DOI Artikel:
Oikonomos, Georgios P.: Mindē-Mendē ē patris toi Paiōniou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0045
Λ Ε 1924
Μίνδη - Μένδη ή πατρίς τοϋ Παιωνίου
35
I (1892), 455—7* ό ΤΓβα Οίγιυρίει III (1897), 193· ό ΚΙβίη Οθβοΐιίοΐιίβ άβι- £πβο1ι. Κυηβί.
II (1904), 188- ό Ε. Οαι-άηβΓ Η&ηάϋοοίί οί Οΐ'βθΐί δουΐρίυΐ'β (1905), 341- ό Ε. Εαηνγ ΟπθοΙι.
ΡΙ&βϋΐΣ (1911) Τθχίβ, 154· ό ΒαΙΙθ ϋβι· δοΐιοβηβ Μβηδοΐι2 (1912) ΤβχΙδ. 258· ό Βγ. ΒοΙιγοθ-
άβΓ ,Ι&ΙίΓΟυοΙι (29) 1914, 155- δ 6. ΚοβιΊβ ^ί111^1^α^1α (31) 1916, 276· ό Η. ΕβοΙι^Ι
Ρΐάάίβδ (21924), 155· ύ Η. δοΙιι-αάβΓ ΡΙΐθίάϊαΒ (1924), 116, 168· ό ΜΐΊΙΙβι*— 8ΐη§θΐ· Κϋηδί-
ΙβΓίβχΐΙοοη III, 357, ϊνα μόνον εις ολίγους περιορισθώ.
Έκ των άλλων παρατηρώ δτι μόνος ό Μϊοΐιαβίίδ πρότερον και ό λΥοΙΙβί'δ νϋν έν τφ
τοϋ 8ρπη§θΓ Ηαηάοαοΐι άβι· Καιίδί^βδοΐι. I12, 306 όμοιολέκτως άναφέρουαιν ότι ό Παιώ-
νιος ήτο «&ιΐδ άθΓ ίοηίδοΐιβπ, &οθγ δοΐιοη 1ϋη§δί ιιηίβΓ Βίΐϊδοΐιβιη Εϊηίΐιΐδδ βίβΐιβηάβη 8ΐαά£
Μβηάβ ίη άβΓ Ιΐιναΐίίββίιβη Ο/ιαΙΚίάίΚβ». Παρ' όλην την ορθότητα αυτής, ί'σως δια την
ελλειψιν εκτενεστέρας δικαιολογίας, δεν φαίνεται ότι έπεισε πολλούς ή γνώμη, σύμφωνοι
δε εΐναι μόνοι ό Κβΐίαΐβ νοη 8ίΐΈΐάοηίΙζ Οτίβοΐι. 81ία1ρΙιη· 8(1922) 80 και νεωστί ό ΡίοΒΓά
Ε& δοαίρΐιιι-θ αηίίαυΘ I (1923) 362· και ό Εβ§Πη§ πρό τίνος Ζβϊΐδοΐιι·. ί. Νυηι. 1623. 9 σημ.
3 ουχί μόνον αποδέχεται την περί της Θρακικής Μένδης έκδοχήν, άλλά καΐ πειράται νά
στηρίξη αυτήν διά τίνος χωρίου τοϋ Πολυαίνου II 1, 31, ένθα μνημονεύεται ή επί τήν Μ.
Άσίαν εκστρατεία τοϋ Αγησιλάου και υπό τούτου κατάληψις τής Μένδης ως άττικιζού-
σης. Ό Κβ§1ίη§ θεωρεί διά τήν γεωγραφικήν θέσιν άπίθανον ότι πρόκειται περι τής Μα-
κεδονικής Μένδης. Σημειωτέον ότι ό Εβ^Πη^ αύτ. 30 σημ. 2 επί τοϋ έπιγραφίου ΜΕΝ-
ΔΑΙΗ στηριζόμενος παρατηρεί ύρθώς, ώς ήδη ό νου 8&11βΙ εΐχεν υποστηρίξει, ότι ύ ίω-
νισμός τοϋ έπιγραφίου καθιστά βεβαίως άπίθανον το συμπέρασμα ότι ό Παιώνιος κατή-
γετο έκ τής άλλης έν Θράκη και ουχί μακράν τής Αϊνου κειμένης Μένδης διά τον ίωνι-
σμόν τής υπό τήν Νίκην έπιγραφής αυτού, δι' όν έν σ. 7 θεωρεί και αύτός τήν Μένδην
έκείνην ώς γενέτειραν τοΰ καλλιτέχνου.
