DOI article:
Giannopoulos, Nikolaos I.: Deuterai anakalypseis mnēmeiōn Thessalikēs proellēnikēs graphēs kai hetera proïstorika antikeimena
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0115
(Β
δόνης του οποίου είναι έγχάρακτον το σύμβολον. θεωρούμενη ή παράστασις αύτη είναι όμοία τη τοΟ
4 Πίν. Η , 16, 17). (Πίν. Α , 16 μεγεθ.): έξ Ομολίου δακτυλίου, δπερ προς άντιοολήν άνα-
δημοσιεύομεν ύπ' άριθ. 2 -αρά το ύπ'άριθ. 1.
18. 3. Δακτύλιος χαλκούς έκ Θεσσαλίας, τε-
λευτών εις δκ\ώ γωνίας εςωΟεν, έπι της σμικρας
σφενδόνης του όποιου είναι εγγλυ'ώον πτηνον ίπτά-
Χαλκονς δακτύλιος. Χαλκούς δακτύλιος εξ Όμολίον ■ μενον, ή ~.Ζ ΐαΐνοε ΐδές τι σύμοΌλον; (Ίδέ "iv. Β,18):
£ϊκ. 16-17. Δακτύλιοι
Το σύμβολον τοΰτο εχει ομοιότητα προς έτερον *^3^
έπί της σ-ρενοόνης έτερου Οακτυλίου ές ΟμολίΌυ £ϊκ. 78. ΧαΛκοΰς δακτύλιος έκ Θεσσαλίας.
της Θεσσαλίας, δημοσιευθέντος ύφ'ημών έν Θεσσ.
Προελλ. έπιγραφαϊς (σ. (37, είκ. 26). Άλλ' ή έπί 19. 4. Δακτύλιος χαλκούς εκ τίνος των περί
του δακτυλίου τούτου παράστασις μαίνεται διάφο- τον ΑλμυρΌν προϊστορικών συνοικισμών. Περ'ι τήν
ρο; έκείνης, διότι περί στήλην τελευτώσαν εις σταυ- σφενδάνην κοσμείται δια γωνιώδους κοσμήματος
ροειδές τι σύμβολον ίστανται ώσει ούο άνθρωποι ούτω: »»» Ή σφενδόνη είναι στρογγύλη
ατενίζοντες αλλήλους και ϋποβαστά'ζοντες τήν στή-
λην διά τών δεξιών χειρών αυτών, ό μεν ολίγα»
περιβαλλόμενη ύπο γραμμής. Έντος δε ύπάρχουσι
γράμματα εγχάρακτα, ών άγνοουμεν τήν ορΟίαν
κάτωθεν του σταυοου, ο δέ κατά το μέσον, του; ν « » & Λ * ·λ / ~ !>/ <
^ ' , , κα'· υπτιαν οιαταςιν. Ο τύπος της σφενδόνης υιετα
οέ οεςιού; πόοα; αυτών συνάπτονται πεοι την ρα- , > . , , '
, , του σχηματο; τοΟ οακτυλιου παρίσταται εν πινάκι
σιν της στήλης. Κκ πρώτης όψεως τουλάχιστον ρ, . (,' ·, ,„ , . , ,0
, , _ ι* , I ■' εις -ρυσικον μεγεΟο:. Κν οε πινάκι Α , 1:1
Υοαοικον τι συαοοΛον. 11ιν γενικαις οε γοαυιυ.α'έ;
παρίσταται έν μεγεΟύνσει:
ΐί37
Είκ. 19α. Α' ομάς. Β' ομάς.
