αε 1915
ΘεσσαλικαΙ έπιγραφαί- υπό Α. Σ. Αρβανιτοπούλλον. \\
Τών ταγών δ προϊστάμενος Επϊνος (ή Επίνης) πολέμωι και έ]ν εϊρή[νιμ·
είχε πατέρα, ου το πρώτον γράμμα ήτο Π ή Γ ή ταγ]ε[υό]ντων Εύλυχ[ου
Ε· διότι έσώθη έν τέλει του στίχ. 13 οριζόντιος Αντιγόνου, Λυκόφρονο[ς
άνω κεραία, συνεχόμενη μεΟ' ετέρας καθέτου κατά δ Καλλίου, Λατίνου [Ά]\ιμάτα,
« > ( ( . > (>ν ϊ' -ι »ϊ < Εύειθίδου Εύβιότου,
το αριστερον τέρμα επειοη ο ευρομεν ηοη ταγον 1
Ενβίοτον Επίνον έν τοΐ; άνω ϋπ' άοιθ. 108" 134 Με]νεδήμου Νικωνος.
■ λ / λ , - ' - (κενόν 5ψ. 0Ί2)
ψηοισμασι, ουναμεθα εικαστικως να προτιμησωμεν
τον μεταγραφέντα' σημειωτέον δ' ό'τι άπαντα κα'ι Έν στίχ. 5 ό χαράκτη;, λησμονήσας έν καιοώ
ταγός '^σανίρος Επίνον έν τώ ψηφίσματι, τώ εύ- τό έτερον Λ του Καλλίον, προσέθηκεν αυτό έκ δευ-
ρεθέντι έν Μαγνησία τη έπί Μαιάνδρω, και ετε- τέρας φροντίδος μικρότερον μεταξύ Α και Λ ολίγον
ρος ταγός Επΐνος Απολλωνίδου, κατ εϊκασίαν τά ύπεράνω έν τώ διαστίνω.
πολλά συμπληρούμενος έν τώ άνω ύπ'άριθ. 155 Ή άνάγνωσις του πατρικού του τρίτου ταγού
ψηφίσματι. είναι ασφαλής· ή δέ γραφή του Ενειΰ·ίδον δι'
Ό δεύτερος ταγός συμπληρούται ασφαλώς Πν- άντί Η φαίνεται ότι λόγον έχει την τότε προφοράν
ϋογένης' είναι ο ύπο το δνομα τοΰτο γνωστός τα- του Η ώς μακρού Ε μετά τίνος κλειστότητος" βλ.
γός έν τοις άνω ύπ' αριθ. 65" 66" 67" 68 ψηφί- Α Ε 1913 101.
σμασι και έν τη ύπ' αριθ. 223 επιγραφή, έτερου Ότι δέ οί ταγοί δέν εΐναι δέκα, άλλά πέντε
ό'μως πατρός" διότι του πατρός τοΟ περί ου ό λό- μετά τών -ατρικών, είπομεν έν τώ άνω ύπ' αριθ.
γος τό όνομα εληγεν εις -του, π. χ. Ενβιότον, ■ 109 ψηφίσματι, όπερ εξεδόθη έπ'ι της αρχής τών
Φιλωτου κττ.. αύτών ταγών, έκώερομένων μάλιστα καϊ κατά τήν
Νΰν τό πρώτον εμφανίζεται έν ταΐς θεσσαλι- αυτήν τάξιν, πιθανώς διότι άμφότεραι αί προξενίαι
καις έπιγραφαΐς και το όνομα Εύφορβίνης. ένεκρίθησαν κατά τήν αύτήν έκκλησίαν, προϊστα-
Βλ. τον κάτω άριθ. 250, δυνάμενον νά άνήκη μένου τών ταγών του Ενλνκον.
τή άρχή τοΟ ψηφίσματος τούτου.
Αρΐΰ>. 246 (είκ. 4· καταλ. άριΰ. 197). Στήλη
ΆρίΦ. 245 (είκ.3· καταλ. άρΦ.165). Στήλη μαρμάρου λίαν ύπομέλανος, έκ τών πλευρών άκέ-
μαρμάρου λίαν ύπομέλανος, έκ τών πλευρών μό- ραιος, άνω δέ άπεσχισμένη.Ύψ. 0" 17, πλ. 0"29,
νον άκέραιος. Τψ.Ό 26, πλ. 0 33, πάχ. 0"08. πάχ. 0"09.
