DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0198
188
Α Ε 1924
δλ,λοθεν ώς στρατηγήσας περί του; έσχατους τούτους χρόνους της Γ" μ Χ εκατονταετή-
ρίδος· βλ. περί αύτοϋ Άρχ. Έφ. 1917 σελ. 1)4-: 37. Τό εν στίχ. 10 και Όνηοίμη έχαρά-
χθη υπεράνω επί τοϋ διαστίχου εξ υστέρας φροντίδος. Τοΰ έν στίχ. 11-12 έθνικοϋ δια-
κρίνεται έν άρχη Δο ή Δον η Δολ συμπεπλεγμένον, έν στίχ. δέ 12 συμπίλημά τι στρυ-
φνόν, όπερ δύναται τις και ώς ανον και ώς αατοΰ να έκλάβΐ]· πιθανώτατον είναι
τό αίας πρβλ. άριθ. 413 στίχ. 1.0. Τοϋ έκαστος τό μεν Α συνεπιλήθη μετά τοϋ Κ, τό·
δέ Σ διαφαίνεται μικρόν επί της κάτω λοξής κεραίας τοϋ Κ.
418" στίχ. 1-8. Τό έν στίχ. 1 όνομα της άπελευθέρας είναι πιθανόν, άλλ' ουχί
βέβαιον. Έν στίχ. 3 μετά τό ΤΗ υπάρχει ι περισσόν. Τοϋ πατρικοϋ άπεδόθη εν Λ. Τό
έθνικόν είναι βέβαιον ομοίως Οά εκείτο έν άριθ. 417 στίχ. 11-12. Περί τοϋ συχνώς
αναφερομένου στρατηγού Φιλίσκου της μεγάλης έκ Γυρτώνος οικογενείας, βλ, τα
σημειωθέντα έν Άρχ. Έφημ. 1917 σελ. 30. Ούτος ίσως είναι ό αυτός, ό και άλλως
Αιλιανός Φιλίακος αναγραφόμενος. Ό αύτός ταμίας εμφανίζεται και έν αριθ. 415.
Περί της περιφράσεως εις την πόλιν εΐπον τά δέοντα έν άριθ. 415.
Τω Πνϋ'ίω άνήκουσι καΐ αί εξής έπιγραφαί:
418" (πρβ. 16 IX, 1282 και Άρχ. Έφημ. 1913 σελ. 164-165). Την επιγραφήν
ταύτην οΰτε ό Κογπ έπανεΰρεν ούτε εγώ- φαίνεται ότι, ευρισκομένη ώς αναβαθμός κλί-
μακος εν τινι οικία παρά την έκκλησίαν τής Παναγίας τοϋ χοορίου Σέλος, ώς αναφέρεται
υπό τοϋ πρώτου έκδοτου Ηβυζβν, άπετρίβη όλως έκ πατημάτων καΐ έξηφανίσθη, όπερ
και άλλαχοϋ εΐδον συμβάν μόλις έντύς δεκαετίας. Ό λίθος ήτο έκ των πλευρών ένιαχοϋ
άκέραιος, ως εμφαίνεται έκ των στίχ. 30-37, εξ ών υπολογίζεται τό άνώτατον δριον τής.
εις γράμματα δυνάμεως έκαστου, μή υπαρχόντων συμπιλημάτων. Τής όλης επιγραφής
άναγινώσκω και συμπληρώ ικανά διαφόρως καθ' όλους σχεδόν τους στίχους, ώδε πως-
418"
Α [1] [ - - - ό άπελενθεριοθεις νπό δεινός τον δεινός]
Εν\δημος Ε[ - -- -- -- εδωκεν
Άρ[χ]ε[λάα>;] τω ταμία [τά γινόμενα έκ τον
νόμ]ον \δ]η[νάρια ΚΒ<\
Β Στρ\ατηγονντος Κα[λλιστ]ρ[άτον Γονν-
δ έως], μηνός Απολλώνιου πεντεκαιδ[εκάτηΐ'
Σωπ}άτρα Πανσανίον και Έ\π]ιγένης Άσά[νδρ-
ον ά]φήκαν έλενθέραν την έ[αντών δούλην Ά-
[λ]φε[ί]αν κατά τον νόμον, λα\βόντες λντρον πα-
ρ]ά Μεθνατου τον Σωαιβίον [άργνρίον στατηρα-
10 ς] εκατόν πεντήκοντα' '^ξενοδόκοι^ ταγ[ός δείνα - - -
- -]μάχου ^ίδιο^ξενοδόκοι, ~Α{ ----- δεινός. Νε-
ικάδας Πανσανίον, Σ\ - - - δεινός.
