DOI Artikel:
Ure, P. N.: Melanomorphoi kylikes ek Rheitsōnas tēs Boiōtias
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0128
120 Μελανόμορφοι κύλικες εκ 'Ρειτσώνας της Βοιωτίας" νπο Ρ. ΤΙνβ.
ΑΕ 1915
01 (α) τυπικαί,
(1) υψ. 0,13, διάμ. στομ. 0,21, τάφ. 49 άριθ.
262, Β8Α. XIV σ. 2ο4 [οπου άντΐ « αγήμα ομοιον
τω άριθ. 261» γραπτέον «264») — (α) σάτυρος,
μαινάς, σάτυρος, μαινάς, σάτυρος" σάτυροι προς
δες., μαινάδες (1) προς δες. με κεφαλήν προς άρ.,
(2) δλη προς άριστ.' μεταξύ εκάστου εσχάτου
σατύρου και του παρακειμένου άνθεμίου γραμμή
πλαγία έκ στιγμών συγκειμένη (πρβ. Νοίίζ. 189/
σ. 234 εΐκ.10)(β) ε£κ. έ>· πύκται 2' προς άριστ.
αυτών τρεις ιστάμενοι άνδρες, προς δες. πέντε,
ώστε, όπως πολλάκις συμβαίνει, το κύριον σύμ-
πλεγμα δεν ευρίσκεται άκριβώς έν τω κέντρω.
(2) έικ. 6, υψ. 0,12μ., διάμ. στομ. 0,19, τάφ.
ο! άριθ. 232, Β8Α. XIV σ. 269. (α) τρεις σει-
ρήνες- (β) σφίγξ, σειρήν (;), σφίγς (έσφαλμένως
Β8Α. XIV δύο σειρήνες, μία σφίγξ).
(3) είκ.7, 8, ύψ.0,135, διάμ. στομ.0,22, τάφ.
51 άριθ. 233, ε.ά. (α) θησεύς και Μινώταυρος3-
εκατέρωθεν δύο ένδεδυμέναι μορφαί, ών αί έ'σχα-
ται κάθηνται' (β) τρεις δρομείς προς δες\4- εκατέ-
ρωθεν δύο ένδεδυμέναι μορφαί. Αί κύπτουσαι μορ-
Φαι του κέντοου είναι υ,είζονες τών εκατέρωθεν οοθών.
. ι ι ^ Γι
Λ<κ. 9 (1:5;. 7αφ. ,92 άρί#- 169.
μένων (-./. Εδη ΜΪΙΙ. Χ\\\ σ. 321 ε!/.. 30) μί«ν όμάδα ήτις
απαιτεί ίδιαιτέραν μελέτην. Διά τοΰτο δέν παρατίθεται στατιστική.
1 Χαρακτηριστικά τοΰ τύπου π.·/. Μονάχου 2193, 2205 (άμφότ.
Τυρρηνίας)· Τάραντος δύο κύλικες έκ θΓ3νίηθ1&' \νΰΓζΙ)11Γ^ 272,
278, 355 (272, 355 Ιχ νιιΐοί)
2 Πρβ. Μόναχον 2220 (Τυρρηνίας).
3 Πρβ. Μόνα/ον 2243 (σ. 119 ΰποσ. 2).
4 Πρ6. ΒβΓίίη 1787 (Καμείρου)· Ι,ουνΓΘ Ρ 80· Τάραντ. (1)
Νοϋζ.1903 σ.40 είχ. 9, (2) κύλικα ίχ Β> ΑΓ8θη3ΐθ,νίΠ3 Ρβρθ-
(β) Εσχάτη φάσις
Είκ. 9, διάμ.' στομ. 0,27, τάφ. 31 άριθ. 169,
ε.ά. σ. 2/ό. Ο περί τήν κορυφήν τοΟ κορμού του
ποδός εκτυπος γΟρος είναι συνήθης καθ' ολας τάς
φάσεις του τύπου 5.
ίά. 10 7%. 31 άρι&. 197.
£7*. 22 (2.-4/ Γάφ. 52 άρίΛ 201.
02
Τάφ. 31 άριθ. 197 (είκ.ΙΟ) κα'ι 2006■ υψ..08,
διάμ. στοά. 0,14, Β8Α. XIV σ. 278.
Τύπος Ό, είκ. 12-16.
