Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1923)

α Ε 1923

Άρβαητόπονλος: Θεσσαλικοί έπιγραφαί. 161

άτινα τη βοήθεια των υπό Κθγπ όφθέντων δηλοΟσι
[Δη]μοχ[ράτηί] ή τι όμοιον, άτε υπαρχόντων μετά
το τελευταΐον ίχνος άλλων άποτετριμμένων γραμ-
μάτων, ούχΐ κενοΟ διαστήματος.

Άριΰ. 386^ 386ι (ΜΕ 34 62). Δύοάνθέμια
στηλών, άτινα άπετείνισα, όπόθεν το ύπ' άοιΟ.
372. Το πρώτον φαιοϋ μαρμάρου, φέρει άβαθώς
καΐ έντέχνως άναγεγλυμμένα συνήθη κοσμήματα,
ίκανώς έφθαρμένα έκ νεωτερικής χρήσεως και έν
μέσω τρήμα. — Τψ. 0.48, πλάτ. 0.40, πάχ.
0.055. Το έτερον ΰποκυάνου μαρμάρου διετηρήθη
πλήρες μετά τοΟ γείσου και φέρει ομοίως άναγε-
γλυμμένα ούγι έντέ/νως τά συνήθη κοσμήματα.—
Τψ. 0.55, πλάτ. 0.58, 0.14.

'ΑρΦ. 386*(ΜΕ 74 πρβ. ΑηηιΐΗΐ οί ίηβ Βπ-
Ιϊδίιβοηοοΐ άϊ Αίηβηδ [λν&οβ 3ηά Τηοηίδοη] XVII
1910-11 σελ. 193-204). Στήλη μελανολίθου έκ
δύο μεγάλων τμημάτων και μιας σχίζης, αρμοζόν-
των άλλήλοις, σχηματισθείσα, μόνον κάτω άποκε-
κομμένη και έλλείπουσα, αριστερά δ' έφ' ίκανόν
άπεσχισμένη" άνω λήγει εις ήπίως προεξέχον γεϊν
σον και άέτωμα μετ' ακρωτηρίων, άποκοπέντω-
τά πολλά.—Τψ. 0.99, πλάτ. 0.415, πάχ.0.11 ·

Εύρέθηέν έρειπίοις τοΟ έκκλησιδίου Άγιας Τριά-
δος παρά το Χάνι Χατζηζώγα, ολίγον προ της εις
τά στενά τοΟ Σαραντοπόρου, τά αρχαία Βολού-
στανα, εισόδου.

Ή έπιγραφή έχαράχθη βαθέως και καλώς' τα
γράμματα τών τεσσάρων πρώτων στίχων είναι μεί-
ζονα- 5ψ. γραμμ. 0.016-0 034, διάστιχ. 0.005.

Παρατίθημι την έπιγραφήν τά μέν άλλα καθά-
περ ό νΪΆΟβ, Τηοπιρδοη και Ό έπικουρήσας αύτοΐς
ΡΓθΠίθΓβΙθίη, μικράς μέν προσθείς βελτιώσεις και
τινας διαφοράς έν τϊ) έρμηνεία, σημαντικόν δέ δια-
γνούς ένα ετι περίπου στίχον, τΌν 28ον, δι οδ μοί
καθίσταται δυνατόν νά ορίσω τό ίερόν, ενθα ειχε
τεθή ή έπιγραφή αύτη. Τινάς των παρατηρήσεών
μου ανέγραψα έν τοϊς Πρακτικοϊς τοΟ 1914 σελ.
197-199 και σημ. 1.

Ι]πφ(βΓ8ΐ;οΓβ) ΟαβββΓθ Νβ(Γνβ)
ΤΓ&]θ(Ϊ3ηο) Αη(§υδίο) αβΓ(πι&ηΐοο) ΙΙΙΙ
θί (^(υϊηίο) — Α]Γίίου1θΐο
οο(η)δ(υ1ίου)δ φίβ) ά(ΐβπι)] VI Κ(&1βη(1&8)

Αρπίββ.

