DOI Artikel:
Adolf, Wilhelm: Ellēnikōn epigrammatōn exas
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0064
54
ΑάοΙί Ψίΐΐιβίηι
Λ Ε 1924
Άξιοσημείωτος εϊνε ή όμοιότης, ήτις υπάρχει μεταξύ τοΰ επιγράμματος τούτου
και άλλου δημοσιευθέντος υπό ΟΗ. Γ>ϊβ1ι1 και β. Οοιίδϊυ ΒΟΗ Χ 424 άρ. 1, προερχομένου δέ
έκ Κεδρεών της Καρίας, πόλεως γείτονος τοΰ Θυσσανοΰντος, δπου ϋπερΰ'εν αλός ευρέθη
εις τό άνατολίκόν μέρος τοΰ λιμενίσκου Όρτατζί το επίγραμμα τοΰ τάφου τοΰ Δαμο-
τίωνος καΐ τοΰ υίοΰ αύτοΰ Μεταγένους:
'Η μάλα χαϊ τανταν δ Κλειππίδα εί'σατο Νίκων
εικόνα τεΐδε κλυιόμ μνάμα και όψιγόνοις,
δαρόν όπως θυοέντι θεοϋ γέρας α ένί ναώι
ήμένα άγγελοι δώρα θυαπολίας.
Τό δεύτερον δίστιχον ορθώς άνεγνώσθη υπό Ε. ΗοΗαιαηη, 8γ11ο§θ Θρί§Γ3ΐηηι&ΐπη*
^ΐ'αβΰοηιιη ο,ιιειθ αηίβ ιηβιΐίυιη δαοοαίπιη α. Οι. η. Ιοι-Ιίαηι ΐηοίδη αά ηο8 ρΘΐ'νβηβΓαηΙ (1893),
ρ. 177 η. 347""οι πρώτοι έκδόται δεν εΐχον μεταγράψει εις κοινούς χαρακτήρας παρά
μόνον τό πρυτερον δίστιχον προσΟέσαντες «ΐ,β ρΓβηιίβν αΜεΙϊαμιο εο ΠΙ ίαοϊΐβιηβηΐ. Ι^;ι
Ιθοίυΐ'β άιι δοοοηά βεί οβιΊίΐίηβ, ιηβίδ 1θ βοηβ ηουε όοΐιαρρο>.
8. Τεμάχιον κιονόκρανου 'ίωνικοϋ έν δευτέρα έπιτυμβίω χρήσει έπιγραφέν έπι τοΰ
άνω επιπέδου μέρους, εύρεθέν δέ έν τω χωρίω Μακρύγιαλο, ήμίωρον άπέχοντι τοΰ Έλευ-
θεροχωρίου, φέρει κατά την άνάγνωσιν τοΰ κ. Γ. Π. Οικονόμου, Έπιγραφαι της Μακε-
δονίας I (19Ιό) σ. 39 άρ 65, τό εξής επίγραμμα:
IΕύπ]τολέμοιο παραθροΐακων \ [είσαθ]ρήις τύμβον 'Ολυμπία,
/.....μ]εν δς θονρου γένος, | / - - ] κρύψεν άπειρες.