Αί κύλικες του τύπου τούτου κατελέ'/θησαν ύπο
ϋΐΌορ7. ΧαράκτηριστικΌν αύτών είναι Ό πούς, ο δ
5 Έν τώ σύνολοι τών κυλίκων, εις ας παρεπέμψαμεν, άπαντα έπί
24 έκ τών συνήθων 01, έπί 10 εκ τών μεγαλυτέριυν. Έν τώ τύπο) Β
εΤναι ασυνήθης, π. /. 1*ίρζΐ§ Τ 52 (σ. 117 ΰποσ. 4), Ι,ΟΙίνΓβ Α
242, Ρ 97 (σ. 117 ύποσ. 5).
6 "Επρεπε να καταλε/θή ευθύς μετά τόν 197. Ή περιγραφή τών
189-20δ' έν Β8Α. XIV σ. 277-8 δεν είναι ακριβής. Αί 192-200
πιθανώς δλαι (ούνί τρεις μόνον) έπρόκειτο να ε/ωσιν αλυσοειδή ται-
νίαν Οπό τά άνθέμια' τρεις τούλά'/ιστον (συμπεριλαμβανομένης της
197) ϊγουσι λεύκας στιγμάς 3?ς τάς βάσεις τών άνθεμίων έν 8 του-
λάχιστον τά φύλλα τών άνθεμίων είναι έν μέρει πορφυρά, Ύπάρ/ουσι
10 (οϋ/ί 9) έκ τών κυπέλλων τούτων. ΊΙ ύπ'άριθ. 201 (είκ. 11) δεν
ε/ει πόοα μετά κορμού..Μόνον τρεις (191= είκ. 16, 197 = είκ. 10,
200) 'έ/ουσι πόδα μετά διακεκριμένου κορμού. Μόνον ούτοι λοιπόν
συμπεριλαμβάνονται ενταύθα.
' <ΤΗ8. XXX σ. 25 και είκ. 9 12. Προσθετέα είναι — (1) μετά
τών ίαβδοίσεων' Ώ1, Τάρας 60 (κόσμημα λωτών), 3687 (άνθεμίων),
ϋ2 Νοίίζ: 1897 σ. 230-3, άριθ, Α, Β, είκ. 5-8, ΡβΙΙβ^Γίηϊ Νβ-
5 10 15
ΑΕ 1915
01 (α) τυπικαί,
(1) υψ. 0,13, διάμ. στομ. 0,21, τάφ. 49 άριθ.
262, Β8Α. XIV σ. 2ο4 [οπου άντΐ « αγήμα ομοιον
τω άριθ. 261» γραπτέον «264») — (α) σάτυρος,
μαινάς, σάτυρος, μαινάς, σάτυρος" σάτυροι προς
δες., μαινάδες (1) προς δες. με κεφαλήν προς άρ.,
(2) δλη προς άριστ.' μεταξύ εκάστου εσχάτου
σατύρου και του παρακειμένου άνθεμίου γραμμή
πλαγία έκ στιγμών συγκειμένη (πρβ. Νοίίζ. 189/
σ. 234 εΐκ.10)(β) ε£κ. έ>· πύκται 2' προς άριστ.
αυτών τρεις ιστάμενοι άνδρες, προς δες. πέντε,
ώστε, όπως πολλάκις συμβαίνει, το κύριον σύμ-
πλεγμα δεν ευρίσκεται άκριβώς έν τω κέντρω.
(2) έικ. 6, υψ. 0,12μ., διάμ. στομ. 0,19, τάφ.
ο! άριθ. 232, Β8Α. XIV σ. 269. (α) τρεις σει-
ρήνες- (β) σφίγξ, σειρήν (;), σφίγς (έσφαλμένως
Β8Α. XIV δύο σειρήνες, μία σφίγξ).
(3) είκ.7, 8, ύψ.0,135, διάμ. στομ.0,22, τάφ.
51 άριθ. 233, ε.ά. (α) θησεύς και Μινώταυρος3-
εκατέρωθεν δύο ένδεδυμέναι μορφαί, ών αί έ'σχα-
ται κάθηνται' (β) τρεις δρομείς προς δες\4- εκατέ-
ρωθεν δύο ένδεδυμέναι μορφαί. Αί κύπτουσαι μορ-
Φαι του κέντοου είναι υ,είζονες τών εκατέρωθεν οοθών.
