DOI Artikel:
Wilhelm, Adolf: Attikē timētikē epigraphē rōmaïkōn chronōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0204
194
ΛΕ 1921
Σημειωτέον ότι το σωζόμενον άνω μέρος τοϋ προτελευταίου γράμματος ανήκει είς
άπλοΰν ε, ουχί είς ταϋ και ε ήνωμένον (έν στ. 2 εΐνε ήνωμένον τύ ήτα και το μϋ της
λέξεως δήμος^) και ότι έν τω μεταξύ τοΰ σίγμα και τοΰ ε ψιλοϋ τούτου χώρφ, όπω;
νϋν έχει, ό λίθος άρκετήν βλάβη ν ύποστάς, ο'ιδέν ίχνος παρεντεθέντος ταϋ παρέχει (έν
στ. 3 παρενετέθη μικρόν ο εις τύ πει της λ,έξεως 'Απόλ[λωνος).
Ή δέ προηγουμένη λέξις είναι άναμφιβόλ,ως αυνηγ[ορίαις, ευκόλως δέ συμπλη-
ροϋται το έν αρχή τοϋ εβδόμου στίχου κενόν ώς εξής: της [έν ταϊς συνηγ]ορίαις πί-
σ(τ)ε[ως. Γνωστότατον είναι ότι αί πόλεις και τα κοινά της Ελλάδος έν τοις Μακε-
δονικοΐς λεγομένοις και Έωμαϊκοϊς χρόνοις πλειστάκις εΐχον ανάγκην να άποστέλλωσι
πρεσβευτάς και έκδίκους και συνηγόρους προς τους ηγουμένους προς υπεράσπιση· των
δικαίων αυτών (Η. ν. Απιϊιη Εβοβη ιιπ:1 λΥβί'Κ'θ άβδ Βίο νοιι Ρπΐ83 σ. 313 και V.
ΟΙιαροί Εα ρΓονϊηοθ νοηι. ρτοα οΓΑβϊθ σ. 270 έ.) και ότι προς τοιαύτας άποστολάς έξε-
λέγοντο άνδρες κατέχοντες έξέχουσαν θέσιν ώς πολιτευόμενοι η και μόνον ένεκα τοΰ
πλούτου και τοΰ ονόματος αυτών μάλιστα δέ και ρήτορες· αί δέ μεγάλαι ύπηρεσίαι.
τάς οποίας υπό τοιαύτας περιστάσεις παρεΐχον είς τάς πατρίδας αυτών τοιοΰτοι άν-
δρες ουχί σπανίως μνημονεύονται έν ταΐς προς τιμήν αυτών έπιγραΓραΐς· ούτως ή των
Έφεσίων πόλις έτίμησε δια της επιγραφής Ερ1ΐθ303 III 142 άρ. 57: Ανρ. 'Α&ήναιον
αρχιερέα Ασίας και νεωκόρον τον Σεβαστού τον ρήτορα αρετής ένεκεν και της
περί τάς συνηγορίας της πατρίδος ημών εύνοιας τε και προθυμίας, της δέ Άπαμέων
έν Φρυγία πόλεως οι γέροντες έτίμηααν Λούκιον Άττίλιον κτλ. φιλογέροντα και φιλό-
πατριν ποεσβ-ύσχντα προς τους Σεβαστού; κλπ. συνήγορον της γερουσία; ΒΟΗ.
