DOI Artikel:
West, Allen Brown; Meritt, Benjamin Dean: O phorologikos katalogos tou 421/0
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0055
Α Ε 1924
'Ο φορολογικός κατάλογος τοϋ 421/0
45
έχρειάζοντο 20 στίχους. Ό αριθμός ούτος εΐναι ό ελάχιστος, πράγματι δέ θά έπρεπε να
αναμένω μεν πολύ περισσοτέρους μετά την άπόταξιν, ήτις έχαρακτήριζε τήν φορολογικήν
τάξιν τοϋ έτους 425-4 καί ήτις εΐναι προφανής δι' δλα τα άλλα διαμερίσματα εν τή φορο-
λογία τοϋ 421. Κατά ταύτα ή στήλη θά ώφειλε νά αποτελείται εξ επτά στίχων Ιωνικών
ονομάτων, είκοσι στίχων διά τον κατάλογον των νήσων, ολοκλήρου τοϋ καταλόγου τοϋ
Ελλησπόντου, ό όποιος ώφειλε νά καταλάβη τουλάχιστον 40 στίχους, καί τίνων Θρακι-
κών ονομάτων κατά τήν βάσιν. Κατά τήν ύπόθεσιν ταύτην αί στηλαι περιέχουσι έβδομή-
κοντα στίχους τουλάχιστον επειδή δέ τά διαμερίσματα της Ιωνίας και της Θράκης κατα-
λαμδάνουσι πλέον της μιας στήλης έκάτερον, όφείλομεν νά δεχθώμεν περί τους έβδομή-
κοντα στίχους τουλάχιστον δι' εκαστον τών διαμερισμάτων τούτων. Έν άλλαις λέξεσι ό
θρακικός κατάλογος είναι κατά τριάκοντα στίχους περίπου μακρότερος ή όσος υπήρξε πρό
τοϋ πολέμου. Έάν δέ συγκρίνωμεν αυτόν προς τούς βραχείς καταλόγους, τούς οποίους παρε-
δέχθημεν διά τά νησιωτικά καί τά τοϋ Ελλησπόντου διαμερίσματα, είναι προφανής αμέ-
σως ή ελλενψις συμμετρίας. Προς τούτοις, έάν έπεκτείνωμεν τούς καταλόγους τούτους, ώστε
νά άντιστοιχώσιν κατ' έκτασιν, αύξάνομεν απλώς τήν άσυμφωνίαν. Κατά ταύτα εΐναι προ-
φανές, ότι ό κατάλογος τών νήσων δεν εύρίσκετοέν τη δευτέρα στή?α).
Ύποτεθείσθω νΰν ότι ό φορολογικός κατάλογος τοϋ 421 ώμοίαζε πρύς τήν φορο-
λογικήν τάξιν τοϋ 425 αρχόμενος καί ούτος από τοϋ διαμερίσματος τών νήσων. Τοιαύτη
τις διάταξις θά εΐχεν απλώς αποτέλεσμα τήν σμίκρυνσιν τοΰ Ιωνικού καταλόγου· καί
θά ήδυνάμεθα μεν νά έπιμηκυνωμεν τον κατάλογον τοϋ Ελλησπόντου, θά ήτο δ' όμως
ανάγκη νά έπιμηκυνωμεν επίσης καί τον Θρακικόν άλλ' ούτος εΐναι ήδη δυσαναλόγους
μακρός. Ό νησιωτικός άρα κατάλογος δεν κατελάμβανε πιθανώς θέσιν έν άρχή.
Υπολείπεται μία μόνη θέσις διά τοΰτον κατά τό έσχατον πέρας της τελευ-
ταίας στήλης, ένθα προς ουδέν προσκρούει. "Οταν έχωμεν 'ίωνικόν κατάλογον εξ 75 ή 80
στίχων δυνάμεθα νά έχωμεν άνευ δυσχέρειας κατάλογον τοΰ Ελλησπόντου εκ 50 στίχων,
Θρακικόν τοΰ αύτοϋ περίπου μήκους καί νησιωτικόν κατάλογον έκ 30 ονομάτων περίπου.
