DOI Artikel:
Fourikēs, Petros A.: Archaioi taphoi en Salamini
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14279#0013
ΑΕ 19Ι«
Αρχαίοι τάφοι έν Σαλαμϊνΐ' ύπδ Π. Ά. Φούρίκή. 5
μόνον τών ποδών, οΐτινες είναι ύποδεδεμένοι καθ1
δν και οί τοΟ παραστάτου τρόπον), παρέχον ούτω
τήν εύ/αιρίαν εις τον τεχνίτην να επιοείςη την δύ-
ναμιν και τήν λεπτότητα τη; τέχνης, ήν άνέπτυ-
ςεν εκείνος και εν ταΐς γενικαΐς και έν ταΐς κατά
ιιέρος γραμμαΐς.
Καϊ ούτος, ώς ό παραστάτης, ρέρει άσπίδα
στρογγΰλην (άργολικήν), ήν έχει στηοίξει επί τοΟ
αριστερού ώμου κατά τοιούτον τοόπον, ώστε να
Φαίνηται πλέον του ήμίσεος. Ιχνη πόρπακος δεν
διακρίνει τις εϊς ταύτην, ήτιε φαίνεται ότι δια του
έχάνου έχει στηριχθη εις τον αριστερού βραχίονα,
καλυπτόμενον ύπό τοΟ ιματίου του άνερριμμένου
επϊ του αριστερού ώμου.
Λιά της αριστεράς κρατεί κα'ι ούτος δόρν, δπεο
ελάχιστα Φαινόμενον ίπί τής εσωτερικής όψεως
τής άντυγος διήκει μέχρι του ώμου και κρύπτεται
υπό το άνερριμμένον ίμάτιον, πέοαν τοΟ όποιου δεν
μαίνεται πλέον, διότι το ύπόλοιπον μέρος διά νοώ-
ματος ρεβαίως είκονιζόμενον άπεσοέσΟη.
II δε οεειά έντελώ; έλευΟέοα τείνεται ©υσικώ-
τατα προς τά κάτω κα'ι άπτεται του μηρού άκροις
οακτΰλοις.
I ο σώμα στηρίζεται έπϊ του αριστερού ποδός,
όστις σταθερώς πατεί τ'ο πλινθίον, έν ώ ό οεςιος
ελεύθερος κα'ι ίκανώς ά·ριστά.μενος του ετέρου κάμ-
πτεται μετά χάριτος προς τά όπίσιυ παρέχων εις
τήν διάΟεσιν του δλου σώματος στάσιν στρατιώτου
ελευθέρως βαδίζοντος ή έν γραμμή μεν οντος, άλλ'
άναπαυομένου, ώσεί ελαοε το παράγγελμα « άνά-
παυσις ».
Παρά τήν άοιστεράν πλευράν, όλίγον υπεράνω
τής λαγόνος διακρίνει τις τήν λαβήν Ειφιοίου, όπερ
βεβαίως θα ήτο άνηοτημένον οιά τελαμώνος άπο
του άριστεροΰ 3ραχίονος, όστις, ώς είρηται, καλύ-
πτεται ύπό του ιματίου.
Παρά δέ τήν άκραν τής λαβής του ςίΦΐδίου δια-
κρίνει τις τήν του ίυ.ατίου πόρπην, ήτις συγχέεται
μετ' εκείνης άποκεκρουμένης κατά τήν κορυφήν.
Παρατηρών τις μετά προσοχής τον νεανίαν τού-
τον αναφέρεται άμέσως εϊς τον Δορνφύρον του Πο-
λυκλείτου- έπιμελέστερον δ'έςετάζον; τά κατ'αύ-
τον ευρίσκει, δτι μεγίστή υπάρχει όμοιότης και
αναλογία μεταςύ τούτου /.αϊ του κανόνος του αρ-
χείου γλύπτου.
