DOI Artikel:
Kowalczyk, Jerzy: Świątynie i klasztory późnobarokowe w archidiecezji lwowskiej
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14538#0251
250
JERZY KOWALCZYK
95. Rudki, kościół parafialny, 1717-1728, fasada. Fot, P. Jamski, 1998, neg. IS PAN
Znacznie bogatsze opracowanie nadał Meretyn kościołowi w pobliskiej Hodowicy (1751-1758). Przę-
sło środkowe fasady jest wysunięte, narożniki ścięte, z obydwu stron opilastrowane, ma bogato rzeźbione
kapitele korynckie z rocaille'ami oraz ażurowe latarnie (il. 99). Powierzchnie ściany między pilastrami,
a nawet piedestały pilastrów urozmaicone są delikatnymi płycinami zaokrąglonymi w narożach. Fasada
w Hodowicy została poprzedzona kruchtą też opilastrowaną o ściętych narożach, zwieńczona ażurową ba-
lustradą z motywem plecionki ogniwkowej. Elewacje boczne z płytkim transeptem o ściętych narożach
również są modelowane plastycznie dzięki głębokim ćwierćkolistym glifom okiennym. Zewnętrzne opraco-
wanie kościoła cechuje połączenie wyrazistych elementów plastycznych z delikatnym linearnym rysunkiem
płycin.
Typ fasady kościoła w Hodowicy był powtarzany także po śmierci Meretyna w nowo fundowanych
kościołach w Kołomyi (1762-1772), Brzozdowicach (1769-1771) (il. 100), Łopatynie (przed 1772-1782),
Busku (od 1772)367.
Dla dwu świątyń - kościoła karmelitów trzewiczkowych we Lwowie (1743-1759) i fary w Buczaczu
(1761-1763), Meretyn zaprojektował jakby podwójną fasadę (ił. 101-102). Na pierwszym planie wystawił
bowiem wysoki człon, mieszczący kruchtę, wyżej chór muzyczny. Za nim występuje zwieńczona szczytem
„właściwa" fasada korpusu nawowego. Kruchta opięta jest parami pilastrów wielkiego porządku. Obydwa
człony zostały zwieńczone wazonami. Przed kruchtą kościoła karmelitów był jeszcze balkon wsparty na
kolumnach. Mamy więc tu do czynienia z potrójnym stopniowaniem elementów architektonicznych.
Wiele kościołów było inspirowanych dziełami Meretyna. Fasada w Zborowie (1759-1766) wyraźne
nawiązała do świątyni w Nawarii (il. 103). Istotna analogia zaznaczyła się w rytmice podziałów pojedyn-
Mańkowski 1932, s. 90-95; Krasny 1994a, s. 119-129.
JERZY KOWALCZYK
95. Rudki, kościół parafialny, 1717-1728, fasada. Fot, P. Jamski, 1998, neg. IS PAN
Znacznie bogatsze opracowanie nadał Meretyn kościołowi w pobliskiej Hodowicy (1751-1758). Przę-
sło środkowe fasady jest wysunięte, narożniki ścięte, z obydwu stron opilastrowane, ma bogato rzeźbione
kapitele korynckie z rocaille'ami oraz ażurowe latarnie (il. 99). Powierzchnie ściany między pilastrami,
a nawet piedestały pilastrów urozmaicone są delikatnymi płycinami zaokrąglonymi w narożach. Fasada
w Hodowicy została poprzedzona kruchtą też opilastrowaną o ściętych narożach, zwieńczona ażurową ba-
lustradą z motywem plecionki ogniwkowej. Elewacje boczne z płytkim transeptem o ściętych narożach
również są modelowane plastycznie dzięki głębokim ćwierćkolistym glifom okiennym. Zewnętrzne opraco-
wanie kościoła cechuje połączenie wyrazistych elementów plastycznych z delikatnym linearnym rysunkiem
płycin.
Typ fasady kościoła w Hodowicy był powtarzany także po śmierci Meretyna w nowo fundowanych
kościołach w Kołomyi (1762-1772), Brzozdowicach (1769-1771) (il. 100), Łopatynie (przed 1772-1782),
Busku (od 1772)367.
Dla dwu świątyń - kościoła karmelitów trzewiczkowych we Lwowie (1743-1759) i fary w Buczaczu
(1761-1763), Meretyn zaprojektował jakby podwójną fasadę (ił. 101-102). Na pierwszym planie wystawił
bowiem wysoki człon, mieszczący kruchtę, wyżej chór muzyczny. Za nim występuje zwieńczona szczytem
„właściwa" fasada korpusu nawowego. Kruchta opięta jest parami pilastrów wielkiego porządku. Obydwa
człony zostały zwieńczone wazonami. Przed kruchtą kościoła karmelitów był jeszcze balkon wsparty na
kolumnach. Mamy więc tu do czynienia z potrójnym stopniowaniem elementów architektonicznych.
Wiele kościołów było inspirowanych dziełami Meretyna. Fasada w Zborowie (1759-1766) wyraźne
nawiązała do świątyni w Nawarii (il. 103). Istotna analogia zaznaczyła się w rytmice podziałów pojedyn-
Mańkowski 1932, s. 90-95; Krasny 1994a, s. 119-129.