XVII (1853) σ. 247 αο. 18· Μ. Εαιη<3ειν Τΐιβ οΐίίοΒ αιιιΐ οΐδίιορί'ίοβ οΕ Ρ1ιΐ'ν§'Ίίΐ I 2 ρ. 468 η. 305
τή δέ αδεία των Άτταλειωτών της Παμφυλίας ό Μ(άρκος) Γάουοιος Ειρηναίος έτί-
μησε δια της επιγραφής 0(11 507 (Ιιΐ50Γ. Οΐ'. εκΙ γθβ γόοι. ρβτί. III· 309 άο. 778) Μ(αρκον)
Γάονοιον Ν(ουκίου ν(ίόν) Γαλλικό[ν] ιερέα δια βίου Σεβαστής Νείκης κτλ. συνήγοοον
και προήγορον της πατρίδος διηνεκή, τετζιμημένον πολειτείαις και άνδριάσιν καϊ ποοε-
δρίαις ύπο τε των έν Παιιφυλία πόλεων κα\ των έν Λυκία και των έν Ασία επί τε
αννηγορίαις και σεμνότητν υπό τε κολωνε[ι]ών και δήμων ελευθέρων πολλούς υπέρ
της πατρίδος και πόίενν πλείστων αγώνας ειρηκότα έπ τεί τών Σεβαστών και τών
ηγεμόνων κτλ. τον εαυτόν πάτρωνα και εύεργέζην ώς πρύς τύ έν στ. 21 κέ. σννή-
γορον και προήγορον της πατρίδος διηνεκή πρβ. Βΐ(,ΐβηθθΓ§·βΓ ΟΟΙ 528* πρβ. ωσαύτως
καϊ Μϊΐβί II Όαδ ΚαΙΙιααβ 1908 108 έ. άρ. 7 στ.
Κατά ταΰτα οι στ. 6 κέ. της έξ Αθηνών έπιγραφής λοιπόν συμπληροϋνται ώς έξης:
Ώς προς την χρήσιν της γ ενικής άνευ ένεκα ορθώς [εν ταΐς συνηγ]ορίαις της πία(τ)ε[ως]
ό ΟταίηάοΓ παρέπεμψεν είς Ε. Ν&ΟΓίτηαηβοη, Εγειποβ [Ηα1 της είς] την πατρίδα εύ-
IX 30 και XII 185. ΒΟΗ XXXVIII (1914) 448 ατ. 4. [εργεσίας] άνα&είσης κτλ.
Έν στ. 12 έπ. προτιμώ νά συμπληρώσω: [διάτήν]
πρβ. π. χ. έν επιγραφή έκ Περγάμου ΑΜ XXXV 466 άρ. π&ος αν]ιόν εϋνοι[αν καϊ φι-]
47 στ. 5 έπ: δια την αύτής της Φιλωτέρας προς τε βοστοργίαν,],
Φεούς ενσέβειαν και την προς Κννίσκον τον άνδρα
καϊ προς τα τέκνα φιλοατοργίαν.
Αάοΐϊ 'ννιΐΐιβίιη.
ΛΕ 1921
Σημειωτέον ότι το σωζόμενον άνω μέρος τοϋ προτελευταίου γράμματος ανήκει είς
άπλοΰν ε, ουχί είς ταϋ και ε ήνωμένον (έν στ. 2 εΐνε ήνωμένον τύ ήτα και το μϋ της
λέξεως δήμος^) και ότι έν τω μεταξύ τοΰ σίγμα και τοΰ ε ψιλοϋ τούτου χώρφ, όπω;
νϋν έχει, ό λίθος άρκετήν βλάβη ν ύποστάς, ο'ιδέν ίχνος παρεντεθέντος ταϋ παρέχει (έν
στ. 3 παρενετέθη μικρόν ο εις τύ πει της λ,έξεως 'Απόλ[λωνος).
Ή δέ προηγουμένη λέξις είναι άναμφιβόλ,ως αυνηγ[ορίαις, ευκόλως δέ συμπλη-
ροϋται το έν αρχή τοϋ εβδόμου στίχου κενόν ώς εξής: της [έν ταϊς συνηγ]ορίαις πί-
σ(τ)ε[ως. Γνωστότατον είναι ότι αί πόλεις και τα κοινά της Ελλάδος έν τοις Μακε-
δονικοΐς λεγομένοις και Έωμαϊκοϊς χρόνοις πλειστάκις εΐχον ανάγκην να άποστέλλωσι
πρεσβευτάς και έκδίκους και συνηγόρους προς τους ηγουμένους προς υπεράσπιση· των
δικαίων αυτών (Η. ν. Απιϊιη Εβοβη ιιπ:1 λΥβί'Κ'θ άβδ Βίο νοιι Ρπΐ83 σ. 313 και V.
ΟΙιαροί Εα ρΓονϊηοθ νοηι. ρτοα οΓΑβϊθ σ. 270 έ.) και ότι προς τοιαύτας άποστολάς έξε-
λέγοντο άνδρες κατέχοντες έξέχουσαν θέσιν ώς πολιτευόμενοι η και μόνον ένεκα τοΰ
πλούτου και τοΰ ονόματος αυτών μάλιστα δέ και ρήτορες· αί δέ μεγάλαι ύπηρεσίαι.