Έν ποώτοις έςετάζων τις τήν κεφαλήν Οά ένό-
[Λίζεν άυ.έσως, άν αύτη ήτο έστραμμένη προς τά
δεξιά, ότι έχει προ αΰτοΰ ουχί μίμησιν τυχαίαν,
άλλ' αύτήν του Κανόνος τήν κεφαλήν άπο τής
διαΟέσειος τής κόμης μέχρι των ελαχίστων λεπτο-
αεοειών τοΰ ποοσώπου. Άλλα μήπιυς ή ανατομία
του τραχήλου, του στέρνου, τής κοιλίας και του
υπογαστρίου οέν καταπροδίδει τήν τελείαν μίμησιν
τοϋ έργου εκείνου, το όποιον έχρησίμευσεν ώς κα-
νών αναλογίας προς κατασκευήν πλείστων όσων
άντιτύ-ιυν;
II συμμετοία και ή αναλογία των μελών, ώς
προς τήν όποίαν ή αρχαία κριτική παρεδέχετο ότι
οϋοε'ις ήούνατο να παοαβ/>ηΟη ποός τον Πολύκλει-
τον, ή διά.Οεσις των χειρών και των ποδών έν όλαις
αυτών ταΐς λεπτομερείαις κα'ι ή απόλυτος ηρεμία
του εικονιζόμενου καΟιστώσι κατάδηλον ούχί μόνον
τήν έπίδρασιν τής τέχνης του εφάμιλλου τοϋ Φει-
οιου, αλλ αυτήν ταυτην την αντιγρα.φην αύτοΰ έν
πάσαις ταϊς λεπτομερείαις, πλην τής στάσειος τής
κεφαλής καϊ τής διαθέσεως τών ποδών. Και αύται
οέ αί εύΟεΐαι γραμμαί τών πτυχών του ιματίου
τοΰ ένος και του γιτώνο; τοΰ έτέοου υ,αοτυοοΰσι
τήν έπίδρασιν τής σχολής τοΰ Λργους.
Άν άπεφάσιζεν ό οπλίτης νά κλίνη τήν κεφα-
λήν δεςιά καϊ στηριχΟη επί τοΰ δεςιοΰ ποδός, Οά
έπίστευέ τις, ότι ό ζίορυ^όρος τοΰ Μουσείου τής
Νεαπόλειος , έγκαταλιπών τήν Οέσιν αύτοΰ και
λαβών ασπίδα, έστη παραστάτης τοΰ ετέρου σοοα-
ροΰ εφήβου, όστις συμβολίζει τήν σοοαράν άντί-
ληψιν τοΰ ύψιστου προς τήν πατρίδα καθήκοντος.
Ό πολύς Ραι·1\ν&η§1βι· 1 λαβών άΐορμήν έκ
τινος άναγλύφου εύρεΟέντος παρά τώ έν Αογει
Οεάτρω, κα'ι νΰν άποκειμένου έν τώ ΕΟνικώ Μου-
σείω 2, έδιδαξεν ήμάς πλεΐστ αναφερόμενα εις τά
έργα τά έπ'ι τή 3άσει τοΰ κανόνος τοΰ Πολυκλείτου
γενόμενα. 1 πεστηριςε οε και οτι ου μόνον ανορι-
άντες εκ μαρμάρου και χαλκού., άλλα καϊ θεών
1 ΑάοΚ ΡαΓίΑνδηβΙβΓ. ΜϊίΟίθϊΙιιηεβη άβαΐΒοΙιβη αι-οΐι.
ΙπηΙϊΙ. ίη ΑΙΙιβη. 1878. III σ. 287 κέ.— ΛΠΚιιγ Μϋοΐιΐιοβίβι·,
Κθΐίβΐ βΐηβ8 αϋηοΙϊη§8 ιηϋ ΡίβΓά, ίν Μϊίΐΐι. 1897 IV σελ.
153. Νο 502. — \νο11«ι·8 ΒαυβΙβϊηβ Νο 501. - Μαχ. Οοΐ-
Ιΐ^ηοη, ΗϊδΙοΪΓβ άα \ά 8οα1ρΙιΐΓβ Οι-βοςαβ, ΡβΓίβ. 1892. ζ.
488 χέ.
* II. Καβτριώτου, Κατάλογο; Γλυπτών τοϋ Έθνι>·.οΰ "Αρχαιο-
λογικοί Μουσείου άν.Ο. 3153.
