ΑΕ 19Η
ώστε μόλις σκιώδη τινά γράμματα, λίαν συγκε- Άγαθήι τΰχηι· ή πόλις ή Γοννείων
χυμένα διεσώθησαν δύναταί τις δμως δια πολλών εδωκεν Άλεςανδρωι Αδμήτου
, / , . -.___ ~ . __< ρ,' ι_,„α«λμ Μακεδόνι εξ Άρκυνίαα προξε-
έκτυπων επι λεπτοΟ χάρτου και οι επίμονου ανα- » « = ν β
, ; λ„„ -,; νίαν, ίσοπολιτείαν, ενκτησιν.
να συναγαγη τίνα πλείονα και ασφαλε- ^ ' ' .
γνωσεω.. »^
5 έπινομίαν, άσφάλειαν και πολέ-
στερα των άνω παρατεθέντων ύφ ήμών, οιότι
Γ . ,'.-,,> μου και ειρήνης και αυτωι και
ημείς, έπιλιπόντος τοΰ λεπτού ναρτου, ελαοομεν ,, ,
" . «, , , , εγγονοις, επειδή Αλέξανδρος
εκτυπα έπϊ άόροτέοου, ουσγεραινοντος την ανα- ,, „ , ,
Γ ' , , , ευνους ων δια παντός διατε-
•"νωσιν παοαθέτοαεν δε καί εικόνα και μεταγρα- , . » , ,., ,
1™ γ I Ιι λει προς την πολιν ταγευον-
φήν, ίνα κατανοηθη το μέγεθος της φθορ&ς και ή 10 χ^ν ^-]ν π£ρ1 Μίκυθον τον Π^αρ.
δυσχέρεια της αναγνώσεως· υψ. γραμμ. 0 006- [μενίωνος, Εΰδημον τον Νικάνορος; κτλ.].
οοιι, δ ιάστιχ. 0 003.
Μέχρι του στίχ. ·> φαίνεται δτι επερατοΟτο ψή- μαρμάρου λευκοφαίου, ολίγον ΰπομέλανος, κάτω
φισμα, άπ έκείνου δ ή?χετο ετ£?ον οίκαστικόν, μόνον άποκεκομμένη" άνω λήγει εις ήπίως προε-
ώς έκ τοΟ στίχ. 11 καταφαίνεται" δτι ουο ψηφί- ξέχον, στενόν, όριζόντιον, άπλοΰν γεΐσον, ΰφ'ό
σματα, κοινόν προξενικόν καϊ υπ αύτό οίκαστικόν, έπι τοΟ μέσου της άκτηρίδός υπάρχει έκτύπως άνα-
ήτο δυνατόν νά ύπάρχωσιν επί της αυτής στήλης, γεγλυμμένη Μακεδόνικη άσπις κυκλοτερής, δια-
άποδεικνύουσι τά ήδη ευρεθέντα και έν τοις άνω μέτρου 0 138, μετ' άντυγος κα'ι γλυπτώς άποδε-
δημοσιευθέντα ύπ άριθ. 80" 88. δομένων κοσμημάτων, ακριβώς όμοιων τοις έν τω
Ότι πρόκειται περί δικαστικού δντως ψήφισμα- άνω ύπ' άριθ. 97 ψηφίσματι περιγραφομένοις' ένι-
τος ενταύθα, δηλοΟσι τά διαγνωσθέντα έν στίχ. 11" σχύοντο δ' αί λεπτομέρειαι αύται της κοσμήσεως
περί δε των λοιπών στίχων οέν δύναται τις νά έπϊ- §^ βαφων, μή έγκεκαυμένων βεβαίως, διότι μόλις
μείνη πλέον τοΰ άνω γενομένου έργου προς συμ- επ' δλίγας ώρας διετηρήθησαν, ούσαι παιπαλώδεις
πλήρωσιν, άφ'ού ή επιγραφή παρεδόθη έν οικτρά κα| ε{ς κονιν άποτετριμμέναι, μάλιστα ή έπ'ι του
καταστασει. δμφαλοΟ κυανή' ο οέ ομφαλός αυτός μιμείται, καί-
Λί εκατέρωθεν κάθετοι γράμμα! δηλουσι το σω- _ε? έπιπολαίως, κρανοφόρον κεφαλήν αγένειου άν-
ζόμενον μέρος τών πλαγίων εδρών τής στήλης, αί £ρδς μετά Λαιμού, κατά τον άριστερόν κρόταφον,
δέ στιγμαι τήν συνέχειαν τών μή σψζομένων. Αλεξάνδρου του Μεγάλου πιθανώς, δια τήν προς
τον τιμώμενον όμωνυμίαν ή άλλον τινά λόγον.