Έκτος τούτου, έπιμηκυνομένων ή βραχυνομένων τών στηλών, θά μετεδάλλοντο όλα τά δια-
μερίσματα κατά τύ μάλλον ή ήττον έξ ίσου. Ότι δέ οΰτος ό α ρποπ συ?Λογισμός ήμών είναι
ορθός, αποδεικνύει αυτός ό λίθος, καθόσον υπάρχει κενόν έν τω στίχω 24 τοΰ Οοΐ'ριιβ έν τη
στήλη τών αριθμητικών ψηφίων, όπερ φαίνεται δεξιά τών ονομάτων τοΰ τεμαχίου ϋ. Τά
αριθμητικά ταϋτα ψηφία άνήκουσιν εις τήν τρίτην στήλην της επιγραφής. Τό άριθμητικόν
τοΰ στίχ. 2ο ευρίσκεται ακριβώς έν τη αυτή ευθεία μετά τοΰ [Ά]λοπεκοννέσιοι καί τό
άριθμητικόν τοΰ στίχου 25 εΐναι έν τη αυτή ευθεία μετά τοϋ ονόματος Μαδύτιοι τοΰ τεμα-
χίου 6. Έάν λοιπόν τό άριθμητικόν ψηφίοντοΰ στίχου 23 της τρίτης στήλης άνήκεν εις όνομα
καταλαμβάνον δύο στίχους θά εΐχε τεθή διχοτομηθέν μεταξύ τών στίχων 23 καί 24, ουχί
δέ μόνον εις τον στίχον 23, όπως είναι νϋν. Ύπάρχουσι δέ τέσσαρα παραδείγματα της
1 "Οταν ή στήλη άναπαρασταϋή, θά φανη δτι αϊ πλευ-
ραί τοΰ λίθου, καίπερ παράλληλοι δέν εΐνε κάθετοι προς
τήν κορυφήν. Ή δεξιά άνω γωνία τοΰ τεμαχίου α είναι αμ-
βλεία οΰτως ώστε ή πλευρά τοϋ λίθου αποκλίνει άπό της έκ
τοΰ δεξιοϋ πέρατος της άνω πλευράς αγομένης προς αυτήν
καθέτου κατά 0.004 μ. καθ' εκαστον διάστημα 0.2δ0μ. Άφ'
έτερου δέ οί στίχοι τής επιγραφής είναι παράλληλοι πρός
τό άνω πέρας τοΰ λίθου καί επομένως ούχ'ι κάθετοι πρός
τάς πλευράς. Οϋχ' ήττον όμως τό πλάτος της στήλης είναι
τό αυτό δι' έκάστην στήλην άπό της κορυφής μέχρι της
βάσεως. Τοϋτο σημαίνει δτι ή άρχή εκάστου στίχου ήτο
τεθειμένη ολίγον εσω πρός δεξιά κάτωθεν της άρχής τοϋ
υπεράνω στίχου, οΰτως ώστε ή άπόκλισις νά άνέρχηται εις
0.004 μ. οριζοντίως έν καθέτω διαστήματι 0.250 μ.
'Ο φορολογικός κατάλογος τοϋ 421/0
45
έχρειάζοντο 20 στίχους. Ό αριθμός ούτος εΐναι ό ελάχιστος, πράγματι δέ θά έπρεπε να
αναμένω μεν πολύ περισσοτέρους μετά την άπόταξιν, ήτις έχαρακτήριζε τήν φορολογικήν
τάξιν τοϋ έτους 425-4 καί ήτις εΐναι προφανής δι' δλα τα άλλα διαμερίσματα εν τή φορο-
λογία τοϋ 421. Κατά ταύτα ή στήλη θά ώφειλε νά αποτελείται εξ επτά στίχων Ιωνικών
ονομάτων, είκοσι στίχων διά τον κατάλογον των νήσων, ολοκλήρου τοϋ καταλόγου τοϋ
Ελλησπόντου, ό όποιος ώφειλε νά καταλάβη τουλάχιστον 40 στίχους, καί τίνων Θρακι-
κών ονομάτων κατά τήν βάσιν. Κατά τήν ύπόθεσιν ταύτην αί στηλαι περιέχουσι έβδομή-
κοντα στίχους τουλάχιστον επειδή δέ τά διαμερίσματα της Ιωνίας και της Θράκης κατα-
λαμδάνουσι πλέον της μιας στήλης έκάτερον, όφείλομεν νά δεχθώμεν περί τους έβδομή-
κοντα στίχους τουλάχιστον δι' εκαστον τών διαμερισμάτων τούτων. Έν άλλαις λέξεσι ό
θρακικός κατάλογος είναι κατά τριάκοντα στίχους περίπου μακρότερος ή όσος υπήρξε πρό
τοϋ πολέμου. Έάν δέ συγκρίνωμεν αυτόν προς τούς βραχείς καταλόγους, τούς οποίους παρε-
δέχθημεν διά τά νησιωτικά καί τά τοϋ Ελλησπόντου διαμερίσματα, είναι προφανής αμέ-
σως ή ελλενψις συμμετρίας. Προς τούτοις, έάν έπεκτείνωμεν τούς καταλόγους τούτους, ώστε
νά άντιστοιχώσιν κατ' έκτασιν, αύξάνομεν απλώς τήν άσυμφωνίαν. Κατά ταύτα εΐναι προ-
φανές, ότι ό κατάλογος τών νήσων δεν εύρίσκετοέν τη δευτέρα στή?α).