Αρχαίοι τάφοι έν Σαλαμϊνΐ' ύπδ Π. Ά. Φούρίκή. 5
μόνον τών ποδών, οΐτινες είναι ύποδεδεμένοι καθ1
δν και οί τοΟ παραστάτου τρόπον), παρέχον ούτω
τήν εύ/αιρίαν εις τον τεχνίτην να επιοείςη την δύ-
ναμιν και τήν λεπτότητα τη; τέχνης, ήν άνέπτυ-
ςεν εκείνος και εν ταΐς γενικαΐς και έν ταΐς κατά
ιιέρος γραμμαΐς.
Καϊ ούτος, ώς ό παραστάτης, ρέρει άσπίδα
στρογγΰλην (άργολικήν), ήν έχει στηοίξει επί τοΟ
αριστερού ώμου κατά τοιούτον τοόπον, ώστε να
Φαίνηται πλέον του ήμίσεος. Ιχνη πόρπακος δεν
διακρίνει τις εϊς ταύτην, ήτιε φαίνεται ότι δια του
έχάνου έχει στηριχθη εις τον αριστερού βραχίονα,
καλυπτόμενον ύπό τοΟ ιματίου του άνερριμμένου
επϊ του αριστερού ώμου.
Λιά της αριστεράς κρατεί κα'ι ούτος δόρν, δπεο
ελάχιστα Φαινόμενον ίπί τής εσωτερικής όψεως
τής άντυγος διήκει μέχρι του ώμου και κρύπτεται
υπό το άνερριμμένον ίμάτιον, πέοαν τοΟ όποιου δεν
μαίνεται πλέον, διότι το ύπόλοιπον μέρος διά νοώ-
ματος ρεβαίως είκονιζόμενον άπεσοέσΟη.
II δε οεειά έντελώ; έλευΟέοα τείνεται ©υσικώ-
τατα προς τά κάτω κα'ι άπτεται του μηρού άκροις
οακτΰλοις.
I ο σώμα στηρίζεται έπϊ του αριστερού ποδός,
όστις σταθερώς πατεί τ'ο πλινθίον, έν ώ ό οεςιος
ελεύθερος κα'ι ίκανώς ά·ριστά.μενος του ετέρου κάμ-
πτεται μετά χάριτος προς τά όπίσιυ παρέχων εις
τήν διάΟεσιν του δλου σώματος στάσιν στρατιώτου
ελευθέρως βαδίζοντος ή έν γραμμή μεν οντος, άλλ'
άναπαυομένου, ώσεί ελαοε το παράγγελμα « άνά-
παυσις ».
Παρά τήν άοιστεράν πλευράν, όλίγον υπεράνω
τής λαγόνος διακρίνει τις τήν λαβήν Ειφιοίου, όπερ
βεβαίως θα ήτο άνηοτημένον οιά τελαμώνος άπο
του άριστεροΰ 3ραχίονος, όστις, ώς είρηται, καλύ-
πτεται ύπό του ιματίου.
Παρά δέ τήν άκραν τής λαβής του ςίΦΐδίου δια-
κρίνει τις τήν του ίυ.ατίου πόρπην, ήτις συγχέεται
μετ' εκείνης άποκεκρουμένης κατά τήν κορυφήν.
Παρατηρών τις μετά προσοχής τον νεανίαν τού-
τον αναφέρεται άμέσως εϊς τον Δορνφύρον του Πο-
λυκλείτου- έπιμελέστερον δ'έςετάζον; τά κατ'αύ-
τον ευρίσκει, δτι μεγίστή υπάρχει όμοιότης και
αναλογία μεταςύ τούτου /.αϊ του κανόνος του αρ-
χείου γλύπτου.
