8 Θεοσαλικαϊ έπιγραφαί- νπο Ά. Αρβανιτοπούλον.
ΑΕ 1914
που παρεστάθησαν γλυπτώς,
θά ένισχύοντο δέ και αί μορ-
φαί άπασαι και αί λεπτουιέ-
ρειαι της ολης στήλης δια βα-
φών, ώς δεικνύει νεωστι εΰρε-
Οέν έν Παγασαΐς άνάγλυΦον
ίππέως.
Προ αύτοΟ παρίσταται παι-
δίον, ορθόν ίστάμενον κατενώ-
πιον, γυμνόν ή έν βραχεί χι-
τώνι, καί περαιτέρω άοιστεοά
' Γ Γ Γ ■ I
τω Οεατη άνήρ, όρθος ιστάμε-
νος επίσης κατενώπιον, ^ορών
χιτώνα ήμιχειρίδωτον και ίμά-
τιον αί κεοαλαί τών αοο^ών
ι ι Γ ι
άπεςέσθησαν βαναύσως επίτη-
δες ύπό τών νεωτέρων.
Ή τέχνη τοΟ άναγλύφου
είναι άοκούντως καλή" βαίνε-
ι · ι ,ι
ται ο' ή στήλη ποιηΟεΐσα ούχ'ι
βραδύτερον τών αρχών της 1!
πΧ εκατονταετηρίδας.
Τήν έπιγρχφήν εξέδωκεν ό
ΡΓΪη§8ΐιβΐΐΏ έν ΑΜ 1909 82
αριθ. 1, άναγνούς Αάφναι, ό-
περ είναι άγνωστον, άν λαμ-
οανηται υπ αυτού αρσενικως
ή Οηλυκώς· ό τύπος ζίάφνας
2 (επιγο. άρι&. 194): επιτνμβιον άνάγλυφον τω Δαφνα. 07.ίνΖ~ϊ7Λ θ!>ν εσΐαλίΑενος.
ρωϊσμός ενδείκνυται ήδη και έκ τοΟ σχήματος της 'Αριϋ'. 195 (καταλ. άρι®. 140). Στήλη μαρ-
στήλης. μάρου ύπομέλανος, άνω κατά τήν δεςΊάν γωνίαν
Εσω το βάΟυσμα του ναίσ/.ου έςειργάσΟη άνω μόνον άποκε/.ομμένη' έποιήΟη έν είδει ναίσκου,
μεν κυ κλοτερώς προς ένδειςιν ανηρτημένου κλάδου κκταλήγουσκ εις γόμφον' άνω φέρει άέτωμκ με-
άμπέλου μετά σταφυλών φαίνεται δ' οτι δεν είναι τ' ακρωτηρίων, άποκοπέντων τά πολλά, οπερ άνέ-
τυχαΐον το κόσμημα, άλλ' έ/. μιμήσεως κοσμή- χουσι κίονες άνευ αΰλά/.ων μετά κιονοκράνων. Γψ.
σεως ναοΰ ή ίεροΰ του Διονύσου (πρβ. ΑΜ 1912 μετά του γόμφου 0'76, πλ. 0"62, πάχ. Ο-10.
88), περιβεβλημένου δι'έμφυτεύσεως μεγάλων κλι- Ευρέθη έν τη οί/.ία ΆΟκνκσίου Βλαχογιαννίτου
μάτων (κοινώς κλιματαριά), δΓ ών και σήμερον έν έν Αερελί, όστις ουδέν σαφές λέγει περί ευρέσεως
τοις χωρίοις περιβάλλονται συχνότατα οί ναοί. αυτής, διατεινόμενος ό'τι έςή/Οη πρό πολλών έτών
1 πό δέ το κόσμημα τούτο παρίσταται έν μετρίω: εκ τίνος φρέατος ή στήλη αύτη.
βκθεϊ αναγλύφω κατά τον άριστερον κρόταφον ίπ- Έπϊ του έπιστυλίου έχαράχθη μετρίως βαθέως
πεύς, χωροΟντος βάδην του ίππου' φορεί βρα- και σχεδόν καλώς ή έπιγραφή' ύψ. γραμμ. 0Ό15-
χΰν χιτώνα και χλαμύδα, καταπίπτουσαν όπίσοο' 0Ό22'
ίσως έφόρει και κράνος βραχύ' τά φάλαρα του ίπ- ΑΝΤΙΓοΝΟΣΚΑΙΛΕ-η- Άναγονος καί Λέω[ν δεινός.
