DOI Artikel:
Skias, Andreas: Anakoinōseis
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14366#0051
Α Ε 1911)
Ανακοινώσεις- νπό Α.. Σκιά. 39
τερα καϊ ύψηλότερον των άλλων, έπειδή ό λίθος
ήτο αυτόθι έφθαρμένος.
Εις άπόστασιν δε 200 μ. περίπου άνατολικώ-
τερον των τάοων εύρέθη μέρος τοϋ' κορμό0 Ρω-
μαϊκού άνδριάντος τηβενοφόρου. Κατά δέ το προς
ανατολάς πέρας της όδοΰ Ερατοσθένους, οι ής
διέρχεται ή τροχιοδρομική γραμμή τοΟ Παγκρα-
τίου, μαίνονται καΐ ικανά λείψανα οικοδομημάτων,
έν οΐς και σπόνδυλος κίονος δωρικού εκ λευκού
μαρμάρου έχων διάμετρον 0,80.
3) Κατά τήν διασταύρωσιν των οδών Πατισίων
και Πολυτεχνείου έν τη οικία Γιαβάση εύρέθη
τάφος έκτισμένος διά πλακών πώρινων, έν ω ευρέ-
θησαν τά έξης κτερίσματα- α') τρεις κυλινδρικαϊ
πυξίδες μετά πώματος, ή μεν έ'χουσα έρυθρόμορ-
φον παράστασιν άδιάγνωστον ένεκα ρύπου και της
φθοράς, αί δ' άλλαι ©έρουσαι άνθεμιοειδή διακό-
σμησιν μία δέ τούτων ήτο πλήρης δισκαρίων
ψιμυθίου λευκών β') έτέρα μικρά πυξίς κυπελ-
λοειόής μετά πώμα:ος, άγάνωτος, έχουσα δύο
λαβάς και πλήρης όμοιων δισκαρίων ψιμυθίου'
γ ) ληκύθιον έρυθρόμορφον" δ') μικρόν κύπελλον
όλως άγάνωτον ε') επτά αλάβαστρα λίθινα" ς')
κάτοπτρον χαλκοΰν άνευ κόσμου τινός.
4) Έν Αθήναις έν τή άρτίως όνομασθείση
συνοικία Αλωπεκής ή Συγγρού εντός τοΰ ρεύμα-
τος μικρού παραποτάμου του Ίλισσού σημειου-
μένου έν τώ Οπό τοΰ νομομηχανικοΰ Αθανασίου
Σ. Γεωργιάδου έν έτει 1908 έκπονηθέντι Πινάκι,
'Ά'&ψ'ών ΒΑ της έπΐ του Ίλισσου γεφύρας της
Αεωκόρου Συγγρού, ΝΑ δέ τού ζυθοποιείου Φίξ
εύρέθη έν ετει 1899 βάσις επιτύμβιου μνημείου
μετά λίαν έκτύπου, σχεδόν δέ περιάπτου ανάγλυ-
φου, έχουσα πλάτος 1,23. Επί της βάσεως ταύ-
της σώζονται τά κατώτατα μέρη τών ποδών δύο
μορφών αντιμέτωπων, ών ή μέν ήτο ανυπόδητος,
ή δέ ύποδεδεμένη ένδρομίδας. Εις μικράν ά-όστα-
σιν άπο ταύτης άνεφάνη και ή βάσις ιωνικού κίο-
νος όχι μεγάλου (διαμέτρου περίπου 0,70).
ο) Έν τή περιοχή τών παρά τήν Αεωφόρον
Κηφισίας στρατιωτικών παραπηγμάτων αντικρύ
του Αίγινητείου νοσοκομείου ευρέθησαν ύπο στρα-
τιωτών κατά τινας σκαφικάς έργασίας έν έτει 1900
τάφοι τινές κατεσκευασμένοι διά μεγάλων μαρμά-
ρινων πλακών και τίνες νεκρικαί πυραί, έν έτει δέ
1901 μαρμάρινη κάλπη μετά κεκαυμένων οστών
ενήλικος έμπεριέχουσα και πέντε πολύ μικρά πή-
λινα ειδώλια Νίκης πτερωτής επίχρυσα, ύψους
περίπου 0,05, ες ρόδακες πήλινοι έπίχρυσοι, ολί-
γα λείψανα έπιχρύσου στεφάνου χαΐ ληκυθιοειδές
άγγεΐον άνευ διακόσμου. ΠαρέλαδΌν ταύτα έκτου
φρουραρχείου Αθηνών και παρέδωκα τή Γενική
Εφορεία τών Αρχαιοτήτων τή 2 Μαρτίου 1901.