1234 5678
Ώς 3λέπει πας τι; τά ^'οάυ.υ.ατα σύνκεινται έκ Τό ύπ' άοιθ. 3 είναι σύαπλεγυ,α έκ δύο γοαυ.-
ι I γ ΓΙ 1 » Γ ■ II I γ , I
δύο όυ.άδίον (Α και Β Ι, έκατέοα; τεΟειμένη; άν- , ,, Λ , ,-, ,, , ,.. ~
\ ματων, ητοι και Υ' η αντιθέτως Λαμοανομε-
τιστρό^ρως της ετέρας *\
Γο ύπ' άρ. 1 είναι γνωστόν έκ θεσσαλικών έπι- νον: 0-(-Ε. Κύρίσκομεν δ' αύτό έν κρητικαΐς επι-
γραφών, ήτοι έπι σφραγΐδος έκ Ζερελίων, ένθα δις γρα-ραΐς (8βΗρία Μίηοα I, σελ. 32, είκ. 13| έπι
άπαντα έν συμπλέγματι μετ' άλλων συμβόλων, έν πινακίδος της Άγιας Τριάδος, ενθα είναι σύμπλε-
έπιγρα-ραΐς τής έν Κρήτη Φαιστού {Μοηΐΐηΐ. Αη- γμα έκ Ο και Ρ. Τά δέ Ε και Ρ εύοηνται λίαν συ-
ϋβΚί άβί Είηββί, XII, 9ο, 7. 97, 31) και έν έπι- χνά έν κρητικαΐς έπιγρα-ραΐς [8βΗρ Μίη. 1,114,
γρα'ραΤς τής Κνωσού (Κρήτης. Εναιίδ, 8&ΗφΙα είκ. 47 [πίν. Χ], άτινα είναι ιερογλυφικά γράμ-
Μίηοα I, 178, ΓΙ 8 6' και 32, είκ. 13.— Σφραγίδα ματα έςελιχΟέντα. Επίσης εύρηνται και ύπ' άλλα
έκ Ζερελιων προ. Θεσσ. Προελλ. Έπιγρ. σελ. 55, συμπλέγματα [αντό'&ι, 25, σχ.1 18. 228, είκ. 132
είκ. 21-22). "Εχει δέ γραμμίδιόν τι άνω. ενθα εύρηται Ε. 232 είκ. 102 [πίν. XIII] άρ. 132
ύπ άρ. 2 εύρίσκομεν έν κρητικαϊς έπιγρα- σ. 112 είκ. 4() Γπίν. IX] ενθα ευρηται ρ", Ε και 3)'
φαΐς έκ ΚνωσοΟ (8βτίρία Μίηοα I, 168, είκ. ώς Ρ δέ {αύτόΰι σ. 51, είκ. 27) έπί πινακίδος έκ
91, α) μετά δύο στιγμών έντος ύπο διά'ρορον βε- ΚνωσοΟ.
βαίως εννοιαν. Τό ύπ' άριθ. 4 είναι όυ,οιον τώ ύπ' άο. 1, ητοι
δόνης του οποίου είναι έγχάρακτον το σύμβολον. θεωρούμενη ή παράστασις αύτη είναι όμοία τη τοΟ
4 Πίν. Η , 16, 17). (Πίν. Α , 16 μεγεθ.): έξ Ομολίου δακτυλίου, δπερ προς άντιοολήν άνα-
δημοσιεύομεν ύπ' άριθ. 2 -αρά το ύπ'άριθ. 1.
18. 3. Δακτύλιος χαλκούς έκ Θεσσαλίας, τε-
λευτών εις δκ\ώ γωνίας εςωΟεν, έπι της σμικρας
σφενδόνης του όποιου είναι εγγλυ'ώον πτηνον ίπτά-
Χαλκονς δακτύλιος. Χαλκούς δακτύλιος εξ Όμολίον ■ μενον, ή ~.Ζ ΐαΐνοε ΐδές τι σύμοΌλον; (Ίδέ "iv. Β,18):
£ϊκ. 16-17. Δακτύλιοι
Το σύμβολον τοΰτο εχει ομοιότητα προς έτερον *^3^
έπί της σ-ρενοόνης έτερου Οακτυλίου ές ΟμολίΌυ £ϊκ. 78. ΧαΛκοΰς δακτύλιος έκ Θεσσαλίας.
της Θεσσαλίας, δημοσιευθέντος ύφ'ημών έν Θεσσ.