"Αλλ" ουχί μόνον ύ Παιώνιος ήτο έκ τής έν τή Παλλήνη Μένδης, αλλά και ή ώς
υπό τοϋ Παυσανίου άναφερομένη νομιζομένη Θρακία Μένδη είναι ζήτημα καΐ αν ύπήρ-
ξεν όλως. (Πολλαπλασιασμόν πεπλανημένον μιάς και τής αυτής πόλεως ήδη παρ' άρχαίοις
συγγραφεΰσι δεικνύει ό ΑΙΙθπ 'ννβδί; έν διδακτική πραγματεία, δημοσιευθείση έν Οΐαδδϊοαΐ
ΡΙιϊΙοΙοο'Υ (18) 1923, 48-67: Οη ΙΙιθ ΜυΐΙϊρΙίο&Ιϊοη οί ΟίΙίβδ ίη Αηοϊβπΐ; Οβο§γ&ρΙιγ,
καθιστά δέ πιθανώτατον ότι αί έν Μακεδονία μνημονευόμενοι πόλεις "Αρναι, "Αρνη, Κα-
λάρνα και Καλάρναι άναφέρονται εις μίαν καΐ τήν αύτήν πόλιν, ώσαύτως δέ ότι μία
πόλις είναι και αί έν Μακεδονία άναφερόμεναι τρεις 'Απόλλωνίαι).
Προς διευκρίνησιν τοΰ ζητήματος εΐναι άνάγκη νά έξετάση τις άκριόέστερον τό χω-
ρίον τοϋ Παυσανίου, όπερ καΐ άνωτέρω έμνημόνευσα V, 27, 12. Έν τω χωρίω έκείνω έκ
πρώτης όψεως ήθελε νομίσει τις ότι πρόκειται περί Θρακικής πόλεως διότι ή φρ. «τό μεν
δη Θρακών τι είναι τείχος ή πόλις έοικεν ή Σίπτη» συνδυαζομένη προς τήν τελευ-
ταίαν φρ. «οίκοΰσι δέ άπό θαλάσσης άνω τής προς Α'ίνω πάλει», ένθα γίνεται λόγος
περί τής (έν Θράκη) πόλεως Αϊνου, δεν καταλείπει, ώς φαίνεται, άμφιβολίαν ότι περί
Θράκης πρόκειται. 'Αλλά δεν πρέπει νά λησμονήται ότι ή λέξις Θράκη δεν είχε πάντοτε,
ήν έ'σχεν έν τοις μετέπειτα χρόνοις γεωγραφικήν έννοιαν. Σχεδόν περιττεύει νά υπόμνηση
τις τον Θουκυδίδην μετά τής συνηθεστάτης αύτω έκφράσεως τά έπι Θράκης, δι' ής δή-
λοι τήν Μακεδονικήν Χαλκιδικήν μέχρι των περί τήν Άμφίπολιν τόπων περίπου. Άνα-
μιμνήσκω και τήν έπίσημον Άττικήν έκφρασιν Θρακικός φόρος. Φαίνεται δέ ότι και
Μίνδη - Μένδη ή πατρίς τοϋ Παιωνίου
35
I (1892), 455—7* ό ΤΓβα Οίγιυρίει III (1897), 193· ό ΚΙβίη Οθβοΐιίοΐιίβ άβι- £πβο1ι. Κυηβί.
II (1904), 188- ό Ε. Οαι-άηβΓ Η&ηάϋοοίί οί Οΐ'βθΐί δουΐρίυΐ'β (1905), 341- ό Ε. Εαηνγ ΟπθοΙι.
ΡΙ&βϋΐΣ (1911) Τθχίβ, 154· ό ΒαΙΙθ ϋβι· δοΐιοβηβ Μβηδοΐι2 (1912) ΤβχΙδ. 258· ό Βγ. ΒοΙιγοθ-
άβΓ ,Ι&ΙίΓΟυοΙι (29) 1914, 155- δ 6. ΚοβιΊβ ^ί111^1^α^1α (31) 1916, 276· ό Η. ΕβοΙι^Ι
Ρΐάάίβδ (21924), 155· ύ Η. δοΙιι-αάβΓ ΡΙΐθίάϊαΒ (1924), 116, 168· ό ΜΐΊΙΙβι*— 8ΐη§θΐ· Κϋηδί-
ΙβΓίβχΐΙοοη III, 357, ϊνα μόνον εις ολίγους περιορισθώ.
Έκ των άλλων παρατηρώ δτι μόνος ό Μϊοΐιαβίίδ πρότερον και ό λΥοΙΙβί'δ νϋν έν τφ
τοϋ 8ρπη§θΓ Ηαηάοαοΐι άβι· Καιίδί^βδοΐι. I12, 306 όμοιολέκτως άναφέρουαιν ότι ό Παιώ-
νιος ήτο «&ιΐδ άθΓ ίοηίδοΐιβπ, &οθγ δοΐιοη 1ϋη§δί ιιηίβΓ Βίΐϊδοΐιβιη Εϊηίΐιΐδδ βίβΐιβηάβη 8ΐαά£
Μβηάβ ίη άβΓ Ιΐιναΐίίββίιβη Ο/ιαΙΚίάίΚβ». Παρ' όλην την ορθότητα αυτής, ί'σως δια την
ελλειψιν εκτενεστέρας δικαιολογίας, δεν φαίνεται ότι έπεισε πολλούς ή γνώμη, σύμφωνοι
δε εΐναι μόνοι ό Κβΐίαΐβ νοη 8ίΐΈΐάοηίΙζ Οτίβοΐι. 81ία1ρΙιη· 8(1922) 80 και νεωστί ό ΡίοΒΓά
Ε& δοαίρΐιιι-θ αηίίαυΘ I (1923) 362· και ό Εβ§Πη§ πρό τίνος Ζβϊΐδοΐιι·. ί. Νυηι. 1623. 9 σημ.
