Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1915)

ΑΕ 1915

Δεΰτεραι ανακαλύψεις μνημείων νπο Ν. Γιαννόπουλου. 99

κα'.

ελ. 91 μόνον Υ και 95 έπίσης. — Επίσης είναι έφθαρμένη, ούτως ώστε άγνοοΟμεν άν συνέ-

κειτο αυτή έκ πέντε ή τεσσάρων γραμμών. Το πι-

άποτελέΐ σύμπλεγμα (ΘΙΙΕπ. σελ. 00,

θανώτερον είναι ότι συνέκειτο έκ πέντε και ότι ή

είκ.24).'Εν Θεσσ. έπιγραφαΐς έπι τών βράζουν των άνω γραμμή λείπει ώς έκ της φθοράς τοΟ μνη-

Παγασών το ύπ' αριθ. Κ) σημεϊον του πίνακος Α' μείου. Εν τοιαύτη οέ περιπτώσει εχομεν το αυτό

(σελ. 14 έν ΘΙΙΕπ.) φαίνεται έρμηνευον την προ- σύμβολον, ό'περ εύρηται έν Ενειηδ 8θΗρ. Μίηοα

εκτασιν του έν'ος κέοως του Υ. (I, σ. 1 /Η, είκ. 118α, β δις απαντών) και έν Θεσ.

Ό δεύτεοος αριθμός (2) είναι μάλλον παραοο- ΙΤροελ.'Εττ. (σελ. 38, άρ. 107) έπι επιγραφής μου-

ξότερος του πρώτου. Άπαντα ο' έ'ι.ι'Ί δύο σφονδυ- σείου Βόλου, ένθα εύρηται πανομοιοτύπως προς το

λίων και φαίνεται οτι έχει σχέσιν προς το ύπτίως σωζόμενον έπ'ι του σφονδυλίου σχήμα διά τεσσά-

παριστάμενον έν Ββνίρία Μίηοα του Εν&Π8 (I, ρων γραμμών.

σ. 4/ είκ. 24). Επίσης οέ προς δύο όμοια πλην Ιο ύπ άρ. 4 είναι ομοίως τεθλασμένη γραμμή

κατ'άντίθετον διάταςΊν τό έν του έτερου (^4ύτόΛ έκ τριών γραμμών συγκειμένη, ώς το άρχαϊκον <,'

σελ. 169, άρ. 95α, σ. 226 άρ. 125 και σ. 232, Τό αύτό ο' εύρηται έν 8ονίρ. Μίηοα (1,252, είκ.

είκ. 102 (πίν. XIII), άρ. 125). Αγνοείται οέ τό 108 3, 1) και ο, και σ. 261, είκ. 116 [πίν. XIX]

ίεοονλυοικόν ές ού ποοήλθε. Ιών ούο υ,εσαίων και αύτ. σελ. 105 3 και 169 άο. 94 Ιο.
γραμμάτων του αγγείου του Ορχομενού, το έτε- 2. Σοονδύλιον λίθου μέλανος πρασινίζοντας σχή-

ρον φαίνεται πως σχέσιν έχον προς το ήμέτερον ματος κολούρου κώνου, διάτρητον καθέτως, έχον

(Εν&Π8, 5θ?·. αυτόθι). έπι της βάσεως διάμετρον 0"025 και υψος 0*013.

1 ό ύπ'άρ, 3 φαίνεται ώς τεθλασμένη γραμμή Φέρει ο'έπι της κάτω έπιφανείας τρία σύμβολα

Ιν όρθια ή ύπτια διατάξει, πλην ή άνω κεραία και έν πλαγίως.

'Εκ τών συμβόλων τούτων το μέν ύπ' άριθ. 1 7), έπ'ι δέ της εν τώ μουσείω Βόλου επιγραφής ορ-

κα'ι 3 σφονδυλίων, το οέ ύπ' άρ. 2 έπ'ι της πλευ- θιον, πλην έστραμμένον δεςιά (ΘΙΙΕπ, σ. 34, 82,

ράς εύρηται επίσης και έν τοις ύπ' άρ. 6 και 7 πίν. Ρ'), κα'ι ύπτιον (αυιοΛ, σ. 38, 110, πίν. Ρ')'

σφονδυλίοις. Άπαντα δέ τοΰτο συχνάκις έπ'ι Μι- έπ'ι δέ πήλινης σφραγΐδος έστραμμένον και δεςιά

νωϊκών έπιγραφών έν Κρήτη. Εύρίσκομεν δ' αύτό και άριστερά (αυτόΦι, 45, είκ. 8, σ. 46, είκ. 9)'

κα'ι έπ'ι βάσεως μυκηναϊκού αγγείου. έπ'ι δέ τών έκ Κρήτης Μινωικών έπιγραφών, παρ'

Προβαίνοντες δέ εις την άντιβολήν τών έπ' αύ- Εναπδ (8βτ. Μίη. I, 101, είκ. 45'— σελ. 71,

του συμβόλων προς τά έν Κρήτη παρατηρουμεν είκ. 39 πίν. III| δεξιά κα'ι άριστερά'—σελ. 89,

οτι το ύπ' άριθ. 1 έχει μικράν τινα παραλλαγήν είκ. 41 [πιν. V] πανομοιοτύπως σχεδόν,

προς το ύπ'άριθ. 2 του προ^ουμέ^ου σφονδυλίου, Τό δέ ύπ'άριθ. 3 φαίνεται διά^ορον τοΟ έν

πλήρη δέ ομοιότητα προς το ύπ' άριθ. 3 τού κα- ΘΠΕπ (σελ. 55, είκ. 22) γράμματος, διότι έκεϊνο

τωτέρω παρατιθεμένου ύπ' άριθ. 3 σφονδυλίου. μέν έχει έπ'ι τών τελευταίων σ/.ελών γράμματα έν

Φαίνεται δέ ό'τι έχει ομοιότητα προς το ύπο Εναηδ συμπλέγματι, τούτο δέ φέρει άπλήν στιγμήν (πρβ.

δημοσιευόμενον [8βνίρ. Μίηοα I, 190, 27 θ.). συγκριτικόν πίνακα ύπ' άρ. Η' τών ύπ' άρ. 19-22

Ιό ύπ' άριθ. 2 άπαντα συχνάκις έν θεσσαλι- εικόνων έν ΘΠΕπ). Παρεμφερή τούτω άπαντώσι

καις προελληνικαΐς έπιγραφαϊς. Ούτως έπ'ι μέν τών παρ'Εν&ηδ (ΡηΗίιβν Όί8βονβτίβ8 θίο. σ. 347,

βράχων τών Παγασών υπτιον (ΘΠΕπ, 14, πίν. Α' είκ. 19* κα'ι 19*5 κα'ι σελ. 348, είκ. 20*>) μετά