Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1914)

122 Πτνκτδν κάτοπτρον έκ Θηβών υπό Ν. Παπαδάκη.

ΑΕ 191*

τυπα οεικνυουν π. γ. άγγείογρα-
φιαι, οία ή «τυπική» ΓιΐΓίλναη.
-ΚβίοΜι. II, 6. 47 είκ. 21.

Την προτίμησιν αυτών και άέ-
ναον επανάληψιν έν τω αύτώ σχη-
μάτισμα» έπί των κατόπτρων δέν
φαίνεται ό'τι εξηγεί τόσον « οκνη-
ρία δημιουργικής φαντασίας», ώς
θέλει ό ΡβΓάπζβί (ΒΟΗ 1900,
357, διότι οηλ. «η'ίπιροβ&ΐθηΐ;

Ρ38 &11 άθΟΟΓ&ΐθΠΓ άβ £Γ&1ΐά&

ίΓ9Ϊ8 ά'ϊιπ&^ϊη&ίΐοη »), δσον ή φύ-
σις αυτή τον οκεύονς' τί θά ήδύ-
νατο αληθώς να παρασταθή άρμο-
διώτερον επί κατόπτρου από την
σχολαίαν ρέμβην αύτής της κατοπ-
τριζομένης νεότητος, από την φι-
λάρεσκον πράθεσιν να σκευασθώσιν
ώς θεασόμενοι άμα έαυτοΰς καί
πρό πάντων θεαθησόμενοι; ώς αί
πολεμικαί σκηναι επί ασπίδων, αί.
νεκρικαί επί ληκύθων καί λουτρο-

2: Κάτοπτρον της συλλογής Καραπάνον (άρι&. 610). φόρων, αί νύκτίαΐ έπί λύχνων, αί

γαμήλιαι έπί τών γαμικών λεβή-

λ'ιδία μετ'« Α,δώνιδος » ή «Άγνίσου» άντωπου των, αί ύδροφορίαι καί λούσεις έπί τών υδριών,

καθημένου π. -/.Βιόπζ. άυ Εοανί'θ πίν. 30 (της ούτως εύηρμόστουν καί επί τών κατόπτρων κατ'

αύτης ώς ήμετ. βαθμίοος" όπισθεν προφαίνεται έξο/ήν αί παραστάσεις καλλωπιζομένων [ώς αί

κύων, ώς ήμετ. πάνΟηρ), Βπί. Μιΐ8. Βγοιιζ. πίν. 9 δύο άντωποί εγχάρακτοι κόραι ϋιιιη.-ΟΙιαρ. Οθ-

= ΒΟΗ 1885 πίν. 8 (πρεσβυτέρα τις άδελφή της πιπί. σ. 242 άρ. 15 = ΡΊιιΊΛν.-Κβίοΐιΐι. ν&8. II

ημετέρας Νύμφης) — πρβ. ΒαιηοηΙ-ΟΙι&ρ. αύτ. είκ. 18) ή εις έπίδειξιν του κάλλους σχηματιζο-

1ΏΪΓΟΪΓ8 αριθ. 30, ετι δέ το περίφημον άργυρουν μένων ή καί απλώς «άλλήλων άντίον ίζανόντων

έμβλημα Η^νΐίίπδ (Μίί11βΓ-λνΐθ8. ϋβηΐίηι. II, καί άδύ φωνεύντων . . .». "Αλλως δέ καί αύτό

293) καί τό πήλινον άνάγλυφον ΑγοΙι. Ζί§ 1 847 τούτο κάτοπτρον έχουσα παρίσταται π.γ. ή'Αφρο-

πίν. I—, άλλα καί Ό Έριος μετά «Ψυ/ής» ή δίτη κατά την αύτήν στάσιν παρά Μυλωνά, άριθ.

«Νίκης», π. χ. ΒΟΗ 1884 πίν. 15 έν δμοιοτάτη 32, και πόσον ομοίως καθήμενοι έσωπτρίζοντο,

καί στάσει αμφοτέρων καί άναλήψει ^λαμύδος οπι- τουλάχιστον προ τών πτυκτών, δεικνύουσιν είδώ-

σθεν ύπ' έκείνου καί κολπώσει του ιματίου έπί τοΰ λια π. γ. οίον τό ΑΕ 1899 πίν. 2 ή το 8απιπι1.

μηροΟ ταύτης κλπ. ΑγοΙι. Αηζ. 1897 σ. 73 άρ. 8&1)θΐΐΓθί£ πίν. 87. Προ άπλών δίσκων κατωιττρί-

18, ώστε δεν /ρήζει λόγων άλλων Ό ισχυρισμός ζοντο καί όρθιοι, ώς ΑΕ 1908 πίν. 6-7" θαιπηιΐ.

ό'τι διττάς τινας πρέπει νά δεχθώμεν τάς (έκ της 8&βοαι\ πίν. 98 κλπ." πρβ. Στάην αύτ. σ. 142).

Γραφικής, τοΟ Δ' ίδια αιώνος) προτύπους πηγάς Καί ή τυπική σύνθεσις τών ζευγών, ή άντίτα-

τών αισθηματικών τούτων άπό πετρών οαριζόντων ξις δύο κανονικώς προτώπων άπέναντι άλλήλιυν,

ή άπλώς μέ σιγηλόν τινα ρεμβασμόν άντωπών κα- δεν έχει κυρίως μόνον λόγον τήν πλήρωσιν τοΰ

θημένων τορευτών ζευγών, έρωτικάς δηλ. άμα καί χώρου, ήν μάνην όντως φαίνεται σκοπούσα ή δί-

διοννοιακάς- ό'τι δέ έκ Γραφικής άνέκαθεν τά πρό- πλωσις της Αθηνάς, αύτής εαυτή άντωπής και