Προελλ. έπιγραφαϊς (σ. (37, είκ. 26). Άλλ' ή έπί 19. 4. Δακτύλιος χαλκούς εκ τίνος των περί
του δακτυλίου τούτου παράστασις μαίνεται διάφο- τον ΑλμυρΌν προϊστορικών συνοικισμών. Περ'ι τήν
ρο; έκείνης, διότι περί στήλην τελευτώσαν εις σταυ- σφενδάνην κοσμείται δια γωνιώδους κοσμήματος
ροειδές τι σύμβολον ίστανται ώσει ούο άνθρωποι ούτω: »»» Ή σφενδόνη είναι στρογγύλη
ατενίζοντες αλλήλους και ϋποβαστά'ζοντες τήν στή-
λην διά τών δεξιών χειρών αυτών, ό μεν ολίγα»
περιβαλλόμενη ύπο γραμμής. Έντος δε ύπάρχουσι
γράμματα εγχάρακτα, ών άγνοουμεν τήν ορΟίαν
κάτωθεν του σταυοου, ο δέ κατά το μέσον, του; ν « » & Λ * ·λ / ~ !>/ <
^ ' , , κα'· υπτιαν οιαταςιν. Ο τύπος της σφενδόνης υιετα
οέ οεςιού; πόοα; αυτών συνάπτονται πεοι την ρα- , > . , , '
, , του σχηματο; τοΟ οακτυλιου παρίσταται εν πινάκι
σιν της στήλης. Κκ πρώτης όψεως τουλάχιστον ρ, . (,' ·, ,„ , . , ,0
, , _ ι* , I ■' εις -ρυσικον μεγεΟο:. Κν οε πινάκι Α , 1:1
Υοαοικον τι συαοοΛον. 11ιν γενικαις οε γοαυιυ.α'έ;
παρίσταται έν μεγεΟύνσει:
ΐί37
Είκ. 19α. Α' ομάς. Β' ομάς.
1234 5678
Ώς 3λέπει πας τι; τά ^'οάυ.υ.ατα σύνκεινται έκ Τό ύπ' άοιθ. 3 είναι σύαπλεγυ,α έκ δύο γοαυ.-
ι I γ ΓΙ 1 » Γ ■ II I γ , I
δύο όυ.άδίον (Α και Β Ι, έκατέοα; τεΟειμένη; άν- , ,, Λ , ,-, ,, , ,.. ~
\ ματων, ητοι και Υ' η αντιθέτως Λαμοανομε-
τιστρό^ρως της ετέρας *\
Γο ύπ' άρ. 1 είναι γνωστόν έκ θεσσαλικών έπι- νον: 0-(-Ε. Κύρίσκομεν δ' αύτό έν κρητικαΐς επι-
γραφών, ήτοι έπι σφραγΐδος έκ Ζερελίων, ένθα δις γρα-ραΐς (8βΗρία Μίηοα I, σελ. 32, είκ. 13| έπι
άπαντα έν συμπλέγματι μετ' άλλων συμβόλων, έν πινακίδος της Άγιας Τριάδος, ενθα είναι σύμπλε-
έπιγρα-ραΐς τής έν Κρήτη Φαιστού {Μοηΐΐηΐ. Αη- γμα έκ Ο και Ρ. Τά δέ Ε και Ρ εύοηνται λίαν συ-
ϋβΚί άβί Είηββί, XII, 9ο, 7. 97, 31) και έν έπι- χνά έν κρητικαΐς έπιγρα-ραΐς [8βΗρ Μίη. 1,114,
γρα'ραΤς τής Κνωσού (Κρήτης. Εναιίδ, 8&ΗφΙα είκ. 47 [πίν. Χ], άτινα είναι ιερογλυφικά γράμ-
Μίηοα I, 178, ΓΙ 8 6' και 32, είκ. 13.— Σφραγίδα ματα έςελιχΟέντα. Επίσης εύρηνται και ύπ' άλλα
έκ Ζερελιων προ. Θεσσ. Προελλ. Έπιγρ. σελ. 55, συμπλέγματα [αντό'&ι, 25, σχ.1 18. 228, είκ. 132
είκ. 21-22). "Εχει δέ γραμμίδιόν τι άνω. ενθα εύρηται Ε. 232 είκ. 102 [πίν. XIII] άρ. 132
ύπ άρ. 2 εύρίσκομεν έν κρητικαϊς έπιγρα- σ. 112 είκ. 4() Γπίν. IX] ενθα ευρηται ρ", Ε και 3)'
φαΐς έκ ΚνωσοΟ (8βτίρία Μίηοα I, 168, είκ. ώς Ρ δέ {αύτόΰι σ. 51, είκ. 27) έπί πινακίδος έκ
91, α) μετά δύο στιγμών έντος ύπο διά'ρορον βε- ΚνωσοΟ.
βαίως εννοιαν. Τό ύπ' άριθ. 4 είναι όυ,οιον τώ ύπ' άο. 1, ητοι