DOI Artikel:
Kowalczyk, Jerzy: Świątynie i klasztory późnobarokowe w archidiecezji lwowskiej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14538#0280
ŚWIĄTYNIE I KLASZTORY PÓŹNOBAROKOWE W ARCHIDIECEZJI LWOWSKIEJ
279
134. Buczacz, pomnik św. Jana Nepomucena, 135. Załoźce, pomnik NMP Niepokalanego
1750, architekt B. Meretyn, rzeźby JJ. Pinsel. Poczęcia, poł. XVIII w. Fot. P. Jamski,
Fot. A. Bochnak, 1925, neg. IS PAN 1998, neg. IS PAN
marmurowym sarkofagu w kościele. Długoletnie starania o beatyfikację Jana z Dukli zostały uwieńczone
zaliczeniem go przez Klemensa XII w poczet błogosławionych. Stał się pierwszym rodzimym patronem
archidiecezji lwowskiej. Na usilną prośbę episkopatu tenże papież 31 stycznia 1735 r. ogłosił Jana patronem
Polski434. Ten doniosły akt uczczono wystawieniem w latach 1736-1737 pomnika kolumnowego z figurą
błogosławionego. Fundatorami byli Michał Rzewuski (późniejszy wojewoda podolski) i jego żona Antonina
z Potockich (il. 133). Figurę błogosławionego ustawiono na szczycie kolumny 29 października 1736 r. Prace
trwały jeszcze w roku następnym, kiedy zamontowano na narożach kamienne wazony. Pomnik pozostał
jednak z niewiadomego powodu niedokończony. Zabrakło przewidzianych czterech złoconych tablic z dys-
tychami, herbów fundatorów i ornamentów435. Na piętrowym cokole z wapienia polanowskiego ustawiono
kolumnę koryncką o gładkim trzonie, dźwigającą czworoboczne belkowanie o formach klasycznych. Dobrze
zachowany trzon z innego materiału świadczy, że kolumna została przekuta w czasie restauracji w 1861 r.436
Klęczącą figurę błogosławionego z rękoma błagalnie wzniesionymi ku górze Tadeusz Mańkowski przypisał
Wyczawski 1957, s. 58-59, 66-68.
Bostel 1925, s. 5-8.
Ibidem, s. 10-11.
279
134. Buczacz, pomnik św. Jana Nepomucena, 135. Załoźce, pomnik NMP Niepokalanego
1750, architekt B. Meretyn, rzeźby JJ. Pinsel. Poczęcia, poł. XVIII w. Fot. P. Jamski,
Fot. A. Bochnak, 1925, neg. IS PAN 1998, neg. IS PAN
marmurowym sarkofagu w kościele. Długoletnie starania o beatyfikację Jana z Dukli zostały uwieńczone
zaliczeniem go przez Klemensa XII w poczet błogosławionych. Stał się pierwszym rodzimym patronem
archidiecezji lwowskiej. Na usilną prośbę episkopatu tenże papież 31 stycznia 1735 r. ogłosił Jana patronem
Polski434. Ten doniosły akt uczczono wystawieniem w latach 1736-1737 pomnika kolumnowego z figurą
błogosławionego. Fundatorami byli Michał Rzewuski (późniejszy wojewoda podolski) i jego żona Antonina
z Potockich (il. 133). Figurę błogosławionego ustawiono na szczycie kolumny 29 października 1736 r. Prace
trwały jeszcze w roku następnym, kiedy zamontowano na narożach kamienne wazony. Pomnik pozostał
jednak z niewiadomego powodu niedokończony. Zabrakło przewidzianych czterech złoconych tablic z dys-
tychami, herbów fundatorów i ornamentów435. Na piętrowym cokole z wapienia polanowskiego ustawiono
kolumnę koryncką o gładkim trzonie, dźwigającą czworoboczne belkowanie o formach klasycznych. Dobrze
zachowany trzon z innego materiału świadczy, że kolumna została przekuta w czasie restauracji w 1861 r.436
Klęczącą figurę błogosławionego z rękoma błagalnie wzniesionymi ku górze Tadeusz Mańkowski przypisał
Wyczawski 1957, s. 58-59, 66-68.
Bostel 1925, s. 5-8.
Ibidem, s. 10-11.