Εύρέθη ύπο του φύλακος Δ. Ζιούνα ολίγον προ Εύρέθη παρά το μέσον τού βουνού της άκροπό-
τών ανασκαφών του έτους 1911 κατά το Δυσμι- λεως, κατά τήν Νοτανατολικήν κλίσιν αυτής, κα-
κόν κράσπεδον της ακροπόλεως, ένθα ήτο δυνατόν ταπεσούσα βεβαίως έκ της κορυφής,
νά φθάση, καταπεσοΟσα έκ της κορυφής αυτής. Ή επιφάνεια, έφ' ής ή επιγραφή, ήτο έκτεθει-
II έπιγραφή έχαράχθη βαθέως και έπιμελέ- μένη πρός τά άνω κα'ι πλήρης άρα λειχηνων, ους
στατα' υψ. γραμμ. 0Ό1-0Ό15, διάστι/. Ο'ΟΟο" δυσχερώς άπεκολλήσαμεν" τούτων ένεκα μάλιστα
ή επιγραφή άπετρίβή και μόλις σκιώδη τινά ίχνη
γραμμάτων περιεσώθησαν ύψ. αύτών 0'007-
0-011, διάστιχ. 0-004.
Αλλά διά τής λήψεως καλού έκτύπου κατωρ-
θώσαμεν νά διακρίνωμεν άσφαλώς τά πλείστα τών
γραμμάτων* παρέχομεν δέ εικόνα πρός ένδειξιν τής
ουχί καλής καταστάσεως της επιγραφής, ετι οε
Είκ. 3 βπιγρ. άριϋ. 245)- ψήφιομα προξενιάς των Γοννέων και μεταγραφήν τών γραμμάτων, άτινα διεκρίνα-
υπερμεν ούτως ή παραβολή καθίσταται τώ άναγινώ-
[1][----έπινομίαν, άσ-] σκοντι εύκολωτέρα καϊ ό πρός βεβαίωσιν έλεγχος
1 φάλειαν, άσυλίαν κα]ϊ [έν ευχερής.
ΘεσσαλικαΙ έπιγραφαί- υπό Α. Σ. Αρβανιτοπούλλον. \\
Τών ταγών δ προϊστάμενος Επϊνος (ή Επίνης) πολέμωι και έ]ν εϊρή[νιμ·
είχε πατέρα, ου το πρώτον γράμμα ήτο Π ή Γ ή ταγ]ε[υό]ντων Εύλυχ[ου
Ε· διότι έσώθη έν τέλει του στίχ. 13 οριζόντιος Αντιγόνου, Λυκόφρονο[ς
άνω κεραία, συνεχόμενη μεΟ' ετέρας καθέτου κατά δ Καλλίου, Λατίνου [Ά]\ιμάτα,
« > ( ( . > (>ν ϊ' -ι »ϊ < Εύειθίδου Εύβιότου,
το αριστερον τέρμα επειοη ο ευρομεν ηοη ταγον 1
Ενβίοτον Επίνον έν τοΐ; άνω ϋπ' άοιθ. 108" 134 Με]νεδήμου Νικωνος.
■ λ / λ , - ' - (κενόν 5ψ. 0Ί2)
ψηοισμασι, ουναμεθα εικαστικως να προτιμησωμεν
τον μεταγραφέντα' σημειωτέον δ' ό'τι άπαντα κα'ι Έν στίχ. 5 ό χαράκτη;, λησμονήσας έν καιοώ
ταγός '^σανίρος Επίνον έν τώ ψηφίσματι, τώ εύ- τό έτερον Λ του Καλλίον, προσέθηκεν αυτό έκ δευ-
ρεθέντι έν Μαγνησία τη έπί Μαιάνδρω, και ετε- τέρας φροντίδος μικρότερον μεταξύ Α και Λ ολίγον
ρος ταγός Επΐνος Απολλωνίδου, κατ εϊκασίαν τά ύπεράνω έν τώ διαστίνω.