ια^. "Ετερα ψηφίσματα προξενιάς πλήρους τνσιον Τψ. 0 52, πλάτ. 0-36, πά/. 0 095.
(βλ. άνω άριθ. 89-108). Ευθύς ύπό τήν άσπίδα έχαράχθη βαθέως καϊ
λίαν επιμελώς ή επιγραφή, τών γραμμάτων σγζ-
Άριϋ*. 242 (είκ.11- καταλ. άρι&. 172). Στήλη §ον -άντων διατηρούντων ζωηράν και άνεςΈ'τηλον,
ώς έγκεκαυμένην βεβαίως, πορφυράν βαφήν' ΰψ.
γραμμ. 0Ό09-0 015, διάστιχ. 0 014.
Έν τέλει τοΟ στίχ. 8 τό προτελευταΐον γράμμα
εγραψεν ό χαράκτης σχεδόν Τ άντ'ι Τ- το δ' έν
στίχ. 1 Γοννείων άντι Γοννέων φαίνεται δτι έγέ-
° νετο κατά συνεκδρομήν έκ τής όνομαστικής Γον-
νεΐς και θά ήτο εν τινι κοινότερα χρήσει" έκ του
*ΓΌ'ΐΊ'είος, ήτοι Ρονηος* οέν παρήχθη βεβαίως,
διότι οϋδαμου τών ψηφισμάτων τούτων ούδέ τών
λοιπών έπιγραφών άπαντα τοιοΟτον έθνικόν, ού άλ-
λως το ί ήτο λίαν δυσχερές έν τοιούτοι; χρόνοις
Ρ, ,,,, , „ „.„. . , _ , νά παοασταθη οι ε*- έπίση; απίθανο; οαίνεται ή
Μ,ιχ 11 (ετιιγρ. αριθ. ^4^) γηγισμα προξενιάς των Γοννέων ' ' ' 1
ΰπερ Αλεξάνδρου τον Άδμήτον Μακεδόνος εξ Άρχννίας. ερμηνεία οιά τής παραδοχής κλειστής προφοράς
25
ώστε μόλις σκιώδη τινά γράμματα, λίαν συγκε- Άγαθήι τΰχηι· ή πόλις ή Γοννείων
χυμένα διεσώθησαν δύναταί τις δμως δια πολλών εδωκεν Άλεςανδρωι Αδμήτου
, / , . -.___ ~ . __< ρ,' ι_,„α«λμ Μακεδόνι εξ Άρκυνίαα προξε-
έκτυπων επι λεπτοΟ χάρτου και οι επίμονου ανα- » « = ν β
, ; λ„„ -,; νίαν, ίσοπολιτείαν, ενκτησιν.
να συναγαγη τίνα πλείονα και ασφαλε- ^ ' ' .
γνωσεω.. »^
5 έπινομίαν, άσφάλειαν και πολέ-
στερα των άνω παρατεθέντων ύφ ήμών, οιότι
Γ . ,'.-,,> μου και ειρήνης και αυτωι και
ημείς, έπιλιπόντος τοΰ λεπτού ναρτου, ελαοομεν ,, ,
" . «, , , , εγγονοις, επειδή Αλέξανδρος
εκτυπα έπϊ άόροτέοου, ουσγεραινοντος την ανα- ,, „ , ,
Γ ' , , , ευνους ων δια παντός διατε-
•"νωσιν παοαθέτοαεν δε καί εικόνα και μεταγρα- , . » , ,., ,
1™ γ I Ιι λει προς την πολιν ταγευον-
φήν, ίνα κατανοηθη το μέγεθος της φθορ&ς και ή 10 χ^ν ^-]ν π£ρ1 Μίκυθον τον Π^αρ.
δυσχέρεια της αναγνώσεως· υψ. γραμμ. 0 006- [μενίωνος, Εΰδημον τον Νικάνορος; κτλ.].
οοιι, δ ιάστιχ. 0 003.