5 7 74
ΑΕ 1914
που παρεστάθησαν γλυπτώς,
θά ένισχύοντο δέ και αί μορ-
φαί άπασαι και αί λεπτουιέ-
ρειαι της ολης στήλης δια βα-
φών, ώς δεικνύει νεωστι εΰρε-
Οέν έν Παγασαΐς άνάγλυΦον
ίππέως.
Προ αύτοΟ παρίσταται παι-
δίον, ορθόν ίστάμενον κατενώ-
πιον, γυμνόν ή έν βραχεί χι-
τώνι, καί περαιτέρω άοιστεοά
' Γ Γ Γ ■ I
τω Οεατη άνήρ, όρθος ιστάμε-
νος επίσης κατενώπιον, ^ορών
χιτώνα ήμιχειρίδωτον και ίμά-
τιον αί κεοαλαί τών αοο^ών
ι ι Γ ι
άπεςέσθησαν βαναύσως επίτη-
δες ύπό τών νεωτέρων.
Ή τέχνη τοΟ άναγλύφου
είναι άοκούντως καλή" βαίνε-
ι · ι ,ι
ται ο' ή στήλη ποιηΟεΐσα ούχ'ι
βραδύτερον τών αρχών της 1!
πΧ εκατονταετηρίδας.
Τήν έπιγρχφήν εξέδωκεν ό
ΡΓΪη§8ΐιβΐΐΏ έν ΑΜ 1909 82
αριθ. 1, άναγνούς Αάφναι, ό-
περ είναι άγνωστον, άν λαμ-
οανηται υπ αυτού αρσενικως
ή Οηλυκώς· ό τύπος ζίάφνας
2 (επιγο. άρι&. 194): επιτνμβιον άνάγλυφον τω Δαφνα. 07.ίνΖ~ϊ7Λ θ!>ν εσΐαλίΑενος.
ρωϊσμός ενδείκνυται ήδη και έκ τοΟ σχήματος της 'Αριϋ'. 195 (καταλ. άρι®. 140). Στήλη μαρ-
στήλης. μάρου ύπομέλανος, άνω κατά τήν δεςΊάν γωνίαν
Εσω το βάΟυσμα του ναίσ/.ου έςειργάσΟη άνω μόνον άποκε/.ομμένη' έποιήΟη έν είδει ναίσκου,
μεν κυ κλοτερώς προς ένδειςιν ανηρτημένου κλάδου κκταλήγουσκ εις γόμφον' άνω φέρει άέτωμκ με-
άμπέλου μετά σταφυλών φαίνεται δ' οτι δεν είναι τ' ακρωτηρίων, άποκοπέντων τά πολλά, οπερ άνέ-
τυχαΐον το κόσμημα, άλλ' έ/. μιμήσεως κοσμή- χουσι κίονες άνευ αΰλά/.ων μετά κιονοκράνων. Γψ.
σεως ναοΰ ή ίεροΰ του Διονύσου (πρβ. ΑΜ 1912 μετά του γόμφου 0'76, πλ. 0"62, πάχ. Ο-10.
88), περιβεβλημένου δι'έμφυτεύσεως μεγάλων κλι- Ευρέθη έν τη οί/.ία ΆΟκνκσίου Βλαχογιαννίτου
μάτων (κοινώς κλιματαριά), δΓ ών και σήμερον έν έν Αερελί, όστις ουδέν σαφές λέγει περί ευρέσεως
τοις χωρίοις περιβάλλονται συχνότατα οί ναοί. αυτής, διατεινόμενος ό'τι έςή/Οη πρό πολλών έτών
1 πό δέ το κόσμημα τούτο παρίσταται έν μετρίω: εκ τίνος φρέατος ή στήλη αύτη.
βκθεϊ αναγλύφω κατά τον άριστερον κρόταφον ίπ- Έπϊ του έπιστυλίου έχαράχθη μετρίως βαθέως
πεύς, χωροΟντος βάδην του ίππου' φορεί βρα- και σχεδόν καλώς ή έπιγραφή' ύψ. γραμμ. 0Ό15-
χΰν χιτώνα και χλαμύδα, καταπίπτουσαν όπίσοο' 0Ό22'
ίσως έφόρει και κράνος βραχύ' τά φάλαρα του ίπ- ΑΝΤΙΓοΝΟΣΚΑΙΛΕ-η- Άναγονος καί Λέω[ν δεινός.
5 7 74