πολλά συμπληρούμενος έν τώ άνω ύπ'άριθ. 155 Ή άνάγνωσις του πατρικού του τρίτου ταγού
ψηφίσματι. είναι ασφαλής· ή δέ γραφή του Ενειΰ·ίδον δι'
Ό δεύτερος ταγός συμπληρούται ασφαλώς Πν- άντί Η φαίνεται ότι λόγον έχει την τότε προφοράν
ϋογένης' είναι ο ύπο το δνομα τοΰτο γνωστός τα- του Η ώς μακρού Ε μετά τίνος κλειστότητος" βλ.
γός έν τοις άνω ύπ' αριθ. 65" 66" 67" 68 ψηφί- Α Ε 1913 101.
σμασι και έν τη ύπ' αριθ. 223 επιγραφή, έτερου Ότι δέ οί ταγοί δέν εΐναι δέκα, άλλά πέντε
ό'μως πατρός" διότι του πατρός τοΟ περί ου ό λό- μετά τών -ατρικών, είπομεν έν τώ άνω ύπ' αριθ.
γος τό όνομα εληγεν εις -του, π. χ. Ενβιότον, ■ 109 ψηφίσματι, όπερ εξεδόθη έπ'ι της αρχής τών
Φιλωτου κττ.. αύτών ταγών, έκώερομένων μάλιστα καϊ κατά τήν
Νΰν τό πρώτον εμφανίζεται έν ταΐς θεσσαλι- αυτήν τάξιν, πιθανώς διότι άμφότεραι αί προξενίαι
καις έπιγραφαΐς και το όνομα Εύφορβίνης. ένεκρίθησαν κατά τήν αύτήν έκκλησίαν, προϊστα-
Βλ. τον κάτω άριθ. 250, δυνάμενον νά άνήκη μένου τών ταγών του Ενλνκον.
τή άρχή τοΟ ψηφίσματος τούτου.
Αρΐΰ>. 246 (είκ. 4· καταλ. άριΰ. 197). Στήλη
ΆρίΦ. 245 (είκ.3· καταλ. άρΦ.165). Στήλη μαρμάρου λίαν ύπομέλανος, έκ τών πλευρών άκέ-
μαρμάρου λίαν ύπομέλανος, έκ τών πλευρών μό- ραιος, άνω δέ άπεσχισμένη.Ύψ. 0" 17, πλ. 0"29,
νον άκέραιος. Τψ.Ό 26, πλ. 0 33, πάχ. 0"08. πάχ. 0"09.
Εύρέθη ύπο του φύλακος Δ. Ζιούνα ολίγον προ Εύρέθη παρά το μέσον τού βουνού της άκροπό-
τών ανασκαφών του έτους 1911 κατά το Δυσμι- λεως, κατά τήν Νοτανατολικήν κλίσιν αυτής, κα-
κόν κράσπεδον της ακροπόλεως, ένθα ήτο δυνατόν ταπεσούσα βεβαίως έκ της κορυφής,
νά φθάση, καταπεσοΟσα έκ της κορυφής αυτής. Ή επιφάνεια, έφ' ής ή επιγραφή, ήτο έκτεθει-
II έπιγραφή έχαράχθη βαθέως και έπιμελέ- μένη πρός τά άνω κα'ι πλήρης άρα λειχηνων, ους
στατα' υψ. γραμμ. 0Ό1-0Ό15, διάστι/. Ο'ΟΟο" δυσχερώς άπεκολλήσαμεν" τούτων ένεκα μάλιστα
ή επιγραφή άπετρίβή και μόλις σκιώδη τινά ίχνη
γραμμάτων περιεσώθησαν ύψ. αύτών 0'007-
0-011, διάστιχ. 0-004.
Αλλά διά τής λήψεως καλού έκτύπου κατωρ-
θώσαμεν νά διακρίνωμεν άσφαλώς τά πλείστα τών
γραμμάτων* παρέχομεν δέ εικόνα πρός ένδειξιν τής
ουχί καλής καταστάσεως της επιγραφής, ετι οε
Είκ. 3 βπιγρ. άριϋ. 245)- ψήφιομα προξενιάς των Γοννέων και μεταγραφήν τών γραμμάτων, άτινα διεκρίνα-
υπερμεν ούτως ή παραβολή καθίσταται τώ άναγινώ-
[1][----έπινομίαν, άσ-] σκοντι εύκολωτέρα καϊ ό πρός βεβαίωσιν έλεγχος
1 φάλειαν, άσυλίαν κα]ϊ [έν ευχερής.