98
Εις Χριστιανικάς και Βνζαντιακάς έπιγραφάς· υπδ Ν. Βέη.
γραφής έξέοωκεν Ό κ. Π. Καστριώτης έν Δελτίω «Αρχιμανδρίτης» δέ «τοΰ ' Ολύμπου όρους»
Β' της Χριστιαν. Αρχαιολ. Εταιρείας, 1894, 83" κείται και έν ταΐς έπιστολαΐς Μιχαήλ τοΟ Ψελ-
κατ'αυτό άναγινώσκω τάδε" λοΟ, ών μία επιγράφεται «τω μοναχω και άρχι-
.» , , ν μανδρίτη τον 'Ολύμπου» Ά. Προφανώς πρόκειται
Αδελφοί μου πν(ευματ)ικοι ·: Γ ^ " >Γν
μη μου επιλαθεσθε ·: πε?1 άρχιμανδρίτου των έν Ολύμπω μοναστηριών,
δταν προσευχεσθε ■: ^ Νεόφυτον οί τινα άρχιμανδρίτψ' των έν Άϋή-
βλεποντες μου ταφον ■: ναι? μοναστηριών εχομεν έπιτάφιον τοΟ Αθηνών
μέμνησθε της αγάπης ·: Μιχαήλ Ακομινάτου 9. Έν πράξει δέ του άρχιεπι-
και ίκε(τεΰε)τε Χριστον σκόπου Βουλγαρίας Δημητρίου ΧωματιανοΟ άνα-
δπως κ[α]ταστα|θώ φέρεται «Ό ευλαβέστατος αρχιμανδρίτης των κατά
^ μετά των δικαίων ■: Πελαγονίαν ιερών φροντιστηρίων (=μοναστηριών)
Έκοιμη ο (μον)αχ(ος)Ίω(αννης) κ(αι) καθηγουμ(ε)ν(ος):· κα\ καΰηγούμενος της αγίας μονής των αγίων παϊ
τ(η)ς μο(νης) ταΰτ(η)ς ο και άρχ(ι)μανδρ(ίτης)_[ε]π[ι;] (γ? καη ένδόξων πανευφήμων άποστόλων, δ ίερο-
του Όλΰμπ(ου) δρ(ους) μη(νΙ) Δε(κεμβ)ρ(ιω) λ :-_ ^ναχος Μεθόδιος » 10.Τών έν στίχω 12 το «ήμέ-
ημερ(α) Β (ιτδικηΔνος) ι[.] [ε]π(ι) ε[τ](ους) ,ςψε.. ^ ^ άναμφ[βόλως τί]ς λίγ0|Αί:
Τά έν άρχή' ^Αδελφοί μου ... μετά των δικαίων νης έβδομάδος, τΌ δ έτος /ΤΨβ' «από Θεμελιώ-
παρελήφθησαν κατά τι παρηλλαγμένα έκ της νε- σεως κόσμου» ή «στάσεως γης», κατά τ6 λε-
κρωσίμου εις μοναχούς ακολουθίας 1. Επιτύμβιοι γόμενον, στοιχεί τω (ΑΡ^^ άπΌ Χρίστου γεννή-
έπιγραφαί, έν αις κείνται ρήματα έκ των νεκρω- σεως λογιζομένω. Όντως Όί, καθ' ά και το μνη-
σίμων ακολουθιών παρειλημμένα, ηΰρηνται ούκ μείον λέγει, ή ϊνδικτιών είτε έπινέμησις του έ'τους
δλίγαι Αθηνών2, Σμύρνης3, Λυκαονίας 4, Συρα- 0"Ψ6ου συμπίπτει τω άριθμώ Ιβ, ή δέ λ' Δεκεμ-
κουσών 5, Αιγύπτου και Νουβίας 6."Ολυμπος ό βιθυ- βρίου του έτους τούτου όντως συμπίπτει ημέρα
νικΌς κατά τους μέσους καλουμένους αιώνας υπήρξε δευτέρα της έβδομάδος.
σημαντικώτατον κέντρον του μοναχικοΟ βίου. ΈπΙ Άριϋ*. 2. Επιγραφή τοΟ μουσείου Προύσης
του οοους τούτου ί'δρυντο τά περίφημα μοναστήρια άναδημοσιευθεΐσα έπ' εσχάτων έν ΒΟΗ 1909 σ.
των Άβραμιτών καιΆγαύρων, τοΟ μάρτυρος Αθη- 430 κέ., ως έξής'
νογένους καϊ Συγκέλλου, ή Λαύρα τών Μεγάλων Ί(ησοϋ)ς Χ(ριστό)ς [ν]ικ[α]. Κ(ΰριε) βοήθι τον σον δοϋ-
Κελλίων, τά καλούμενα Καθαρά και άλλα πολλά λον άγαπη[τ]όν κέ άμαρτο[λόν].