[......] λεδου ποσι χεν[- | - — - ] ΛΙ -------
Ύποθέσας ότι έκαστος στίχος τοΰ λίθου περιέχει ήμιστίχιον τοΰ επιγράμματος, ό
σοφός εκδότης ήμποδίσθη νά καταλήξη εις δυνατήν συμπλήρωσιν δυσκολίαν δέ παρέχει
άφ' ενός μεν τό έν στ. 2 "Ολυμπία, άφ' ετέρου δέ τό έν στ. 4 άπειρες. Άλλ' άρκεϊ
νά ύποΟέσωμεν ότι έκαστος στίχος τοΰ λίθου περιείχε στίχον όλόκλ,ηρον τοΰ έπιγράμ-
ματος, και διά μιας έξαφανίζονται αϊ τε δύο δυσκολίαι αύται και προκύπτει άνάγνωσις υπό
εποψιν έννοιας και μέτρου ικανοποιητική. Κατ' ανάγκην όμως αί συμπληρώσεις, τάς οποίας
τά σωζόμενα επιδέχονται, Οά εϊνε κάπως τολμηραί, άτε σχετικώς πολλών ελλειπόντων άρι-
στερόθεν λόγω δέ τοΰ υπολειπομένου άριστερόΟεν χώρου συγχωρητέον και ότι ό πρώτος
στίχος τοΰ ποιήματος ήτο έπτάμετρος άντί έξάμετρος, όπως συμβαίνει καΐ έν άλλαις έμμέ-
τροις έπιγραφαϊς, πρβ. Γ. Ο.ΑΙΙβη, Οιι Οτββίν νθΓδίϋιο&Ιίοη ίη ίηβοπρίϊοηδ, Ρ&ρβι·8 οί Ι,ΐιο Αιϊιθ-
ι-ίοαη Βοΐιοοΐ οΕ οΐαδεΐοαΐ δΐυάϊβε ϊιι ΑΙΙιβηδ IV ρ. 45· άλλα παραδείγματα παρέχει τό επί-
γραμμα τοΰ έτους 12/3 μ. Χρ. έκ της πόλεως Ιουλίας Γόρδου τής Λυδίας δημοσιευθέν
υπό .Τ. Κβϊΐ και Λ. ν. ΡΓβηιβΓεΙθϊα έν 1)\ΥΥ ρΐι.-ΐι ΚΙ. ΓιΙΙΙ. II. σ. 71 άρ. 14!) έν στ. 1
και 3, ών ό πρότερος τελειώνει επίσης διά τής λέξεως παροδεΐτα. Προς δέ την ύπύΟεσιν
δτι έ'καστος στίχος περιεΐχεν ύλόκληρον στίχον τοΰ έπιγράμματος π?α]ρέστατα συμφωνεί
ή τοΰ έκδύτου παρατήρησις ότι «ό λίθος περατοΰται έκατέρωΟεν άνο:>, εΐναι δέ άποκε-
κρουμένος πλείστον άριστερά και ολίγον δεξιά και κάτω δι' όλου τοΰ μήκους». Προ-
τείνω λοιπόν διά τό κολοΰόν επίγραμμα την έξης συμπ/ι,ήραισιν :
ΑάοΙί Ψίΐΐιβίηι
Λ Ε 1924
Άξιοσημείωτος εϊνε ή όμοιότης, ήτις υπάρχει μεταξύ τοΰ επιγράμματος τούτου
και άλλου δημοσιευθέντος υπό ΟΗ. Γ>ϊβ1ι1 και β. Οοιίδϊυ ΒΟΗ Χ 424 άρ. 1, προερχομένου δέ
έκ Κεδρεών της Καρίας, πόλεως γείτονος τοΰ Θυσσανοΰντος, δπου ϋπερΰ'εν αλός ευρέθη
εις τό άνατολίκόν μέρος τοΰ λιμενίσκου Όρτατζί το επίγραμμα τοΰ τάφου τοΰ Δαμο-
τίωνος καΐ τοΰ υίοΰ αύτοΰ Μεταγένους:
'Η μάλα χαϊ τανταν δ Κλειππίδα εί'σατο Νίκων
εικόνα τεΐδε κλυιόμ μνάμα και όψιγόνοις,
δαρόν όπως θυοέντι θεοϋ γέρας α ένί ναώι
ήμένα άγγελοι δώρα θυαπολίας.
Τό δεύτερον δίστιχον ορθώς άνεγνώσθη υπό Ε. ΗοΗαιαηη, 8γ11ο§θ Θρί§Γ3ΐηηι&ΐπη*
^ΐ'αβΰοηιιη ο,ιιειθ αηίβ ιηβιΐίυιη δαοοαίπιη α. Οι. η. Ιοι-Ιίαηι ΐηοίδη αά ηο8 ρΘΐ'νβηβΓαηΙ (1893),
ρ. 177 η. 347""οι πρώτοι έκδόται δεν εΐχον μεταγράψει εις κοινούς χαρακτήρας παρά
μόνον τό πρυτερον δίστιχον προσΟέσαντες «ΐ,β ρΓβηιίβν αΜεΙϊαμιο εο ΠΙ ίαοϊΐβιηβηΐ. Ι^;ι
Ιθοίυΐ'β άιι δοοοηά βεί οβιΊίΐίηβ, ιηβίδ 1θ βοηβ ηουε όοΐιαρρο>.