Μέχρι του στίχ. ·> φαίνεται δτι επερατοΟτο ψή- μαρμάρου λευκοφαίου, ολίγον ΰπομέλανος, κάτω
φισμα, άπ έκείνου δ ή?χετο ετ£?ον οίκαστικόν, μόνον άποκεκομμένη" άνω λήγει εις ήπίως προε-
ώς έκ τοΟ στίχ. 11 καταφαίνεται" δτι ουο ψηφί- ξέχον, στενόν, όριζόντιον, άπλοΰν γεΐσον, ΰφ'ό
σματα, κοινόν προξενικόν καϊ υπ αύτό οίκαστικόν, έπι τοΟ μέσου της άκτηρίδός υπάρχει έκτύπως άνα-
ήτο δυνατόν νά ύπάρχωσιν επί της αυτής στήλης, γεγλυμμένη Μακεδόνικη άσπις κυκλοτερής, δια-
άποδεικνύουσι τά ήδη ευρεθέντα και έν τοις άνω μέτρου 0 138, μετ' άντυγος κα'ι γλυπτώς άποδε-
δημοσιευθέντα ύπ άριθ. 80" 88. δομένων κοσμημάτων, ακριβώς όμοιων τοις έν τω
Ότι πρόκειται περί δικαστικού δντως ψήφισμα- άνω ύπ' άριθ. 97 ψηφίσματι περιγραφομένοις' ένι-
τος ενταύθα, δηλοΟσι τά διαγνωσθέντα έν στίχ. 11" σχύοντο δ' αί λεπτομέρειαι αύται της κοσμήσεως
περί δε των λοιπών στίχων οέν δύναται τις νά έπϊ- §^ βαφων, μή έγκεκαυμένων βεβαίως, διότι μόλις
μείνη πλέον τοΰ άνω γενομένου έργου προς συμ- επ' δλίγας ώρας διετηρήθησαν, ούσαι παιπαλώδεις
πλήρωσιν, άφ'ού ή επιγραφή παρεδόθη έν οικτρά κα| ε{ς κονιν άποτετριμμέναι, μάλιστα ή έπ'ι του
καταστασει. δμφαλοΟ κυανή' ο οέ ομφαλός αυτός μιμείται, καί-
Λί εκατέρωθεν κάθετοι γράμμα! δηλουσι το σω- _ε? έπιπολαίως, κρανοφόρον κεφαλήν αγένειου άν-
ζόμενον μέρος τών πλαγίων εδρών τής στήλης, αί £ρδς μετά Λαιμού, κατά τον άριστερόν κρόταφον,
δέ στιγμαι τήν συνέχειαν τών μή σψζομένων. Αλεξάνδρου του Μεγάλου πιθανώς, δια τήν προς
τον τιμώμενον όμωνυμίαν ή άλλον τινά λόγον.
ια^. "Ετερα ψηφίσματα προξενιάς πλήρους τνσιον Τψ. 0 52, πλάτ. 0-36, πά/. 0 095.
(βλ. άνω άριθ. 89-108). Ευθύς ύπό τήν άσπίδα έχαράχθη βαθέως καϊ
λίαν επιμελώς ή επιγραφή, τών γραμμάτων σγζ-
Άριϋ*. 242 (είκ.11- καταλ. άρι&. 172). Στήλη §ον -άντων διατηρούντων ζωηράν και άνεςΈ'τηλον,
ώς έγκεκαυμένην βεβαίως, πορφυράν βαφήν' ΰψ.
γραμμ. 0Ό09-0 015, διάστιχ. 0 014.
Έν τέλει τοΟ στίχ. 8 τό προτελευταΐον γράμμα
εγραψεν ό χαράκτης σχεδόν Τ άντ'ι Τ- το δ' έν
στίχ. 1 Γοννείων άντι Γοννέων φαίνεται δτι έγέ-
° νετο κατά συνεκδρομήν έκ τής όνομαστικής Γον-
νεΐς και θά ήτο εν τινι κοινότερα χρήσει" έκ του
*ΓΌ'ΐΊ'είος, ήτοι Ρονηος* οέν παρήχθη βεβαίως,
διότι οϋδαμου τών ψηφισμάτων τούτων ούδέ τών
λοιπών έπιγραφών άπαντα τοιοΟτον έθνικόν, ού άλ-
λως το ί ήτο λίαν δυσχερές έν τοιούτοι; χρόνοις
Ρ, ,,,, , „ „.„. . , _ , νά παοασταθη οι ε*- έπίση; απίθανο; οαίνεται ή
Μ,ιχ 11 (ετιιγρ. αριθ. ^4^) γηγισμα προξενιάς των Γοννέων ' ' ' 1
ΰπερ Αλεξάνδρου τον Άδμήτον Μακεδόνος εξ Άρχννίας. ερμηνεία οιά τής παραδοχής κλειστής προφοράς
25