ΑΕ 1914
Το έν ττ) τέχνϊ] τετράγωνον. 2ο
Ενταύθα δύναμαι νά προσθέσω και άλλα; απο-
δείξεις. Ευρέθη εν ταΐς άνασκαφαΐς θραύσμα μου-
σικού οργάνου πήλινον, δπερ νομίζω ότι είναι ή
μάγαδις τη; Σαπφούς. Τεκμαίρομαι δέ τοΰτο πα-
ραβαλών προς το μουσικον όργανον της ΣαπφοΟς,
δπερ αύτη φέρει πίπτουσα έκ του Αευκάτου της
Λευκάδος. Ή είκών αύτη ύπάρ/ει έν τω μουσείω
Νεαπόλεως. Ή εύρεσις ενταύθα της μαγάδ'.δος
ύπεμφαίνει σαΐώς, δτι ένταΟθα υπήρχε το 'Ωδεΐον.
Έν τέλει μνημονεύω, οτι το έδαφος της ανασκα-
φής έχει έξομαλυνθή έν μεγάλη έκτάσει, όπερ υπο-
δεικνύει, οτι ενταύθα υπήρχε δημόσιον κατάστημα
και ουχί ιδιωτική οικία. Μόνον δ' ο Περικλής έγί-
νωσκε νά δαπάνα άφειδώς προς τοιούτους σκοπούς.
Έκ πάντων τούτων συνάγομεν το συμπέρασμα,
δτι υπάρχει μεγάλη πιθανότης, δτι έν τη άνασκα-
φείση θέσει υπάρχει τό ζητούμενον 'ϋδεϊον.
Γεώργιος Μιστριώτης.
Τό έν ττ| τέχντ] τετράγωνον
ύπό
Φριδερίκου Βερσάκη.
Δια των υπό των Άγγλων έν τω ίεοώ της Ό ο-
θείας Αρτέμιδος της Σπάρτης ένεργηθεισών ανα-
σκαφών άπεκαλύφθησαν, πλην άλλων, 7αί πλεί-
στα όστέϊνα και πώρινα αναθήματα, ών τινα δη-
μοσιεύονται και ένθάδε.
Τά ευρήματα ταΰτα έγνώριζον ήδη έκ της δη-
μοσιεύσεως τών Αγγλων [Όα%νΜη8 Β8Α 190ο/ΰ
320 κέ., 1906/7 60 κέ.), άλλα κατά τήν έκει έξ
αυτοψίας έξέτασιν αυτών έγεννήθη έν έμοι ή πε-
ποίθησις οτι συστηματικωτέρα μελέτη τών μικρών
τούτων αντικειμένων ήθελε παράσχη σημαντικήν
συμβολήν προς διευκρίνησιν του σκοτεινοί» εισέτι
προβλήματος της άρ/ής της γλυπτής αρχαϊκής
τέχνης έν Ελλάδι και τών αφορμών του έν αύτη
παρατηρουμένου τετραγώνου φαινομένου.
Διεξερχόμενοι τά άπεικάσματα της ένθάδε δημο-
σιευομένης μικρας έκλογής τών ευρημάτων, δια-
κρίνομεν αμέσως ποιάν τινα άνέλιςΊν τών άναπα-
ρισταμένων μορφών, άρ/ομένης της αναπαραστά-
σεως άπό μιας άπλής γραμμικής μορυής και προ-
βαινούσης βαθμιαίως μέχρι της αποδόσεως πλή-
ρους πλαστικής εικόνος.
Ο τεχνίτης όρμαται έκ της έπϊ λελεασμένου
και ισοπεδωμένου όστου άπλής έγχαράξεως του
περιγράμματος του σώματος, παρεμβάλλων και
τινας έγχαράκτους άνατομικάς λεπτομέρειας (είκ.
1-3). Μετά δε ταΟτα προβαίνει εις τήν διαμόρ-
1: δστέϊνον εγχάρακτος μορφή.
(Αί εικόνες έγένοντο έκ των αρχαίων.)
2: δοτέϊνον εγχάρακτος μορφή.
ιωσιν τοΟ έκτύπου, παράγων αυτό έκ τής προη-
γουμένης έγχαράκτου μορφής δια τής άποξέσεως
τοΟ περί τό περίγραμμα ταύτης χώρου.
