοΟ Πολυβίου (IV,25,6.), έν ω φέρονται άσφα-
Κ)
λώς έπϊ λέξει άντιγεγραμμένοι δροι τών υ,εταςύ
Έλ λήνων καί Μακεοόνων ομολογιών: προθέμενοι
δέ (οί σύνεδοοι του κοινού τών Έλλτ,νων συνεδοί-
ου).. . παρακατεβάλοντο ψήφισμα,......δτιπάν-
τας τούτους άποκαταστήσουσιν εις τά πάτρια πολι-
τεύματα, χώραν έχοντας και πόλεις τάς αυτών,
άφρουρήτους, άφορολογήτους, ελευθέρους όντας,
πολιτείαις και νόμοις χρω μένους τοις πατρίοις.
Κα! ['\ιΐυοο)Δ ϊ]μοσϋ· Περί τών προς 'Αλέξανδρον
συνϋηκών 10 : εστι γάρ γεγραμμένον (έν ταΐς
συνθήκαις) εάν τίνες τάς πολιτείας τάς παρ' έκά-
στοις ούσας, δτε τούς όρκους τούς περί της ειρήνης
ώμνυσαν, καταλύω σι, πολεμίους είναι πάσι τοις της
ειρήνης μετέχουαιν. Παρβ. προς τούτοις και τό
χωρίον του Δημοσθ.Π.τ. Στεφ.255,12 της νυν ει-
ρήνης ένθα ό σχολιαστής παρατηρεί: της έπϊΑλε-
ξάνδρου ' έσπείσατο γάρ και ούτος ώσπερ και δ πα-
τήρ ώστε αυτούς αυτόνομους είναι και άφορολογή-
τους, δμως μέντοι ύπακούειν αύτώ και κατά γήν
καϊ κατά θάλατταν (\νίΙο1ίθΐι ε. ά. 7,2 ). Εν στ.
24 το προτελευταΐον γράμμα είναι μάλλον Α (-
αί) ή Δ (=δι). Έν στ. 26 είναι λίαν άμαρίβολον άν
τό πρώτον σωζόμενον γράμμα είναι Η {=τ\ης).
Έ γενική βασιλέων δεικνύει προς τοις άλλοις την
σχέσιν της έπιγραφής ταύτης προς την προηγου-
μένην Α. Ιο δέ έν τώ ακολούθα» στ. 2/ έπϊ νε-
ωτερι σμώι, αποτελούν στερεότυπον σχεδόν ορον
καϊ έν άλλαις συνθήκαις (παρβ Βαδοΐΐ;, ε ά. σ.
829), έπανευρίσκεται και έν τώ Περί τών προς
Άλέξανδρον συνθηκών λόγω του {■Ιζι>οο)Δημοσθέ-
νους $ 15: μ?7<5έ δούλων ελευθερώσεις επί νεωτε-
ρισμώι. Παρβ. και Αο<5. ΧνΐΙ,Β. XXXII, 1. 8ΐ/1-
Ιθ£/β3 173,63· Ή φράσις άποτελεΐ ασφαλώς λεί-
ψανον της διατάξεως, καθ ήν πάσα βιαία μετα-
βολή της ένεστώσης πολιτικής καταστάσεως άπη-
γορεύετο και ήμποδίζετο, ετιμωροΟντο δέ ώς κατα-
λύοντας τήν συμμαχίαν οί έπιχειρουντες τοιούτους
νεωτερισμούς(ΚαθΓβί I2 276).Τό έν στ. 29 τελευ-
ταΐον γράμμα είναι κατακόρυφος κεραία, I ίσως, ή
λείψανον Ε ή Η. Νομίζω δέ πιθανόν δ'τι τά σω-
ζόμενα ένταυθα γράμματα άποτελουσι τό πρώ-
τον μέρος ρηματικού τίνος τύπου του κρίνειν καί
οχι κυρίου τινός όνόματος Κρινίας π χ. Έν στ.32
συμπληρωτέον ί'σως αύτόχειρες ε[στωσαν. Περί της
νομικής χρήσεως της λέξεως αύτόχειρες ( = χεφο-
Σ. Β. Κουγέα' Τό Κοινόν τών 'Ελλήνων κατ έπιγραφήν Επιδαύρου.