6) Έν τή θέσει Άνάκασα κειμένη προς νότον
τού Πύργου της βασιλίσσης Αμαλίας έν τή άμ-
πέλω τού Ισιγάρου εύρέθησαν προ είκοσι περίπου
έτών τά έξης δύο έπιτύμβια μνημεία" ήγοράσθη-
σαν δέ ύπο τού δημοδιδασκάλου Χρ. Παπακων-
σταντίνου, όστις είχεν αΰτά έν τή ιδία οικία, ένθα
εϊδον αύτά έν έτει 1899. Α') Αήκυθος μαρμάρινη
ελλιπής κατά το στάμιον κα'ι τήν βάσιν, έχουσα
δέ καθ' ό'σον μέρος σώζεται ύψος 1,23, υ,εγίστην
δέ περίμετρον 2,25. Κατά τήν άρχήν της κοιλίας
ύπο τον λαιμόν έχει άναγεγλυμμένον. πλέγμα πο-
λύσπειρον, κατά δέ το κατώτερον μέρο: αυτής
στέμμα μετά πολυσχιδών φύλλων, τό δέ μέσον
της κοιλίας ραβδωτόν, εξαιρουμένου μέρους τινός,
έν ώ παρίσταται έν αναγλύφω ομοίωμα έπιτυμ-
βίου στήλης μετ' ακροκεράμων έχον ύψος 0,51,
πλάτος 0,61. Έν τώ όμοιώματι τούτω της στή-
λης ύπήρχε κατά τήν μαρτυρίαν τοΰ ιδιοκτήτου
εΐκών γραπτή είκονίζουσα προς άριστεράν μέν
άνδρα πωγωνοφόρον καθήμενον, έν μέσω δέ γυναί-
κα όρθίαν, προς άριστεράν δ ετέρας δύο γυναίκας
τήν μέν όρθίαν, τήν οέ καθημένην' άλλά δυστυ-
χώς ή εΐκών αύτη μή συντηρηθεϊσα είχεν άφανι-
σθή. Β'.) Τεμάχιον έπιτυμβίου στήλης μετ' άετώ-
ματος, έλλιπέ; κάτωθεν και προς δεξιάν. Μέγι-
στον ΰψος 0,22, πλ. 0,345. Εκ της άναγλύφου
παραστάσεως έσώζετο μόνον ή κεφαλή ανδρός
πωγωνοφόρου βλέποντος προς δεξιάν, άνω δ'ύπάρ-
χει ή έξης έπιγραφή έχουσα γράμματα οία τά της
Δ' π.Χ. εκατονταετίας
ΣΩΦΑΝΗΣΚΕΦΑ
Σωφάνης Κεφα[ληθεν
Έν Κερατέα της Ααυρεωτικής έν τή οικία το Ο
Σωτηρίου Αιούμη άπέκειτο έν έτει 1901 μεγάλη
μαρμάρινη στήλη ύψους 2 μ. περίπου, εύρεθεΐσα
Ανακοινώσεις- νπό Α.. Σκιά. 39
τερα καϊ ύψηλότερον των άλλων, έπειδή ό λίθος
ήτο αυτόθι έφθαρμένος.
Εις άπόστασιν δε 200 μ. περίπου άνατολικώ-
τερον των τάοων εύρέθη μέρος τοϋ' κορμό0 Ρω-
μαϊκού άνδριάντος τηβενοφόρου. Κατά δέ το προς
ανατολάς πέρας της όδοΰ Ερατοσθένους, οι ής
διέρχεται ή τροχιοδρομική γραμμή τοΟ Παγκρα-
τίου, μαίνονται καΐ ικανά λείψανα οικοδομημάτων,
έν οΐς και σπόνδυλος κίονος δωρικού εκ λευκού
μαρμάρου έχων διάμετρον 0,80.
3) Κατά τήν διασταύρωσιν των οδών Πατισίων
και Πολυτεχνείου έν τη οικία Γιαβάση εύρέθη
τάφος έκτισμένος διά πλακών πώρινων, έν ω ευρέ-
θησαν τά έξης κτερίσματα- α') τρεις κυλινδρικαϊ
πυξίδες μετά πώματος, ή μεν έ'χουσα έρυθρόμορ-
φον παράστασιν άδιάγνωστον ένεκα ρύπου και της
φθοράς, αί δ' άλλαι ©έρουσαι άνθεμιοειδή διακό-
σμησιν μία δέ τούτων ήτο πλήρης δισκαρίων
ψιμυθίου λευκών β') έτέρα μικρά πυξίς κυπελ-
λοειόής μετά πώμα:ος, άγάνωτος, έχουσα δύο
λαβάς και πλήρης όμοιων δισκαρίων ψιμυθίου'
γ ) ληκύθιον έρυθρόμορφον" δ') μικρόν κύπελλον
όλως άγάνωτον ε') επτά αλάβαστρα λίθινα" ς')
κάτοπτρον χαλκοΰν άνευ κόσμου τινός.