Προκύπτει έκ τούτου νέα βαθυτέρα επιφάνεια,
παράλληλος προς τήν φέρουσαν τήν έγχάρακτον
παράστασιν, και περίγραμμα τής μορφής κατακό-
4
Το έν ττ) τέχνϊ] τετράγωνον. 2ο
Ενταύθα δύναμαι νά προσθέσω και άλλα; απο-
δείξεις. Ευρέθη εν ταΐς άνασκαφαΐς θραύσμα μου-
σικού οργάνου πήλινον, δπερ νομίζω ότι είναι ή
μάγαδις τη; Σαπφούς. Τεκμαίρομαι δέ τοΰτο πα-
ραβαλών προς το μουσικον όργανον της ΣαπφοΟς,
δπερ αύτη φέρει πίπτουσα έκ του Αευκάτου της
Λευκάδος. Ή είκών αύτη ύπάρ/ει έν τω μουσείω
Νεαπόλεως. Ή εύρεσις ενταύθα της μαγάδ'.δος
ύπεμφαίνει σαΐώς, δτι ένταΟθα υπήρχε το 'Ωδεΐον.
Έν τέλει μνημονεύω, οτι το έδαφος της ανασκα-
φής έχει έξομαλυνθή έν μεγάλη έκτάσει, όπερ υπο-
δεικνύει, οτι ενταύθα υπήρχε δημόσιον κατάστημα
και ουχί ιδιωτική οικία. Μόνον δ' ο Περικλής έγί-
νωσκε νά δαπάνα άφειδώς προς τοιούτους σκοπούς.
Έκ πάντων τούτων συνάγομεν το συμπέρασμα,
δτι υπάρχει μεγάλη πιθανότης, δτι έν τη άνασκα-
φείση θέσει υπάρχει τό ζητούμενον 'ϋδεϊον.
Γεώργιος Μιστριώτης.
Τό έν ττ| τέχντ] τετράγωνον
ύπό
Φριδερίκου Βερσάκη.
Δια των υπό των Άγγλων έν τω ίεοώ της Ό ο-
θείας Αρτέμιδος της Σπάρτης ένεργηθεισών ανα-
σκαφών άπεκαλύφθησαν, πλην άλλων, 7αί πλεί-
στα όστέϊνα και πώρινα αναθήματα, ών τινα δη-
μοσιεύονται και ένθάδε.
Τά ευρήματα ταΰτα έγνώριζον ήδη έκ της δη-
μοσιεύσεως τών Αγγλων [Όα%νΜη8 Β8Α 190ο/ΰ
320 κέ., 1906/7 60 κέ.), άλλα κατά τήν έκει έξ
αυτοψίας έξέτασιν αυτών έγεννήθη έν έμοι ή πε-
ποίθησις οτι συστηματικωτέρα μελέτη τών μικρών
τούτων αντικειμένων ήθελε παράσχη σημαντικήν
συμβολήν προς διευκρίνησιν του σκοτεινοί» εισέτι
προβλήματος της άρ/ής της γλυπτής αρχαϊκής
τέχνης έν Ελλάδι και τών αφορμών του έν αύτη
παρατηρουμένου τετραγώνου φαινομένου.
Διεξερχόμενοι τά άπεικάσματα της ένθάδε δημο-
σιευομένης μικρας έκλογής τών ευρημάτων, δια-
κρίνομεν αμέσως ποιάν τινα άνέλιςΊν τών άναπα-
ρισταμένων μορφών, άρ/ομένης της αναπαραστά-
σεως άπό μιας άπλής γραμμικής μορυής και προ-
βαινούσης βαθμιαίως μέχρι της αποδόσεως πλή-
ρους πλαστικής εικόνος.
Ο τεχνίτης όρμαται έκ της έπϊ λελεασμένου
και ισοπεδωμένου όστου άπλής έγχαράξεως του
περιγράμματος του σώματος, παρεμβάλλων και
τινας έγχαράκτους άνατομικάς λεπτομέρειας (είκ.
1-3). Μετά δε ταΟτα προβαίνει εις τήν διαμόρ-
1: δστέϊνον εγχάρακτος μορφή.
(Αί εικόνες έγένοντο έκ των αρχαίων.)
2: δοτέϊνον εγχάρακτος μορφή.
ιωσιν τοΟ έκτύπου, παράγων αυτό έκ τής προη-
γουμένης έγχαράκτου μορφής δια τής άποξέσεως
τοΟ περί τό περίγραμμα ταύτης χώρου.
Προκύπτει έκ τούτου νέα βαθυτέρα επιφάνεια,
παράλληλος προς τήν φέρουσαν τήν έγχάρακτον
παράστασιν, και περίγραμμα τής μορφής κατακό-
4