8. Τεμάχιον κιονόκρανου 'ίωνικοϋ έν δευτέρα έπιτυμβίω χρήσει έπιγραφέν έπι τοΰ
άνω επιπέδου μέρους, εύρεθέν δέ έν τω χωρίω Μακρύγιαλο, ήμίωρον άπέχοντι τοΰ Έλευ-
θεροχωρίου, φέρει κατά την άνάγνωσιν τοΰ κ. Γ. Π. Οικονόμου, Έπιγραφαι της Μακε-
δονίας I (19Ιό) σ. 39 άρ 65, τό εξής επίγραμμα:
IΕύπ]τολέμοιο παραθροΐακων \ [είσαθ]ρήις τύμβον 'Ολυμπία,
/.....μ]εν δς θονρου γένος, | / - - ] κρύψεν άπειρες.
[......] λεδου ποσι χεν[- | - — - ] ΛΙ -------
Ύποθέσας ότι έκαστος στίχος τοΰ λίθου περιέχει ήμιστίχιον τοΰ επιγράμματος, ό
σοφός εκδότης ήμποδίσθη νά καταλήξη εις δυνατήν συμπλήρωσιν δυσκολίαν δέ παρέχει
άφ' ενός μεν τό έν στ. 2 "Ολυμπία, άφ' ετέρου δέ τό έν στ. 4 άπειρες. Άλλ' άρκεϊ
νά ύποΟέσωμεν ότι έκαστος στίχος τοΰ λίθου περιείχε στίχον όλόκλ,ηρον τοΰ έπιγράμ-
ματος, και διά μιας έξαφανίζονται αϊ τε δύο δυσκολίαι αύται και προκύπτει άνάγνωσις υπό
εποψιν έννοιας και μέτρου ικανοποιητική. Κατ' ανάγκην όμως αί συμπληρώσεις, τάς οποίας
τά σωζόμενα επιδέχονται, Οά εϊνε κάπως τολμηραί, άτε σχετικώς πολλών ελλειπόντων άρι-
στερόθεν λόγω δέ τοΰ υπολειπομένου άριστερόΟεν χώρου συγχωρητέον και ότι ό πρώτος
στίχος τοΰ ποιήματος ήτο έπτάμετρος άντί έξάμετρος, όπως συμβαίνει καΐ έν άλλαις έμμέ-
τροις έπιγραφαϊς, πρβ. Γ. Ο.ΑΙΙβη, Οιι Οτββίν νθΓδίϋιο&Ιίοη ίη ίηβοπρίϊοηδ, Ρ&ρβι·8 οί Ι,ΐιο Αιϊιθ-
ι-ίοαη Βοΐιοοΐ οΕ οΐαδεΐοαΐ δΐυάϊβε ϊιι ΑΙΙιβηδ IV ρ. 45· άλλα παραδείγματα παρέχει τό επί-
γραμμα τοΰ έτους 12/3 μ. Χρ. έκ της πόλεως Ιουλίας Γόρδου τής Λυδίας δημοσιευθέν
υπό .Τ. Κβϊΐ και Λ. ν. ΡΓβηιβΓεΙθϊα έν 1)\ΥΥ ρΐι.-ΐι ΚΙ. ΓιΙΙΙ. II. σ. 71 άρ. 14!) έν στ. 1
και 3, ών ό πρότερος τελειώνει επίσης διά τής λέξεως παροδεΐτα. Προς δέ την ύπύΟεσιν
δτι έ'καστος στίχος περιεΐχεν ύλόκληρον στίχον τοΰ έπιγράμματος π?α]ρέστατα συμφωνεί
ή τοΰ έκδύτου παρατήρησις ότι «ό λίθος περατοΰται έκατέρωΟεν άνο:>, εΐναι δέ άποκε-
κρουμένος πλείστον άριστερά και ολίγον δεξιά και κάτω δι' όλου τοΰ μήκους». Προ-
τείνω λοιπόν διά τό κολοΰόν επίγραμμα την έξης συμπ/ι,ήραισιν :