3 ουχί μόνον αποδέχεται την περί της Θρακικής Μένδης έκδοχήν, άλλά καΐ πειράται νά
στηρίξη αυτήν διά τίνος χωρίου τοϋ Πολυαίνου II 1, 31, ένθα μνημονεύεται ή επί τήν Μ.
Άσίαν εκστρατεία τοϋ Αγησιλάου και υπό τούτου κατάληψις τής Μένδης ως άττικιζού-
σης. Ό Κβ§1ίη§ θεωρεί διά τήν γεωγραφικήν θέσιν άπίθανον ότι πρόκειται περι τής Μα-
κεδονικής Μένδης. Σημειωτέον ότι ό Εβ^Πη^ αύτ. 30 σημ. 2 επί τοϋ έπιγραφίου ΜΕΝ-
ΔΑΙΗ στηριζόμενος παρατηρεί ύρθώς, ώς ήδη ό νου 8&11βΙ εΐχεν υποστηρίξει, ότι ύ ίω-
νισμός τοϋ έπιγραφίου καθιστά βεβαίως άπίθανον το συμπέρασμα ότι ό Παιώνιος κατή-
γετο έκ τής άλλης έν Θράκη και ουχί μακράν τής Αϊνου κειμένης Μένδης διά τον ίωνι-
σμόν τής υπό τήν Νίκην έπιγραφής αυτού, δι' όν έν σ. 7 θεωρεί και αύτός τήν Μένδην
έκείνην ώς γενέτειραν τοΰ καλλιτέχνου.
"Αλλ" ουχί μόνον ύ Παιώνιος ήτο έκ τής έν τή Παλλήνη Μένδης, αλλά και ή ώς
υπό τοϋ Παυσανίου άναφερομένη νομιζομένη Θρακία Μένδη είναι ζήτημα καΐ αν ύπήρ-
ξεν όλως. (Πολλαπλασιασμόν πεπλανημένον μιάς και τής αυτής πόλεως ήδη παρ' άρχαίοις
συγγραφεΰσι δεικνύει ό ΑΙΙθπ 'ννβδί; έν διδακτική πραγματεία, δημοσιευθείση έν Οΐαδδϊοαΐ
ΡΙιϊΙοΙοο'Υ (18) 1923, 48-67: Οη ΙΙιθ ΜυΐΙϊρΙίο&Ιϊοη οί ΟίΙίβδ ίη Αηοϊβπΐ; Οβο§γ&ρΙιγ,
καθιστά δέ πιθανώτατον ότι αί έν Μακεδονία μνημονευόμενοι πόλεις "Αρναι, "Αρνη, Κα-
λάρνα και Καλάρναι άναφέρονται εις μίαν καΐ τήν αύτήν πόλιν, ώσαύτως δέ ότι μία
πόλις είναι και αί έν Μακεδονία άναφερόμεναι τρεις 'Απόλλωνίαι).
Προς διευκρίνησιν τοΰ ζητήματος εΐναι άνάγκη νά έξετάση τις άκριόέστερον τό χω-
ρίον τοϋ Παυσανίου, όπερ καΐ άνωτέρω έμνημόνευσα V, 27, 12. Έν τω χωρίω έκείνω έκ
πρώτης όψεως ήθελε νομίσει τις ότι πρόκειται περί Θρακικής πόλεως διότι ή φρ. «τό μεν
δη Θρακών τι είναι τείχος ή πόλις έοικεν ή Σίπτη» συνδυαζομένη προς τήν τελευ-
ταίαν φρ. «οίκοΰσι δέ άπό θαλάσσης άνω τής προς Α'ίνω πάλει», ένθα γίνεται λόγος
περί τής (έν Θράκη) πόλεως Αϊνου, δεν καταλείπει, ώς φαίνεται, άμφιβολίαν ότι περί
Θράκης πρόκειται. 'Αλλά δεν πρέπει νά λησμονήται ότι ή λέξις Θράκη δεν είχε πάντοτε,
ήν έ'σχεν έν τοις μετέπειτα χρόνοις γεωγραφικήν έννοιαν. Σχεδόν περιττεύει νά υπόμνηση
τις τον Θουκυδίδην μετά τής συνηθεστάτης αύτω έκφράσεως τά έπι Θράκης, δι' ής δή-
λοι τήν Μακεδονικήν Χαλκιδικήν μέχρι των περί τήν Άμφίπολιν τόπων περίπου. Άνα-
μιμνήσκω και τήν έπίσημον Άττικήν έκφρασιν Θρακικός φόρος. Φαίνεται δέ ότι και