Γ Σ\τρατηγονντος [^Ι\ααγόρου, [μηνός - - ■ - ο-
ν) λοιπών τριών Τιμώ Πο[ ------ και - - -
15 - -]ένεια Άνδρομάχου με[τά της τον ανδρός αυτής
γ\νώμης Άριστόνον τον Λε[ - - - - , δείνα την ε-
Α Ε 1924
δλ,λοθεν ώς στρατηγήσας περί του; έσχατους τούτους χρόνους της Γ" μ Χ εκατονταετή-
ρίδος· βλ. περί αύτοϋ Άρχ. Έφ. 1917 σελ. 1)4-: 37. Τό εν στίχ. 10 και Όνηοίμη έχαρά-
χθη υπεράνω επί τοϋ διαστίχου εξ υστέρας φροντίδος. Τοΰ έν στίχ. 11-12 έθνικοϋ δια-
κρίνεται έν άρχη Δο ή Δον η Δολ συμπεπλεγμένον, έν στίχ. δέ 12 συμπίλημά τι στρυ-
φνόν, όπερ δύναται τις και ώς ανον και ώς αατοΰ να έκλάβΐ]· πιθανώτατον είναι
τό αίας πρβλ. άριθ. 413 στίχ. 1.0. Τοϋ έκαστος τό μεν Α συνεπιλήθη μετά τοϋ Κ, τό·
δέ Σ διαφαίνεται μικρόν επί της κάτω λοξής κεραίας τοϋ Κ.
418" στίχ. 1-8. Τό έν στίχ. 1 όνομα της άπελευθέρας είναι πιθανόν, άλλ' ουχί
βέβαιον. Έν στίχ. 3 μετά τό ΤΗ υπάρχει ι περισσόν. Τοϋ πατρικοϋ άπεδόθη εν Λ. Τό
έθνικόν είναι βέβαιον ομοίως Οά εκείτο έν άριθ. 417 στίχ. 11-12. Περί τοϋ συχνώς
αναφερομένου στρατηγού Φιλίσκου της μεγάλης έκ Γυρτώνος οικογενείας, βλ, τα
σημειωθέντα έν Άρχ. Έφημ. 1917 σελ. 30. Ούτος ίσως είναι ό αυτός, ό και άλλως
Αιλιανός Φιλίακος αναγραφόμενος. Ό αύτός ταμίας εμφανίζεται και έν αριθ. 415.
Περί της περιφράσεως εις την πόλιν εΐπον τά δέοντα έν άριθ. 415.
Τω Πνϋ'ίω άνήκουσι καΐ αί εξής έπιγραφαί:
418" (πρβ. 16 IX, 1282 και Άρχ. Έφημ. 1913 σελ. 164-165). Την επιγραφήν
ταύτην οΰτε ό Κογπ έπανεΰρεν ούτε εγώ- φαίνεται ότι, ευρισκομένη ώς αναβαθμός κλί-
μακος εν τινι οικία παρά την έκκλησίαν τής Παναγίας τοϋ χοορίου Σέλος, ώς αναφέρεται
υπό τοϋ πρώτου έκδοτου Ηβυζβν, άπετρίβη όλως έκ πατημάτων καΐ έξηφανίσθη, όπερ
και άλλαχοϋ εΐδον συμβάν μόλις έντύς δεκαετίας. Ό λίθος ήτο έκ των πλευρών ένιαχοϋ
άκέραιος, ως εμφαίνεται έκ των στίχ. 30-37, εξ ών υπολογίζεται τό άνώτατον δριον τής.
εις γράμματα δυνάμεως έκαστου, μή υπαρχόντων συμπιλημάτων. Τής όλης επιγραφής
άναγινώσκω και συμπληρώ ικανά διαφόρως καθ' όλους σχεδόν τους στίχους, ώδε πως-
418"
Α [1] [ - - - ό άπελενθεριοθεις νπό δεινός τον δεινός]
Εν\δημος Ε[ - -- -- -- εδωκεν
Άρ[χ]ε[λάα>;] τω ταμία [τά γινόμενα έκ τον
νόμ]ον \δ]η[νάρια ΚΒ<\
Β Στρ\ατηγονντος Κα[λλιστ]ρ[άτον Γονν-
δ έως], μηνός Απολλώνιου πεντεκαιδ[εκάτηΐ'
Σωπ}άτρα Πανσανίον και Έ\π]ιγένης Άσά[νδρ-
ον ά]φήκαν έλενθέραν την έ[αντών δούλην Ά-
[λ]φε[ί]αν κατά τον νόμον, λα\βόντες λντρον πα-
ρ]ά Μεθνατου τον Σωαιβίον [άργνρίον στατηρα-
10 ς] εκατόν πεντήκοντα' '^ξενοδόκοι^ ταγ[ός δείνα - - -
- -]μάχου ^ίδιο^ξενοδόκοι, ~Α{ ----- δεινός. Νε-
ικάδας Πανσανίον, Σ\ - - - δεινός.
Γ Σ\τρατηγονντος [^Ι\ααγόρου, [μηνός - - ■ - ο-
ν) λοιπών τριών Τιμώ Πο[ ------ και - - -
15 - -]ένεια Άνδρομάχου με[τά της τον ανδρός αυτής
γ\νώμης Άριστόνον τον Λε[ - - - - , δείνα την ε-