4) Έν Αθήναις έν τή άρτίως όνομασθείση
συνοικία Αλωπεκής ή Συγγρού εντός τοΰ ρεύμα-
τος μικρού παραποτάμου του Ίλισσού σημειου-
μένου έν τώ Οπό τοΰ νομομηχανικοΰ Αθανασίου
Σ. Γεωργιάδου έν έτει 1908 έκπονηθέντι Πινάκι,
'Ά'&ψ'ών ΒΑ της έπΐ του Ίλισσου γεφύρας της
Αεωκόρου Συγγρού, ΝΑ δέ τού ζυθοποιείου Φίξ
εύρέθη έν ετει 1899 βάσις επιτύμβιου μνημείου
μετά λίαν έκτύπου, σχεδόν δέ περιάπτου ανάγλυ-
φου, έχουσα πλάτος 1,23. Επί της βάσεως ταύ-
της σώζονται τά κατώτατα μέρη τών ποδών δύο
μορφών αντιμέτωπων, ών ή μέν ήτο ανυπόδητος,
ή δέ ύποδεδεμένη ένδρομίδας. Εις μικράν ά-όστα-
σιν άπο ταύτης άνεφάνη και ή βάσις ιωνικού κίο-
νος όχι μεγάλου (διαμέτρου περίπου 0,70).
ο) Έν τή περιοχή τών παρά τήν Αεωφόρον
Κηφισίας στρατιωτικών παραπηγμάτων αντικρύ
του Αίγινητείου νοσοκομείου ευρέθησαν ύπο στρα-
τιωτών κατά τινας σκαφικάς έργασίας έν έτει 1900
τάφοι τινές κατεσκευασμένοι διά μεγάλων μαρμά-
ρινων πλακών και τίνες νεκρικαί πυραί, έν έτει δέ
1901 μαρμάρινη κάλπη μετά κεκαυμένων οστών
ενήλικος έμπεριέχουσα και πέντε πολύ μικρά πή-
λινα ειδώλια Νίκης πτερωτής επίχρυσα, ύψους
περίπου 0,05, ες ρόδακες πήλινοι έπίχρυσοι, ολί-
γα λείψανα έπιχρύσου στεφάνου χαΐ ληκυθιοειδές
άγγεΐον άνευ διακόσμου. ΠαρέλαδΌν ταύτα έκτου
φρουραρχείου Αθηνών και παρέδωκα τή Γενική
Εφορεία τών Αρχαιοτήτων τή 2 Μαρτίου 1901.
6) Έν τή θέσει Άνάκασα κειμένη προς νότον
τού Πύργου της βασιλίσσης Αμαλίας έν τή άμ-
πέλω τού Ισιγάρου εύρέθησαν προ είκοσι περίπου
έτών τά έξης δύο έπιτύμβια μνημεία" ήγοράσθη-
σαν δέ ύπο τού δημοδιδασκάλου Χρ. Παπακων-
σταντίνου, όστις είχεν αΰτά έν τή ιδία οικία, ένθα
εϊδον αύτά έν έτει 1899. Α') Αήκυθος μαρμάρινη
ελλιπής κατά το στάμιον κα'ι τήν βάσιν, έχουσα
δέ καθ' ό'σον μέρος σώζεται ύψος 1,23, υ,εγίστην
δέ περίμετρον 2,25. Κατά τήν άρχήν της κοιλίας
ύπο τον λαιμόν έχει άναγεγλυμμένον. πλέγμα πο-
λύσπειρον, κατά δέ το κατώτερον μέρο: αυτής
στέμμα μετά πολυσχιδών φύλλων, τό δέ μέσον
της κοιλίας ραβδωτόν, εξαιρουμένου μέρους τινός,
έν ώ παρίσταται έν αναγλύφω ομοίωμα έπιτυμ-
βίου στήλης μετ' ακροκεράμων έχον ύψος 0,51,
πλάτος 0,61. Έν τώ όμοιώματι τούτω της στή-
λης ύπήρχε κατά τήν μαρτυρίαν τοΰ ιδιοκτήτου
εΐκών γραπτή είκονίζουσα προς άριστεράν μέν
άνδρα πωγωνοφόρον καθήμενον, έν μέσω δέ γυναί-
κα όρθίαν, προς άριστεράν δ ετέρας δύο γυναίκας
τήν μέν όρθίαν, τήν οέ καθημένην' άλλά δυστυ-
χώς ή εΐκών αύτη μή συντηρηθεϊσα είχεν άφανι-
σθή. Β'.) Τεμάχιον έπιτυμβίου στήλης μετ' άετώ-
ματος, έλλιπέ; κάτωθεν και προς δεξιάν. Μέγι-
στον ΰψος 0,22, πλ. 0,345. Εκ της άναγλύφου
παραστάσεως έσώζετο μόνον ή κεφαλή ανδρός
πωγωνοφόρου βλέποντος προς δεξιάν, άνω δ'ύπάρ-
χει ή έξης έπιγραφή έχουσα γράμματα οία τά της
Δ' π.Χ. εκατονταετίας
ΣΩΦΑΝΗΣΚΕΦΑ
Σωφάνης Κεφα[ληθεν
Έν Κερατέα της Ααυρεωτικής έν τή οικία το Ο
Σωτηρίου Αιούμη άπέκειτο έν έτει 1901 μεγάλη
μαρμάρινη στήλη ύψους 2 μ. περίπου, εύρεθεΐσα