5 (κενόν) ϋθ]8θπρίυ[ηι] βΐ Γβ-

οο^ηΐΐυηι θ]χ οοηηιβηί&ηο

— Ηβ]ι·[θ>[ηίί Μ]υΓ[θη]3[θ]ίυ(1ίοΪ8,

(κενόν) ΌΆ[ύ 30 ίπιρ]θΓ[α1;]θΓ[Θ

Τ]Γαβίαηο, ςιιοά ρΓθίυ[Η]Ι;
10 0(3Ϊυβ) ΑβΗιΐδ Νί§βΓ, ίη α,υο δβ-

πρίυιη θγ&Ι ϊ(ά), ς(αοά) ϊ(ηίΓΗ) 8(οπρΙιιιη) ί(βι·-

Ιιιγ) ου[πι

ρ]ι*οθ3(;αηι βΐί. ηιϊΐπ ίη δίβΐβ 1α[ρ-

ϊάβΆ, ςα&θ ροδΐία βδί ίη ίοΐ"-

ο ϋοΙίοηαηοΓηηι, ίηβοΓίρίοΒ
15 Θ88Θ ίβηθδ οοηνβηίθηΙ[β-

8 (Ιθίίηί(1;)ίοηί γθ£Ϊ3θ, ΪΆ(ΐίΆβ

30 Αηιγηία Ρηίΐΐρρί |ρ3ίτβ?]|, ρ3(ι·ί)3θ ϊη-

Ιθγ ϋοΐΐοΐΐίΐηοδ βί Εΐβπιί-

οΐ38, ρϊδοβΐ; ίϊηβηι β88β 3 ίβΐ'-
20 ιηϊηο, φΐΐ βδί ίη νί3 8υρι·[3

ΟβΓ&ηαδ, ίηίθΓ Αζζογϊβ [..'·

θηθάΓΘ38 (β)ί ΡβίΓ3Θ38

Ώο1ίοη(β)8, ρβΓ 8ηηιιη3 ίυ§[3
&]ί 03ηρυηι, ηηί ΡΓοηοηΐ3[β
25 ν]οο3ίυΓ, ίί3, υΐ 03ηρυδ ΐ[η ρ3-
γ]Ιθ βϊϊ Ε1θηιίοί3Γηηι, β[ί ρβι·
8υιηηΐ3 ϊη§Ά Άί [νβηθ-
πδ]ί3[η]υ[ιη.......

386* στίχ. 1-11. Ένστί/. 3 άπεκόπη άριστε-
ρόθεν χώρος 5-6 γραμμάτων, μη συνυπολογιζο-
μένου του Α' τούτου ένεκα Φαίνεται πιθανόν δτι
παρετίθετο βραχυγραφικώς και έτερον όνομα τοΰ
υπάτου, περί οδ άλλως βεβαιοΟσιν οί έκδόται δτι
όλίγα είναι γνωστά. Έν άρχη τοΟ στίχ. 5. υπήρχε
βεβαίως κενόν, οίον τΌ έν στίχ. 8 σωζόμενον. 'Εν
στίχ. 7 τά ίχνη δέν εύνοοΟσιν αρκούντως το Ύβτ-
^ϊηϋ, ουδόλως δέ τΌ ΡιΛΙίΒηϊ ή Κυοι·Ϊ3ηϊ· εγώ
διέκρινα τάδε:

,,ΠΙΙΜΙΝ'Ι·. ν \/ Ο,ι ΜΛιι;νθΙΟΙ5
έξ ών θά προέκυπτε—ΗθΓοηηϋ ΜιΐΓθηβθ ΐαάίοϊδ,
τοΟ πρώτου ονόματος έκφραζομένου δι' ένΌς γράμ-
ματος· πάντως τό τρίτον όνομα εληγεν εις βθ, τοΟ
δέ δευτέρου το ώς 6 ληφθέν ΰπό τών έκδοτών είναι
Κ, τά δέ λοιπά προσαρμόζονται, καίπερ ουχί πάντα
μετ' άσφαλείας, μάλλον τοις ΰπ' έμοΟ τεθεϊσιν ή
ΰπό τών έκδοτών όνόμασιν. Έν στίχ. 11 τό τελευ-
ταΐον γράμμα της τυπικής έν βραχυγραφίαις άπο-
δοθείσης φράσεως είναι ί, ώς και οί έκδόται όμο-
λογοΟσιν, οί'τινες, την διά τοΟ !αϋ μεταγραφήν
άποκρούουσιν δρθώς- δύναται όμως νά μεταγραφή