Έν ποώτοις έςετάζων τις τήν κεφαλήν Οά ένό-
[Λίζεν άυ.έσως, άν αύτη ήτο έστραμμένη προς τά
δεξιά, ότι έχει προ αΰτοΰ ουχί μίμησιν τυχαίαν,
άλλ' αύτήν του Κανόνος τήν κεφαλήν άπο τής
διαΟέσειος τής κόμης μέχρι των ελαχίστων λεπτο-
αεοειών τοΰ ποοσώπου. Άλλα μήπιυς ή ανατομία
του τραχήλου, του στέρνου, τής κοιλίας και του
υπογαστρίου οέν καταπροδίδει τήν τελείαν μίμησιν
τοϋ έργου εκείνου, το όποιον έχρησίμευσεν ώς κα-
νών αναλογίας προς κατασκευήν πλείστων όσων
άντιτύ-ιυν;
II συμμετοία και ή αναλογία των μελών, ώς
προς τήν όποίαν ή αρχαία κριτική παρεδέχετο ότι
οϋοε'ις ήούνατο να παοαβ/>ηΟη ποός τον Πολύκλει-
τον, ή διά.Οεσις των χειρών και των ποδών έν όλαις
αυτών ταΐς λεπτομερείαις κα'ι ή απόλυτος ηρεμία
του εικονιζόμενου καΟιστώσι κατάδηλον ούχί μόνον
τήν έπίδρασιν τής τέχνης του εφάμιλλου τοϋ Φει-
οιου, αλλ αυτήν ταυτην την αντιγρα.φην αύτοΰ έν
πάσαις ταϊς λεπτομερείαις, πλην τής στάσειος τής
κεφαλής καϊ τής διαθέσεως τών ποδών. Και αύται
οέ αί εύΟεΐαι γραμμαί τών πτυχών του ιματίου
τοΰ ένος και του γιτώνο; τοΰ έτέοου υ,αοτυοοΰσι
τήν έπίδρασιν τής σχολής τοΰ Λργους.
Άν άπεφάσιζεν ό οπλίτης νά κλίνη τήν κεφα-
λήν δεςιά καϊ στηριχΟη επί τοΰ δεςιοΰ ποδός, Οά
έπίστευέ τις, ότι ό ζίορυ^όρος τοΰ Μουσείου τής
Νεαπόλειος , έγκαταλιπών τήν Οέσιν αύτοΰ και
λαβών ασπίδα, έστη παραστάτης τοΰ ετέρου σοοα-
ροΰ εφήβου, όστις συμβολίζει τήν σοοαράν άντί-
ληψιν τοΰ ύψιστου προς τήν πατρίδα καθήκοντος.
Ό πολύς Ραι·1\ν&η§1βι· 1 λαβών άΐορμήν έκ
τινος άναγλύφου εύρεΟέντος παρά τώ έν Αογει
Οεάτρω, κα'ι νΰν άποκειμένου έν τώ ΕΟνικώ Μου-
σείω 2, έδιδαξεν ήμάς πλεΐστ αναφερόμενα εις τά
έργα τά έπ'ι τή 3άσει τοΰ κανόνος τοΰ Πολυκλείτου
γενόμενα. 1 πεστηριςε οε και οτι ου μόνον ανορι-
άντες εκ μαρμάρου και χαλκού., άλλα καϊ θεών
1 ΑάοΚ ΡαΓίΑνδηβΙβΓ. ΜϊίΟίθϊΙιιηεβη άβαΐΒοΙιβη αι-οΐι.
ΙπηΙϊΙ. ίη ΑΙΙιβη. 1878. III σ. 287 κέ.— ΛΠΚιιγ Μϋοΐιΐιοβίβι·,
Κθΐίβΐ βΐηβ8 αϋηοΙϊη§8 ιηϋ ΡίβΓά, ίν Μϊίΐΐι. 1897 IV σελ.
153. Νο 502. — \νο11«ι·8 ΒαυβΙβϊηβ Νο 501. - Μαχ. Οοΐ-
Ιΐ^ηοη, ΗϊδΙοΪΓβ άα \ά 8οα1ρΙιΐΓβ Οι-βοςαβ, ΡβΓίβ. 1892. ζ.
488 χέ.
* II. Καβτριώτου, Κατάλογο; Γλυπτών τοϋ Έθνι>·.οΰ "Αρχαιο-
λογικοί Μουσείου άν.Ο. 3153.