κοινόβια, έν οις έμόνασαν πλεΐσθ'δσοι άγιοι, άσκη- Πλήν άντι Κ[ύριε) μεταγραπτέον Κ[ύρι)ε και άντι
ταί, στηλϊται, δσιοι, δίκαιοι, όμολογηται της κα- άγαπη[τ]δν μεταγραπτέον Αγαπη\ον = Αγάπιον.
θ' ήμας πίστεως 7. ΆριΦ. 3.Επιγραφή Αβύδου.Εξεδόθη έν ΒΟΗ
1 (7. θοαν, Εΰχολόγιον 8ΐνβ πίυ&Γβ βι·3βοθΓυπι. Έν Βενε- 1893, 06ο, αριθ. θ8, ώοε'
τία 1730, σ. 447. 6ΝΘΑΔ Ένθάδ-
" ,ΐα 111 3536 --ϊΡ^Γ *<>ΙΗψ ,Διά?°Ρ°ι ^«Γ^ 6ΚΑΤΑΚΙ εκατώα-
της επιγραφής παρα Κουμανονοτ) (Αττικής επιγρ. επιτ., σ. 41ο
άριθ. 3622) χαί Ο/ι. Βατ/βί (έν ΒΟΗ 1878, σ. 31, άριθ. 35 χα! ίν Τ6ΤΤΑΥ τε Παϋ-
Πβ ίϊ4ιι1Ϊ3 Αίίίοββ οΐιπδΐϊαπϊδ 3ηιϊα,ιιΪ3βΐηιΪ8. Έν Παρισίοις ΛΟΟΔΗ λος δη-
1878 σ. 87, ά?. 45). ΑΚΟΝ + άκον(ος)+.
3 ΟΙΟ 9278. 1 ν
4 ΒΟΗ 1886 σ. 503, άριθ. 5 Πρβ. ένθάδε άριθ. 7. μιανοΰ (τω αύτώ μην! κθ'), έν βίο) Ίωαννικίου του μεγάλου, (μηνί
5 ΟΙΟ 9111-9117, 9119-9120, 9121 (Πρβ. Τ. Νεροντσον έν νοεμβρίω δ'), Αουκά^οϋ νέου Στυλίτου (μηνί δεκεμβρίω ια'), Εΰστρα-
ΒΐΐΠ. άβ ΓΙηδΙΪΙΙΐί Ε^ΡΐίβΠι 1875, σ. 101 χέ. χαί Α. ΌΐΜηοηΙ τίου του θαυματουργού (μηνί ίανουαρίω θ') και Νεοφύτου μάρτυρος
έν ΒΟΗ, 1877, σ. 321 χέ.), 9122-9125, 9128-9134 — Γ. Άρβανι- (μηνί ίανουαρίω χδ').
τάπις έν (ί'Ελληνίο)» (Καίρου), τεύχει Η', 1905, σ. 179 χέ.. — Ο. 8 Κ. Ν. Σά&α, Μεσαίων. Βιβλιοθ. Τομ. Ε' (Μιχαήλ ψελλού,
Σβ/'βύΐΙΤβ έν ΒΟΗ 1902, σ. 456 χέ. άρ. 20 χαί σ. 463 χέ. άρ 30. ιστορικοί λο'γοι, έκιστολαί, και άλλα ανέκδοτα). Έν Παρισίοις 1870,
6 ΙΟ XIV 189. σελ. 496 κέ., άριθ. 185.
' Πρβ. Α. Όηΐίίηβίνβίΰί^ Τυπικά σ 33, 47, 56, 86, 93 κλπ. — 9 Μιχαήλ Ακομινάτου του Χωνιάτου τά σωζόμενα. "Εκδοσις Σ.
Πρβ. και τά υπό τών ΙΒολλανδιστών έ/.δεδομένα Αθΐ& δΗΠΟΙΟΓίαΐΠ 77. Λάμπρου. Τόμ'. Λ'. Έν ΆΟη'ναις 1879, σ. 259 κέ.
και δή έν βίω του όσιου ήμών πατρός Πέτρου (μηνί όκτωβρίω θ'), έν 10 Ρίίνα, Αη&ΙβΟΙΒ 830Γ3 θΐ θΐΕ88Ϊ03 8ρϊθί1β§ΪΟ 8θ1β8-
βίω "Αννης της μετονομασθείσης έν τη μονη τών Άβραμιτών Εϋφη- ΗΙβΠδί ... Το'μ. VII. Έν Παρισίοις-'Ρώμη 1891, σ. 337 κέ.
