DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14279#0028
20 Θεσσαλικαι έπιγραφαί- ΰπο Ά. Σ. Άρβανιτοπονλλου.
λε 1915
σκος, ον θά εοόρει Βεβαίως χ.ό παιδάριον. Προ τού
άοιστεροΟ γόνατος της γυναικός ΰψούται άκρα δε-
ίιά χειρ, ,^-έχρι τοΟ μέσου τού πήξεως περισω-
θεΤσα και ανήκουσα έτέρω μείζονος ηλικίας παιδίω,
ό'ττεο υ.ετ' άλλων συγγενών θά ί'στατο προ της μη-
οεία, αλλά μετά τίνος σκληρότητος και τραχΰ-
τητος τεχνικής, τά δέ μέλη του σώματος μετά
δυσκαμψίας και συσΐίςεως' παρά ταύτα ό'μως
είναι εμφανής ή έπιτυχής άπόδοσις της τε γενικής
διαθέσεοκ του ο-υνόλου και των λεπτομερειών αυ-
τού μετά πολλής φυσικότητος και οϋχ'ι άνευ κομ-
ψοτητος, ήν αυξάνει ή μικρά προς τά κάτω κλίσις
τής κεφαλής και ή ταύτη προσήκουσα σοβαρά και
ευγενώς τεθλιμμένη εκφρασις.
Είναι δέ τό έργον τούτο εν τών πολλών γνω-
στών άχρι τούδε τής αϋτής χρονικής περιόδου και
τέχνης, εκ τού αύτοΰ τόπου προερχομένων οιότι
ήδη εχουσιν εΰρεβή ένταΰΟα ή τε στήλη τής Πο-
λυξένας 1 και ή του Ρεκεδάμου, ΰπο του ΒοΐδδΘ-
ναϊη έν ταΐς Αίΐιβη. Μΐίίβΐΐ. VII 1882 σελ. 77-
80 και ύ-ό του Βηΐηη αντ. VIII 1883 σελ. 81-
9ο δημοσιευθείσα.!, τρίτη και τετάρτη ΰπο τού
ννοΙΙβΓδ αΰτ. XII 1887 σελ. 73-80, επτά ετεραι
ύ-ό του ΗβΙ)βΓάθγ αϋτ. XV 1890 σελ. 199-216,
δωδεκάτη ΰπο του ΡΌυβθΐ'θδ έν ΒαΙΙβΙ. <:1β Οοιύ.
ΗβΗβη. XII 1888 σ. 273-271). Πασαι ένέχουσι
στενωτάτην τεχνικήν συγγένειαν και είναι άναμφι-
σζ'ήτητον ό'τι έποιήΟησαν ΰπο ενός τεχνίτου, ή μάλ-
λον έν έν'ι εργαστήρια», ΰπο τόν ΐδιαίτερον χαρα-
κτήρα μιας Σχολής, καθορισθείσης ΰπό καλλιτέ-
•/νου σημαντικού και εντοπίου, εν Φαλάννη και
Λαρίση μάλιστα εργασθέντος έντος τών ολίγον προ
του 460 π. Χρ. και τι υ,ετ'αύτό χρόνιυν. Οτι ό
καλλιτέχνης ούτος είναι ό ΰπό του Πλινίου έν ΗϊδΙ.
Νβί.34, 68 αναφερόμενος Τηλεφάνης, θεωρώ πιΟα-
νώτατον και ελπίζω νά αποδείξω έν καιρώ κατά τήν
εκδοσιν τών «Πλαστικών μνημείων Θεσσαλίας»,
άτινα ήδη παρασκευάζω: το χωρίον τού Πλινίου
μαρτυρεί ό'τι ό Τηλε^άνης είργάσΟη έν Θεσσαλία,
και δή έν Λαρίση, περί τό 460 π.Χρ.: ΑιΊ,ίϊίοβδ
ηιιϊ οοηροδίΐίδ νο1ιιηιΐιπΙ)ϋδ οοηάκΐβΐ'β Ιι&βο, ιχιΐ—
Π8 Ιβικίϊβιΐδ οβΙββΓαπΙ Τβ1βρ]ΐ3ηβιη ΡΗοοβθπιυ.
ίοποΐιιπι η1Ϊ38, ςμιοηίίΐηι ΤΗβ88αΙΐαβ ΗαΜί'ανβΗί,
βί >Μ ορβνα βίηβ ΙαΙηβΗηί, &Ποφπ 6ηί£ι·3§π8
ϊρδοηιηι αβφιαίητ ΡοΙρβΙίΙο, Μι/νοιη, /'ι/Ι/ιαΐ/ο-
ναβ· ΐ3υάαηΐ βϊαβ Εανίβατη βί 8ρϊη11ΐ3Γαιη ρβη-
Ιϊΐΐΐιίπιη βί ΑροΙΠηβην 3ΐϋ ηοη Ιιβηο ΐ^ηοβίΐΐ-
1 Νϋν ά-οζ=ι-αι εν τώ Εθνικοί Μουσείίο Αθηνών την έ^ι,γοαφήν
χύτη; Πολνςεναία Ιμμ'ί νοητεον κατά παράλε-ψιν της λέξεως ΰείκα,
ητο; £ί/ίί ϋείκα Πο/.νξεναία, ίήλον οτ; τη; Πολνϊενας '-'νιλ ό £>πο-
χε/αενος τη στήλη ταΰτη τάιο;.