τάς οποίας υπό τοιαύτας περιστάσεις παρεΐχον είς τάς πατρίδας αυτών τοιοΰτοι άν-
δρες ουχί σπανίως μνημονεύονται έν ταΐς προς τιμήν αυτών έπιγραΓραΐς· ούτως ή των
Έφεσίων πόλις έτίμησε δια της επιγραφής Ερ1ΐθ303 III 142 άρ. 57: Ανρ. 'Α&ήναιον
αρχιερέα Ασίας και νεωκόρον τον Σεβαστού τον ρήτορα αρετής ένεκεν και της
περί τάς συνηγορίας της πατρίδος ημών εύνοιας τε και προθυμίας, της δέ Άπαμέων
έν Φρυγία πόλεως οι γέροντες έτίμηααν Λούκιον Άττίλιον κτλ. φιλογέροντα και φιλό-
πατριν ποεσβ-ύσχντα προς τους Σεβαστού; κλπ. συνήγορον της γερουσία; ΒΟΗ.
XVII (1853) σ. 247 αο. 18· Μ. Εαιη<3ειν Τΐιβ οΐίίοΒ αιιιΐ οΐδίιορί'ίοβ οΕ Ρ1ιΐ'ν§'Ίίΐ I 2 ρ. 468 η. 305
τή δέ αδεία των Άτταλειωτών της Παμφυλίας ό Μ(άρκος) Γάουοιος Ειρηναίος έτί-
μησε δια της επιγραφής 0(11 507 (Ιιΐ50Γ. Οΐ'. εκΙ γθβ γόοι. ρβτί. III· 309 άο. 778) Μ(αρκον)
Γάονοιον Ν(ουκίου ν(ίόν) Γαλλικό[ν] ιερέα δια βίου Σεβαστής Νείκης κτλ. συνήγοοον
και προήγορον της πατρίδος διηνεκή, τετζιμημένον πολειτείαις και άνδριάσιν καϊ ποοε-
δρίαις ύπο τε των έν Παιιφυλία πόλεων κα\ των έν Λυκία και των έν Ασία επί τε
αννηγορίαις και σεμνότητν υπό τε κολωνε[ι]ών και δήμων ελευθέρων πολλούς υπέρ
της πατρίδος και πόίενν πλείστων αγώνας ειρηκότα έπ τεί τών Σεβαστών και τών
ηγεμόνων κτλ. τον εαυτόν πάτρωνα και εύεργέζην ώς πρύς τύ έν στ. 21 κέ. σννή-
γορον και προήγορον της πατρίδος διηνεκή πρβ. Βΐ(,ΐβηθθΓ§·βΓ ΟΟΙ 528* πρβ. ωσαύτως
καϊ Μϊΐβί II Όαδ ΚαΙΙιααβ 1908 108 έ. άρ. 7 στ.
Κατά ταΰτα οι στ. 6 κέ. της έξ Αθηνών έπιγραφής λοιπόν συμπληροϋνται ώς έξης:
Ώς προς την χρήσιν της γ ενικής άνευ ένεκα ορθώς [εν ταΐς συνηγ]ορίαις της πία(τ)ε[ως]
ό ΟταίηάοΓ παρέπεμψεν είς Ε. Ν&ΟΓίτηαηβοη, Εγειποβ [Ηα1 της είς] την πατρίδα εύ-
IX 30 και XII 185. ΒΟΗ XXXVIII (1914) 448 ατ. 4. [εργεσίας] άνα&είσης κτλ.
Έν στ. 12 έπ. προτιμώ νά συμπληρώσω: [διάτήν]
πρβ. π. χ. έν επιγραφή έκ Περγάμου ΑΜ XXXV 466 άρ. π&ος αν]ιόν εϋνοι[αν καϊ φι-]
47 στ. 5 έπ: δια την αύτής της Φιλωτέρας προς τε βοστοργίαν,],
Φεούς ενσέβειαν και την προς Κννίσκον τον άνδρα
καϊ προς τα τέκνα φιλοατοργίαν.
Αάοΐϊ 'ννιΐΐιβίιη.