Εις Χριστιανικάς και Βνζαντιακάς έπιγραφάς· υπδ Ν. Βέη.
γραφής έξέοωκεν Ό κ. Π. Καστριώτης έν Δελτίω «Αρχιμανδρίτης» δέ «τοΰ ' Ολύμπου όρους»
Β' της Χριστιαν. Αρχαιολ. Εταιρείας, 1894, 83" κείται και έν ταΐς έπιστολαΐς Μιχαήλ τοΟ Ψελ-
κατ'αυτό άναγινώσκω τάδε" λοΟ, ών μία επιγράφεται «τω μοναχω και άρχι-
.» , , ν μανδρίτη τον 'Ολύμπου» Ά. Προφανώς πρόκειται
Αδελφοί μου πν(ευματ)ικοι ·: Γ ^ " >Γν
μη μου επιλαθεσθε ·: πε?1 άρχιμανδρίτου των έν Ολύμπω μοναστηριών,
δταν προσευχεσθε ■: ^ Νεόφυτον οί τινα άρχιμανδρίτψ' των έν Άϋή-
βλεποντες μου ταφον ■: ναι? μοναστηριών εχομεν έπιτάφιον τοΟ Αθηνών
μέμνησθε της αγάπης ·: Μιχαήλ Ακομινάτου 9. Έν πράξει δέ του άρχιεπι-
και ίκε(τεΰε)τε Χριστον σκόπου Βουλγαρίας Δημητρίου ΧωματιανοΟ άνα-
δπως κ[α]ταστα|θώ φέρεται «Ό ευλαβέστατος αρχιμανδρίτης των κατά
^ μετά των δικαίων ■: Πελαγονίαν ιερών φροντιστηρίων (=μοναστηριών)
Έκοιμη ο (μον)αχ(ος)Ίω(αννης) κ(αι) καθηγουμ(ε)ν(ος):· κα\ καΰηγούμενος της αγίας μονής των αγίων παϊ
τ(η)ς μο(νης) ταΰτ(η)ς ο και άρχ(ι)μανδρ(ίτης)_[ε]π[ι;] (γ? καη ένδόξων πανευφήμων άποστόλων, δ ίερο-
του Όλΰμπ(ου) δρ(ους) μη(νΙ) Δε(κεμβ)ρ(ιω) λ :-_ ^ναχος Μεθόδιος » 10.Τών έν στίχω 12 το «ήμέ-
ημερ(α) Β (ιτδικηΔνος) ι[.] [ε]π(ι) ε[τ](ους) ,ςψε.. ^ ^ άναμφ[βόλως τί]ς λίγ0|Αί:
Τά έν άρχή' ^Αδελφοί μου ... μετά των δικαίων νης έβδομάδος, τΌ δ έτος /ΤΨβ' «από Θεμελιώ-
παρελήφθησαν κατά τι παρηλλαγμένα έκ της νε- σεως κόσμου» ή «στάσεως γης», κατά τ6 λε-
κρωσίμου εις μοναχούς ακολουθίας 1. Επιτύμβιοι γόμενον, στοιχεί τω (ΑΡ^^ άπΌ Χρίστου γεννή-
έπιγραφαί, έν αις κείνται ρήματα έκ των νεκρω- σεως λογιζομένω. Όντως Όί, καθ' ά και το μνη-
σίμων ακολουθιών παρειλημμένα, ηΰρηνται ούκ μείον λέγει, ή ϊνδικτιών είτε έπινέμησις του έ'τους
δλίγαι Αθηνών2, Σμύρνης3, Λυκαονίας 4, Συρα- 0"Ψ6ου συμπίπτει τω άριθμώ Ιβ, ή δέ λ' Δεκεμ-
κουσών 5, Αιγύπτου και Νουβίας 6."Ολυμπος ό βιθυ- βρίου του έτους τούτου όντως συμπίπτει ημέρα
νικΌς κατά τους μέσους καλουμένους αιώνας υπήρξε δευτέρα της έβδομάδος.
σημαντικώτατον κέντρον του μοναχικοΟ βίου. ΈπΙ Άριϋ*. 2. Επιγραφή τοΟ μουσείου Προύσης
του οοους τούτου ί'δρυντο τά περίφημα μοναστήρια άναδημοσιευθεΐσα έπ' εσχάτων έν ΒΟΗ 1909 σ.
των Άβραμιτών καιΆγαύρων, τοΟ μάρτυρος Αθη- 430 κέ., ως έξής'
νογένους καϊ Συγκέλλου, ή Λαύρα τών Μεγάλων Ί(ησοϋ)ς Χ(ριστό)ς [ν]ικ[α]. Κ(ΰριε) βοήθι τον σον δοϋ-
Κελλίων, τά καλούμενα Καθαρά και άλλα πολλά λον άγαπη[τ]όν κέ άμαρτο[λόν].