Ύποτεθείσθω νΰν ότι ό φορολογικός κατάλογος τοϋ 421 ώμοίαζε πρύς τήν φορο-
λογικήν τάξιν τοϋ 425 αρχόμενος καί ούτος από τοϋ διαμερίσματος τών νήσων. Τοιαύτη
τις διάταξις θά εΐχεν απλώς αποτέλεσμα τήν σμίκρυνσιν τοΰ Ιωνικού καταλόγου· καί
θά ήδυνάμεθα μεν νά έπιμηκυνωμεν τον κατάλογον τοϋ Ελλησπόντου, θά ήτο δ' όμως
ανάγκη νά έπιμηκυνωμεν επίσης καί τον Θρακικόν άλλ' ούτος εΐναι ήδη δυσαναλόγους
μακρός. Ό νησιωτικός άρα κατάλογος δεν κατελάμβανε πιθανώς θέσιν έν άρχή.
Υπολείπεται μία μόνη θέσις διά τοΰτον κατά τό έσχατον πέρας της τελευ-
ταίας στήλης, ένθα προς ουδέν προσκρούει. "Οταν έχωμεν 'ίωνικόν κατάλογον εξ 75 ή 80
στίχων δυνάμεθα νά έχωμεν άνευ δυσχέρειας κατάλογον τοΰ Ελλησπόντου εκ 50 στίχων,
Θρακικόν τοΰ αύτοϋ περίπου μήκους καί νησιωτικόν κατάλογον έκ 30 ονομάτων περίπου.
Έκτος τούτου, έπιμηκυνομένων ή βραχυνομένων τών στηλών, θά μετεδάλλοντο όλα τά δια-
μερίσματα κατά τύ μάλλον ή ήττον έξ ίσου. Ότι δέ οΰτος ό α ρποπ συ?Λογισμός ήμών είναι
ορθός, αποδεικνύει αυτός ό λίθος, καθόσον υπάρχει κενόν έν τω στίχω 24 τοΰ Οοΐ'ριιβ έν τη
στήλη τών αριθμητικών ψηφίων, όπερ φαίνεται δεξιά τών ονομάτων τοΰ τεμαχίου ϋ. Τά
αριθμητικά ταϋτα ψηφία άνήκουσιν εις τήν τρίτην στήλην της επιγραφής. Τό άριθμητικόν
τοΰ στίχ. 2ο ευρίσκεται ακριβώς έν τη αυτή ευθεία μετά τοΰ [Ά]λοπεκοννέσιοι καί τό
άριθμητικόν τοΰ στίχου 25 εΐναι έν τη αυτή ευθεία μετά τοϋ ονόματος Μαδύτιοι τοΰ τεμα-
χίου 6. Έάν λοιπόν τό άριθμητικόν ψηφίοντοΰ στίχου 23 της τρίτης στήλης άνήκεν εις όνομα
καταλαμβάνον δύο στίχους θά εΐχε τεθή διχοτομηθέν μεταξύ τών στίχων 23 καί 24, ουχί
δέ μόνον εις τον στίχον 23, όπως είναι νϋν. Ύπάρχουσι δέ τέσσαρα παραδείγματα της
1 "Οταν ή στήλη άναπαρασταϋή, θά φανη δτι αϊ πλευ-
ραί τοΰ λίθου, καίπερ παράλληλοι δέν εΐνε κάθετοι προς
τήν κορυφήν. Ή δεξιά άνω γωνία τοΰ τεμαχίου α είναι αμ-
βλεία οΰτως ώστε ή πλευρά τοϋ λίθου αποκλίνει άπό της έκ
τοΰ δεξιοϋ πέρατος της άνω πλευράς αγομένης προς αυτήν
καθέτου κατά 0.004 μ. καθ' εκαστον διάστημα 0.2δ0μ. Άφ'
έτερου δέ οί στίχοι τής επιγραφής είναι παράλληλοι πρός
τό άνω πέρας τοΰ λίθου καί επομένως ούχ'ι κάθετοι πρός
τάς πλευράς. Οϋχ' ήττον όμως τό πλάτος της στήλης είναι
τό αυτό δι' έκάστην στήλην άπό της κορυφής μέχρι της
βάσεως. Τοϋτο σημαίνει δτι ή άρχή εκάστου στίχου ήτο
τεθειμένη ολίγον εσω πρός δεξιά κάτωθεν της άρχής τοϋ
υπεράνω στίχου, οΰτως ώστε ή άπόκλισις νά άνέρχηται εις
0.004 μ. οριζοντίως έν καθέτω διαστήματι 0.250 μ.