λε 1915
σκος, ον θά εοόρει Βεβαίως χ.ό παιδάριον. Προ τού
άοιστεροΟ γόνατος της γυναικός ΰψούται άκρα δε-
ίιά χειρ, ,^-έχρι τοΟ μέσου τού πήξεως περισω-
θεΤσα και ανήκουσα έτέρω μείζονος ηλικίας παιδίω,
ό'ττεο υ.ετ' άλλων συγγενών θά ί'στατο προ της μη-
οεία, αλλά μετά τίνος σκληρότητος και τραχΰ-
τητος τεχνικής, τά δέ μέλη του σώματος μετά
δυσκαμψίας και συσΐίςεως' παρά ταύτα ό'μως
είναι εμφανής ή έπιτυχής άπόδοσις της τε γενικής
διαθέσεοκ του ο-υνόλου και των λεπτομερειών αυ-
τού μετά πολλής φυσικότητος και οϋχ'ι άνευ κομ-
ψοτητος, ήν αυξάνει ή μικρά προς τά κάτω κλίσις
τής κεφαλής και ή ταύτη προσήκουσα σοβαρά και
ευγενώς τεθλιμμένη εκφρασις.
Είναι δέ τό έργον τούτο εν τών πολλών γνω-
στών άχρι τούδε τής αϋτής χρονικής περιόδου και
τέχνης, εκ τού αύτοΰ τόπου προερχομένων οιότι
ήδη εχουσιν εΰρεβή ένταΰΟα ή τε στήλη τής Πο-
λυξένας 1 και ή του Ρεκεδάμου, ΰπο του ΒοΐδδΘ-
ναϊη έν ταΐς Αίΐιβη. Μΐίίβΐΐ. VII 1882 σελ. 77-
80 και ύ-ό του Βηΐηη αντ. VIII 1883 σελ. 81-
9ο δημοσιευθείσα.!, τρίτη και τετάρτη ΰπο τού
ννοΙΙβΓδ αΰτ. XII 1887 σελ. 73-80, επτά ετεραι
ύ-ό του ΗβΙ)βΓάθγ αϋτ. XV 1890 σελ. 199-216,
δωδεκάτη ΰπο του ΡΌυβθΐ'θδ έν ΒαΙΙβΙ. <:1β Οοιύ.
ΗβΗβη. XII 1888 σ. 273-271). Πασαι ένέχουσι
στενωτάτην τεχνικήν συγγένειαν και είναι άναμφι-
σζ'ήτητον ό'τι έποιήΟησαν ΰπο ενός τεχνίτου, ή μάλ-
λον έν έν'ι εργαστήρια», ΰπο τόν ΐδιαίτερον χαρα-
κτήρα μιας Σχολής, καθορισθείσης ΰπό καλλιτέ-
•/νου σημαντικού και εντοπίου, εν Φαλάννη και
Λαρίση μάλιστα εργασθέντος έντος τών ολίγον προ
του 460 π. Χρ. και τι υ,ετ'αύτό χρόνιυν. Οτι ό
καλλιτέχνης ούτος είναι ό ΰπό του Πλινίου έν ΗϊδΙ.
Νβί.34, 68 αναφερόμενος Τηλεφάνης, θεωρώ πιΟα-
νώτατον και ελπίζω νά αποδείξω έν καιρώ κατά τήν
εκδοσιν τών «Πλαστικών μνημείων Θεσσαλίας»,
άτινα ήδη παρασκευάζω: το χωρίον τού Πλινίου
μαρτυρεί ό'τι ό Τηλε^άνης είργάσΟη έν Θεσσαλία,
και δή έν Λαρίση, περί τό 460 π.Χρ.: ΑιΊ,ίϊίοβδ
ηιιϊ οοηροδίΐίδ νο1ιιηιΐιπΙ)ϋδ οοηάκΐβΐ'β Ιι&βο, ιχιΐ—
Π8 Ιβικίϊβιΐδ οβΙββΓαπΙ Τβ1βρ]ΐ3ηβιη ΡΗοοβθπιυ.
ίοποΐιιπι η1Ϊ38, ςμιοηίίΐηι ΤΗβ88αΙΐαβ ΗαΜί'ανβΗί,
βί >Μ ορβνα βίηβ ΙαΙηβΗηί, &Ποφπ 6ηί£ι·3§π8
ϊρδοηιηι αβφιαίητ ΡοΙρβΙίΙο, Μι/νοιη, /'ι/Ι/ιαΐ/ο-
ναβ· ΐ3υάαηΐ βϊαβ Εανίβατη βί 8ρϊη11ΐ3Γαιη ρβη-
Ιϊΐΐΐιίπιη βί ΑροΙΠηβην 3ΐϋ ηοη Ιιβηο ΐ^ηοβίΐΐ-
1 Νϋν ά-οζ=ι-αι εν τώ Εθνικοί Μουσείίο Αθηνών την έ^ι,γοαφήν
χύτη; Πολνςεναία Ιμμ'ί νοητεον κατά παράλε-ψιν της λέξεως ΰείκα,
ητο; £ί/ίί ϋείκα Πο/.νξεναία, ίήλον οτ; τη; Πολνϊενας '-'νιλ ό £>πο-
χε/αενος τη στήλη ταΰτη τάιο;.