. ι ι ^ Γι
Λ<κ. 9 (1:5;. 7αφ. ,92 άρί#- 169.
μένων (-./. Εδη ΜΪΙΙ. Χ\\\ σ. 321 ε!/.. 30) μί«ν όμάδα ήτις
απαιτεί ίδιαιτέραν μελέτην. Διά τοΰτο δέν παρατίθεται στατιστική.
1 Χαρακτηριστικά τοΰ τύπου π.·/. Μονάχου 2193, 2205 (άμφότ.
Τυρρηνίας)· Τάραντος δύο κύλικες έκ θΓ3νίηθ1&' \νΰΓζΙ)11Γ^ 272,
278, 355 (272, 355 Ιχ νιιΐοί)
2 Πρβ. Μόναχον 2220 (Τυρρηνίας).
3 Πρβ. Μόνα/ον 2243 (σ. 119 ΰποσ. 2).
4 Πρ6. ΒβΓίίη 1787 (Καμείρου)· Ι,ουνΓΘ Ρ 80· Τάραντ. (1)
Νοϋζ.1903 σ.40 είχ. 9, (2) κύλικα ίχ Β> ΑΓ8θη3ΐθ,νίΠ3 Ρβρθ-
(β) Εσχάτη φάσις
Είκ. 9, διάμ.' στομ. 0,27, τάφ. 31 άριθ. 169,
ε.ά. σ. 2/ό. Ο περί τήν κορυφήν τοΟ κορμού του
ποδός εκτυπος γΟρος είναι συνήθης καθ' ολας τάς
φάσεις του τύπου 5.
ίά. 10 7%. 31 άρι&. 197.
£7*. 22 (2.-4/ Γάφ. 52 άρίΛ 201.
02
Τάφ. 31 άριθ. 197 (είκ.ΙΟ) κα'ι 2006■ υψ..08,
διάμ. στοά. 0,14, Β8Α. XIV σ. 278.
Τύπος Ό, είκ. 12-16.
Αί κύλικες του τύπου τούτου κατελέ'/θησαν ύπο
ϋΐΌορ7. ΧαράκτηριστικΌν αύτών είναι Ό πούς, ο δ
5 Έν τώ σύνολοι τών κυλίκων, εις ας παρεπέμψαμεν, άπαντα έπί
24 έκ τών συνήθων 01, έπί 10 εκ τών μεγαλυτέριυν. Έν τώ τύπο) Β
εΤναι ασυνήθης, π. /. 1*ίρζΐ§ Τ 52 (σ. 117 ΰποσ. 4), Ι,ΟΙίνΓβ Α
242, Ρ 97 (σ. 117 ύποσ. 5).
6 "Επρεπε να καταλε/θή ευθύς μετά τόν 197. Ή περιγραφή τών
189-20δ' έν Β8Α. XIV σ. 277-8 δεν είναι ακριβής. Αί 192-200
πιθανώς δλαι (ούνί τρεις μόνον) έπρόκειτο να ε/ωσιν αλυσοειδή ται-
νίαν Οπό τά άνθέμια' τρεις τούλά'/ιστον (συμπεριλαμβανομένης της
197) ϊγουσι λεύκας στιγμάς 3?ς τάς βάσεις τών άνθεμίων έν 8 του-
λάχιστον τά φύλλα τών άνθεμίων είναι έν μέρει πορφυρά, Ύπάρ/ουσι
10 (οϋ/ί 9) έκ τών κυπέλλων τούτων. ΊΙ ύπ'άριθ. 201 (είκ. 11) δεν
ε/ει πόοα μετά κορμού..Μόνον τρεις (191= είκ. 16, 197 = είκ. 10,
200) 'έ/ουσι πόδα μετά διακεκριμένου κορμού. Μόνον ούτοι λοιπόν
συμπεριλαμβάνονται ενταύθα.
' <ΤΗ8. XXX σ. 25 και είκ. 9 12. Προσθετέα είναι — (1) μετά
τών ίαβδοίσεων' Ώ1, Τάρας 60 (κόσμημα λωτών), 3687 (άνθεμίων),
ϋ2 Νοίίζ: 1897 σ. 230-3, άριθ, Α, Β, είκ. 5-8, ΡβΙΙβ^Γίηϊ Νβ-
5 10 15