κοινόβια, έν οις έμόνασαν πλεΐσθ'δσοι άγιοι, άσκη- Πλήν άντι Κ[ύριε) μεταγραπτέον Κ[ύρι)ε και άντι
ταί, στηλϊται, δσιοι, δίκαιοι, όμολογηται της κα- άγαπη[τ]δν μεταγραπτέον Αγαπη\ον = Αγάπιον.
θ' ήμας πίστεως 7. ΆριΦ. 3.Επιγραφή Αβύδου.Εξεδόθη έν ΒΟΗ
1 (7. θοαν, Εΰχολόγιον 8ΐνβ πίυ&Γβ βι·3βοθΓυπι. Έν Βενε- 1893, 06ο, αριθ. θ8, ώοε'
τία 1730, σ. 447. 6ΝΘΑΔ Ένθάδ-
" ,ΐα 111 3536 --ϊΡ^Γ *<>ΙΗψ ,Διά?°Ρ°ι ^«Γ^ 6ΚΑΤΑΚΙ εκατώα-
της επιγραφής παρα Κουμανονοτ) (Αττικής επιγρ. επιτ., σ. 41ο
άριθ. 3622) χαί Ο/ι. Βατ/βί (έν ΒΟΗ 1878, σ. 31, άριθ. 35 χα! ίν Τ6ΤΤΑΥ τε Παϋ-
Πβ ίϊ4ιι1Ϊ3 Αίίίοββ οΐιπδΐϊαπϊδ 3ηιϊα,ιιΪ3βΐηιΪ8. Έν Παρισίοις ΛΟΟΔΗ λος δη-
1878 σ. 87, ά?. 45). ΑΚΟΝ + άκον(ος)+.
3 ΟΙΟ 9278. 1 ν
4 ΒΟΗ 1886 σ. 503, άριθ. 5 Πρβ. ένθάδε άριθ. 7. μιανοΰ (τω αύτώ μην! κθ'), έν βίο) Ίωαννικίου του μεγάλου, (μηνί
5 ΟΙΟ 9111-9117, 9119-9120, 9121 (Πρβ. Τ. Νεροντσον έν νοεμβρίω δ'), Αουκά^οϋ νέου Στυλίτου (μηνί δεκεμβρίω ια'), Εΰστρα-
ΒΐΐΠ. άβ ΓΙηδΙΪΙΙΐί Ε^ΡΐίβΠι 1875, σ. 101 χέ. χαί Α. ΌΐΜηοηΙ τίου του θαυματουργού (μηνί ίανουαρίω θ') και Νεοφύτου μάρτυρος
έν ΒΟΗ, 1877, σ. 321 χέ.), 9122-9125, 9128-9134 — Γ. Άρβανι- (μηνί ίανουαρίω χδ').
τάπις έν (ί'Ελληνίο)» (Καίρου), τεύχει Η', 1905, σ. 179 χέ.. — Ο. 8 Κ. Ν. Σά&α, Μεσαίων. Βιβλιοθ. Τομ. Ε' (Μιχαήλ ψελλού,
Σβ/'βύΐΙΤβ έν ΒΟΗ 1902, σ. 456 χέ. άρ. 20 χαί σ. 463 χέ. άρ 30. ιστορικοί λο'γοι, έκιστολαί, και άλλα ανέκδοτα). Έν Παρισίοις 1870,
6 ΙΟ XIV 189. σελ. 496 κέ., άριθ. 185.
' Πρβ. Α. Όηΐίίηβίνβίΰί^ Τυπικά σ 33, 47, 56, 86, 93 κλπ. — 9 Μιχαήλ Ακομινάτου του Χωνιάτου τά σωζόμενα. "Εκδοσις Σ.
Πρβ. και τά υπό τών ΙΒολλανδιστών έ/.δεδομένα Αθΐ& δΗΠΟΙΟΓίαΐΠ 77. Λάμπρου. Τόμ'. Λ'. Έν ΆΟη'ναις 1879, σ. 259 κέ.
και δή έν βίω του όσιου ήμών πατρός Πέτρου (μηνί όκτωβρίω θ'), έν 10 Ρίίνα, Αη&ΙβΟΙΒ 830Γ3 θΐ θΐΕ88Ϊ03 8ρϊθί1β§ΪΟ 8θ1β8-
βίω "Αννης της μετονομασθείσης έν τη μονη τών Άβραμιτών Εϋφη- ΗΙβΠδί ... Το'μ. VII. Έν Παρισίοις-'Ρώμη 1891, σ. 337 κέ.