DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0158
148
Άηοβτόλον Σ. Άρβαητοπούλου
ΑΕ 1924
391 (ε'ικ. 4· ΜΕ 35). Στήλη μαρμάρου λίαν ύπομέλανος, ακέραιος, πλην
τοϋ κατωτάτου εις τύ μέσον υπάρχοντος ποτέ και άποκοπέντος γόμφου, έν εϊδει ναΐσκου
4 — άρ. 301' αναθηματική επιγραφή τοϋ ΙΊαρμενίωνος.
ποιηθεΐσα· δύο παραστάδες εκατέρωθεν μετ ί κιονόκρανων άνέχουσιν απλούν οριζόντων
έπιστύλιον.— Ύψος 0.55, πλάτ. 0.51, πάχ. 0.075 Απεκόμισα έκ των έν θέσει «Τοπό-
λιανη» ερειπίων χριστιανικής εκκλησίας, εντός δάσους καρύων κειμένης. Ή επιγραφή
έχαράχθη επί τοϋ έπιστυλίου λίαν άβαΟώς και σχεδόν καλώς- ΰψ. γραμμ. 0.005 - 0.025.
Τοϋ δευτέρου γράμ-
ματος έσώθησαν ίχνη
τοξοειδών σκελών, έν
εϊδει ανοικτοί} Γί, τοϋ
δέ τρίτου ικανά και
σαφή· μετά τό δεύτε-
ρον Ο τοϋ πατρικού
ύπάρχουσιν ίχνη Υ και
Α, μεταξύ δέ αυτών κε-
ραία γράμματος, πιθα-
νώς Αν, μετά δέ τό Ν
μόλις διακρίνεται ίχνος
της καθέτου κεραίας
τοϋ Ε. Τό όνομα της
Οεότητος δέν ετέθη, ως
ύπονοούμενον τουλάχι-
στον δέν χωρεί κατά τον
στίχον τούτον έτέρα λέ-
ξις, ίχνη δέ δευτέρου
στίχου δέν ύπάρχουσιν.
Έν τω λείω βαθύ-
σματι ύπήρχέ ποτε γρα-
πτή παράστασις, έξαφα-
νεισθεΐσα- έπ' αύτοϋ έχά
ραξαν οί νεώτεροι ποι-
κίλος γραμμάς προς
παιδιάν.
Οί χρόνοι αυτής κείνται περί τάς αρχάς της Γ' πΧ. έκατονταετηρίδος· τά Ν έχουσί
Άηοβτόλον Σ. Άρβαητοπούλου
ΑΕ 1924
391 (ε'ικ. 4· ΜΕ 35). Στήλη μαρμάρου λίαν ύπομέλανος, ακέραιος, πλην
τοϋ κατωτάτου εις τύ μέσον υπάρχοντος ποτέ και άποκοπέντος γόμφου, έν εϊδει ναΐσκου
4 — άρ. 301' αναθηματική επιγραφή τοϋ ΙΊαρμενίωνος.
ποιηθεΐσα· δύο παραστάδες εκατέρωθεν μετ ί κιονόκρανων άνέχουσιν απλούν οριζόντων
έπιστύλιον.— Ύψος 0.55, πλάτ. 0.51, πάχ. 0.075 Απεκόμισα έκ των έν θέσει «Τοπό-
λιανη» ερειπίων χριστιανικής εκκλησίας, εντός δάσους καρύων κειμένης. Ή επιγραφή
έχαράχθη επί τοϋ έπιστυλίου λίαν άβαΟώς και σχεδόν καλώς- ΰψ. γραμμ. 0.005 - 0.025.
Τοϋ δευτέρου γράμ-
ματος έσώθησαν ίχνη
τοξοειδών σκελών, έν
εϊδει ανοικτοί} Γί, τοϋ
δέ τρίτου ικανά και
σαφή· μετά τό δεύτε-
ρον Ο τοϋ πατρικού
ύπάρχουσιν ίχνη Υ και
Α, μεταξύ δέ αυτών κε-
ραία γράμματος, πιθα-
νώς Αν, μετά δέ τό Ν
μόλις διακρίνεται ίχνος
της καθέτου κεραίας
τοϋ Ε. Τό όνομα της
Οεότητος δέν ετέθη, ως
ύπονοούμενον τουλάχι-
στον δέν χωρεί κατά τον
στίχον τούτον έτέρα λέ-
ξις, ίχνη δέ δευτέρου
στίχου δέν ύπάρχουσιν.
Έν τω λείω βαθύ-
σματι ύπήρχέ ποτε γρα-
πτή παράστασις, έξαφα-
νεισθεΐσα- έπ' αύτοϋ έχά
ραξαν οί νεώτεροι ποι-
κίλος γραμμάς προς
παιδιάν.
Οί χρόνοι αυτής κείνται περί τάς αρχάς της Γ' πΧ. έκατονταετηρίδος· τά Ν έχουσί